Lu Zein commented on a link.
ဗုဒၶသာသနာျပဳအဖြဲ႔ shared Soe Yan Naing's photo.
=========================
"(ေက်းဇူးရွင္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာလာ ဘိ၀ံသ ေဟာၾကားဆံုးမေတာ္မူေသာတရားေတာ
ဗုဒၶ ဘာသာ၀င္ ေတြ ေျပာဆိုေနေလ့ ရွိၾကတဲ့ စကား- အဂတိ လို္က္စားတယ္၊ မလိုက္စားဖူး။
၁။ အဂတိ တရား မလိုက္စား ျခင္း ဟာ လူေတြ ရဲ့ ကိုယ့္က်င့္ တရား မွာ အေရးၾကီးတဲ့ (Human dignity) လို ့ ေခၚတဲ့ လူရဲ့ ဂုဏ္ သိကၡာ ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္နိဳင္ တဲ့ တရားျဖစ္လို အင္မတန္မွ အေရးၾကီး ပါတယ္။
ဒါကို ဘုရားရွင္ က လူ ့က်င့္၀တ္ အျဖစ္ ေဟာၾကား ဆံုးမခဲ့ ပါတယ္။
အဓိပါယ္က- လူ ့ရဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား ကို ပ်က္ ျပား ေစတဲ့ အတြက္ မလုပ္သင့္ မျဖစ္ သင့္ တဲ့ အရာ မလိုက္သင့္ တဲ့ အရာ (ဘာေၾကာင့္ လဲ ဆိုေတာ့ မသင့္ေလ်ာ္ တဲ့ ဘက္ လိုက္မွဳ)----မလုပ္သင့္ မလုပ္ထိုက္ တာ ကို လုပ္ျပီ၊ မျဖစ္ သင့္ တာ ကို ျဖစ္ေ ေအာင္ လုပ္ျပီဆိုရင္ - ဒီလို လုပ္ ရင္ အပါယ္ ကို ေရာက္ ေစ ေသာ အကုသိုလ္ ျဖစ္ ျခင္း ဆိုတာ ကို သိ ထားရမယ္။
ျမတ္စြာဘုရား က အဂတိ သုတ္မွာ -
အဂတိလိုက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာေတြ ဟာ လဆုတ္ရက္ မွာ ထြက္တဲ့ လလို ပဲ - တစ္ေန ့တစ္ျခား ယုတ္ေလ်ာ့ ေသးသိမ္ ေျပာက္ကြယ္ သြား နိဳင္ တယ္။ ဒါအေရးၾကီး တယ္- လူရယ္လို ့ျဖစ္လာ လို ့ရွိ ရင္ - အဂတိ လိုက္ စားလိုက္ရင္ လူ ့ရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ ဟာ ညိီဳး ႏြမ္းပ်က္ ပ်ယ္ျပီး၊ မက်န္ေတာ့ ဖူး လို ့ေျပာတာ။
အဂတိ တရား မလိုက္ စား ရင္ ျဖင့္ - လဆန္းရက္ မွာ ထြက္တဲ့ လဟာ တေျဖးေျဖး ၀န္းပ ထြန္း လင္း ေတာက္ ေျပာင္ လာ သလို အဂတိမလိုက္စား တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ့ ဂုဏ္ သိကၡာဟာ တိုး တက္ျမင့္မားေစ တယ္။
အဂတိ လိုက္စား တယ္ ဆို တာ-
ဓမၼလမ္းေၾကာင္း ကေနေသြဖီ သြား တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား ပ်က္ ျပား တဲ့ လမ္း ကို လိုက္တာ အဓမၼလမ္းေၾကာင္း ကို သြားေနတာ၊ ဒုစရိုက္ ၁၀ ပါး ကို က်ဴးလြန္ ေစတာ-
ဒီ လို ျဖစ္ေစတဲ့ -အေၾကာင္းတရား ဟာ ၄မ်ိဳး ရွိတယ္။
(၁။)ဆႏၵာဂတိ=ေလာဘသံေယာစဥ္ရွိတဲ့
ဒါ တင္ မက- သတ္ဖို ့ျဖတ္ဖို ့လဲ ၀န္ မေလးေတာ့၊ လိမ္ဖို ့ညာ ဖို ့ ကို လဲ ၀န္ မေလးေတာ့၊ စတဲ့ အကုသိုလ္ ေတြ ျပဳဖို ့ျဖစ္ ဖို ့၀န္မေလး ေတာ့ သလို - ေဒါ မနႆ ေ၀ဒနာ ကို လဲ အက်ိဳး ဆက္ အေန နဲ ့ခံစား ရတယ္။
ဒါကို ၾကည့္ရင္ ဆႏၵာဂတိ ဆို တဲ့ ဓမၼလမ္းေၾကာင္း ကေသြဖီ သြားေစတဲ့ - ေလာဘ စိတ္ ကလႊမ္းမိုး လာျပီ ဆိုရင္ အကုသိုလ္ေတြ စဥ္ဆက္မျပတ္ျဖစ္ေပၚလာေစတယ္။
(၂။) ေဒါသာဂတိ = မုုန္းတဲ့အတြက္ အဂတိလုုိက္ျခင္း
ဒီ လိုပဲ ေဒါသ နဲ ့ယွဥ္ျပီး ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ ကိုမုန္း လို ့ ရသင့္ရထိုက္ တဲ့ အခြင့္ အေရး ကို မေပးတာ မ်ိဳး ၊ သို ့ မဟုတ္၊ တရာဥပေဒ ခြင္ မွာ ျပစ္မွဳ ကို ပို ျပီး ခ်တာမ်ိဳး၊ ေပးသင့္ တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ ထက္ ပို ျပီး ေတာ့ ေပးတာမ်ိဳး ၊ ကို ေဒါသ ဂတိ လို ေခၚတယ္။
ဒီလို အဂတိ တရား ဆို တာ ဆရာေတြ က တပည့္ အေပၚ မွာ၊ တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ သူေတြ က ျပည္သူေတြ အေပၚ မွာ ကင္းရွင္း သင့္ တယ္။ ခ်စ္ရင္ တစ္မ်ိဳး မုန္းရင္ တစ္ မ်ိဳး၊ မျဖစ္ေစရပဲ ၊ သတ္ မွတ္ထား တဲ့ ဓမၼ လမ္းေၾကာင္း က မေသြဖီပဲ မွန္မွန္ ကန္ ကန္ ရပ္ တာ္ မွ အဂတိ က လြတ္တယ္ လို ့ဆိုရမယ္။
(၃။) ေမာဟာဂတိ = အမွားအမွန္ကုုိမသိ၊ ဆင္ျခင္တုုံတရားမရွိတဲ့အတြက္ အမွန္မသိမွဳ - အမွား အမွန္ ေ၀ဖန္နိဳင္ တဲ့ ဆင္ျခင္တုုံတရားမရွိတဲ့အတြက္
ဓမၼ လမ္းေၾကာင္း က ေန ေသြဖီ ျပီး မလုပ္သင့္တာ မျဖစ္ သင့္တာ ကို ျဖစ္ ေစတာ --- အကုသိုလ္ ျဖစ္ေစတာ၊
အမွန္ ကို မသိ ပဲ စြတ္ရြတ္ လုပ္ တာ မ်ိဳး၊ လုပ္ရမဲ့ ဟာ မလုပ္ဖူး၊ မလုပ္ရမဲ့ ဟာ လုပ္ တယ္။ မဆံုးျဖတ္ရမဲ့ ဟာ ဆံုးျဖတ္တယ္၊ ဆံုး ျဖတ္ရမဲ့ ဟာ မဆံုး ျဖတ္ဖူး၊ အသိဥာဏ္ နည္းတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ ေတြ မွာ ျဖစ္ ေလ့ရွိတယ္။ အမွား ကို အမွန္ ထင္ ကာ- ေမာဟရဲ့ လႊမ္းမို မွဳ ကို ခံရျပီး - ေျပာရင္လဲ ကို့ ယို ့ကား ယား၊ လုပ္ရင္ လဲ ကို ယ့္ ရို ့ ကား ယား၊ အမွား ေတြ ဆင့္ကဲ စုပံု ျပီး ယဥ္ယဥ္ ေလး နဲ ့ ရူးေနတဲ့ သူေတြ ေပါ့။
(၄။)ဘယာဂတိ= ေၾကာက္တဲ့အတြက္အဂတိလုုိက္ျခင္း
ဒီေနရာမွာ ေၾကာက္တယ္ ဆို ကေဒါသနဲ ့ ယွဥ္ ျပီး ေၾကာက္တာ - အကုသိုလ္ လုပ္ရမွာ ကိုေၾကာက္တာ မဟုတ္ဖူး - အကုသိုလ္ ကိုေၾကာက္တာ ဆို ရင္ - အသိဥာဏ္ လို ့ ေခၚတယ္။
ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ ကို ေၾကာက္၍ တရား ဥပေဒ ကို မမွန္မကန္ ဆံုးျဖတ္တာ ၊ ေလ်ွာ ့ေပါ့၍ ဆံုး ျဖတ္တာ၊ ေၾကာက္ရြြံ ့ေသာ ေၾကာင့္ ဓမၼ က ေသြဖီျပီး အကု သိုလ္ တရား ေတြ ဆင့္ ကဲ ျဖစ္ေစ တာ၊
အဂတိျဖစ္ ေစ တဲ့ ဒီ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ နဲ ့ ယွဥ္တဲ့ စိတ္ေတြ၊ အေတြးေတြ၊ အေျပာအဆို၊ အလုပ္ေတြ၊ ဆံုး ျဖတ္မွဳ ေတြ ဟာ အလြန္ၾကီး မား တဲ့ အကုသိုလ္ အလုပ္ေတြ က်ဴးလြန္တာ ျဖစ္ျပီး - အပါယ္ ကို က် ေစတတ္တယ္ လို ့ ေျပာရမယ္။
၂။ ဒီေနရာမွာ ျမတ္စြာဘုရားက - ပ႒ါန္း တရားေတာ္ မွာ - ေဟတုပစၥေယာ ဆိုျပီး - ေလာဘ တရား လႊမ္းမိုး ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ဟာ- ေလာ ဘနဲ ့ေတြး မယ္၊ ေလာ ဘနဲ ့ ေျပာ မယ္ ေလာ ဘ နဲ ့ လုပ္မယ္- ဒါ ေၾကာင့္ ေလာ ဘ ဟာ- ထို သို ေသာ အကုသို လ္ေတြ ကို ဆင့္ ကဲ ျဖစ္ ေပၚ လာ ေစတဲ ့ အေျခခံ ေရေသာက္ ျမစ္ပဲ လို ့ ေဟာ ၾကား ခဲ့ တယ္။ အဲဒိေတာ့ ေလာဘ စိတ္ရွိ ေနသမ်ွ ကာလပါတ္လံုး ဓမၼ လမ္းေၾကာင္းမွန္ ေပၚ ကို ျပန္ေရာက္ ဆို အမင္တန္မွ ခဲယင္း ပါတယ္။
ဒါဟာ ဘာကိုျပတာ လဲ ဆို ေတာ့- လူ ့က်င့္၀တ္ တစ္ခု၊ ေလာက ဥပေဒတစ္ခု၊ လိုက္နာရမယ့္ ဓမၼနည္ လမ္း ေတြ ရွိေန လင့္ ကစား- ပုဂၢိဳလ္ တစ္ ဦးနဲ ့ ပါတ္သတ္ လာ တဲ့ အခါ မွာ - ဆႏၵ လို ဆို တဲ့- ေလာ ဘ ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟကို အေျခခံ ျပီးေတာ့ မွန္မွန္ ကန္ကန္ စဥ္းစား နိဳင္ မွဳ မရွိပဲ နဲ ့၊ မ်ွမ်ွတတ ဆံုးျဖတ္နိဳင္ မွဳ မရွိ ပဲ၊ မဆံုးျဖတ္သင့္ တာ ကို ဆံုးျဖတ္ျပီး မလုပ္ သင့္ တာ ေတြ ကို လုပ္ သြားတယ္၊ ဓမၼလမ္းေၾကာင္း နဲ ့ ဆန္ ့က်င္တာ ေတြ ကို လုပ္ သြားတယ္ လို ့ ေခၚတယ္။ ဥပမာ ဆိုရင္- တရားဥပေဒ အရ ျဖစ္မွဳ က်ဴးလြန္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ကို တရား ဆံုး ျဖတ္ရာမွာ - မမွန္မကန္ ဆံုးျဖတ္ ျပီဆို ရင္ေသာ္၄င္း၊ အားလံုး ညီတူညီမ်ွ ရွိရမဲ့ ေနရာမ်ိဳး မွာ - ဓမၼ ကေသြဖီျပီး မမ်ွမတ ဆံုးျဖတ္ ျပီဆို ရင္- ဒီ ပုဂၢိဳ မ်ိဳ ရဲ့ (human dignity) ဂုဏ္သိကၡာ မရွိေတာ့ဖူး၊ စိတ္ေနစိတ္ ထား မမွန္ေတာ့ ဖူး - အပါယ္ ငရဲ အထိက် တဲ့ အကုသိုလ္ ေတြ ျပဳ ေနျပီ လို သိလိုက္ၾကပါ။
၃။ ဒီအဂတိ တရား ေတြ ဟာ- ဒုစရိုက္ ေတြဆင့္ ကဲ ဆင့္ ကဲက်ဳး လြန္ ေစျပီၚ- အကုသိုလ္ ဆို တဲ့ အသီး အပြင့္ေတြ ေ၀ဆာေစ တဲ့ အေၾကာင္းတရား ျဖစ္ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ အဂတိ တရား လႊမ္းမိုး ေနသူ ေတြ ဟာ ဘယ္ ဘ၀ ေရာက္ ေရာက္ ျဖစ္ရာ ဘ၀ မွာ ထို ပုဂၢိဳ လ္ ေတြ ရဲ့ ဘ၀ ေတြ ဖ်က္ ဆီး ၾကျပီး အမတန္ မွ ေၾကာက္ စရာ ေကာင္းတဲ့ ငရဲ၊ တရိစာၦန္၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကါယ္ လို ့ေခၚ တဲ့ အပါယ္ ေလးပါး ကို က် ေရာက္ေစတယ္။
အဂတိ တရား ကင္းေ၀းေရး ဟာ - ေလာက ၾကီး တို း တက္ မွဳ လူသား ေတြ တိုး တက္ မွဳ ၊ ညီညြတ္မွဳ အတြက္ အေရးၾကီး တဲ့ တရား ပါ။
အကုသို လ္ မွန္ သမ်ွ- အပါယ္ ေလး ပါး က်စေတယ္၊ ဒုစရိုက္ မေကာင္ းမွဳ နဲ ့ လူ ့ ဂုဏ္ သိကၡာ ဆုတ္ယုတ္ ေစတယ္၊ ေရာက္ေလရာ ဘ၀ မွာ မေကာင္း မွဳ အသီး အပြင့္ ေတြ ေ၀ျပီး သံသရာ မွာ ဆင္းရဲဒု ကၡေတြ က်စတယ္ ၊
၄။ ဒါေတြ ကို ပါယ္သတ္ နိဳင္ ဖို ့ အတြက္
ေလာဘ ကို- စြန္ ့လႊတ္ျခင္း ျဖင့္
ေဒါ သ ကို - ေမတၱာ စိတ္ ျဖင့္
ေမာ ဟ ကို - ပညာ ဆို တဲ့ ၀ိပႆနာ ဥာဏ္ အသိ စတဲ့ သူေတာ္ ေကာင္း တရား ေတြ က်င့္ၾကံ ၾကရမယ္။ သူေတာ္ ေကာင္း တရားေတြ မိမိ ခႏၶာ မွာ ေပၚလာေအာက္ ၾကိဳး စား က်င့္ ၾကံၾကရမယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒကာ၊ ဒကာ မေတြ အားလံုး-
ဓမၼ လမ္း ေၾကာင္းထက္ မွာ မတ္မတ္ ခို္င္ခို္င္ရပ္ တည္ ျပီး၊ လူ ့ရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ တိုး တက္ ေစေအာင္၊ အပါယ္ က်ေသာ ေဘး မွ လြတ္ နိဳင္ ေအာင္၊ ကုသိုလ္ တရား ေတြ ပြားမ်ား နိဳင္ ေအာင္၊ သမထ၀ိပႆနာ ကမၼ႒ါန္း ကို ပြား မ်ား ျပီး၊ ဒီ အဂတိ တရား ေတြ ကို ျဖစ္ေစတဲ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာ ဟ တရားေတြ ကို အျမစ္မွ ပါယ္ ရွား ၍ ေကာင္းက်ိဳး အျဖာျဖာ ရနိဳင္ ၾကပါေစေသာ္။
"(ေက်းဇူးရွင္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာလာ ဘိ၀ံသ ၂၇-၀၈-၂၀၁၁ ေန ့မႏ ၱေလးျမိဳးတြင္ ေဟာၾကားဆံုးမေတာ္မူေသာတရားေတာ္)