This is default featured slide 1 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured slide 2 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured slide 3 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured slide 4 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

This is default featured slide 5 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.

Saturday, February 16, 2013

ယေန႕ မြန္တည့္ပိုင္းအခ်ိန္ထိ ရရွိသည့္ Cyber War သတင္း


===================================

ျမန္မာမ်ဳိးခ်စ္ဟက္ကာလူငယ္မ်ားမွ ထပ္မံ၍ ထို္င္းwebsite တခ်ဳိ႕ကို တိုတ္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ website မ်ားမွာ...

http://www.urrw.ac.th/
http://hack-db.com/231863.html
http://www.sunriselogix.com/
http://www.sealite.co.th/
http://www.seabramovers.co.th/
http://www.p-intersupply.com/
http://wisepaq.extrasiamhosting.com/bangkokroller.com/en/
http://www.tiddepot.co.th/
http://blueskyalarm.com/
http://www.digitalage.co.th/
http://fujiko.in.th/
http://www.invoice.digitalage.co.th/
http://www.newskycctv.net/
http://www.pruek.com/
http://www.pruek.wiyaporn.com/
http://www.wiyaporn.com/
http://www.koratinkjet.co.th/

တို႕ျဖစ္ၿပီး...

Stop Abusing Myanmars Workers In Thailand ဟုေႂကြးေၾကာ္၍
ထပ္မံ၍လည္ တိုတ္ခိုက္လွ်က္ရွိေနပါသည္။
ယေန႕ မြန္တည့္ပိုင္းအခ်ိန္ထိ ရရွိသည့္ Cyber War သတင္း
===================================

ျမန္မာမ်ဳိးခ်စ္ဟက္ကာလူငယ္မ်ားမွ ထပ္မံ၍ ထို္င္းwebsite တခ်ဳိ႕ကို တိုတ္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ website မ်ားမွာ...

http://www.urrw.ac.th/
http://hack-db.com/231863.html
http://www.sunriselogix.com/
http://www.sealite.co.th/
http://www.seabramovers.co.th/
http://www.p-intersupply.com/
http://wisepaq.extrasiamhosting.com/bangkokroller.com/en/
http://www.tiddepot.co.th/
http://blueskyalarm.com/
http://www.digitalage.co.th/
http://fujiko.in.th/
http://www.invoice.digitalage.co.th/
http://www.newskycctv.net/
http://www.pruek.com/
http://www.pruek.wiyaporn.com/
http://www.wiyaporn.com/
http://www.koratinkjet.co.th/

တို႕ျဖစ္ၿပီး...

Stop Abusing Myanmars Workers In Thailand ဟုေႂကြးေၾကာ္၍
ထပ္မံ၍လည္ တိုတ္ခိုက္လွ်က္ရွိေနပါသည္။

အဆိုျပဳခ်က္

ငါမုိကေရစီ ဘက္ေတာ္သား and 3 other people shared Thit Sar's photo.
ဒီ link က တိုက္႐ိုက္သြားလို႕ရတယ္

https://www.facebook.com/questions/601237369890472/
အဆိုျပဳခ်က္ (၁) ေငြစကၠဴမ်ားႏွင့္ တံဆိပ္ေခါင္းမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဦးေအာင္ဆန္းပုံအား ရုိက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀သုံးစြဲရန္။ အဆိုျပဳခ်က္ (၂) အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဦးေအာင္ဆန္း၏ေမြးေန ့ကုိ အစုိးရရုံးပိတ္ရက္အျဖစ္ တရား၀င္ သက္မွတ္ေပးရန္။ ေထာက္ခံသူဦးေရ စုေဆာင္းျပသလိုပါသည္။ ေက်းဇူးျပဳ၍ ဆႏၵျပဳေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။
ဒီ link က တိုက္႐ိုက္သြားလို႕ရတယ္

https://www.facebook.com/questions/601237369890472/
အဆိုျပဳခ်က္ (၁) ေငြစကၠဴမ်ားႏွင့္ တံဆိပ္ေခါင္းမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဦးေအာင္ဆန္းပုံအား ရုိက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀သုံးစြဲရန္။ အဆိုျပဳခ်က္ (၂) အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဦးေအာင္ဆန္း၏ေမြးေန ့ကုိ အစုိးရရုံးပိတ္ရက္အျဖစ္ တရား၀င္ သက္မွတ္ေပးရန္။ ေထာက္ခံသူဦးေရ စုေဆာင္းျပသလိုပါသည္။ ေက်းဇူးျပဳ၍ ဆႏၵျပဳေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။

သူေဌး ႏွင့္ သူေဌးသား



စားေသာက္ဆိုင္ႏွင့္ ဘီလ္ဂိတ္
------------------------------
---
စားေသာက္ဆိုင္မွာ ဘီလ္ဂိတ္တစ္ေယာက္ အစားစားျပီး ေဘလ္ရွင္းတဲ့ အခါ စားပြဲထုိးကို မုန္႔ဖိုးအေနနဲ႔ ၅ ေဒၚလာေပးပါတယ္။

မုန္႔ဖုိး ၅ ေဒၚလာ ရရွိတဲ့ စားပြဲထိုးတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ထူးျခားတဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခုျဖစ္လာေၾကာင္း မ်က္ႏွာက ေဖာ္ျပေနေတာ့ ဘီလ္ဂိတ္က " ဘာစိတ္အလိုမက် ျဖစ္တာလဲ" လို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေမးလိုက္ပါတယ္။

စားပြဲထုိးက

" ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ဆရာ။ ဆရာ့သား ဒီဆိုင္မွာလာစာရင္ အျမဲတမ္း မုန္႔ဖုိး ေဒၚလာ ၅၀၀ ေပးပါတယ္။ သူ႔အေဖ-ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုး ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တဲ့ ဆရာက်ေတာ့ ဘာလို႔ ၅ ေဒၚလာပဲ ေပးတယ္ ဆုိတာကို စဥ္းစားေနမိတာပါ"

ဘီလ္ဂိတ္က ယခုလိုပဲ ခပ္ျပံဳးျပံဳးပဲ ေျဖလိုက္ပါတယ္။

"အင္း..။ သူက ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုး ပုဂၢိဳလ္ရဲ ႔ သားေလ။ ကြ်န္ေတာ္ ကေတာ့ သစ္ခုတ္သမားရဲ ႔ သားမို႔လုိ႔ပါ"

--------------------
--------------------
--------------------

(သင္ခန္းစာ - ဘဝမေမ့ပါႏွင့္။ အတိတ္ျဖစ္ရပ္ႏွင့္ ကိစၥမ်ားက မိမိ၏ အေကာင္းဆံုး ဆရာ ျဖစ္သည္)


--
Ref: quotelove
ရိုးရာေလး အႏုပညာ
ACM Re-post 15 Feb 2013
ေအးခ်မ္းမြန္မွ YoYarLay တြင္ပါရွိေသာ သတင္းကို မိတ္ေဆြမ်ားထံ ကူးယူမ်ေ၀ေပး ျဖင္းျဖစ္ပါသည္။

ျပည္လမ္းေပၚ၌ ၿပဳိင္ကားတစ္စီး အရွိန္လြန္ကာ သစ္ပင္၀င္တုိက္မႈျဖစ္ပြား



Created on Saturday, 16 February 2013 02:03

ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး၊ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ (၇) ရပ္ကြက္၊ ျပည္လမ္းမေပၚတြင္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၅ ရက္ ေန႔၊ ည ၁၁ နာရီ ၃၀ မိနစ္ခန္႔တြင္ ၿပိဳင္ကားတစ္စီး အရွိန္လြန္ကာ သစ္ပင္အား ၀င္တုိက္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။

အဆိုပါ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ ၿပိဳင္ကားေပၚတြင္ ပါလာသူ အမ်ိဳးသားႏွစ္ဦး ဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာ ရရွိသြားေၾကာင္း မရမ္းကုန္းရဲစခန္းမွ ရဲအရာရွိတစ္ဦး၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ သိရွိရသည္။

ျဖစ္စဥ္မွာ ၿပဳိင္ကားသည္ ျပည္လမ္းမေပၚ လွည္းတန္းဘက္မွ ေမာင္းႏွင္လာျခင္းျဖစ္ၿပီး ယင္းျပိဳင္ကားအရွိန္လြန္ျပီး လမ္းေဘးသစ္ပင္အား ၀င္တုိက္မိခဲ့ျခင္းျဖစ္ကာ ျဖစ္စဥ္ အတိအက်ကုိ အေသးစိတ္ မေျပာႏုိင္ေသးေၾကာင္း မရမ္းကုန္း ရဲစခန္းမွ ရဲအရာရွိက ေျပာပါသည္။
ျပည္လမ္းေပၚ၌ ၿပဳိင္ကားတစ္စီး အရွိန္လြန္ကာ သစ္ပင္၀င္တုိက္မႈျဖစ္ပြား

    Created on Saturday, 16 February 2013 02:03 

ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး၊ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ (၇) ရပ္ကြက္၊ ျပည္လမ္းမေပၚတြင္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၅ ရက္ ေန႔၊ ည ၁၁ နာရီ ၃၀ မိနစ္ခန္႔တြင္ ၿပိဳင္ကားတစ္စီး အရွိန္လြန္ကာ သစ္ပင္အား ၀င္တုိက္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။

အဆိုပါ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ ၿပိဳင္ကားေပၚတြင္ ပါလာသူ အမ်ိဳးသားႏွစ္ဦး ဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာ ရရွိသြားေၾကာင္း မရမ္းကုန္းရဲစခန္းမွ ရဲအရာရွိတစ္ဦး၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ သိရွိရသည္။

ျဖစ္စဥ္မွာ ၿပဳိင္ကားသည္ ျပည္လမ္းမေပၚ လွည္းတန္းဘက္မွ ေမာင္းႏွင္လာျခင္းျဖစ္ၿပီး ယင္းျပိဳင္ကားအရွိန္လြန္ျပီး လမ္းေဘးသစ္ပင္အား ၀င္တုိက္မိခဲ့ျခင္းျဖစ္ကာ ျဖစ္စဥ္ အတိအက်ကုိ အေသးစိတ္ မေျပာႏုိင္ေသးေၾကာင္း မရမ္းကုန္း ရဲစခန္းမွ ရဲအရာရွိက ေျပာပါသည္။

ရုရွမွာ ဥကၠာပ်ံေတြ လင္းထိန္ျပီး က်



ရုရွားနိုင္ငံ ယူရဲလ္ ေတာင္ေပၚေဒသမွာ ဥကၠာပ်ံ ျကြေက်ျပီး အနည္းဆံုး လူေပါင္း ၅၀ဝ ဒဏ္ရာ ရခဲ့ပါတယ္။ အလြန္ျကီးမားတဲ့ မီးလံုးျကီးတလံုး ရုတ္တရက္ က်လာျပီး ေန့လည္ေန့ခင္း အလင္းေရာင္လိုမ်ိုး လင္းထိန္သြားတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေပါက္ကြဲသံျကီးကလည္း သိပ္ျပင္းထန္သလို အသံက သိပ္က်ယ္လြန္း ျပင္းလြန္းလို့ ျပတင္းတံခါး ေတြေတာင္ ကြဲကုန္ပါတယ္။

မီးလံုးျကီးရဲ့ ေနာက္မွာ အျဖူေရာင္ နဲ့ အဝါေရာင္ ေရာေနတဲ့ မီးခိုးတန္းရွည္ျကီးကိုလည္း ျမင္ရပါတယ္။ ဂ်က္ေလယာဉ္ေတြ ပ်ံသန္းသြားတဲ့အခါ ေနာက္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ အျဖူေရာင္မီးခိုးတန္းလိုမ်ိုးပါ။ ဒါေပမဲ့ ဂ်က္ေလယာဉ္ မီးခိုးတန္းထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုမ်ားပါတယ္လို့ ကိုယ္တိုင္ ျမင္ေတြ့လိုက္ရသူ တေယာက္က ေျပာပါတယ္။
http://wscdn.bbc.co.uk/worldservice/assets/images/2013/02/15/130215142433_russian_meteor_304x171_reuters.jpg

`တေစၱ ေျခာက္ေသာည (တဲအတြင္းမွ နာနာဘာ၀)´

`ဂ်ိမ္း…ဂ်လိန္း ဂ်ိမ္း..ေ၀ါ..ေ၀ါ..ေ၀ါ´
မုိးမွာ သည္းၾကီးမဲၾကီး ရြာသြန္းေနလွ်က္ ေလမ်ားကလည္း အဆက္မျပတ္တုိက္ခတ္ေနေသာေၾကာင့္ ေလသံနွင္မုိးသံ တုိ့မွာေရာေနွာေနခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္မွာ ညေနေစာင္းမုိးခ်ဳပ္လုစ အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္းကလည္းေမွာင္မည္းစျပဳ ေနျပီမုိးကလည္း တိတ္မည့္ပုံမေပၚေပ။ သည့္အတြက္ကၽြန္ေတာ္ဘယ္မွာ နားခုိရမည္နည္း။ ကၽြန္ေတာ့္တြင္ တစ္ကုိယ္လုံးကုိ လုံေစတဲ့ မုိးကအက်ီၤရွည္ၾကီးတစ္ထည္မွလဲြ၍ ဘာမွမပါေပ။ လမ္းမွာလည္း ေတာလမ္းေလးျဖစ္သည့္ အေလွ်ာက္ ရႊံ့ဗြက္မ်ားမွာထူထပ္ေနေပသည္။ ဒီ့အျပင္ မုိးခ်ဳပ္ေနတဲ့ ေလာကၾကီးကုိ ကၽြန္ေတာ္အဘယ္သုိ့မွ် ပုံကန္ရမည္နည္း.. မုိးအတြက္ အကာအကြယ္ယူရေပဦးမယ္။ တျခားမစဥ္းစားေတာ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္၏မ်က္စိမ်ားက နားခုိရန္ေနရာေကာင္းေကာင္းရဖုိ့ ေဆာ့ကစားရွာေဖြေနခဲ့ ပါသည္.။ မၾကာမီ ေမွာင္လုေနေသာ ပတ္၀န္းက်င္ ထဲမွ မထင္ရွားသည့္ ၀ုိးတုိး၀ါးတား အရာ၀တၳဳ တစ္ခုကုိကၽြန္ေတာ္ေတြ့လုိက္ ရတယ္။ ထုိအရာသည္သက္မဲ့ ျဖစ္ဟန္တူသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ေျခလွမ္းမ်ားကုိ ခပ္ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ကာ `ဒါဟာငါ့အတြက္ တည္းခုိစရာေနရာျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္နုိင္တယ္ ´ ဟုစိတ္ကေရ၇ႊတ္ရင္း မထင္မရွားျမင္ေနရေသာ အရာ၀တၳဳဆီကုိ ဦးတည္ခဲ့ ပါသည္။ အနားေရာက္မွ တဲေလးတစ္လုံးျဖစ္ေၾကာင္း သိလုိက္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အတုိင္းမသိ ၀မ္းသာသြားခဲ့့တယ္။
အဆုိပါတဲေလး၏ အမုိးမွာေကာင္းမြန္၍ တဲအတြင္း၌ ေျခာက္ေသြ့ေနမည္ဟု တဲ ေလး၏အသြင္အျပင္ကုိၾကည့္ ၍ကၽြန္ေတာ္ယူဆ မိ လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တဲမွာလူေနဟန္ရွိမည္မတူ ။တံခါးမွာ ေသာ့မရွိေပမယ့္ဂ်လက္ ထုိးထားေလသည္။ မုိးမွာလည္းပုိ၍ပင္ သည္းလာသည္ဟုထင္ရေပသည္။ ထုိတဲအတြင္းမွာတစ္ညတာ တည္းခုိရန္ ဆုံးျဖတ္လုိက္မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေတြေ၀မေနေတာ့ပဲ တံခါးဂ်လက္ကုိ ဖြင့္ကာတဲ ထဲသုိ့၀င္ခဲတယ္။ တဲအတြင္းမွာ ေမွာင္ျပီးထုိင္းမႈိင္းေနသည္ကုိေတြ့ရေပသည္။ အသင့္ပါလာေသာမီးျခစ္ကုိ တစ္ခ်က္ျခစ္လုိက္ရာ တဲအတြင္းသုိ့၀င္ေရာက္သည့္ မည္းနက္ေသာလမ္းကုိ မီးေရာင္ျဖင့္ျမင္ေတြ့လုိက္ရေပသည္။ ခုလုိစိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာညမ်ဳိး လူသူမရွိတဲ့ အရပ္တြင္ ရွိသည့္လမ္းကေလးမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ျဖတ္သြားမည္ကုိ အနည္းငယ္သာစုိးရိမ္ဖြယ္ရွိေသာ္လည္း တဲတံခါး၀ကုိ လုံျခဳံမႈရွိေအာင္ ဂရုတစုိက္ပိတ္လုိက္ေလ၏။ ကၽြန္ေတာ္မီးျခစ္တစ္ခ်က္ထပ္ျခစ္ျပီး အတြင္းလမ္းေလးအတုိင္း၀င္ေရာက္ခဲ့ရာ အခန္းငယ္တစ္ခန္းကုိေတြ့ရေလသည္။ ထုိအခန္းငယ္တြင္ေလေကာင္းေလသန့္ရေသာေၾကာင့္ ေနသာထုိင္သာရွိသြားခဲ့ တယ္။ ထုိ့ျပင္သံေခ်းတက္ေနေသာ မီးဖုိတစ္လုံးကုိ ေတြ့ရွိရေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏အတြင္းတြင္ခံ ၀တ္ထားေသာ အက်ီၤမွ အပုိင္း တစ္ခ်ဳိ့ကပါလာေသာဓားျဖင့္ ျဖတ္ယူျပီး မီးေမႊးလုိက္ရာ မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္ မီးလင္းလာခဲ့သည္။ မီးဖုိ၏အေနာက္ဖက္တြင္ သစ္သားမ်ားပုံထားတာေၾကာင့္ မီးေမႊးရန္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အလုပ္ျဖစ္လိမ့္မယ္ဟု ထင္သည္.။  ကၽြန္ေတာ့္၏ ဘြတ္ဖိနပ္ကု္ ခၽြတ္ကာ ေျခာက္သြားေစရန္ မီးဖုိေဘးတြင္ေထာင္ထား လုိက္တယ္။ အားလုံးအဆင္ေျပသြားျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ ၏ခႏၵာကုိယ္ကုိ ၾကမ္းျပင္ေပၚသုိ့လွဲခ်လုိက္ပါသည္။ ခဏတာေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားေပမယ္.. နိူးလာတဲ့ အခါ မီးဖုိမွမီးမ်ားက ၀င္လက္စြာေတာက္ေလာင္ေနေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ၾကာရွည္စြာ အိပ္မရေပ။
ထုိအျပင္ ကၽြန္ေတာ္၏ ခႏၵာကုိယ္ထုံထုိင္းကုိက္ခဲမႈကတစ္ေၾကာင္း ၊ၾကမ္းေပၚတြင္လွဲ၍ အိပ္ရသျဖင့္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏သြား လာလႈပ္ရွားသံမ်ားကုိ ၾကားေနရသျဖင့္ ၾကာၾကာမအိပ္နူိင္ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ တဖက္သုိ့ ကုိယ္ကုိ လွည့္ျပီး အိပ္မည္ျပဳရာ အခန္းဆီသုိ့လာသည့္ ေျခသံကုိၾကားေနရေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ထိတ္လန့္ သြားခဲ့ တယ္။ ျပတင္းေပါက္မ်ားကု္ပ်ဥ္ျပားနွင့္ အေသပိတ္ထားသည့္အျပင္ အ၀င္တံခါးကုိလည္းကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာပိတ္ခဲ့ ျခင္းျဖစ္၍ တဲအတြင္းသုိ့ ၀င္ရန္အေပါက္မရွိေပ။ ထုိ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္အေတာ္အတန္ေၾကာက္လန့္ သြားေသာ္လည္း ထ၍ရင္ဆုိင္ရသည္မွ တစ္ပါး အျခားမရွိပါေတာ့ေခ်။ ထုိ၀င္လာေသာလူစိမ္းသည္ သြက္လက္ျခင္းမရွိ ၊မီးေတာက္ေနေသာမီးဖုိ ဆီသုိ့တေျဖးေျဖး  ေလွ်ာက္၍သြားေလသည္။
သူသည္အခန္းေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ရွိေသာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သတိျပဳမိဟန္ မတူေခ်။ ထုိလူမွာမီးဖုိ့ရွိရာသုိ့ တည့္မတ္စြာ ေလွ်ာက္သြားရင္း သူ၏စြတ္စုိေနေသာ လက္အစုံကု္္ိ မီးကင္ေနေလသည္။ ထုိလူကုိကၽြန္ေတာ္ မ်က္ေခ်မျပတ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ျပီး အကဲခတ္ေနမိသည္။ ထုိလူမွာခုလုိညမ်ဳိးတြင္ လူသားတစ္ေယာက္ၾကဳံေတြ့ရသည့္ စုိစြတ္မႈထက္ပင္ ပုိ၍ ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါး စုိစြတ္ လွ်က္ရွိသည္ကုိ ေတြရေပသည္။ အ၀တ္အစားမ်ားက ေဟာင္းႏြမ္း စုတ္ျပတ္ေနျပီး သူ့ခႏၵာကုိယ္ေပၚမွ ေရမ်ားဟာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသုိ့ စီးက်လွ်က္ရွိေပသည္။ ဦးထုပ္လည္းေဆာင္းထားျခင္းမရွိေပ။ သူ့့မ်က္လုံးမ်ားအထက္ရွိ ေထာင္ေနေသာ ဆံပင္မ်ားမွ ေရစက္တုိက မီးက်ီခဲ မ်ား အေပၚသုိ့စီးက်ေနေသာေၾကာင့္ တစ္ ရဲွ..ရွဲ ျမည္ေနေပသည္။ ထုိလူကုိကၽြန္ေတာ္ ျမင္လုိက္သည္နွင္ တစ္ျပဳိင္နက္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္း မွလူမဟုတ္ဟု ယူဆမိလုိက္ေသာ္လည္း လူၾကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္မည္ဟု တဖန္ေတြးယူမိလုိက္ျပန္သည္။ ထုိ့ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ကပဲ သူ့ကုိ စတင္ႏူတ္ဆက္လုိက္ေလရာ မၾကာမီ ရင္းႏွီးသြားၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က စကားစမိလုိက္သည္..။
`ကၽြန္ေတာ္တုိ့ လူသားေတြအတြက္ ေတာ့ သာယာတဲ့ မုိးေလ၀သ ဆုိတာ ဘယ္မွာရွိနူိင္မွာလဲ  မိတ္ေဆြရာ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီတဲကေလးက ေျခာက္ေျခာက္ေသြ့ေသြ့ ရွိေနလုိ့ ေတာ္ေသးတယ္လုိ့ဆုိရမွာေပါ့ဗ်ာ´
တဲအျပင္ဖက္တြင္ ရွိေနေသာ ေသလုေမ်ာပါး ေနၾကာပင္မ်ားနွင့္ အတုိင္းအဆမရွိ သန္စြမ္းေနၾကေသာ ေပါင္းပင္ၾကီးမ်ားသည္  မုိးေရေၾကာင့္ ယိမ္းထုိးေနၾကေလသည္။ ထုိလူစိမ္းက `တစ္ခ်ိန္က ဒီတဲေလးဟာ သိပ္သန့္ရွင္းမႈ မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သာမာန္ ဧည့္ရိပ္သာေလ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ေနတဲ့ အျမဲေနတဲ့သူ မရွိေတာ့ဘူး´ သုိ့ေသာ္ သ**********မ်ားေနထုိင္သည့္ ေနရာတုိ့တြင္ ေတြ့ရတတ္ေသာ ဘူးခြံ၊ပုလင္းခြံ စသည္တုိ့ကုိ ဤတဲ အတြင္းတြင္ လုံး၀မေတြ့ရေပ။
 `ဒါနဲ့ … အဲ့ဒါေတြကုိ ဘာလုိ့မေတြ့တာလဲ…´
သူေျပာခဲ့သလုိ သန့္ရွင္းမႈမရွိခဲ့ဘူး ဆုိရင္ အခု ဘာေၾကာင့္ အဲ့ အရာမ်ား မေတြ့ရသနည္း။ ကၽြန္ေတာ္ေမးခြန္း ထုတ္ေနမိသည္။ ထုိလူက အေျဖစကားမဆုိမီ မသက္သာေသာဟန္ျဖင့္ သက္ျပင္းကုိ ေလးေလးပင္ပင္ ခ်ကာ
 `ဒီတဲမွာ သရဲ…ေနတယ္ေလ…ဒီမွာသရဲရွိတယ္´
ကၽြန္ေတာ္မယုံနူိင္ေသာ အၾကည့္နွင့္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ျပီး သူ့ကုိၾကည့္မိလုိက္သည္။ `အဲ့ဒီသရဲက အလြန္အစြမ္းထက္တာ၊ သူ့ဇာတ္လမ္း အက်ဥ္းကေတာ့ သူဟာ ဒီတဲအေနာက္မွ ရွိတဲ့ ေရတြင္း ပ်က္ထဲကုိ ကုိယ္တုိင္ ဆင္းေသလုိက္တာပဲ ..´
ကၽြန္ေတာ္စိတ္၀င္စား သြားျပီးသူ့အနားကုိ တုိးသြားမိတယ္။ ဒီ့ေနာက္သူက ဆက္ျပီးေျပာတယ္ `ေတြ့တဲ့ လူေတြက ဆြဲတင္လုိက္ေတာ့ သူ့တစ္ကုိယ္လုံး ရႊံ့ေတြေပျပီးေသေနတယ္။ အဲ့ဒီ့သရဲက ဒီတဲေပၚကုိ တက္လုိက္ဆင္းလုိက္လုပ္ေနတယ္ ။ တစ္ခါ တခါ ဒီတဲထဲကုိ မုိး၀င္ခုိတဲ့ လူေတြဆုိရင္ သူ့ေျခသံေၾကာင့္ အိပ္ေရးပ်က္ၾကရတယ္..။ ´ ေျပာရင္း ထုိလူစိမ္းက ထပ္ျပီး သက္ျပင္းခ်လုိက္ျပန္သည္။  ကၽြန္ေတာ္က-
 `ဒါေပမယ္.. ကၽြန္ေတာ္တုိ့ကုိေတာ့ ဒီသရဲကေျခာက္မွာ ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ´
`ဟုတ္ကဲ့ ….ကၽြန္ေတာ္တုိ့ကုိသူက ေျခာက္မယ္မထင္ပါဘူး´ သူ့စကားအဆုံးတြင္ ကၽြန္ေတာ္က ရယ္လုိက္ျပီး ….`ဟား..ဟား..ဟားး… ဘယ္သူေတြဘာပဲေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သရဲဆုိတာကုိ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးပါဘူး´ ထုိလူစိမ္းက စိတ္ပ်က္သည့္အသြင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ကုိ စူးစုိက္ၾကည့္ေလသည္။ ျပီးေတာ့.သူက……
` ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်ားဘယ္ေတာ့မွျမင္ဘူးမွာ မဟုတ္ဘူး ။ ဒါေပ့မယ့္ …ဒီတဲမွာ ၀င္တည္းၾကတဲ့ သူေတြအားလုံး သရဲမေျခာက္ခံရတာမရွိဘူး ။ အကုန္လုံးေျခာက္ခံ ရတာၾကီး ပဲ´
ထုိသူမည္သုိ့ပင္ေျပာေနပါေစ ကၽြန္ေတာ္က မယုံၾကည္ပါ။
`ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အိပ္ေရးပ်က္ေအာင္လုပ္ေနတာ သရဲမဟုတ္ဘူး..။ မိတ္ေဆြ တဲေပၚတက္လာလုိ့ ကၽြန္ေတာ္နူိးသြားတာ.. ´
ထုိအခါ ထုိသူက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေလွာင္ေျပာင္သလုိ ရယ္ေနေလသည္။ `ဟား…ဟာ.း…ဟား…ဟား…ဟား´ သူ၏ကုိယ္မွစီးက်ေနေသာ ေရထုိ့က အဆက္မျပတ္ ၾကမ္းေပၚသုိ့ စီးက် ေနေပသည္။  သူ့ကုိယ္မွလည္း အနံ့ဆုိးမ်ား ထြက္ေပၚ၍ လာေလေပသည္။
`ဘု ရားေရ….မိတ္ေဆြ ….အေနနဲ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေျခာက္နူိင္ေတာ့ဘူးလား…´ ဟု ကၽြန္ေတာ္ ေျပာလုိက္မိသည္ ။ ထုိလူက အနည္းငယ္ရယ္လုိက္ျပီး ………
`မေျခာက္ေတာ့ဘူးတဲ့ လား …ဟ…ဟ….ဟ ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္ေတာ့မွေျခာက္မွာ မဟုတ္ဘူး ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ့လုိ လူေတြဟာ မုိးေလ၀သ ေကာင္းေကာင္း ၊ ဆုိးဆုိး ေႏြျဖစ္ျဖစ္၊ေဆာင္းျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေျခာက္တယ္ဆုိတာ မရွိဘူး.. ဒီမွာၾကည့္ေလဗ်ာ´
ေျပာေျပာဆုိဆုိနွင့္ သူ၏ရြံမ်ားေပေနေသာ လက္အစုံကုိ မီးထဲသုိ့ ထုိးသြင္းျပီးကၽြန္ေတာ့္ကုိ စူးစုိက္ၾကညိ့ေနေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အခုမွ သူေျပာသမွ်ေတြသတိရ သြားျပီး ကၽြန္ေတာ့္ ဘြတ္ဖိနပ္ကုိေကာက္ယူကာ ေၾကာက္လန့္တၾကားေအာ္ ဟစ္ကာ မုိးသက္ေလျပင္းက်ေနေသာ ညအေမွာင္ထဲသုိ့ ထြက္ေျပးခဲ့မိပါေတာ့သည္။
Writing by –Ye’ Tay Za Kyaw (ကာရန္ငယ္)

ညဘက္ဓါတ္ၾကိဳးျဖဳတ္ခုိးရာမွ ေရွာ့ျဖစ္ျပဳတ္ၾကျပီး ကုိယ္တစ္ပိုင္းျပတ္သြားျခင္း

မူးေၾကာင္ရူးေၾကာင္ နဲ ့ ညဘက္ဓါတ္ၾကိဳးျဖဳတ္ခိုးလိုက္တာ
ျဖဳတ္ခိုးေနစဥ္ အတြင္း ၀ါယာေရွာ့ျဖစ္ျပီး ျပဳတ္က်တာ ေအာက္ေရာက္ေတာ ့
ကိုယ္တစ္ပိုင္းပဲ ရိွေ တာ ့ျခင္း

ကြန္တိန္နာ ျပဳတ္က်ရြၽဳ္ ဦးေႏွာက္ထြက္သြားျခင္း
စာေပေ၀မွ်သူ
ေမာ္နီကာ

က်မတို႔ ဘာနစ္နာေၾကးမွ မရပဲ နယ္စပ္ကို ျပန္ေရာက္။

Lu Bo shared ကို ထက္'s photo.
က်မတို႔ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲမွာပါရွင့္”


က်မနာမည္ မ၀င္းပါ။ ျမ၀တီၿမိဳ႕ကပါ။ က်မတို႔မွာ ကေလး ၂ေယာက္ရွိလာေတာ့ စီးပြားေရးက်ပ္တည္း လာ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ဟာ ပြဲစား ေက်ာ္စိုး နဲ ့ဆက္သြယ္ ရၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ လုပ္တာကို လမ္းစရိတ္ ဆပ္။ တစ္ေယာက္လုပ္အားခကို မိသားစု ေ တြ ျပန္ပို႔ ဆိုၿပီး ပြဲစားေက်ာ္စိုး နဲ႕ကတိစကားေျပာၿပီးၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ ေက်ာ္က မဟာခ်ိဳင္ကိုလာခဲ့ၾကပါတယ္။

က်မတို႔ မဟာခ်ိဳင္ ေန၀စ္အရပ္က ဆန္းဒစ္ ဆိုတဲ့ ပုဇြန္ အလုပ္ ရံု တစ္ရံုကိုေရာက္ေတာ့ မွ အဓမၼခိုင္းေစခံ ရၿပီ ဆိုတာသိလိုက္ ရေတာ့တယ္။ လူကုန္ကူးခံရၿပီဆိုတာ သိလိုက္ ရေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ က်မတို႔ ထြက္ေျပးလို႔ မလြတ္ေတာ့ဘူး။
ေန႔စဥ္ နံနက္၃နာရီမွာ အိပ္ရာကထၿပီးေတာ့၄နာရီမွာအလုပ္ ၀င္ရပါတယ္။
ေန႔လည္၁၂ နာရီ မွာ အလုပ္နား ထမင္းစားရတယ္။ ညေန ၉နာရီေလာက္အထိ အလုပ္လုပ္ရ တယ္။ ဒီေလာက္ အလုပ္ လုပ္ရတာ လုပ္အားခ ၁၀ ဘတ္စီပဲရတယ္။

ပြဲစားေတြ ခ်က္ေကၽြးတာေတြကိုပဲ က်မတို႔စားရတယ္။ ၀က္ရိုး၊ၾကက္ရိုးေတြကို ဗူးသီး ခရမ္းသီးေတြနဲ႔ ေရာျပဳတ္တာေတြကိုပဲ စားရ တယ္။ ထမင္းစားလို႔ မေကာင္းလို႔ လဘက္သုတ္ေလးဘာေလး စားခ်င္လို႔လည္း မစားရဘူး။ ၾကက္သြန္ကေလးဘာေလး စားခ်င္လို႔လည္းမစားရဘူး။ အဆာေျပ သြားရည္စာ မန္က်ည္းေစ့ ကိုစားရ တယ္။
ေနမေကာင္းလို႔လည္း ေဆးမကုရဘူး။ ေရာဂါမ်ားရင္ေတာင္ အေစာင့္ေတြ အမ်ားႀကီး နဲ႔ သြားရတယ္။ က်မပင္ပန္းလြန္းလို႔ အလုပ္မဆင္းပဲေနလို႔ပြဲစား ေက်ာ္စိုး ကသံတုတ္နဲ႔ ရိုက္တာ ခံခဲ့ရတယ္။ မလုပ္ႏိုင္တဲ့သူ ဂ်စ္ကန္ကန္ ျပန္ေျပာသူနဲ ့ထြက္ေျပးဖို႔ႀကံစည္ တဲ့လူေတြ ကို ေျမေအာက္ခန္းမွာ ထမင္း မေကၽြး ေရမတိုက္ပဲ တစ္ရက္ နွစ္ရက္ထားပစ္လိုက္တယ္။ တကယ့္ငရဲခန္းပါပဲ။


က်မတို႔ လုပ္သမွ် ပိုက္ဆံေတြကို ပြဲစားေတြက သိမ္းတယ္။ အလုပ္လုပ္တာ ေငြအရ နည္းရင္ ပြဲစားေတြက ခံုေပၚကထိုင္တယ္။ က်မတို႔က ပြဲစားေတြ ပါးရိုက္ဖို႔မ်က္ႏွာကိုလွည့္ေပး ရတယ္။ သားသမီးနဲ ့မိဘေတြဆီကို တျပားမွ မပို႔နိုင္ပဲ အဲဒီပုဇြန္ အလုပ္ရံုမွာ က်မတို႔ လင္မယား ၁၃ လ ၾကာလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။
က်မတို႔ဆီမွာ ၇လေလာက္ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ ကိုျမင့္ဦး ဆိုသူကို ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ျမန္မာႏိုင္သားမ်ားအဖြဲ႔ MAT အဖြဲ႔က လာေရြးထုတ္သြားတယ္။ အယင္ ကတည္းက ကိုျမင့္ဦး ကဖုန္းနဲ႔ဆက္ ၿပီးေတာ့ သတင္းေပးထားတာ။ ကိုျမင့္ဦး မိသားစုေတြ
ေပးပို႔တဲ့ေငြနဲ ့ဒီအဖြဲ႔က လာေရြးေတာ့ က်မတို႔ အလုပ္ရံု တြင္းက အေျခအေနေတြကို MAT အဖြဲ႔က အကုန္သိသြားခဲ့တယ္။


“ကယ္ထုတ္ၾကျခင္း”
=============
ေမလ ၁၅ ရက္ေန႔မွာ သမီးတို႔ အလုပ္ရံုကို ထိုင္းအစိုးရ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔AHTD နဲ႔ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မ်ား အဖြဲ႔ MAT တို႔ စီးနင္း၀င္ေရာက္ ကယ္တင္ခဲ့တာ က်မတို႔ အလုပ္ရံု ထဲကအလုပ္သမား၁၄၆
ေယာက္ ျဖစ္တယ္။

အျခားအလုပ္သမားေတြ ရက္ပိုင္း လပိုင္းအတြင္း ျမန္မာျပည္ကို ျပန္သြားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ထိုင္းႏိုင္ငံကုိ ျပန္လာလို႔ အလုပ္ေတာင္လုပ္ေနၿပီလို႔သိရတယ္။ က်မက ပုဇြန္ အလုပ္ရံုထဲက ဆိုး၀ါးတဲ့ အေျခအေနကို တိတိက်က် ေျပာျပႏိုင္တာေၾကာင့္ အစိုးရ သက္ေသအျဖစ္ ပထံုဌာနီ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းထဲကိုပို႔လိုက္တယ္။


“သၾကားရည္လူးထားတဲ့တိုင္းျပည္မွာ စံျမန္းရျခင္း”
========================
ႏုတ္သီးေကာင္း လွ်ာပါးတဲ့ က်မ ခုေတာ့ သၾကားရည္လူး တဲ့ေနရာကိုေရာက္ေန ရၿပီ။ ဦးေက်ာ္ေသာင္း ဆိုတဲ့ လူႀကီးလည္း က်မတို႔ကို ပုဇြန္ရံု ငရဲအိုးထဲက လာၿပီးေတာ့ ေခၚ ထုတ္ပါရဲ႕။ က်မတို႔ကို ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲ တခါမွ လာမေတြ႔ဘူး။ ငါးပိစားတဲ့ က်မတို႔ ဗမာေတြရဲ႕ပါးစပ္မွာ အဲဒီ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ထဲက သၾကားရည္ နဲ ့ခ်က္ျပဳတ္ ေၾကာ္ေလွာ္ တာေတြနဲ ့စားရ ရတာ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ စိတ္ေတြ ထိခိုက္လာရတယ္။ တစ္ေန႔ျပန္ ရႏိုး နဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ေနတာလည္း သံုးလေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။

လူကုန္ကူးခံရသူေတြကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ေဂဟာလို ့သာေျပာတာ။ အမွန္က အက်ယ္ေထာင္ တစ္မ်ိဳးပဲ။ က်မတို႔က ဆင္းရဲလို႔ ဒီတိုင္းျပည္လာအလုပ္ လုပ္ တာ အလုပ္လည္းမလုပ္ရ၊၀င္ေငြလည္း မရွိေတာ့ က်မတို႔စိတ္ဓါတ္က်လာၾကတယ္။ က်မတို႔ သက္ေသ အျဖစ္ေနၾကတဲ့ လင္မယား ၄တြဲမွာ ၄ေယာက္က ထိုင္းႏိုင္ငံ အတြင္း ေနထိုင္ ခြင့္ေထာေရာစာရြက္ပါတယ္။ ပတ္စပို႔ေလွ်ာက္ပါရေစလို႔ ေျပာတာကို စခန္းလူႀကီးေတြက လက္မခံဘူး။ လုပ္မေပးဘူး။ ျမန္မာျပည္က လူမႈ၀န္ထမ္းအဖြဲ႔ေတြ လာတယ္။ အျမန္ဆံုးျပန္ေခၚမယ္လို႔ ေျပာၿပီး ျပန္သြားၾကတာပဲ

။ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ေတြနဲ ့အဲဒီႏိိုင္ငံတကာအင္ဂ်ီအိုႀကီးေတြမွာ လုပ္ေနတဲ့ ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳး လို႔ ေျပာရခက္တဲ့ ျမန္မာအရာရွိဆိုသူေတြ (သၾကားရည္လူထားတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔လူေတြ)လည္း ဟိုေမးဒီေမး ၿပီး ျပန္သြားၾကတာပဲ။


က်မစိတ္အထိခိုက္ဆံုးအရာတစ္ခုကို ေျပာပါရေစ။ က်မတို႔ ကို ႏွိပ္ကြပ္တဲ့ ပြဲစား ေက်ာ္စိုး ကို က်မတို႔ ေရွ႕မွာပဲ ေျခာက္လံုးျပဴး တစ္လက္၊ျမင္းေဆးေတြနဲ ့မိတယ္။ သူ႔ကို သူေဌးက အာမခံနဲ႔ ယူသြားတာ အခ်ဳပ္ခန္းထဲ တစ္နာရီေတာင္ မေနခဲ့ရဘူး။ က်မတို႔ လင္မယား ၂ေယာက္ ၁၃လ လုပ္တာ မဟာခ်ိဳင္တရား၀င္ ေန႔တြက္ ခနဲ႔တြက္ေတာ့ ဘတ္တစ္သိန္းေက်ာ္ရမယ္။ အဲဒါကို လင္မယား ၂ေယာက္လံုးမွ ေျခာက္ေသာင္းပဲေပးတယ္။

သူေဌးကိုယ္တိုင္လာၿပီးေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းမွဴး နဲ ့ဖိအား လာေပးတယ္။ က်မတို႔ အမႈပိတ္ လက္မွတ္ ထိုးေပးလိုက္ရတယ္။ က်မတို႔ ဆီကို ေရွ႕ေနေရွ႕ရပ္နဲ ့တိုင္ပင္ၿပီး လာခ်င္တဲ့ ဦးေက်ာ္ေသာင္း တို႔ လာခြင့္ ေတာင္းတာ ဒီေန႔ အထိ ဒီစခန္းက လာခြင့္မျပဳဘူး။
နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ရင္ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး အတြက္ က်မတို ့တတပ္တအား ပါ၀င္ၾကသူေတြဟာ ............

(၁) အခ်ိန္ကုန္တယ္။

(၂) အလုပ္မလုပ္ရတဲ့အတြက္ ၀င္ေငြမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္မွာက်န္ေနခဲ့တဲ့ မိသားစုေတြ အခက္အခဲႀကံဳရတယ္။

(၃) က်မတို႔ကို အခ်ိန္ဆြဲထားတယ္။ စိတ္ဓါတ္က်လာၿပီးေတာ့ အမႈပိတ္ခိုင္းတယ္။ (၄) က်မတို႔ ဘာနစ္နာေၾကးမွ မရပဲ နယ္စပ္ကို ျပန္ေရာက္။

. . . . ကုလသမဂၢလူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး၊က …ဒါပါပဲ။
ေက်ာ္ေသာင္း
၂၀၁၂ ခု စက္တင္ဘာ ၂၂

 ေရႊလုပ္သား
http://goldenworkers.blogspot.com/
က်မတို႔ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲမွာပါရွင့္”


က်မနာမည္ မ၀င္းပါ။ ျမ၀တီၿမိဳ႕ကပါ။ က်မတို႔မွာ ကေလး ၂ေယာက္ရွိလာေတာ့ စီးပြားေရးက်ပ္တည္း လာ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ဟာ ပြဲစား ေက်ာ္စိုး နဲ ့ဆက္သြယ္ ရၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ လုပ္တာကို လမ္းစရိတ္ ဆပ္။ တစ္ေယာက္လုပ္အားခကို မိသားစု ေ တြ ျပန္ပို႔ ဆိုၿပီး ပြဲစားေက်ာ္စိုး နဲ႕ကတိစကားေျပာၿပီးၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ ေက်ာ္က မဟာခ်ိဳင္ကိုလာခဲ့ၾကပါတယ္။

က်မတို႔ မဟာခ်ိဳင္ ေန၀စ္အရပ္က ဆန္းဒစ္ ဆိုတဲ့ ပုဇြန္ အလုပ္ ရံု တစ္ရံုကိုေရာက္ေတာ့ မွ အဓမၼခိုင္းေစခံ ရၿပီ ဆိုတာသိလိုက္ ရေတာ့တယ္။ လူကုန္ကူးခံရၿပီဆိုတာ သိလိုက္ ရေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ က်မတို႔ ထြက္ေျပးလို႔ မလြတ္ေတာ့ဘူး။
ေန႔စဥ္ နံနက္၃နာရီမွာ အိပ္ရာကထၿပီးေတာ့၄နာရီမွာအလုပ္ ၀င္ရပါတယ္။
ေန႔လည္၁၂ နာရီ မွာ အလုပ္နား ထမင္းစားရတယ္။ ညေန ၉နာရီေလာက္အထိ အလုပ္လုပ္ရ တယ္။ ဒီေလာက္ အလုပ္ လုပ္ရတာ လုပ္အားခ ၁၀ ဘတ္စီပဲရတယ္။

ပြဲစားေတြ ခ်က္ေကၽြးတာေတြကိုပဲ က်မတို႔စားရတယ္။ ၀က္ရိုး၊ၾကက္ရိုးေတြကို ဗူးသီး ခရမ္းသီးေတြနဲ႔ ေရာျပဳတ္တာေတြကိုပဲ စားရ တယ္။ ထမင္းစားလို႔ မေကာင္းလို႔ လဘက္သုတ္ေလးဘာေလး စားခ်င္လို႔လည္း မစားရဘူး။ ၾကက္သြန္ကေလးဘာေလး စားခ်င္လို႔လည္းမစားရဘူး။ အဆာေျပ သြားရည္စာ မန္က်ည္းေစ့ ကိုစားရ တယ္။
ေနမေကာင္းလို႔လည္း ေဆးမကုရဘူး။ ေရာဂါမ်ားရင္ေတာင္ အေစာင့္ေတြ အမ်ားႀကီး နဲ႔ သြားရတယ္။ က်မပင္ပန္းလြန္းလို႔ အလုပ္မဆင္းပဲေနလို႔ပြဲစား ေက်ာ္စိုး ကသံတုတ္နဲ႔ ရိုက္တာ ခံခဲ့ရတယ္။ မလုပ္ႏိုင္တဲ့သူ ဂ်စ္ကန္ကန္ ျပန္ေျပာသူနဲ ့ထြက္ေျပးဖို႔ႀကံစည္ တဲ့လူေတြ ကို ေျမေအာက္ခန္းမွာ ထမင္း မေကၽြး ေရမတိုက္ပဲ တစ္ရက္ နွစ္ရက္ထားပစ္လိုက္တယ္။ တကယ့္ငရဲခန္းပါပဲ။


က်မတို႔ လုပ္သမွ် ပိုက္ဆံေတြကို ပြဲစားေတြက သိမ္းတယ္။ အလုပ္လုပ္တာ ေငြအရ နည္းရင္ ပြဲစားေတြက ခံုေပၚကထိုင္တယ္။ က်မတို႔က ပြဲစားေတြ ပါးရိုက္ဖို႔မ်က္ႏွာကိုလွည့္ေပး ရတယ္။ သားသမီးနဲ ့မိဘေတြဆီကို တျပားမွ မပို႔နိုင္ပဲ အဲဒီပုဇြန္ အလုပ္ရံုမွာ က်မတို႔ လင္မယား ၁၃ လ ၾကာလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။
က်မတို႔ဆီမွာ ၇လေလာက္ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ ကိုျမင့္ဦး ဆိုသူကို ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ျမန္မာႏိုင္သားမ်ားအဖြဲ႔ MAT အဖြဲ႔က လာေရြးထုတ္သြားတယ္။ အယင္ ကတည္းက ကိုျမင့္ဦး ကဖုန္းနဲ႔ဆက္ ၿပီးေတာ့ သတင္းေပးထားတာ။ ကိုျမင့္ဦး မိသားစုေတြ
ေပးပို႔တဲ့ေငြနဲ ့ဒီအဖြဲ႔က လာေရြးေတာ့ က်မတို႔ အလုပ္ရံု တြင္းက အေျခအေနေတြကို MAT အဖြဲ႔က အကုန္သိသြားခဲ့တယ္။


“ကယ္ထုတ္ၾကျခင္း”
=============
ေမလ ၁၅ ရက္ေန႔မွာ သမီးတို႔ အလုပ္ရံုကို ထိုင္းအစိုးရ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔AHTD နဲ႔ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မ်ား အဖြဲ႔ MAT တို႔ စီးနင္း၀င္ေရာက္ ကယ္တင္ခဲ့တာ က်မတို႔ အလုပ္ရံု ထဲကအလုပ္သမား၁၄၆
ေယာက္ ျဖစ္တယ္။

အျခားအလုပ္သမားေတြ ရက္ပိုင္း လပိုင္းအတြင္း ျမန္မာျပည္ကို ျပန္သြားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ထိုင္းႏိုင္ငံကုိ ျပန္လာလို႔ အလုပ္ေတာင္လုပ္ေနၿပီလို႔သိရတယ္။ က်မက ပုဇြန္ အလုပ္ရံုထဲက ဆိုး၀ါးတဲ့ အေျခအေနကို တိတိက်က် ေျပာျပႏိုင္တာေၾကာင့္ အစိုးရ သက္ေသအျဖစ္ ပထံုဌာနီ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းထဲကိုပို႔လိုက္တယ္။


“သၾကားရည္လူးထားတဲ့တိုင္းျပည္မွာ စံျမန္းရျခင္း”
========================
ႏုတ္သီးေကာင္း လွ်ာပါးတဲ့ က်မ ခုေတာ့ သၾကားရည္လူး တဲ့ေနရာကိုေရာက္ေန ရၿပီ။ ဦးေက်ာ္ေသာင္း ဆိုတဲ့ လူႀကီးလည္း က်မတို႔ကို ပုဇြန္ရံု ငရဲအိုးထဲက လာၿပီးေတာ့ ေခၚ ထုတ္ပါရဲ႕။ က်မတို႔ကို ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲ တခါမွ လာမေတြ႔ဘူး။ ငါးပိစားတဲ့ က်မတို႔ ဗမာေတြရဲ႕ပါးစပ္မွာ အဲဒီ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ထဲက သၾကားရည္ နဲ ့ခ်က္ျပဳတ္ ေၾကာ္ေလွာ္ တာေတြနဲ ့စားရ ရတာ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ စိတ္ေတြ ထိခိုက္လာရတယ္။ တစ္ေန႔ျပန္ ရႏိုး နဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ေနတာလည္း သံုးလေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။

လူကုန္ကူးခံရသူေတြကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ေဂဟာလို ့သာေျပာတာ။ အမွန္က အက်ယ္ေထာင္ တစ္မ်ိဳးပဲ။ က်မတို႔က ဆင္းရဲလို႔ ဒီတိုင္းျပည္လာအလုပ္ လုပ္ တာ အလုပ္လည္းမလုပ္ရ၊၀င္ေငြလည္း မရွိေတာ့ က်မတို႔စိတ္ဓါတ္က်လာၾကတယ္။ က်မတို႔ သက္ေသ အျဖစ္ေနၾကတဲ့ လင္မယား ၄တြဲမွာ ၄ေယာက္က ထိုင္းႏိုင္ငံ အတြင္း ေနထိုင္ ခြင့္ေထာေရာစာရြက္ပါတယ္။ ပတ္စပို႔ေလွ်ာက္ပါရေစလို႔ ေျပာတာကို စခန္းလူႀကီးေတြက လက္မခံဘူး။ လုပ္မေပးဘူး။ ျမန္မာျပည္က လူမႈ၀န္ထမ္းအဖြဲ႔ေတြ လာတယ္။ အျမန္ဆံုးျပန္ေခၚမယ္လို႔ ေျပာၿပီး ျပန္သြားၾကတာပဲ

။ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ေတြနဲ ့အဲဒီႏိိုင္ငံတကာအင္ဂ်ီအိုႀကီးေတြမွာ လုပ္ေနတဲ့ ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳး လို႔ ေျပာရခက္တဲ့ ျမန္မာအရာရွိဆိုသူေတြ (သၾကားရည္လူထားတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔လူေတြ)လည္း ဟိုေမးဒီေမး ၿပီး ျပန္သြားၾကတာပဲ။


က်မစိတ္အထိခိုက္ဆံုးအရာတစ္ခုကို ေျပာပါရေစ။ က်မတို႔ ကို ႏွိပ္ကြပ္တဲ့ ပြဲစား ေက်ာ္စိုး ကို က်မတို႔ ေရွ႕မွာပဲ ေျခာက္လံုးျပဴး တစ္လက္၊ျမင္းေဆးေတြနဲ ့မိတယ္။ သူ႔ကို သူေဌးက အာမခံနဲ႔ ယူသြားတာ အခ်ဳပ္ခန္းထဲ တစ္နာရီေတာင္ မေနခဲ့ရဘူး။ က်မတို႔ လင္မယား ၂ေယာက္ ၁၃လ လုပ္တာ မဟာခ်ိဳင္တရား၀င္ ေန႔တြက္ ခနဲ႔တြက္ေတာ့ ဘတ္တစ္သိန္းေက်ာ္ရမယ္။ အဲဒါကို လင္မယား ၂ေယာက္လံုးမွ ေျခာက္ေသာင္းပဲေပးတယ္။

သူေဌးကိုယ္တိုင္လာၿပီးေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းမွဴး နဲ ့ဖိအား လာေပးတယ္။ က်မတို႔ အမႈပိတ္ လက္မွတ္ ထိုးေပးလိုက္ရတယ္။ က်မတို႔ ဆီကို ေရွ႕ေနေရွ႕ရပ္နဲ ့တိုင္ပင္ၿပီး လာခ်င္တဲ့ ဦးေက်ာ္ေသာင္း တို႔ လာခြင့္ ေတာင္းတာ ဒီေန႔ အထိ ဒီစခန္းက လာခြင့္မျပဳဘူး။
နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ရင္ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး အတြက္ က်မတို ့တတပ္တအား ပါ၀င္ၾကသူေတြဟာ ............

(၁) အခ်ိန္ကုန္တယ္။

(၂) အလုပ္မလုပ္ရတဲ့အတြက္ ၀င္ေငြမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္မွာက်န္ေနခဲ့တဲ့ မိသားစုေတြ အခက္အခဲႀကံဳရတယ္။

(၃) က်မတို႔ကို အခ်ိန္ဆြဲထားတယ္။ စိတ္ဓါတ္က်လာၿပီးေတာ့ အမႈပိတ္ခိုင္းတယ္။ (၄) က်မတို႔ ဘာနစ္နာေၾကးမွ မရပဲ နယ္စပ္ကို ျပန္ေရာက္။

. . . . ကုလသမဂၢလူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး၊က …ဒါပါပဲ။
ေက်ာ္ေသာင္း
၂၀၁၂ ခု စက္တင္ဘာ ၂၂

ေရႊလုပ္သား
http://goldenworkers.blogspot.com/