Sunday, November 17, 2013
ေရးသားသူ- ေအာင္သစ္လြင္၊ ဇဲြမာန္၊ ေအးျမတ္သူ၊ ရွင္းရွင္း
ကမၻာေက်ာ္နယူးေယာက္တုိင္း(မ္)သတင္းစာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအယ္ဒီတာေဟာင္းဂၽြန္က သူ ပထမဆုံးျမန္မာႏုိင္ငံခရီးစဥ္တြင္ အံ့အားအသင့္ဆုံးက ဘာလဲဟုေမးေသာအခါ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာဟု ေျပာပါသည္။
ကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ားစြာသို႔ လွည့္လည္ေနေသာ သူ႔အတြက္ ျမန္မာကဲ့သို႔ စီးပြားေရးမဖံြ႕ၿဖိဳးေသာႏုိင္ငံငယ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လူထုမွာ ဆုိးရြားလွေသာ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈၾကား မည္သို႔ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေနၾကသနည္းဟု သူအံ့ၾသစြာ ေမးခြန္းျပန္ထုတ္သည္။
အစုိးရသစ္လက္ထက္တြင္ ပထမဆုံးဦးဆုံးအႀကိမ္ ယာဥ္အိုယာဥ္ေဟာင္းမ်ားအပ္ႏွံၿပီး အစားထုိးတင္သြင္းစနစ္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္တင္သြင္းခြင့္ျပဳလုိက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာမွာ ၂ ႏွစ္အတြင္း အဆုိးရြားဆုံးျဖစ္လာသည္။ ထိုျပႆနာ၏ ေနာက္ဆက္တဲြအျဖစ္ ၿမိဳ႕တြင္းခရီးသည္တင္ဘတ္စ္ကားယာဥ္ေမာင္းမ်ား၊ အငွားယာဥ္ေမာင္းမ်ားအျပင္ အိမ္စီးကားေမာင္းႏွင္သူမ်ားသာမက မိမိတို႔ ဘ၀ရပ္တည္မႈအေျခအေနအရ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတြင္း လွည့္လည္သြားလာေနရသည့္ အလႊာအသီးသီးမွ လူတန္းစားေပါင္းစုံမွာ ယင္းျပႆနာကို နိစၥဓူ၀ရင္ဆုိင္ေနရသည္။
“အရင္တုန္းက တစ္ေန႔ကို အံုနာခေပးၿပီး တစ္ေသာင္းေလာက္ သာသာယာယာရွာလို႔ရတယ္။ အခုက မရေတာ့ဘူး။ လမ္းေပၚမွာတင္ အခ်ိန္ေတြကုန္ေနတာ”ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ တကၠစီယာဥ္ေမာင္းကိုေက်ာ္ဦးက ေျပာသည္။
လြတ္လပ္စြာ ယာဥ္တင္သြင္းခြင့္ျပဳၿပီးေနာက္ပိုင္း တကၠစီယာဥ္အစီးေရမွာလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လမ္းမမ်ားထက္တြင္ ပိုမိုမ်ားျပားလာကာ ယာဥ္ေမာင္းမ်ား၏ ေန႔စဥ္တစ္ဦးခ်င္း ၀င္ေငြကိုလည္း ထိခုိက္လာၿပီး မိသားစုစား၀တ္ေနေရးအေပၚ ဆုိးရြားစြာသက္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း ခရီးသည္တင္ဘတ္စ္ကား ယာဥ္ေမာင္းမ်ားႏွင့္ တကၠစီယာဥ္ေမာင္းမ်ားက ေျပာသည္။
“ဟုိတုန္းက တစ္ေန႔ကို ပုံမွန္ငါးေၾကာင္းေလာက္ေမာင္းရၿပီး အုံနာအတြက္ ပိုက္ဆံပိုရွာႏုိင္ေတာ့ ကားပုိင္သူေဌးက ၾကည္ျဖဴတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း သုံးေၾကာင္းေလာက္ပဲဆဲြႏုိင္ေတာ့ အုံနာကိုအပ္တဲ့ ပိုက္ဆံနည္းသြားလို႔ အရင္လို မၾကည္ျဖဴေတာ့တဲ့အတြက္ အလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္မေျပဘူး”ဟု ဒညင္းကုန္းလမ္းဆုံႏွင့္ ဒဂုံတကၠသိုလ္သို႔ ေျပးဆဲြသည့္ ၂၀၂ ယာဥ္လုိင္းမွ ယာဥ္ေနာက္လုိက္ ကုိသက္ဦးကေျပာသည္။
ကိုသက္ဦးသည္ ယာဥ္ေနာက္လုိက္အေတြ႕အႀကံဳ ရွစ္ႏွစ္ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္သည္။ သူ၏လုပ္သက္တစ္ေလွ်ာက္လုံး ကားပိုင္ရွင္သူေဌးႏွင့္ အေပးအယူမွ်ကာ မိသားစုသဖြယ္ ဆက္ဆံေရးရွိခဲ့သည္။ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ပုံမွန္ေျပးဆဲြရသည့္ အုံနာခမအပ္ႏုိင္သည့္အခါ သူ၏ယာဥ္ေနာက္လုိက္အလုပ္ကုိပင္ စြန္႔ခြာခ်င္ၿပီဟု ကိုသက္ဦးကေျပာသည္။ “ကားသမားအလုပ္က ေထာင္ႏႈတ္ခမ္းကိုနင္းၿပီး လုပ္ေနရတာ။ ပုံမွန္၀င္ေငြရေနၿပီး ဒီအလုပ္ကို သံေယာဇဥ္ျဖစ္ေနေပမယ့္ အုံနာကတစ္မ်ဳိး၊ ပိုက္ဆံရတာနည္းလို႔ မိန္းမက မၾကည္ျဖဴတာတစ္မ်ဳိးနဲ႔ ေန႔တုိင္းစိတ္ညစ္ရတယ္။ လမ္းေပၚက အေျခအေနေတြကို သူတုိ႔သိတာမဟုတ္ဘူး”ဟု လက္ထဲမွ ယာဥ္စီးခေငြစကၠဴအရြယ္စုံကို ေရတြက္ရင္းေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း အေရးကိစၥမ်ဳိးစုံေၾကာင့္ နိစၥဓူ၀သြားလာေနသည့္ ဘတ္စ္ကားအသုံးျပဳသူ ခရီးသည္အေရအတြက္မွာ ၂ ဒသမ ၄ သန္းခန္႔ရွိၿပီး သြားလာေရးအတြက္ ေန႔စဥ္အသုံးျပဳေနသည့္ ဘတ္စ္ကားအေရအတြက္မွာ ၄၃၀၀ သာရွိေၾကာင္း ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ထိန္းသိန္းေရးႀကီးၾကပ္မႈ ဗဟိုေကာ္မတီက စာရင္းထုတ္ျပန္ထားသည္။
ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈ ဆိုးရြားစြာျဖစ္ေပၚေနသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ယခုအခါ ကားအစီးေရ သုံးသိန္းႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ ေန႔စဥ္အသုံးျပဳေနသည္။ အဆုိပါ ယာဥ္မ်ားအနက္မွ ၿမိဳ႕တြင္းသြားလာေရးအတြက္ ခရီးသည္တင္ဘတ္စ္ကားအျဖစ္ အသုံးျပဳေနေသာ ယာဥ္အေရအတြက္မွာ ၄၃၀၀ ေက်ာ္၊ တကၠစီစီးေရ ေလးေသာင္းေက်ာ္ရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္ အမ်ားစုမွာ အိမ္သုံးကားမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းသုံးကားမ်ား ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လမ္းအခ်ဳိးအစားႏွင့္ သြားလာေနသည့္ ကားအေရအတြက္မွာ အခ်ဳိးအစားမမွ်တေၾကာင္း ၿမိဳ႕ျပအင္ဂ်င္နီယာ ပညာရွင္ေဒါက္တာေက်ာ္လတ္က ေျပာသည္။
ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈေၾကာင့္ လိုရာခရီးေႏွာင့္ေႏွးရသည့္ အက်ဳိးဆက္ကို အေျခခံလူတန္းစား အလုပ္သမားမ်ားအျပင္ ၿမိဳ႕ျပင္တြင္ တည္ထားသည့္ တကၠသိုလ္မ်ားသို႔ သြားလာေနရေသာ ပညာေရး၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားလည္း ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႕ေနရသည္။
“အိမ္ကေန ႐ုံးကိုလာတာ ကားေပၚမွာတင္ တုိင္ပတ္ေနတယ္။ တကၠစီငွားစီးဖို႔လည္း ပိုက္ဆံမတတ္ႏုိင္ဘူး။ ႐ုံးေနာက္က်ရင္လည္း လစာက အျဖတ္ခံရဦးမယ္။ ဘယ္သူ႔ကို အေဖေခၚရမွန္း မသိေတာ့ဘူး”ဟု ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီ၀န္ထမ္းတစ္ဦးကေျပာသည္။
“ေက်ာင္းကို အရင္က ၄၅ မိနစ္ေလာက္ ကားစီးရၿပီး အခု တစ္နာရီခဲြေလာက္စီးမွ ေရာက္တယ္။ ႐ုံးခ်ိန္မီဖို႔ အေစာႀကီးထၿပီး ကားစီးရတဲ့အတြက္ မိသားစုကိုေတာင္ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ ျဖစ္ေနၿပီ”ဟု ဒဂုံေတာင္ပိုင္းၿမိဳ႕နယ္ စိတ္က်န္းမာေရးေဆး႐ုံအနီးတြင္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ (ရြာသာႀကီး)သုိ႔ သြားေရာက္ရသည့္ ေျမာက္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထုိင္သူ ကထိကဆရာမကေျပာသည္။
ေျမာက္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္မွ စီးပြားေရးတကၠသိုလ္(ရြာသာႀကီး)သို႔ ဖယ္ရီျဖင့္ ယခင္က ၄၅ မိနစ္ခန္႔စီးလွ်င္ ေရာက္ႏုိင္ေသာ္လည္း ယခုအခါ ကားေပၚတြင္ တစ္နာရီခဲြခန္႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီးမွသာ ေရာက္ေတာ့ေၾကာင္း စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူ မၿဖိဳးေသာ္တာကေျပာသည္။
“လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ ဒါမွမဟုတ္ ပညာေရးဆိုတာေတြကို အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြ ဘယ္လိုစီမံကိန္းခ်တယ္ဆုိတာ ကၽြန္မတို႔မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြ ေန႔စဥ္ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာကိုေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႔ အျမန္ဆုံးေျဖရွင္းေပးေစခ်င္တယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္”ဟု မၿဖိဳးေသာ္တာက သူ၏လုိလားခ်က္ကိုေျပာသည္။
ၿမိဳ႕ျပင္တြင္ တည္ေဆာက္ထားေသာ တကၠသိုလ္မ်ားဆီသို႔ သြားေရာက္ၾကသည့္ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုမွာ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈေၾကာင့္ မိမိတို႔စာသင္ခန္းသို႔မေရာက္မီ ကားေပၚတြင္ အခ်ိန္ကုန္လူပင္ပန္းျဖစ္ကာ မိမိသင္ၾကားမည့္ ဘာသာရပ္အေပၚတြင္ အာ႐ုံစူးစုိက္ႏုိင္မႈနည္းပါးသြားေၾကာင္း ဒဂုံတကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား ေက်ာ္ထက္ေအာင္ကေျပာသည္။
“အိမ္ကထြက္ၿပီး ေက်ာင္းေရာက္တဲ့အခ်ိန္ လမ္းမွာကားပိတ္တာနဲ႔ အနည္းဆုံးေတာ့ စာသင္ခ်ိန္ႏွစ္ခ်ိန္ေလာက္ လြတ္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ စာသင္ခ်င္စိတ္မရရွိေတာ့ဘဲ ေက်ာင္းကိုေရာက္ေပမယ့္ အျပင္မွာပဲေနတာမ်ားတယ္”ဟု ေက်ာ္ထက္ေအာင္ကေျပာသည္။
ဖံြ႕ၿဖိဳးၿပီးႏွင့္ ဖံြ႕ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံအမ်ားစုရွိ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႕ရေလ့ရွိသည့္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာကို သက္ဆုိင္ရာႏုိင္ငံအစိုးရမ်ားက ေျမေအာက္ရထား၊ ေကာင္းကင္ရထားစနစ္ႏွင့္ ဘီအာရ္တီကဲ့သို႔ေသာ အဆင့္ျမင့္သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးစနစ္ အသုံးျပဳ၍ ေျဖရွင္းေလ့ရွိေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္မူ ယခုအခ်ိန္မွသာ ဘီအာရ္တီစနစ္ကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနဆဲျဖစ္သည္။
လက္ရွိအစိုးရအဖဲြ႕အစည္းအေနျဖင့္ ဘီအာရ္တီစနစ္ကို မေဖာ္ေဆာင္မီကာလတြင္ ၿမိဳ႕တြင္းယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္မည္ဟုဆုိေသာ ခုံးေက်ာ္တံတားစီမံကိန္းသုံးခုကုိ အျမန္ဆုံးတည္ေဆာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အဆုိပါ ခုံးတံတားသုံးစင္းအနက္ ႏွစ္စင္းမွာ စတင္အသက္၀င္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္မစြမ္းႏိုင္ေသးေပ။ ဘတ္ဂ်က္အေျခအေနေပၚမူတည္၍ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးအတြင္းတြင္ ခုံးေက်ာ္တံတားမ်ား တုိးျမႇင့္တည္ေဆာက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ခင္ကေျပာသည္။
“အစိုးရအဖဲြ႕အေနနဲ႔ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈေတြကို လတ္တေလာေျဖရွင္းႏုိင္ဖို႔ ၿမိဳ႕တြင္းယာဥ္မရပ္ရဇုန္ေတြသတ္မွတ္ၿပီး စည္းကမ္းမဲ့ရပ္ထားတဲ့ ယာဥ္ေတြကို ကရိန္းေတြနဲ႔ဆဲြၿပီး အေရးယူတာမ်ဳိးေတြ လုပ္ေနရတယ္”ဟု ၀န္ႀကီးဦးေအာင္ခင္ကေျပာသည္။ တကၠစီအငွားယာဥ္မ်ားမွာလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ေန႔စဥ္သြားလာေနၿပီး ၿမိဳ႕တြင္းယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈ၏ ေနာက္ဆက္တဲြျပႆနာမ်ားကို ႀကံဳေတြ႕ေနသည္။
“အခု ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ လမ္းေတြက်ပ္ေနတယ္။ ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ၾကားကအစ က်ပ္တယ္။ ကားေတြက်ပ္ေတာ့ အုံနာနဲ႔ ေမာင္းတဲ့ယာဥ္ေမာင္းေတြဆုိရင္ အလုပ္ခ်ိန္ေတြ ေျပာင္းလာၾကတယ္။ မနက္အေစာႀကီးထဆဲြ ေန႔လယ္ပိုင္းခဏနားၿပီး ညဘက္တစ္ညလုံး ျပန္ဆဲြတယ္”ဟု တကၠစီယာဥ္ေမာင္းကိုေဌးလြင္ကေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔ျပႆနာႀကီးမားရျခင္းမွာ လမ္းတံတားကဲ့သို႔ အေျခခံအေဆာက္အအုံမ်ား မလုံေလာက္ျခင္းအျပင္ လူအမ်ားစု၏ ယာဥ္စည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္း လုိက္နာမႈအားနည္းျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂၀၂ မထသ ယာဥ္လုိင္းမွ ယာဥ္ပိုင္ရွင္တစ္ဦးကေျပာသည္။
“ကားတစ္စီးကို သိန္းရာနဲ႔ခ်ီၿပီးေတာ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားေပမယ့္ အရင္လို ပိုက္ဆံမရေတာ့ဘူး။ လမ္းေတြပိတ္ဆုိ႔ၿပီး ယာဥ္တုိက္မႈမၾကာခဏျဖစ္လို႔ ရွင္းေနရတာနဲ႔တင္ ကားေလာကကို စိတ္ကုန္ေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဘ၀ကိုရပ္တည္ေနရတဲ့ အလုပ္သမားေတြက ရွိေနေသးေတာ့ ရသေလာက္ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ လုပ္ေနဦးမယ္”ဟု အဆုိပါယာဥ္ပိုင္ရွင္ကေျပာသည္။
ထို႔အျပင္ ႐ုံးဆင္း၊ ႐ုံးတက္အခ်ိန္မ်ား၌ လူစည္ကားရာေနရာမ်ားတြင္ ေရာင္းခ်ေနသည့္ လမ္းေဘးေစ်းသည္မ်ားေၾကာင့္လည္း ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈျဖစ္ေပၚေစၿပီး သက္ဆုိင္ရာတာ၀န္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္ ယင္းျပႆနာကို ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးေစခ်င္ေၾကာင္း ယာဥ္ေမာင္းႏွင့္ ယာဥ္ေနာက္လုိက္အခ်ဳိ႕ကဆုိသည္။
ခရီးသည္ႏွင့္ ေမာ္ေတာ္ကားအစီးေရ မမွ်မတျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ေတြ႕ႀကံဳေနရေသာ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈျပႆနာကို အစိုးရအေနျဖင့္ ေျဖရွင္းမည္ဆုိပါက ယာဥ္လုိင္းမ်ား တုိးခ်ဲ႕ေျပးဆဲြျခင္းထက္ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားလမ္းမ်ား တုိးခ်ဲ႕ကာ တစ္ေနရာမွတစ္ေနရာသို႔ မီးရထားျဖင့္ လြယ္ကူစြာသြားလာႏုိင္ေရးကိုသာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း ယာဥ္ေမာင္းသက္တမ္း ႏွစ္ေလးဆယ္ခန္႔ အေတြ႕အႀကံဳရွိေသာ တကၠစီယာဥ္ေမာင္းတစ္ဦးက အႀကံျပဳသည္။
လြန္ခဲ့ေသာမတ္လက အေမရိကန္ႏုိင္ငံသို႔ အလုပ္ကိစၥျဖင့္ သြားေရာက္ခဲ့ေသာ ကိုေအာင္ေဇာ္မင္းမွာ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၀ ရက္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕တြင္းယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈမွာ အေမရိကသို႔မသြားမီ အေျခအေနႏွင့္ လြန္စြာကြာျခားသြားေၾကာင္း အံ့ၾသစြာေျပာၾကားသည္။
“လမ္းေတြေပၚမွာ ကားေတြပိုက်ပ္လာတယ္။ ကားေတြက ပိုေကာင္းလာၿပီး တကၠစီေတြက ပိုမ်ားလာတယ္။ လမ္းေတြကေတာ့ အရင္လိုပဲ မေကာင္းေသးဘူး”ဟု ခုနစ္လတာကင္းကြာခဲ့ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ အေျခအေနကို ကိုေအာင္ေဇာ္မင္းက ေျပာသည္။
ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔ျခင္းျပႆနာမွာ သြယ္၀ိုက္ေသာနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ မိမိတို႔၏စား၀တ္ေနေရးႏွင့္ မိသားစုဆက္ဆံေရးမ်ားအေပၚ ဆုိးရြားစြာလႊမ္းမိုးမႈမ်ားရွိေနေၾကာင္း ဒလမွ ရန္ကုန္သို႔ ေန႔စဥ္ပုံမွန္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္လာေသာ ေန႔စားအလုပ္သမားမ်ားကဆုိသည္။
“အလုပ္က ၈ နာရီဆုိရင္ အရင္ကပုံမွန္ ၇ နာရီေလာက္ အိမ္ကေစာထြက္ရင္ရတယ္။ အခုအလုပ္ကို ၈ နာရီေရာက္ဖို႔ကို အိမ္ကေန မနက္ ၅ နာရီေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက ထရတယ္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ည ၁၁ နာရီေလာက္မွဆုိေတာ့ အိမ္က ကေလးေတြက အေဖကိုေတာင္ မခင္တြယ္ေတာ့ဘူး။ ဒီၾကားထဲ မိသားစုမ်ားၿပီး အလုပ္ကလည္းပါးေတာ့ ဘာမွကိုအဆင္မေျပပါဘူး”ဟု ဒလမွ ေန႔စားေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္သမား ကို၀လုံးကေျပာသည္။
အစိုးရသစ္လက္ထက္ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ ပြင့္လင္းလာသည့္အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ယခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ႏုိင္ငံျခားသားခရီးသည္ အ၀င္အထြက္ပိုမိုမ်ားျပားလာသည္။
ေန႔စဥ္၀င္ေငြနည္းပါးလာသည့္ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕တကၠစီယာဥ္ေမာင္းမ်ားမွာ လာေရာက္လည္ပတ္သည့္ ႏုိင္ငံျခားသားခရီးသည္မ်ားအေပၚ ယာဥ္စီးခမ်ား ပုံမွန္ထက္ ပိုမိုတုိးေတာင္းလာျခင္းမ်ဳိး ေတြ႕ႀကံဳလာရေၾကာင္း ဧည့္လမ္းၫႊန္တစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုေဇာ္ဘုန္းလင္းကေျပာသည္။
“ကားသမားေတြကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ ကားက ဆဲြမေကာင္းေတာ့ နယ္ေျမကၽြမ္းက်င္မႈမရွိတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားခရီးသည္ေတြအေပၚ အခုလို ပိုက္ဆံပိုေတာင္းတာ။ ဒါေပမဲ့ တုိးရစ္ေတြက ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းတာနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ အရင္ေတြ႕ရမွာ။ ႏုိင္ငံရဲ႕ပုံရိပ္အတြက္ မေကာင္းဘူး”ဟု ကိုေဇာ္ဘုန္းလင္းကေျပာသည္။
ႏုိင္ငံအမ်ားစုတြင္ က်င့္သုံးလာၾကသည့္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏ ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈကို ၎တို႔ႏုိင္ငံမ်ား၏ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြ (GDP)ျဖင့္ မတုိင္းတာဘဲ ႏုိင္ငံသားတစ္ဦးခ်င္းစီေပ်ာ္ရႊင္မႈ (GNH)ျဖင့္ တုိင္းတာလုိသည္ဟု ဘူတန္ႏုိင္ငံဘုရင္က ကမၻာ့ကုလသမဂၢသို႔ ၂၀၁၃ တြင္ ေတာင္းဆုိအသိေပး က်င့္သုံးေနၿပီျဖစ္သည္။
ကမၻာ့ကုလသမဂၢက လက္ခံခဲ့သည့္ ဘူတန္ႏုိင္ငံ၏ အဆိုပါေတာင္းဆိုခ်က္အတုိင္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ က်င့္သုံးမည္ဆိုပါက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ေနရာေပါင္းမ်ားစြာသို႔ နိစၥဓူ၀သြားလာေနၾကရသည့္ ျပည္သူမ်ား ရင္ဆုိင္ေနရေသာ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ GNH ျဖင့္ တုိင္းတာလွ်င္ အဆင့္ေနာက္နားေရာက္ေနပါလိမ့္မည္။ ။
7Day News Journal
ကမၻာေက်ာ္နယူးေယာက္တုိင္း(မ္)သတင္းစာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအယ္ဒီတာေဟာင္းဂၽြန္က သူ ပထမဆုံးျမန္မာႏုိင္ငံခရီးစဥ္တြင္ အံ့အားအသင့္ဆုံးက ဘာလဲဟုေမးေသာအခါ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာဟု ေျပာပါသည္။
ကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ားစြာသို႔ လွည့္လည္ေနေသာ သူ႔အတြက္ ျမန္မာကဲ့သို႔ စီးပြားေရးမဖံြ႕ၿဖိဳးေသာႏုိင္ငံငယ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လူထုမွာ ဆုိးရြားလွေသာ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈၾကား မည္သို႔ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေနၾကသနည္းဟု သူအံ့ၾသစြာ ေမးခြန္းျပန္ထုတ္သည္။
အစုိးရသစ္လက္ထက္တြင္ ပထမဆုံးဦးဆုံးအႀကိမ္ ယာဥ္အိုယာဥ္ေဟာင္းမ်ားအပ္ႏွံၿပီး အစားထုိးတင္သြင္းစနစ္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္တင္သြင္းခြင့္ျပဳလုိက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာမွာ ၂ ႏွစ္အတြင္း အဆုိးရြားဆုံးျဖစ္လာသည္။ ထိုျပႆနာ၏ ေနာက္ဆက္တဲြအျဖစ္ ၿမိဳ႕တြင္းခရီးသည္တင္ဘတ္စ္ကားယာဥ္ေမာင္းမ်ား၊ အငွားယာဥ္ေမာင္းမ်ားအျပင္ အိမ္စီးကားေမာင္းႏွင္သူမ်ားသာမက မိမိတို႔ ဘ၀ရပ္တည္မႈအေျခအေနအရ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတြင္း လွည့္လည္သြားလာေနရသည့္ အလႊာအသီးသီးမွ လူတန္းစားေပါင္းစုံမွာ ယင္းျပႆနာကို နိစၥဓူ၀ရင္ဆုိင္ေနရသည္။
“အရင္တုန္းက တစ္ေန႔ကို အံုနာခေပးၿပီး တစ္ေသာင္းေလာက္ သာသာယာယာရွာလို႔ရတယ္။ အခုက မရေတာ့ဘူး။ လမ္းေပၚမွာတင္ အခ်ိန္ေတြကုန္ေနတာ”ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ တကၠစီယာဥ္ေမာင္းကိုေက်ာ္ဦးက ေျပာသည္။
လြတ္လပ္စြာ ယာဥ္တင္သြင္းခြင့္ျပဳၿပီးေနာက္ပိုင္း တကၠစီယာဥ္အစီးေရမွာလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လမ္းမမ်ားထက္တြင္ ပိုမိုမ်ားျပားလာကာ ယာဥ္ေမာင္းမ်ား၏ ေန႔စဥ္တစ္ဦးခ်င္း ၀င္ေငြကိုလည္း ထိခုိက္လာၿပီး မိသားစုစား၀တ္ေနေရးအေပၚ ဆုိးရြားစြာသက္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း ခရီးသည္တင္ဘတ္စ္ကား ယာဥ္ေမာင္းမ်ားႏွင့္ တကၠစီယာဥ္ေမာင္းမ်ားက ေျပာသည္။
“ဟုိတုန္းက တစ္ေန႔ကို ပုံမွန္ငါးေၾကာင္းေလာက္ေမာင္းရၿပီး အုံနာအတြက္ ပိုက္ဆံပိုရွာႏုိင္ေတာ့ ကားပုိင္သူေဌးက ၾကည္ျဖဴတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း သုံးေၾကာင္းေလာက္ပဲဆဲြႏုိင္ေတာ့ အုံနာကိုအပ္တဲ့ ပိုက္ဆံနည္းသြားလို႔ အရင္လို မၾကည္ျဖဴေတာ့တဲ့အတြက္ အလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္မေျပဘူး”ဟု ဒညင္းကုန္းလမ္းဆုံႏွင့္ ဒဂုံတကၠသိုလ္သို႔ ေျပးဆဲြသည့္ ၂၀၂ ယာဥ္လုိင္းမွ ယာဥ္ေနာက္လုိက္ ကုိသက္ဦးကေျပာသည္။
ကိုသက္ဦးသည္ ယာဥ္ေနာက္လုိက္အေတြ႕အႀကံဳ ရွစ္ႏွစ္ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္သည္။ သူ၏လုပ္သက္တစ္ေလွ်ာက္လုံး ကားပိုင္ရွင္သူေဌးႏွင့္ အေပးအယူမွ်ကာ မိသားစုသဖြယ္ ဆက္ဆံေရးရွိခဲ့သည္။ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ပုံမွန္ေျပးဆဲြရသည့္ အုံနာခမအပ္ႏုိင္သည့္အခါ သူ၏ယာဥ္ေနာက္လုိက္အလုပ္ကုိပင္ စြန္႔ခြာခ်င္ၿပီဟု ကိုသက္ဦးကေျပာသည္။ “ကားသမားအလုပ္က ေထာင္ႏႈတ္ခမ္းကိုနင္းၿပီး လုပ္ေနရတာ။ ပုံမွန္၀င္ေငြရေနၿပီး ဒီအလုပ္ကို သံေယာဇဥ္ျဖစ္ေနေပမယ့္ အုံနာကတစ္မ်ဳိး၊ ပိုက္ဆံရတာနည္းလို႔ မိန္းမက မၾကည္ျဖဴတာတစ္မ်ဳိးနဲ႔ ေန႔တုိင္းစိတ္ညစ္ရတယ္။ လမ္းေပၚက အေျခအေနေတြကို သူတုိ႔သိတာမဟုတ္ဘူး”ဟု လက္ထဲမွ ယာဥ္စီးခေငြစကၠဴအရြယ္စုံကို ေရတြက္ရင္းေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း အေရးကိစၥမ်ဳိးစုံေၾကာင့္ နိစၥဓူ၀သြားလာေနသည့္ ဘတ္စ္ကားအသုံးျပဳသူ ခရီးသည္အေရအတြက္မွာ ၂ ဒသမ ၄ သန္းခန္႔ရွိၿပီး သြားလာေရးအတြက္ ေန႔စဥ္အသုံးျပဳေနသည့္ ဘတ္စ္ကားအေရအတြက္မွာ ၄၃၀၀ သာရွိေၾကာင္း ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ထိန္းသိန္းေရးႀကီးၾကပ္မႈ ဗဟိုေကာ္မတီက စာရင္းထုတ္ျပန္ထားသည္။
ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈ ဆိုးရြားစြာျဖစ္ေပၚေနသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ယခုအခါ ကားအစီးေရ သုံးသိန္းႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ ေန႔စဥ္အသုံးျပဳေနသည္။ အဆုိပါ ယာဥ္မ်ားအနက္မွ ၿမိဳ႕တြင္းသြားလာေရးအတြက္ ခရီးသည္တင္ဘတ္စ္ကားအျဖစ္ အသုံးျပဳေနေသာ ယာဥ္အေရအတြက္မွာ ၄၃၀၀ ေက်ာ္၊ တကၠစီစီးေရ ေလးေသာင္းေက်ာ္ရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္ အမ်ားစုမွာ အိမ္သုံးကားမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းသုံးကားမ်ား ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လမ္းအခ်ဳိးအစားႏွင့္ သြားလာေနသည့္ ကားအေရအတြက္မွာ အခ်ဳိးအစားမမွ်တေၾကာင္း ၿမိဳ႕ျပအင္ဂ်င္နီယာ ပညာရွင္ေဒါက္တာေက်ာ္လတ္က ေျပာသည္။
ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈေၾကာင့္ လိုရာခရီးေႏွာင့္ေႏွးရသည့္ အက်ဳိးဆက္ကို အေျခခံလူတန္းစား အလုပ္သမားမ်ားအျပင္ ၿမိဳ႕ျပင္တြင္ တည္ထားသည့္ တကၠသိုလ္မ်ားသို႔ သြားလာေနရေသာ ပညာေရး၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားလည္း ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႕ေနရသည္။
“အိမ္ကေန ႐ုံးကိုလာတာ ကားေပၚမွာတင္ တုိင္ပတ္ေနတယ္။ တကၠစီငွားစီးဖို႔လည္း ပိုက္ဆံမတတ္ႏုိင္ဘူး။ ႐ုံးေနာက္က်ရင္လည္း လစာက အျဖတ္ခံရဦးမယ္။ ဘယ္သူ႔ကို အေဖေခၚရမွန္း မသိေတာ့ဘူး”ဟု ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီ၀န္ထမ္းတစ္ဦးကေျပာသည္။
“ေက်ာင္းကို အရင္က ၄၅ မိနစ္ေလာက္ ကားစီးရၿပီး အခု တစ္နာရီခဲြေလာက္စီးမွ ေရာက္တယ္။ ႐ုံးခ်ိန္မီဖို႔ အေစာႀကီးထၿပီး ကားစီးရတဲ့အတြက္ မိသားစုကိုေတာင္ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ ျဖစ္ေနၿပီ”ဟု ဒဂုံေတာင္ပိုင္းၿမိဳ႕နယ္ စိတ္က်န္းမာေရးေဆး႐ုံအနီးတြင္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ (ရြာသာႀကီး)သုိ႔ သြားေရာက္ရသည့္ ေျမာက္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထုိင္သူ ကထိကဆရာမကေျပာသည္။
ေျမာက္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္မွ စီးပြားေရးတကၠသိုလ္(ရြာသာႀကီး)သို႔ ဖယ္ရီျဖင့္ ယခင္က ၄၅ မိနစ္ခန္႔စီးလွ်င္ ေရာက္ႏုိင္ေသာ္လည္း ယခုအခါ ကားေပၚတြင္ တစ္နာရီခဲြခန္႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီးမွသာ ေရာက္ေတာ့ေၾကာင္း စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူ မၿဖိဳးေသာ္တာကေျပာသည္။
“လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ ဒါမွမဟုတ္ ပညာေရးဆိုတာေတြကို အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြ ဘယ္လိုစီမံကိန္းခ်တယ္ဆုိတာ ကၽြန္မတို႔မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြ ေန႔စဥ္ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာကိုေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႔ အျမန္ဆုံးေျဖရွင္းေပးေစခ်င္တယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္”ဟု မၿဖိဳးေသာ္တာက သူ၏လုိလားခ်က္ကိုေျပာသည္။
ၿမိဳ႕ျပင္တြင္ တည္ေဆာက္ထားေသာ တကၠသိုလ္မ်ားဆီသို႔ သြားေရာက္ၾကသည့္ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုမွာ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈေၾကာင့္ မိမိတို႔စာသင္ခန္းသို႔မေရာက္မီ ကားေပၚတြင္ အခ်ိန္ကုန္လူပင္ပန္းျဖစ္ကာ မိမိသင္ၾကားမည့္ ဘာသာရပ္အေပၚတြင္ အာ႐ုံစူးစုိက္ႏုိင္မႈနည္းပါးသြားေၾကာင္း ဒဂုံတကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား ေက်ာ္ထက္ေအာင္ကေျပာသည္။
“အိမ္ကထြက္ၿပီး ေက်ာင္းေရာက္တဲ့အခ်ိန္ လမ္းမွာကားပိတ္တာနဲ႔ အနည္းဆုံးေတာ့ စာသင္ခ်ိန္ႏွစ္ခ်ိန္ေလာက္ လြတ္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ စာသင္ခ်င္စိတ္မရရွိေတာ့ဘဲ ေက်ာင္းကိုေရာက္ေပမယ့္ အျပင္မွာပဲေနတာမ်ားတယ္”ဟု ေက်ာ္ထက္ေအာင္ကေျပာသည္။
ဖံြ႕ၿဖိဳးၿပီးႏွင့္ ဖံြ႕ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံအမ်ားစုရွိ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႕ရေလ့ရွိသည့္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာကို သက္ဆုိင္ရာႏုိင္ငံအစိုးရမ်ားက ေျမေအာက္ရထား၊ ေကာင္းကင္ရထားစနစ္ႏွင့္ ဘီအာရ္တီကဲ့သို႔ေသာ အဆင့္ျမင့္သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးစနစ္ အသုံးျပဳ၍ ေျဖရွင္းေလ့ရွိေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္မူ ယခုအခ်ိန္မွသာ ဘီအာရ္တီစနစ္ကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနဆဲျဖစ္သည္။
လက္ရွိအစိုးရအဖဲြ႕အစည္းအေနျဖင့္ ဘီအာရ္တီစနစ္ကို မေဖာ္ေဆာင္မီကာလတြင္ ၿမိဳ႕တြင္းယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္မည္ဟုဆုိေသာ ခုံးေက်ာ္တံတားစီမံကိန္းသုံးခုကုိ အျမန္ဆုံးတည္ေဆာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အဆုိပါ ခုံးတံတားသုံးစင္းအနက္ ႏွစ္စင္းမွာ စတင္အသက္၀င္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္မစြမ္းႏိုင္ေသးေပ။ ဘတ္ဂ်က္အေျခအေနေပၚမူတည္၍ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးအတြင္းတြင္ ခုံးေက်ာ္တံတားမ်ား တုိးျမႇင့္တည္ေဆာက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ခင္ကေျပာသည္။
“အစိုးရအဖဲြ႕အေနနဲ႔ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈေတြကို လတ္တေလာေျဖရွင္းႏုိင္ဖို႔ ၿမိဳ႕တြင္းယာဥ္မရပ္ရဇုန္ေတြသတ္မွတ္ၿပီး စည္းကမ္းမဲ့ရပ္ထားတဲ့ ယာဥ္ေတြကို ကရိန္းေတြနဲ႔ဆဲြၿပီး အေရးယူတာမ်ဳိးေတြ လုပ္ေနရတယ္”ဟု ၀န္ႀကီးဦးေအာင္ခင္ကေျပာသည္။ တကၠစီအငွားယာဥ္မ်ားမွာလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ေန႔စဥ္သြားလာေနၿပီး ၿမိဳ႕တြင္းယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈ၏ ေနာက္ဆက္တဲြျပႆနာမ်ားကို ႀကံဳေတြ႕ေနသည္။
“အခု ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ လမ္းေတြက်ပ္ေနတယ္။ ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ၾကားကအစ က်ပ္တယ္။ ကားေတြက်ပ္ေတာ့ အုံနာနဲ႔ ေမာင္းတဲ့ယာဥ္ေမာင္းေတြဆုိရင္ အလုပ္ခ်ိန္ေတြ ေျပာင္းလာၾကတယ္။ မနက္အေစာႀကီးထဆဲြ ေန႔လယ္ပိုင္းခဏနားၿပီး ညဘက္တစ္ညလုံး ျပန္ဆဲြတယ္”ဟု တကၠစီယာဥ္ေမာင္းကိုေဌးလြင္ကေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔ျပႆနာႀကီးမားရျခင္းမွာ လမ္းတံတားကဲ့သို႔ အေျခခံအေဆာက္အအုံမ်ား မလုံေလာက္ျခင္းအျပင္ လူအမ်ားစု၏ ယာဥ္စည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္း လုိက္နာမႈအားနည္းျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂၀၂ မထသ ယာဥ္လုိင္းမွ ယာဥ္ပိုင္ရွင္တစ္ဦးကေျပာသည္။
“ကားတစ္စီးကို သိန္းရာနဲ႔ခ်ီၿပီးေတာ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားေပမယ့္ အရင္လို ပိုက္ဆံမရေတာ့ဘူး။ လမ္းေတြပိတ္ဆုိ႔ၿပီး ယာဥ္တုိက္မႈမၾကာခဏျဖစ္လို႔ ရွင္းေနရတာနဲ႔တင္ ကားေလာကကို စိတ္ကုန္ေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဘ၀ကိုရပ္တည္ေနရတဲ့ အလုပ္သမားေတြက ရွိေနေသးေတာ့ ရသေလာက္ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ လုပ္ေနဦးမယ္”ဟု အဆုိပါယာဥ္ပိုင္ရွင္ကေျပာသည္။
ထို႔အျပင္ ႐ုံးဆင္း၊ ႐ုံးတက္အခ်ိန္မ်ား၌ လူစည္ကားရာေနရာမ်ားတြင္ ေရာင္းခ်ေနသည့္ လမ္းေဘးေစ်းသည္မ်ားေၾကာင့္လည္း ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈျဖစ္ေပၚေစၿပီး သက္ဆုိင္ရာတာ၀န္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္ ယင္းျပႆနာကို ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးေစခ်င္ေၾကာင္း ယာဥ္ေမာင္းႏွင့္ ယာဥ္ေနာက္လုိက္အခ်ဳိ႕ကဆုိသည္။
ခရီးသည္ႏွင့္ ေမာ္ေတာ္ကားအစီးေရ မမွ်မတျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ေတြ႕ႀကံဳေနရေသာ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈျပႆနာကို အစိုးရအေနျဖင့္ ေျဖရွင္းမည္ဆုိပါက ယာဥ္လုိင္းမ်ား တုိးခ်ဲ႕ေျပးဆဲြျခင္းထက္ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားလမ္းမ်ား တုိးခ်ဲ႕ကာ တစ္ေနရာမွတစ္ေနရာသို႔ မီးရထားျဖင့္ လြယ္ကူစြာသြားလာႏုိင္ေရးကိုသာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း ယာဥ္ေမာင္းသက္တမ္း ႏွစ္ေလးဆယ္ခန္႔ အေတြ႕အႀကံဳရွိေသာ တကၠစီယာဥ္ေမာင္းတစ္ဦးက အႀကံျပဳသည္။
လြန္ခဲ့ေသာမတ္လက အေမရိကန္ႏုိင္ငံသို႔ အလုပ္ကိစၥျဖင့္ သြားေရာက္ခဲ့ေသာ ကိုေအာင္ေဇာ္မင္းမွာ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၀ ရက္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕တြင္းယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔မႈမွာ အေမရိကသို႔မသြားမီ အေျခအေနႏွင့္ လြန္စြာကြာျခားသြားေၾကာင္း အံ့ၾသစြာေျပာၾကားသည္။
“လမ္းေတြေပၚမွာ ကားေတြပိုက်ပ္လာတယ္။ ကားေတြက ပိုေကာင္းလာၿပီး တကၠစီေတြက ပိုမ်ားလာတယ္။ လမ္းေတြကေတာ့ အရင္လိုပဲ မေကာင္းေသးဘူး”ဟု ခုနစ္လတာကင္းကြာခဲ့ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ အေျခအေနကို ကိုေအာင္ေဇာ္မင္းက ေျပာသည္။
ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆုိ႔ျခင္းျပႆနာမွာ သြယ္၀ိုက္ေသာနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ မိမိတို႔၏စား၀တ္ေနေရးႏွင့္ မိသားစုဆက္ဆံေရးမ်ားအေပၚ ဆုိးရြားစြာလႊမ္းမိုးမႈမ်ားရွိေနေၾကာင္း ဒလမွ ရန္ကုန္သို႔ ေန႔စဥ္ပုံမွန္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္လာေသာ ေန႔စားအလုပ္သမားမ်ားကဆုိသည္။
“အလုပ္က ၈ နာရီဆုိရင္ အရင္ကပုံမွန္ ၇ နာရီေလာက္ အိမ္ကေစာထြက္ရင္ရတယ္။ အခုအလုပ္ကို ၈ နာရီေရာက္ဖို႔ကို အိမ္ကေန မနက္ ၅ နာရီေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက ထရတယ္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ည ၁၁ နာရီေလာက္မွဆုိေတာ့ အိမ္က ကေလးေတြက အေဖကိုေတာင္ မခင္တြယ္ေတာ့ဘူး။ ဒီၾကားထဲ မိသားစုမ်ားၿပီး အလုပ္ကလည္းပါးေတာ့ ဘာမွကိုအဆင္မေျပပါဘူး”ဟု ဒလမွ ေန႔စားေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္သမား ကို၀လုံးကေျပာသည္။
အစိုးရသစ္လက္ထက္ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ ပြင့္လင္းလာသည့္အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ယခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ႏုိင္ငံျခားသားခရီးသည္ အ၀င္အထြက္ပိုမိုမ်ားျပားလာသည္။
ေန႔စဥ္၀င္ေငြနည္းပါးလာသည့္ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕တကၠစီယာဥ္ေမာင္းမ်ားမွာ လာေရာက္လည္ပတ္သည့္ ႏုိင္ငံျခားသားခရီးသည္မ်ားအေပၚ ယာဥ္စီးခမ်ား ပုံမွန္ထက္ ပိုမိုတုိးေတာင္းလာျခင္းမ်ဳိး ေတြ႕ႀကံဳလာရေၾကာင္း ဧည့္လမ္းၫႊန္တစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုေဇာ္ဘုန္းလင္းကေျပာသည္။
“ကားသမားေတြကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ ကားက ဆဲြမေကာင္းေတာ့ နယ္ေျမကၽြမ္းက်င္မႈမရွိတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားခရီးသည္ေတြအေပၚ အခုလို ပိုက္ဆံပိုေတာင္းတာ။ ဒါေပမဲ့ တုိးရစ္ေတြက ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းတာနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ အရင္ေတြ႕ရမွာ။ ႏုိင္ငံရဲ႕ပုံရိပ္အတြက္ မေကာင္းဘူး”ဟု ကိုေဇာ္ဘုန္းလင္းကေျပာသည္။
ႏုိင္ငံအမ်ားစုတြင္ က်င့္သုံးလာၾကသည့္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏ ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈကို ၎တို႔ႏုိင္ငံမ်ား၏ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြ (GDP)ျဖင့္ မတုိင္းတာဘဲ ႏုိင္ငံသားတစ္ဦးခ်င္းစီေပ်ာ္ရႊင္မႈ (GNH)ျဖင့္ တုိင္းတာလုိသည္ဟု ဘူတန္ႏုိင္ငံဘုရင္က ကမၻာ့ကုလသမဂၢသို႔ ၂၀၁၃ တြင္ ေတာင္းဆုိအသိေပး က်င့္သုံးေနၿပီျဖစ္သည္။
ကမၻာ့ကုလသမဂၢက လက္ခံခဲ့သည့္ ဘူတန္ႏုိင္ငံ၏ အဆိုပါေတာင္းဆိုခ်က္အတုိင္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ က်င့္သုံးမည္ဆိုပါက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ေနရာေပါင္းမ်ားစြာသို႔ နိစၥဓူ၀သြားလာေနၾကရသည့္ ျပည္သူမ်ား ရင္ဆုိင္ေနရေသာ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ GNH ျဖင့္ တုိင္းတာလွ်င္ အဆင့္ေနာက္နားေရာက္ေနပါလိမ့္မည္။ ။
7Day News Journal
Thit Htoo Lwin - Feature
