ဤငရဲၾကီးရွစ္ထပ္မွ ေနာက္၌ ဘင္ပုပ္ငရဲစေသာ ဒုႆဒငရဲမ်ား၀ယ္ ဆင္းရဲပံုေတြ မ်ားစြာရွိေသး၏။ ထုိ႔ျပင္ ဒု၊ သ၊ န၊ ေသာဟု ဟစ္ေအာ္ၾကေသာ သူေ႒းသား ၄ေယာက္တုိ႔၏ က်က္ရာ “ေလာဟကုမၻီ” သံရည္အိုးငရဲကား ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္၏အနီး ေအာက္မွာပင္ရွိ၏။ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္အနီးက တေပါဒါျမစ္ေခၚေသာ ေလာဟကုမၻီငရဲ ၂-ခုစပ္ၾကားမွ စီးတက္လာေသာ ျမစ္ပင္တည္း။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ငရဲငယ္ေတြ လူ႔ျပည္အနီးမွာပင္ မ်ားစြာရွိေလသည္။ ငရဲ၌ခံေနရေသာ ဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးကား “ယာ၀ဥၥိဒံ ဘိကၡေ၀ န သုကရာ အကၡာ ေနန ပါပုဏိတံု၊ ယာ၀ ဒုကၡာ နိရယာ” ႏွင့္အညီ ႏွစ္လရွည္စြာ ဘုရားရွင္ေဟာျပေတာ္မူေသာ္လည္း ကုန္ႏိုင္ဖြယ္ မရွိဘူးတဲ့။
(ဘိကၡေ၀၊
ဘိကၡဳတို႔။ ယာ၀ဥၥိဒံ၊ ငရဲ၌ ဆင္းရဲသေလာက္။ အကၡာေနန၊ ေဟာျပေတာ္မူသျဖင့္။
ပါပုဏိတံု၊ အျပီးေရာက္ျခင္းငွာ။ န သုကရာ၊ မလြယ္ကုန္။ နိရယာ၊ ငရဲတုိ႔သည္။
ယာ၀၊ အလြန္အကဲသာလွ်င္။ ဒုကၡာ၊ ဆင္းရဲေစတတ္ ဆင္းရဲရာ အရပ္ေပတည္း။)
ဤငရဲဒုကၡကို
အဖန္ဖန္စဥ္းစားမိသူသည္ မိမိျပဳမိေသာ အကုသိုလ္အတြက္ ေနာင္တတစ္ဖန္
မပူပန္ေတာ့ဘဲ အသစ္ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္သာ သတိထား၍ ကုသိုလ္တရားကို
ပြားမ်ားအားထုတ္ သင့္ျပီ။ ေရွးတုန္းက ဤ ေဒ၀ဒူတသုတၱန္ကို ဆရာထံသင္ယူေသာ
ရဟန္းေတာ္ေလးတစ္ပါးသည္ “အရွင္ဘုရား... တပည့္ေတာ္ကို စာမခ်ေသးဘဲ ကမၼ႒ာန္းကိုသာ ေပးေတာ္မူပါဘုရား”ဟု
ဆရာထံ ကမၼ႒ာန္းေတာင္း၍ တရားအားထုတ္ေလရာ မၾကာမီ ေသာတာပန္ ျဖစ္ျပီးေနာက္
က်မ္းစာကို ထပ္၍သင္ယူသတဲ့။ ဤ ေဒ၀ဒူတသုတၱန္၏ အဆံုး၌ တရားကိုအားထုတ္၍
ရဟႏၱာျဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္တုိ႔မွာ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ ရွိခဲ့ဖူးျပီ။
ဘုရားရွင္အဆူဆူလည္း ဤ ေဒ၀ဒူတသုတၱန္ကို ေဟာေတာ္မူျမဲပင္ ျဖစ္ပါေလသတဲ့။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
0 ကြန္မန့္ေရးရန္:
Post a Comment