Wednesday, April 25, 2012

ကၽြဲခတ္ပဲြ

လက္မ လက္ညွိဳး
လက္ခလယ္ လက္သူၾကြယ္
လက္သန္းငယ္ လက္တစ္ဖ၀ါးတည္းေပမယ့္
အရြယ္အစား မတူညီဘူးကြယ္...။
ကခ်င္ကရင္ ခ်င္း မြန္
ဗမာရခိုင္ ရွမ္း
လူမ်ိဳးႏြယ္မတူေပမယ့္
တစ္တိုင္းတည္း သားေတြကဲြ ့။
လက္သည္းဆိတ္ေတာ့ လက္ထိပ္နာ
မတူညီတာေတြရွိေပမယ့္
အေရးၾကီးရင္ ေသြးနီးရသကဲြ ့။
ေျပာခ်င္ဘူးကြယ္.....
သူက လည္း က ၾကီး
ငါကလည္း  ဒေဒြး
နင္ကလည္း ယပလက္
သူေျပာေတာ့ င သတ္တဲ့
အရပ္ေလးခုမွာေန
အျမင္ေလးမ်ိဳးနဲ ့ေျပာ
ေတာေျပာေတာင္ေျပာ ဆိုေပမယ့္
ကုိယ္ျမင္တာကိုယ္ေျပာတာဆိုေတာ့
အဆိုးမဆိုသာေပမယ့္
ေျပာတာေတြ ဖလွယ္ၾကည့္
အမွန္တရားေတာ့ ရွိမယ့္ကဲြ ့။
ခုေတာ့ျဖင့္ တကယ္
အမ်ားညီ တိုင္းျပည္စည္မယ့္အေရး
သူ ့ကလည္း သူ႔ႏြား
ငါကလည္း ငါ့စကား
သူတစ္လူ ငါတစ္မင္း ျဖစ္ခ်င္ေတာ့
ျမင္သမွ် ရင္ေလးတယ္။
လူငယ္နဲ ့လူၾကီး
စာေပထီး သခင္ကုိယ္ေတာ္မိႈင္းလည္း
ဆိုဖူးပါရဲ  ့...
ႏြားႏွစ္ေကာင္ ညီစြာရုန္းပါမွ
သာေလမည့္ တိုင္းျပည္အေရး
အရာရာေမွ်ာ္ေတြးလို ့
ေဘးမရွိရာပဲ ေျပးေနခ်င္ေပမယ့္....
သူ႔အမ်ိဳး သူခ်စ္သလို
ကိုယ့္အမ်ိဳး ကိုယ္ခ်စ္မိလို ့
ကိုယ့္အမ်ိဳးေတြလည္း ပစ္မေျပးခ်င္ဘူး။
ကၽြဲႏွစ္ေကာင္ၾကားက ေျမဇာဆိုေပမယ့္
နင္တို ့ခတ္တဲ့ပဲြ
ဘယ္လိုပဲႏဲႊႏဲႊ
ေျမဇာေတြခမ်ာ
အခါခါ နာရမွာမို ့
ေသြးမစို ့ခင္ အမွန္တရားျမင္လို ့
ခ်စ္ၾကည္စြာ တူတဲြေနဖို ့
ငါ မေသမီေျပာခ်င္တယ္.....
အရွင္ဦး၀ိစာရမိန္ ့သလို......
လိမၼာရစ္ၾကပါ ကြယ္....။
Views: 20
အမ်ိဳးအစား/က႑: ကဗ်ာ

0 ကြန္မန့္ေရးရန္:

Post a Comment