Monday, June 25, 2012

ရင္ကုိထိရတဲ့ပံုေတြ အမ်ားၾကီးျမင္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီပံုေလးေလာက္ မခံစားရဘူး။

ရင္ကုိထိရတဲ့ပံုေတြ အမ်ားၾကီးျမင္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီပံုေလးေလာက္ မခံစားရဘူး။ တို.ျမန္မာႏုိင္ငံၾကီးမွာ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြအတြက္
လုပ္ေဆာင္မႈေတြအားနည္းေနေသးတာ အမွန္ပါဘဲလားလို.စာေရးသူျမင္မိပါတယ္။ သက္ၾကီးေနတဲ့အေမအိုၾကီး အေဖအိုၾကီးတို.ရဲ. မ်က္လံုးေတြဟာ အကုန္တူတူပါဘဲ။ သူတို.မ်က္၀န္းထဲမွာ အထီးက်န္မႈေတြ အားငယ္မႈေတြျပည့္နွက္ေနတာ
ခံစားမိၾကရဲ.လား သူငယ္ခ်ငး္တို.။ ဒီေဆာငး္ပါးေလးကုိဖတ္မိသမွ် သူငယ္ခ်ငး္တို.အေပါင္းတိုု.ေရ စာေရးသူတို.ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ အဘိုးအဘြားေတြကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ေဖးမၾကပါကြာ။ ပစ္မထားၾကပါနဲ.လား။ အသက္ၾကီးမွေတာင္းစားရ အိုဇာတာမေကာင္းတဲ့ သူေတြအတြက္ တတ္ႏုိင္တဲ့ဘက္ကကူညီေဖးပေပးၾကပါ။
ပဲခူးျမိဳ႕ရဲ႕ ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားေစာင္းတန္းတစ္ေနရာ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနတဲ့ အေမအိုၾကီးတစ္ေယာက္ ..... သူမက ေက်ာင္းဆရာမၾကီးတစ္ဦးၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္ .... အၿငိမ္းစားယူလိုက္တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္း သည္လိုဘဝကိုသက္ဆင္းခဲ့ရတာလို႕ေဘးလူေတြကေၿပာၿပရွာတယ္ .... ကၽြန္ေတာ္ပါသမွ်ေငြအားလံုးနဲ႕လွဴဒါန္းရင္းမ်က္ရည္ေတြသြင္သြင္က် ရွိခိုးဦးတင္ကန္ေတာ့ရင္း ဆရာရင္းတပည့္မဟုတ္ေသာ္လည္း အာစရိယဂိုဏ္းဝင္ ဆရာတစ္ေယာက္လက္ကိုဖြဖြကိုင္ၿပီး နဖူးနဲ႕ထိခဲ့ဖူးပါတယ္ .... ကၽြန္ေတာ့္ဘဝမွာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေလာက္ေၾကကြဲခဲ့ရတာ မရွိပါဘူး ... ဆယ္တန္းေၿဖၿပီးစ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ မၾကာခဏ သြားၿပီးကူညီေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ပါတယ္ .....
အသက္ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေက်ာင္းဆရာမ အေမအိုၾကီး ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ဆံုးသြားတာကို တစ္ေလာကပဲခူးၿပန္တဲ့အခ်ိန္ ေစာင္းတန္းက မွတ္မိသူအခ်ဳိ႕စကားနဲ႕ၾကားခဲ့ရတယ္ .... ဆရာ .... တပည့္ေတြၾကားမွာ ဘဝကိုၿမဳပ္ႏွံထားခဲ့ရွာတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္ ဒီလိုနိဂံုးကို ခုခ်ိန္ထိ ရင္နာလို႕မဆံုးခဲ့ပါဘူး ......
ေျပာေနၾကစကားေလးအတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့
နွမ္းတစ္ေစ့နဲ.ဆီမျဖစ္ပါဘူး။ ဟုတ္ပါတယ္။
သင္သာနွမ္းတစ္ေစ့ျဖစ္ပါေစ။
ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ရွိၾကပါေစ။
 ေမာ္နီကာတို. ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့
အဘိုးအဘြားမ်ားစြာကုိ
သာယာတဲ့ေအးခ်မ္းတဲ့ဘ၀နဲ. ဘ၀အဆံဳးတိုင္ကုိ စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာ ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ရပါလို၏လို.
ဆုေတာင္းေပးလုိက္ၾကရေအာင္ေနာ္။


0 ကြန္မန့္ေရးရန္:

Post a Comment