Tuesday, December 18, 2012

(Xxxxxxxx----------အြန္လိုင္းခ်စ္သူ(သို႔)ပ်ားရည္ႏြံအိုင္-------xxxxxxxxxxxxx)



ခ်က္တင္မွာေတြ႕….စကားေတြေျပာ…
ကိုယ္႔မေနာမွာ……ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္လဲ..ကိုယ္မသိျပီ….
သတိရစြာ…ဆြဲဖြင့္..ကိုယ့္ရင္….ဟာခနဲေအာ္……
အလို..ႏွလံုးသားအစံု..သူ႔ထံပါသြားပါလား……
အေတြးထဲငို…အျပင္လဲငို…အဲ…သတိရေတာ့…..
ေခါင္းအုန္းေလးမ်က္ရည္စို…….။
အံ့ၾသစြာ.လွိဳက္ေမာစြာ..စိုးရြံ႕စြာ…..
ေၾကာက္ရြံ႕စြာ….အင္း..ကိုယ္သိလိုက္တာေတာ့….
ကိုယ့္ဘ၀သူခိုးသြားျပီ…..။
မျမင္ဘူးပဲ…..မသိဘူးပဲ….စြဲလမ္းျခင္းမရွိလို႔…ေတြးဘူးေပမယ့္…
သတိတရၾကည့္ေတာ့……ကိုယ္က…အခ်စ္ႏြံထဲမွာ….
အရင္ကေၾကာက္လို႔မကပ္…အေ၀းေျပးေနတဲ့ကိုယ္….
ခုေတာ့…အသံေလးေခၚရာ…..စာသားမ်ားေခၚရာ…လွမ္းလာရင္း..အခ်ိန္တိုအတြင္း
သက္ဆင္းမိေပါ့..အခ်စ္ႏြံ…..။
ေၾကာက္ေပမယ့္ကိုယ္ေပ်ာ္ေနတယ္….အရာရာတိုင္းလွေနတယ္….
ရြံ႕ေပမယ့္….မေျပးပဲ..၀ဲေနတယ္…..
အဲ့ေတာ့…..ကိုယ္နံမည္ေပးလိုက္တယ္…အဲ့ႏြံအိုင္ကိုေလ…
ပ်ားရည္ႏြံအိုင္လို႔…….။
ပ်ားရည္သီးရင္ေတာ့ေသတတ္တယ္တဲ့…ကိုယ့္အတြက္လဲအတူတူပါပဲေလ….
ေအာ္…အြန္လိုင္းခ်စ္သူရယ္……ပ်ားရည္ႏြံအိုင္မွာ..ကိုယ္ပ်ားရည္မသီးပါရေစနဲ႔ေနာ္….။
ေနနႏၵလင္း(၉၊၁၂၊၂၀၁၂။ည….၁၁း၄၅နာရီ……)
မွတ္ခ်က္။      ။ေတးေရးဆရာတစ္ေယာက္၏သီခ်င္းေခါင္းစဥ္ႏွင့္….ဆရာႏြမ္ဂ်ာသိုင္း၏၀တၳဳတိုေခါင္းစဥ္ကိုေပါင္းစပ္ျပီးကဗ်ာေလးကိုအမည္ေပးထားပါတယ္…
                  ဆရာမ်ားကိုေက်းဇူးတင္လွ်က္….(ေနနႏၵလင္း)

0 ကြန္မန့္ေရးရန္:

Post a Comment