Inbox
x
Inbox
| ||||
ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား ထမီ၀တ္ၾကသည္ .. (ေဆာင္းပါး)
ခေမာက္ေဆာင္းထားတဲ့ ဗီယက္နမ္မိန္းကေလး၊ ပုသိမ္ထီးနဲ႔သနပ္ခါးပါးကြက္ ျမန္မာမိန္းကေလး .. ဒီ၂ေယာက္ရဲ့ ဓါတ္ပံုေတြဟာ ျမိဳ႔ေပၚမွာ တမင္ဖန္တီးရိုက္ယူထားတာ မဟုတ္မွန္း ထင္ရွားပါတယ္။ ေက်းလက္ေဒသကို ကင္မရာမင္း ကိုယ္တိုင္
သြားျပီး ရိုက္ယူတာေၾကာင့္ သဘာ၀က်ပါတယ္။ လွပပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ ဟိုခ်ီမင္းျမိဳ႔ (ဆိုင္ဂံု) အလုပ္လုပ္ေနပါတယ္။ မေန႔က အီးေမးမွာ Happy Planet လူမ်ိဳးအျဖစ္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံက ထိပ္ဆံုးအဆင့္ကို တက္လာပါတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွႈ ၁၈ႏွစ္အၾကာမွာ တင္းတိန္ေရာင့္ရဲေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ ေနာင္အေမရိကႏိုင္ငံမ်ားနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနထိုင္ေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ကို တိုးကတ္လာပါတယ္။
ေငြေၾကးအားျဖင့္ေတာ့ ဆင္းရဲပါတယ္။ ဗီယက္နမ္မွာ တလကို လစာ အနည္းဆံုး ေဒၚလာ ၂၀၀ ကေန အမ်ားဆံုး ေဒၚလာ၅၀၀ေလာက္ပဲ ရပါတယ္။ ဘြဲ႔ရေက်ာင္းသားတေယာက္ လစာ ေဒၚလာ ၂၀၀ေလာက္ စတင္ရပါတယ္။ အလုပ္ၾကမ္း ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္သမားလည္း ဒီေလာက္လစာေတာ့ ျမိဳ႔ၾကီးေတြမွာ အလြယ္တကူ ရပါတယ္။ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ Top Grade Welder တေယာက္ကို တနာရီ ၂ေဒၚလာမွ ၅ေဒၚလာေလာက္အလြန္ဆံုး လုပ္ခရပါတယ္။ တကၠစီဒရိုင္ဘာတေယာက္ တေန႔ နာရီ၂၀ေလာက္ ေမာင္းရင္ တလကို ေဒၚလာ ၅၀၀ေလာက္ ၀င္ေငြရပါတယ္။
တကၠစီဒရိုက္ဘာတဦးအေၾကာင္း
အမ်ိဳးသမီး ကားေမာင္းသူတေယာက္နဲ႔ တကၠစီကားငွားစီးရင္း၊ ၾကံဳလို႔ ေမးျမန္းအင္တာဗ်ဴးခဲ့ပါတယ္။ .. တကၠစီကုမဏီ VINASUN ဆိုတဲ့ ကုမဏီမွာ တကၠစီ အစင္း ၆၀၀၀ ေျခာက္ေထာင္ နဲ႔ ဒရိုင္ဘာ တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္ေလာက္ ရွိပါတယ္။ တကၠစီကုမဏီကို ေန႔တြက္နဲ႔ေပးရတယ္။ ဓါတ္ဆီကုိယ့္ဖာသာ ၀ယ္ထည့္၊ Accident ျဖစ္ရင္ တ၀က္စီခံရတယ္။ Car maintenance ကိုေတာ့ ကုမဏီက လုပ္ေပးတယ္။ သူတို႔ လင္မယား၂ေယာက္ အလွည့္က် ေမာင္းၾကတယ္။ လူသာနားတယ္ ကားကမနားဘူး .. ။ တလကို ၀င္ေငြ US$500 ေလာက္ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ ကေလးေတြကို အဂၤလိပ္စာ မသင္ေပးႏိုင္ပါဘူး။ စင္ကာပူ International School ဆိုရင္ တလကို ဗီယက္နမ္ေငြ ၁၀သန္းအထက္ (> US$600) ေလာက္ေပးရေတာ့ သာမန္အစိုးရေက်ာင္းပဲထားရတယ္။ အဂၤလိပ္စာ သင္ေပးေပမဲ့ ကေလးက အဂီလိပ္စာ မတတ္ဘူး ..လို႔ ေျပာပါတယ္။ သူတို႔ဟာ Poor အဆင့္အတန္းမွာရွိေၾကာင္း၊ Very Poor ေတာ့မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ကေလးေက်ာင္းပို႔၊ ေစ်း၀ယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ပိုင္ ဆိုင္ကယ္တစင္းနဲ႔ သြားေၾကာင္း၊ သား၊သမီး ၂ေယာက္နဲ႔ မိဘ အားလံုး ၄ေယာက္ ဆိုင္ကယ္တစင္းစီးျပီး ေလွ်ာက္သြားရေၾကာင္း၊ ကုမဏီတကၠစီနဲ႔ သြားလို႔ရေပမဲ့ တကၠစီက Millage နဲ႔ ကုမဏီက ပိုက္ဆံရွင္းရေတာ့ ကုမဏီတကၠစီကို ကုိယ္ေရးကိစၥေတြမွာ မသံုးေၾကာင္း၊ ဓါတ္ဆီလည္း အင္မတန္ေစ်းၾကီးေၾကာင္း၊ 7 seater Toyota ကားအသစ္ဆိုရင္ US$40,000 ေလာက္ေပးရျပီး၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ၀ယ္ရင္ တစ္ေသာင္းေလာက္ပဲ ေပးရေၾကာင္း၊ ဓါတ္ဆီေစ်းႏႈန္းကလည္း တဂါလန္ကို အေမရိကန္ ၄ေဒၚလာေလာက္ေစ်းရွိေၾကာင္း၊ ..စသျဖင့္ ေျပာျပပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီး တကၠစီေမာင္းသမားက ဒရိုင္ဘာတစ္ေသာင္းေက်ာ္မွာ တစ္ရာထဲရွိတယ္ဆိုျပီး၊ သူမက ဂုဏ္ယူစြာေျပာပါတယ္။ ကားေမာင္းသက္တမ္း ၁၀ႏွစ္အတြင္း တခါမွ ဒါေထာက္လုယူတာမ်ိဳး၊ ပိုက္ဆံမေပးပဲ ဆင္းေျပးတာမ်ိဳး မရွိခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ အံ့ၾသစရာေကာင္းလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Happy Planet Index ထိပ္ဆံုးအဆင့္ကို ဗီယက္နမ္လူမ်ိဳးမ်ား ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲေပမဲ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္၊ ေရာင့္ရဲတင္းတိန္ေနတတ္ေအာင္ အစိုးရက ဦးေဆာင္ေနပါတယ္။ စင္ကာပူမွ တကၠစီေမာင္းသမားမွာ လွိ်ဳ၀ွက္ခလုပ္ေတြရွိပါတယ္။ လုယက္သူ၊ လူဆိုးမ်ားနဲ႔ေတြ႔ရင္ အဲဒီလွ်ိဳ၀ွက္ခလုပ္ကို ႏွိပ္လိုက္၊ မိနစ္ပိုင္းအတြင္း ရဲကားေရာက္လာျပီး ကာကြယ္တဲ့နည္းလမ္း လုပ္ထားရပါတယ္။ တကၠဆီသမားရဲ့ ၀င္ေငြမ်ားကို အႏုၾကမ္းဓျပတိုက္သူမ်ားေတာ့ ကာကြယ္ထားရတယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက တကၠစီဒရိုင္ဘာမ်ားဆို ပိုလို႔ ဆိုးေသးတယ္။ ခဏခဏ လုယူခံရတယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား ျမန္မာမိတ္ေဆြ တကၠစီဒရိုင္ဘာတဦးေျပာတာေတာ့ ႏွစ္တိုင္း လုခံရတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူမဲေတြဆို လံုး၀မတင္ဘူး၊ မလြယ္ဘူး၊ လုရင္ေတာ့ အသာတၾကည္ အကုန္ထုတ္ေပးလိုက္ေပေတာ့။ အဲ .. တကၠစီခမေပးပဲ ဆင္းသြားတာမ်ိဳးေတာ့ ခဏခဏျဖစ္တယ္ ဆိုပဲ။ ခ်မ္းသာလွတဲ့ အေမရိကန္ နဲ႔ စင္ကာပူ တကၠစီဒရိုင္ဘာ ဘ၀ကို ဗီယက္နမ္တကၠစီဒရိုင္ဘာဘ၀နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္တာပါ။
ၾကံဳလို႔ ေရးရမယ္ဆိုရင္၊ ဗီယက္နမ္မွာ စီးပြားလုပ္ငန္းမ်ား ဥပမာ တကၠစီကုမဏီ၊ မိုဘိုင္းဖုန္းကုမဏီ၊ ေလာင္စာဆီကုမဏီ၊ စတဲ့လုပ္ငန္းၾကီးမ်ားဟာ စစ္တပ္၊ အစိုးရ၊ ၀န္ၾကီးဌာန စတဲ့ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီမ်ားကပဲ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ထားၾကတာကို ျမင္ရေတာ့ ျမန္မာျပည္ ေနာက္၁၀ႏွစ္ၾကာလို႔ စီးပြားလုပ္ငန္းၾကီးမ်ားကို စစ္တပ္ေဆြမ်ိဳးေတြပဲ ဆက္လက္မကိုင္တြယ္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ (အာဏာကို လက္လႊတ္၊ခြဲေ၀ေပးႏိုင္ရင္)၊ ဗီယက္နမ္ ၁၈ႏွစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈရလဒ္ - ၂၀၁၂ အေျခအေနမ်ိဳးကို ျမန္မာျပည္ဟာ ၁၀ႏွစ္အတြင္း ခံစားရမယ္၊ ခံစားရပါေစလို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
Money can not buy TRUE happiness. Off course, money can buy physical happy happiness. TRUE happiness mean, spiritual happiness.
0 ကြန္မန့္ေရးရန္:
Post a Comment