ေခါင္းစဥ္ဖတ္ၿပီးေတာ့ တြိဳင္းလက္ပ်က္တာတုိ႔
ျပင္ခ်င္တာတို႔အေၾကာင္းေျပာေတာ့မယ္လုိ႔ေတာ့ မထင္လုိက္ေစခ်င္ပါဘူး။
လူတိုင္းတစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းအခုေနာက္ပိုင္း ႀကံဳခ်င္လည္းႀကံဳဖူးမယ့္
ကိစၥေလးကို ေဖာက္သည္ခ်မလို႔ပါ။ ဒီေန႔မနက္ အိပ္ရာထေနာက္က်တာေကာ
အလုပ္ရႈပ္ေနတာေကာနဲ႔ အေဆာင္မွာတင္ ကိစၥမၿပီးခဲ့ေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္
႐ံုးေရာက္ေတာ့လည္း အလုပ္က တနလာၤမနက္တုိ႔ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ဘာရယ္လုိ႔
ျပစရာမရွိတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ပိၿပီး ေန႔ခင္းေလာက္မွ ေအးေအးေဆးေဆး
ကိစၥသြားရွင္းႏုိင္ေတာ့တယ္။
႐ံုးမွာဆိုေတာ့ မိန္းကေလး ေယာက္်ားေလး ခြဲထားၿပီး မ်ားမ်ားလည္း ထားေပးရတဲ့ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႐ံုးကေတာ့ ငါးလံုးတြဲလိုက္ ဘိုထုိင္ေပါ့ေနာ္။ အဲမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း လြတ္ေနတဲ့ ေနရာတစ္ခုကို ဇိမ္က်က်နဲ႔ ထိုင္မယ္လုပ္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကပ္ရက္ အခန္းကေန ခၽြင္ခၽြတ္ ခၽြင္ခၽြတ္ ဆိုတဲ့အသံ စၾကားရေတာ့တာပဲ။ ဟ ဘာသံလည္းေပါ့။ ကိုယ့္ဘာသာ အာ႐ံုမရေတာ့ပဲ အဲဒီအသံကိုပဲ လိုက္ၿပီး နားစြင့္ေနမိတယ္။ ဘယ္လိုလည္းေပါ့။ ေရဆြဲခ်ဖို႔ အားယူေနတာလည္းမဟုတ္။ ဘယ္လိုအသံပါလိမ့္ဆိုၿပီး စဥ္းစားလို္က္တာ လားလား ေနာက္ဆံုးမွပဲ သိရေတာ့တယ္။ ကိုယ္ေရႊေခ်ာက ကိစၥရွင္းတာေကာ ဖုန္းနဲ႔ မက္စိပို႔တာေကာ လုပ္ေနေလရဲ႕ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ခၽြင္ခၽြတ္ ခၽြင္ခၽြတ္နဲ႔ကို အဆက္မျပတ္ၾကားေနရေတာ့တာ။ အဲက်မွ ကိုယ့္မွာလည္း ေကာင္းေကာင္း ကိုယ့္ကိစၥကို အာ႐ံုထားႏုိင္ေတာ့တယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း မိုဘုိင္းဖုန္းေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ က်ယ္ျပန္႔လာလည္းဆိုတာ အေစာေလးက ကိစၥကိုၾကည့္ရင္ကိုသိႏုိင္ပါတယ္။ ငါးမိနစ္ ဆယ္မိနစ္ကို ဖုန္းနဲ႔ ခြဲမေနႏုိင္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ရွိခိုက္ ဖုန္းနဲ႔ လံု႔လစိုက္ေနၾကေတာ့တာပါပဲ။
ဟိုးအရင္ကေတာ့ မုိဘုိင္းဖုန္းေတြ အခုလို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္မသံုးခင္တုန္းကေတာ့ သတင္းစာတုိ႔ ဂ်ာနယ္တုိ႔ယူၿပီး ဝင္ဝင္သြားၾကတာ ျမင္ဖူးပါရဲ႕။ အခုေတာ့ ပိုတုိးတက္လာတယ္ မိုဘိုင္းဖုန္းတို႔ တက္ဘလက္တို႔ ယူၿပီးဝင္ၾကတယ္။ ေနာက္မ်ားဆိုရင္ေတာ့ နက္ဘုတ္တို႔ လက္ေတာ့တို႔မ်ား ဆင္ထားေပးရမလားမသိဘူး။ ဖုန္းေတြ တြင္က်ယ္လာတာ ေကာင္းေပမယ့္ အခုလို က်န္းမာေရးေျဖရွင္းတဲ့ ေနရာမ်ိဳးထိေတာ့ အေရးႀကီးကိစၥမရွိရင္သယ္မလာသင့္ဘူးလို႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္မိတယ္။ လက္ကို ေျပာင္ေအာင္ ဘယ္ေလာက္ပဲေဆးေဆး ဖုန္းမွာ မ်က္စိနဲ႔ မျမင္ရတဲ့ ေရာဂါပိုးမႊားေတြ တြယ္ညိႇၿပီး ကပ္ပါလာႏုိင္ပါတယ္။ မေတာ္တဆ တြိဳင္းလက္ေႂကြခြက္ထဲ က်သြားတာမ်ိဳးလို မလိုလားအပ္တဲ့ ျပႆနာေတြလည္း ျဖစ္တက္ပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ခဏတစ္ျဖဳတ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႔ ခြဲေနၿပီး ကိစၥျမန္ျမန္ရွင္းတာ ပိုအဆင္ေျပမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ အဲလိုဆုိရင္ေတာ့ အခုဏက ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သလို ခၽြင္ခၽြတ္ ခၽြင္ခၽြတ္ အသံၾကားရလို႔ ထိုင္ရမလို ထရမလို ဘာသံလည္းမသိဘူးဆိုတဲ့ ဒြိဟမ်ိဳးေတြလည္း အျခားသူငယ္ခ်င္းေတြဆီက မၾကားရပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ေတြ႕ခဲ့ျမင္ခဲ့တာေလးကေန ေျပာခ်င္တာေလးေတြ ေပၚလာလို႔ ခ်ေရးလိုက္မိတာပါ။ ဖတ္႐ႈေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
႐ံုးမွာဆိုေတာ့ မိန္းကေလး ေယာက္်ားေလး ခြဲထားၿပီး မ်ားမ်ားလည္း ထားေပးရတဲ့ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႐ံုးကေတာ့ ငါးလံုးတြဲလိုက္ ဘိုထုိင္ေပါ့ေနာ္။ အဲမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း လြတ္ေနတဲ့ ေနရာတစ္ခုကို ဇိမ္က်က်နဲ႔ ထိုင္မယ္လုပ္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကပ္ရက္ အခန္းကေန ခၽြင္ခၽြတ္ ခၽြင္ခၽြတ္ ဆိုတဲ့အသံ စၾကားရေတာ့တာပဲ။ ဟ ဘာသံလည္းေပါ့။ ကိုယ့္ဘာသာ အာ႐ံုမရေတာ့ပဲ အဲဒီအသံကိုပဲ လိုက္ၿပီး နားစြင့္ေနမိတယ္။ ဘယ္လိုလည္းေပါ့။ ေရဆြဲခ်ဖို႔ အားယူေနတာလည္းမဟုတ္။ ဘယ္လိုအသံပါလိမ့္ဆိုၿပီး စဥ္းစားလို္က္တာ လားလား ေနာက္ဆံုးမွပဲ သိရေတာ့တယ္။ ကိုယ္ေရႊေခ်ာက ကိစၥရွင္းတာေကာ ဖုန္းနဲ႔ မက္စိပို႔တာေကာ လုပ္ေနေလရဲ႕ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ခၽြင္ခၽြတ္ ခၽြင္ခၽြတ္နဲ႔ကို အဆက္မျပတ္ၾကားေနရေတာ့တာ။ အဲက်မွ ကိုယ့္မွာလည္း ေကာင္းေကာင္း ကိုယ့္ကိစၥကို အာ႐ံုထားႏုိင္ေတာ့တယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း မိုဘုိင္းဖုန္းေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ က်ယ္ျပန္႔လာလည္းဆိုတာ အေစာေလးက ကိစၥကိုၾကည့္ရင္ကိုသိႏုိင္ပါတယ္။ ငါးမိနစ္ ဆယ္မိနစ္ကို ဖုန္းနဲ႔ ခြဲမေနႏုိင္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ရွိခိုက္ ဖုန္းနဲ႔ လံု႔လစိုက္ေနၾကေတာ့တာပါပဲ။
ဟိုးအရင္ကေတာ့ မုိဘုိင္းဖုန္းေတြ အခုလို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္မသံုးခင္တုန္းကေတာ့ သတင္းစာတုိ႔ ဂ်ာနယ္တုိ႔ယူၿပီး ဝင္ဝင္သြားၾကတာ ျမင္ဖူးပါရဲ႕။ အခုေတာ့ ပိုတုိးတက္လာတယ္ မိုဘိုင္းဖုန္းတို႔ တက္ဘလက္တို႔ ယူၿပီးဝင္ၾကတယ္။ ေနာက္မ်ားဆိုရင္ေတာ့ နက္ဘုတ္တို႔ လက္ေတာ့တို႔မ်ား ဆင္ထားေပးရမလားမသိဘူး။ ဖုန္းေတြ တြင္က်ယ္လာတာ ေကာင္းေပမယ့္ အခုလို က်န္းမာေရးေျဖရွင္းတဲ့ ေနရာမ်ိဳးထိေတာ့ အေရးႀကီးကိစၥမရွိရင္သယ္မလာသင့္ဘူးလို႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္မိတယ္။ လက္ကို ေျပာင္ေအာင္ ဘယ္ေလာက္ပဲေဆးေဆး ဖုန္းမွာ မ်က္စိနဲ႔ မျမင္ရတဲ့ ေရာဂါပိုးမႊားေတြ တြယ္ညိႇၿပီး ကပ္ပါလာႏုိင္ပါတယ္။ မေတာ္တဆ တြိဳင္းလက္ေႂကြခြက္ထဲ က်သြားတာမ်ိဳးလို မလိုလားအပ္တဲ့ ျပႆနာေတြလည္း ျဖစ္တက္ပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ခဏတစ္ျဖဳတ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႔ ခြဲေနၿပီး ကိစၥျမန္ျမန္ရွင္းတာ ပိုအဆင္ေျပမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ အဲလိုဆုိရင္ေတာ့ အခုဏက ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သလို ခၽြင္ခၽြတ္ ခၽြင္ခၽြတ္ အသံၾကားရလို႔ ထိုင္ရမလို ထရမလို ဘာသံလည္းမသိဘူးဆိုတဲ့ ဒြိဟမ်ိဳးေတြလည္း အျခားသူငယ္ခ်င္းေတြဆီက မၾကားရပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ေတြ႕ခဲ့ျမင္ခဲ့တာေလးကေန ေျပာခ်င္တာေလးေတြ ေပၚလာလို႔ ခ်ေရးလိုက္မိတာပါ။ ဖတ္႐ႈေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
0 ကြန္မန့္ေရးရန္:
Post a Comment