အတိမ္းအေစာင္းမခံတဲ့ ကခ်င္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး..............

က်ဆုံးသြားေသာ ေကအုိင္ေအ စစ္သားတဦး၏ ေသြးစြန္းေသာ လက္နက္ (ဓာတ္ပုံ – Steve Tickner)

ပူေလာင္တဲ့ ေနေရာင္ေအာက္မွာ ေသနတ္ကိုယ္စီလြယ္ထားတဲ့ လူငယ္ႏွစ္ ေယာက္ရဲ႕ ပခံုးထက္က ေရႊေရာင္ၾကယ္ပြင့္ ေတြက ေနေရာင္ေအာက္မွာ ဝင္း လက္လို႔ ေနပါတယ္။

မတူညီတဲ့ လက္ေမာင္းတံဆိပ္ေတြ တပ္ထား တဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ေတြ႕ ဆံု လိုက္ခ်ိန္မွာ အၿပံဳး ကိုယ္စီနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုးၾကား က ဆံုမွတ္တခုဆီ ေလွ်ာက္လာၿပီး သူတို႔ကိုယ္ဆီ ကိုင္ထားတဲ့ ေသနတ္ေတြကို ေနာက္ ပစ္ လြယ္လိုက္ ရင္း လက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကပါတယ္။

စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႕ရင္း လူငယ္တေယာက္က ေဘာင္းဘီထဲကေန တ႐ုတ္ႏိုင္ငံထုတ္ စီးကရက္ဘူး ကို ထုတ္ေတာ့ က်န္လူငယ္ က မီးညႇိေပးပါတယ္။ မီးညႇိေပးသူကိုလည္း စီးကရက္ ကမ္းလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အခ်က္ေပးသံတခု ေပၚလာတဲ့ အတြက္ လူခ်င္းခြာကာ တာဝန္ခ်ိန္ျပန္ယူဖို႔ ေနာက္ ပစ္လြယ္ထားတဲ့ ေသနတ္ေတြကို သတိအေနအထား နဲ႔ ျပန္ကိုင္လိုက္ၾကပါတယ္။

တာဝန္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ရပ္လိုက္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ ဘာခံစားမႈ ဘာ အၿပံဳးမွ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ခုန အေျခအေနနဲ႔ ဆန္႔က်င္ ဘက္ျဖစ္သြားၿပီး ေသနတ္ေျပာင္းေတြက တဖက္ကို တဖက္ လွည့္ထားၾကပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ရပ္တည္ပံု ခ်င္း၊ ယံုၾကည္ခ်က္ခ်င္း မတူၾကတဲ့ တာဝန္ကိုယ္စီနဲ႔ လူငယ္ အရာရွိ ႏွစ္ေယာက္ပါ။ တေယာက္က အစိုးရ တပ္လို႔ လူေတြေခၚၾကတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က လူငယ္တဦး ျဖစ္ၿပီး က်န္တေယာက္ကေတာ့ ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ လို႔ေခၚတဲ့  KIA က လူ ငယ္တဦးပါ။

KIA  ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဂြန္ေမာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးဖို႔အတြက္ ျမစ္ႀကီးနားကို ပထမဆံုး လာေရာက္ ေဆြးေႏြးခ်ိန္မွာ ျမစ္ႀကီးနားနဲ႔ လိုင္ဇာကို ပိုင္ျခားထားတဲ့ နမ္စာရံေခ်ာင္း တဖက္တ ခ်က္ဆီမွာ လံုၿခံဳေရး တာဝန္ယူ ထားၾကတဲ့ သူတို႔ ႏွစ္ ေယာက္ဟာ ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းအတူတူတက္ခဲ့ၾက သူေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ အခ်ိန္ မွာေတာ့  KIA နဲ႔ ျမန္မာစစ္တပ္ ဆန္႔က်င္ဘက္ တပ္ေတြမွာ ေရာက္ရွိ ေနသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

“က်ေနာ္နဲ႔သူက မႏၱေလးမွာ ေက်ာင္းတူတူ တက္ခဲ့တယ္။ ဂ၊ ၉၊ ၁၀ (တန္း) ေဘာ္ဒါေဆာင္ ေနခဲ့ၾကတာ။ ခုတင္ကပ္ရက္၊ ေလာင္စိန္ ၂ ေကာင္ ေပါ့။ ေက်ာင္းမွာ ဆရာမေတြက ကခ်င္-ဗမာ ေမ်ာက္ေလာင္းလို႔ ေခၚခဲ့ၾကတယ္။ အခုေတာ့ က်ေနာ္ တို႔ႏွစ္ေယာက္က မတူတဲ့ဘက္မွာ ေရာက္ေနတယ္။ အထက္အမိန္႔နဲ႔ စစ္တိုက္ရတိုင္း က်ေနာ္ကေတာ့ ဆုေတာင္းတယ္။ က်ေနာ့္က်ည္ဆန္၊ သူ႔က်ည္ဆန္ေတြ ႏွစ္ေယာက္ေတြ႕ ခ်ိန္မွာ မထြက္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္း ေနရတယ္” လို႔ နမ္စာရံ ေခ်ာင္းကို ၾကည့္ရင္း ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ဘက္က အရာရွိက ဆိုပါတယ္။

KIA  ဘက္က ကခ်င္အရာရွိကလည္း “က်ေနာ္ တို႔မွာ ေရြးစရာ မရွိဘူးေလ။ ဘယ္သူသိမွာလဲဗ်ာ၊ တကယ့္ဘဝေတြကို။ သူေရာ က်ေနာ့္လိုပဲ။ လူေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ယံုၾကည္ခ်က္ ကိုယ္စီနဲ႔ ဆိုေပမယ့္ သူ႔ကိုလည္း က်ေနာ္မပစ္ခ်င္ဘူး။ ျမင္ေစခ်င္ ပါတယ္။ စစ္မတိုက္ရဘူးဆို ႏွစ္ဖက္လူေတြက ရယ္လိုက္ေမာ လိုက္။ ဘယ္လိုကံလည္း မသိပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ၿပီ။ အရင္ကလို ညဘက္အေဆာင္ကေန ခိုးထြက္၊ ေဆးလိပ္ခိုးေသာက္၊ ဟာသေတြေျပာ၊ ဂစ္တာတီး တဲ့ဘဝကို ျပန္လိုခ်င္တယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။

အမိန္႔ေပးမႈေတြေအာက္မွာ တိုက္ေနၾကတဲ့ ဒီစစ္ပြဲကို ေခါင္းစဥ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးတပ္၊ ဆင္ႏႊဲေနၾက တာေၾကာင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦး ဟာ အခ်ိန္မေရြး သူတို႔ကိုယ္ စီ ကိုင္ထားတဲ့ ေသနတ္ေျပာင္းဝေတြမွာ တေယာက္ အသက္ကိုတေယာက္ ေျခြယူ ရႏိုင္ ပါတယ္။ စစ္မ တိုက္ခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ သံတူဆိုခဲ့ၾကတဲ့ ဒီလူငယ္ႏွစ္ဦး လိုပဲ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာဟာ စစ္ပြဲ ေတြေၾကာင့္ အမုန္း တရားေတြ ႀကီးစိုးလာခဲ့ပါတယ္။

“ဘယ္သူက တိုက္ခ်င္မလဲ။ အမိန္႔ဆိုေတာ့ မနာခံလို႔လည္း မရဘူး။ တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္ဖို႔ အတြက္ စစ္ထဲဝင္တာပါ။ ကိုယ့္အသက္ ေသမယ့္ ကိစၥ ဘယ္စစ္သားက တိုက္ခ်င္မလဲ။ အိမ္ပစ္၊ မိဘ ပစ္ၿပီး ေနရတယ္။ ကိုယ့္ခ်င္းခ်င္းေတြ တိုက္ ေနရတာ ဘယ္တိုက္ခ်င္မလဲ။ ဘာေတြ ဘယ္လိုေၾကာင့္ အခု ထိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရတာလဲ မသိဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ စစ္ပြဲ ဆိုမုန္းတယ္။ ကိုယ့္ခ်င္းခ်င္း တိုက္ေနရတာ ပိုမုန္းတယ္။ စစ္သား စစ္မတိုက္ရ မေနႏိုင္ဘူးဆိုတာ မွန္သင့္သေလာက္ မွန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ အရင္က လို ကိုယ့္ႏိုင္ငံတြက္ဆို ေတာ္ေသးတယ္။ အခုက ကိုယ့္ခ်င္းခ်င္း တိုက္ေနရတာ စိတ္ပ်က္ လာၿပီ” လို႔ အစိုးရတပ္ အရာရွိလူငယ္က ရင္ဖြင့္ပါတယ္။

ေသနတ္သံေတြ၊ ဗံုးဆံေတြၾကား၊ ထမင္း ငတ္ တလွည့္၊ ျပတ္တလွည့္၊ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ဘဝနဲ႔ စစ္ေျပးဒုကၡသည္အျဖစ္ ေျပးလႊားေနရသူေတြကို လည္း မျမင္ေတြ႕ခ်င္ေတာ့သလို စစ္ပြဲေတြၾကားထဲမွာ တိုက္ခိုက္ရင္းနဲ႔ ဘဝကို ကုန္ဆံုးမွာ ကို လည္း မျဖစ္ ခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ သူကဆိုပါတယ္။ က်ဆံုးေနရ၊ ဒဏ္ ရာရေနတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အနိ႒ာ႐ံု ျမင္ကြင္းေတြေၾကာင့္ ႏွစ္ဖက္ ပိုအမုန္းပြား ရတာေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

“ဘာပဲေျပာေျပာပါ။ ကိုယ့္လူေတြ ထိတယ္၊ နာတယ္၊ က်တယ္ဆို ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ မုန္းတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က စစ္မွန္တဲ့ တန္းတူ ညီမွ်ေရးအတြက္ တိုက္တယ္။ သူတို႔ဘက္ကက်ေတာ့လည္း သူတို႔ရပ္ တည္မႈေပါ့။ ဘယ္လိုရွိလဲ မသိဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႕ ခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာအေၾကာင္းမွ မေျပာျဖစ္ဘူး။ ယံု ၾကည္မႈလည္း မညႇိဘူး။ အမုန္းတရားလည္း မထား ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းလိုပဲ ေျပာဆိုတယ္။ သို႔ေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ အရင္ကေလာက္ေတာ့ မယံုၾကည္သလို မခင္ေတာ့ဘူး” လို႔ ကခ်င္ အရာရွိလူငယ္က ဆိုပါတယ္။

ငယ္စဥ္ကလို ေအးခ်မ္းစြာအတူတကြေနဖို႔ စိတ္ အား ထက္သန္ေနၾကေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အသက္ေတြ ေပးေနရဆဲပါ။ ပစ္ဆိုတဲ့အမိန္႔နဲ႔ သူတို႔ပစ္ေနရတာေၾကာင့္ တဖက္ က ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးမႈေတြကို ရပ္တန္႔ ေစႏိုင္ တာ၊ ေတာ္ေတာ္ေလး ခရီးေရာက္ကာမွ ေနာက္ ေၾကာင္းလွည့္ေနတာေတြကို သူတို႔ သိေနေပမယ့္ မတတ္ ႏိုင္ပါဘူး။

အခုခ်ိန္မွာ ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေအာက္မွာ ျဖစ္ေနရတဲ့ တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ တဖက္နဲ႔တဖက္က ယံုၾကည္မႈ ပိုေဝးဝါး လာေနတာ သူတို႔ ႏွစ္ဦးစလံုး သိေနၾကပါတယ္။ ဘယ္လို ျပန္တည္ေဆာက္မလဲ ဆိုတာ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း မသိေတာ့ဘူး လို႔ ဆိုပါ တယ္။ အမိန္႔ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ရပ္ေနရတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးအေနနဲ႔ အမိန္႔ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္လို႔ ထားရာေန၊ ေစရာသြား၊ ေကြ်းတာစား၊ ခိုင္းတာလုပ္ ဘဝနဲ႔သာ တႏွစ္ၿပီးတႏွစ္ တိုးလာခဲ့ပါတယ္။

“စစ္သားဆိုတာ အထက္အမိန္႔ကို နာခံရမွာပဲ။ ဒီအတြက္ကို သင္ၿပီးသားပါ။ က်ေနာ္တို႔ စစ္သား ေတြက အေၾကာင္းမဲ့ တိုက္ေနရတာ၊ ရက္စက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္ပြဲေတြ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္လဲ။ တဖက္ တပ္ေတြ နီးကပ္ေနေတာ့ နားလည္မႈ မရတာေၾကာင့္ ျဖစ္တာေတြ၊ ေနာက္ ေအာက္ေျခအထိကို အမိန္႔က မေရာက္ တာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေနရတာေတြပါ။ ေနာက္ သစ္ခိုးတာ ဖမ္းတယ္။ ထိုးစစ္ဆင္ဖို႔လည္း မရွိသလို သတ္ရမွ၊ တိုက္ရမွ ေနေပ်ာ္ေနသူေတြ မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲတခုမွာ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ႕ အထူးအာဏာကုန္ လႊဲ အပ္ျခင္း ခံထားသူ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္စိုးက ဆိုပါတယ္။

တဖက္က တန္းတူညီေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ ေနတယ္လို႔ ခံယူေပမယ့္ တဖက္ကလည္းႏိုင္ငံအခ်ဳပ္ အျခာ အာဏာအရ တိုင္းျပည္ထဲက ခြဲထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားသူကို ဟန္႔တားတယ္ဆိုၿပီး ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကပါ တယ္။

ကခ်င္ ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဂြန္ေမာ္က “က်ေနာ္တို႔ ေျပာဖူးပါတယ္၊ အႀကိမ္ႀကိမ္။ တိုင္းျပည္ ကေန ခြဲထြက္ဖို႔ ဆႏၵမရွိဘူး။ က်ေနာ္တို႔က တန္းတူ ညီမွ်ေရးဆိုတဲ့ အရာေၾကာင့္ တိုက္ပြဲဝင္ေနရတာ။ အပစ္အခတ္ေတြ ရပ္စဲ တာေတာင္ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ေန တယ္။ တဖက္နဲ႔တဖက္ ကတိေတြ ေသခ်ာထိန္းသိမ္း မယ္ဆိုရင္ ဒါေတြျဖစ္လာ စရာ မလိုပါဘူး။ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္တာမွာ ၿခိမ္းေျခာက္တာေတြ ရွိရင္ ေတာ့ ခက္တယ္။ စစ္ေရးနဲ႔ Pressure  ေပးရင္ေတာ့ မရဘူး” လို႔ ဧရာဝတီကို ေျပာပါတယ္။

အစိုးရအဆက္ဆက္က ကခ်င္ျပည္နယ္အေပၚ နိုင္ငံေရးအရ ဖိနွိပ္ျခင္း၊ စီးပြားေရးအရ လက္ဝါးႀကီး အုပ္ျခင္း၊ လူမႈေရးအရ ဥေပကၡာျပဳျခင္း၊ တိုင္းရင္းသား မ်ားကို ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း၊ တန္းတူအခြင့္အေရး မေပးျခင္းနဲ႔ တိုင္းရင္းသားတို႔ရဲ႕ စာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ားကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထိန္းသိမ္းျမႇင့္တင္ခြင့္ မရရွိျခင္း စတာ ေတြေၾကာင့္ ကခ်င္ အမ်ိဳးသားေတာ္ လွန္ေရး ေပၚေပါက္လာေအာင္ အဓိက မီးေမႊးေပး လိုက္တာျဖစ္တယ္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဂြန္ေမာ္က အခိုင္ အမာဆိုပါတယ္။

တကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသား ကခ်င္လူ ငယ္တဦးျဖစ္တဲ့ ကိုလမိုင္ပီဆက အခုလိုဆိုပါတယ္။

“က်ေနာ္ျမင္တာေတာ့ ဒီလိုပဲ၊ သူတို႔ေတြက က်ေနာ္တို႔ကို တန္းတူေပးရင္ အာဏာေပ်ာက္မယ္။ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ ကခ်င္မွာက နာမည္ေက်ာ္ တြင္း ထြက္ေတြရွိေတာ့ ဒါကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ခ်င္ၾကတယ္။ က်ေနာ္ တို႔ဆို အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖိႏွိပ္တယ္။ စစ္ပြဲေတြနဲ႔ ဖိႏွိပ္သလို ေသြးေအး တိုက္ပြဲေတြနဲ႔လည္း တိုက္ တယ္။ ဒါမွ သူတို႔ လိုရာ လုပ္လို႔ရမွာ” သူဆိုလိုတဲ့ ေသြးေအးတိုက္ပြဲ ဆိုတာကေတာ့ ကခ်င္ေဒသတြင္း ႀကီးထြားေနတဲ့ ဘိန္းသံုးစြဲမႈကို ရည္ၫႊန္းတာပါ။ ေက်ာင္းသားလူငယ္ထု အၾကားမွာ အဟန္႔အတား မရွိ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနတဲ့ မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစြဲမႈေတြေၾကာင့္ လူၫြန္႔တံုးေစမယ့္ နည္းဗ်ဴဟာတရပ္လို႔ သူကဆိုပါ တယ္။ လက္ရွိ ျပည္နယ္အစိုးရဟာလည္း အစိုးရရဲ႕ နယ္႐ုပ္ေတြပဲျဖစ္တယ္လို႔ ေဝဖန္ပါေသးတယ္။

“အယံုအၾကည္ မရွိဘူး။ သူတို႔ေတြက ယံုၾကည္ မႈနဲ႔ မထိုက္တန္ေတာ့ဘူး။ အခုခ်ိန္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လို႔ ေအာ္တယ္။ ေနာက္စစ္ျဖစ္တယ္။ ဒါကို ဘယ္သူ ယံုမွာလဲ။ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ KIA ဘက္ မွာပဲ ရွိတယ္။ အသက္ဆံုးတဲ့အထိ တိုက္ပြဲဝင္မယ္”လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

စစ္ပြဲေတြေၾကာင့္ ဒုကၡသည္ဦးေရ တိုးလာမႈ ေတြက အစိုးရရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ကို ေမးခြန္း ထုတ္စရာေတြ ရွိေနခဲ့တယ္လို႔ ေဂ်ယန္႔ ကခ်င္ဒုကၡသည္စခန္းက အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ ကခ်င္ အဖိုးအို ဦးဆမ္ဆြန္က ဆိုပါတယ္။

“ပညာေရးကလူတေယာက္အတြက္ အဓိကပဲ။ စဥ္းစား ဆင္ျခင္တံုတရားေတြကို ပညာနဲ႔ပဲရတယ္။ အဘ စာမတတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ေတာင္းဆိုတာလဲ မသိဘူး။ အစိုးရ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ ကိုယ္ေတြ မသိဘူး။ အခုသိ တာတခုက အဘတို႔ ငတ္တယ္။ အိမ္ ပစ္ရတယ္။ ကေလးေတြ စာမသင္ရဘူး။ အဘေျမး ေလးက ၇ တန္းနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္ရတယ္။ ေနာက္မ်ိဳး ဆက္ေတြ စာမတတ္ေတာ့ဘူး။ စာမတတ္ေတာ့ ခိုင္းသမွ်ခံရမယ္။ ေနာက္ပိုင္း အဘတို႔ ကခ်င္ေတြကို စာမတတ္ေအာင္ အစိုးရေတြ လုပ္ေနၾကတယ္လို႔ပဲ သိတယ္” လို႔ ဆိုပါတယ္။

ကခ်င္တိုင္းရင္းသား ေရွ႕ေနတဦးကလည္း “စစ္မွန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္မႈကို လိုခ်င္တယ္။ အခုက လူမ်ိဳးေရးအသြင္ပါ ဖန္တီးလာတယ္။ ေနာက္ပိုင္း မုန္းလာမွာ စိုးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အခုဆို စစ္သားဆို ဗမာလို႔ထင္တယ္။ ဒီေတာ့ ဗမာဆို မုန္း လာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြ ေနာက္ပိုင္း အာဏာရွင္ စနစ္တခုေၾကာင့္ စစ္သားဆို မုန္းလာၾကတယ္။ တခ်ိန္က စစ္သားဆို ခ်စ္တယ္။ အခု ရြံ႕ေၾကာက္ ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဗမာလူမ်ိဳး ဆိုတာနဲ႔ မုန္း တယ္ ျဖစ္လာမွာစိုးတယ္” လို႔ ဆိုပါတယ္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔အႀကိမ္ ႀကိမ္ ေျပာေနေပမယ့္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ လက္ေအာက္က တပ္မေတာ္ ကေတာ့ တိုက္ပြဲေတြ ဆင္ႏႊဲ ေနဆဲျဖစ္တဲ့အေပၚ ေမးခြန္းထုတ္မႈေတြလည္း ရွိပါတယ္။

ကခ်င္စစ္သူနာျပဳ စစ္သမီးတဦးျဖစ္တဲ့ ဆိုင္း လူဆမ္းက “စစ္တပ္က သမၼတစကား နားမေထာင္ တာလား၊ သမၼတကပဲ ညာေနတာလား ဆိုတာမေျပာ တတ္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ေတြက အရင္ကတည္းက စစ္တပ္က လူေတြ ပဲ၊ ကိုႀကီး၊ ညီေလး ေတြပဲ။ အမွန္ ဆို ကာခ်ဳပ္က ဂ်ဴနီယာပဲေလ။ ဒီလိုမွမဟုတ္ သူတို႔အထက္မွာ သူတို႔ ေၾကာက္ရတဲ့ ၫႊန္ၾကားသူ ရွိေနလား ေတာ့ မသိဘူး” လို႔ ဆိုပါတယ္။

“က်မတို႔ ေတာင္းတာ ဟန္ေဆာင္မႈ မပါတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တန္းတူရေရးပါ။ အခု ေနာက္ပိုင္း တပ္ဘက္က ေတာ္ေတာ္ေလး ၿငိမ္းခ်မ္း ေရး ေဆြးေႏြးလာလို႔ သူတို႔ေျပာင္းလဲလာၿပီထင္တာ။ အခုေတာ့ သူတို႔က ဟန္ေဆာင္ေနတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲသြားတယ္။ သူတို႔က စစ္တိုက္တယ္။ ဒါက မ႐ိုးသားတာ။ က်မကေတာ့ ေရွ႕တန္းက ရဲေဘာ္ေတြအတြက္ ရိကၡာေတြ ပို႔ေပး ေနဦးမယ္။ ေဆးကုေပးေနဦး မယ္။ အမ်ိဳးသားေတြနဲ႔ အတူ က်မႏိုင္သေလာက္ လုပ္သြားမယ္” လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။

တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးဆိုင္ရာ ညႇိ ႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ေရးအဖြဲ႔ (NCCT) အဖြဲ႕နဲ႔ ျပည္ ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးအဖြဲ႕ေတြ ရန္ကုန္မွာ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္ေနခ်ိန္ ျမန္မာ့တပ္မ ေတာ္ဘက္က အင္တိုက္အားတိုက္ ပါဝင္လာတဲ့ အေပၚ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားက အမွတ္ ေတြ ေပးလာေနခ်ိန္မွာ တိုက္ပြဲေတြ ျပန္ျဖစ္လာတာ က ယံုၾကည္မႈကို အႀကီးအက်ယ္ ပ်က္ျပားေစတယ္လို႔ NCCT အဖြဲ႕ဝင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ခြန္ဥကၠာက ဆိုပါ တယ္။

“ဘာပဲ ေျပာေျပာ သူတို႔က ေဆးေပးလိုက္၊ ဒဏ္ရာေပးလိုက္ပဲ။ ေနာက္ တင္းလိုက္ေလွ်ာ့လိုက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ မာယာ မ်ားတယ္ ေျပာရမယ္။ သူတို႔ေတြ က ကာခ်ဳပ္ရဲ႕ လမ္းၫႊန္ခ်က္ကို အေသကိုင္ဆြဲေနရင္ေတာ့ အလုပ္ ျဖစ္မယ္ မထင္ဘူး။ အခုက သူတို႔ေျပာ တာထဲမွာကေတာ့ လက္ရွိ တည္ဆဲဥပေဒေတြကို အန္ကယ္တို႔ဘက္က လက္ခံရမယ္လို႔ ဆိုထားတယ္။ ဒီေတာ့ အခုခ်ိန္အထိ တိုင္းရင္းသားေတြကို လြတ္ ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ မေပးေသး ဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔ခ်တာ ကို ကိုယ္ေတြက ေဖာက္ဖ်က္ေနၿပီ။ ဒီလို လိုက္နာရ မယ္ဆို ဖြဲ႕စည္းပံုကို လက္ခံခိုင္း တဲ့သေဘာ။ ဒီဟာ လက္ခံရင္ေတာင္ သူတို႔က ကိုယ္ေတြကို ဘာအာမခံ ခ်က္မွ မေပးဘူး။ ဝင္လာတာနဲ႔ ဒီမွာ ကိုယ္ ေတြကို ျပစ္မႈထင္ရွား ရွိမရွိကို စစ္ေဆးလို႔ရွိရင္ အေရးယူ ဦးမယ့္သေဘာ။ ဒီေတာ့ သူတို႔သေဘာက ႐ိုးသားမႈ ကို မရွိတာ” လို႔ ေျပာပါတယ္။

တပ္မေတာ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ခြန္ဥကၠာ က “တပ္က လူတိုင္း မေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး။ ဦးေအာင္မင္းတို႔က (ၿငိမ္းခ်မ္းေရး) လိုခ်င္တယ္။ ဒီမွာ လာေဆြးေႏြးတဲ့ တပ္ကလူေတြဆို ကိုယ္ေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးေနၿပီ။ ပြင့္လင္းပါတယ္။ သူတို႔က ဒီမွာညႇိ၊ အိုေက။ ဟိုမွာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကေျပာဆို၊ သူတို႔က တင္းလာေရာ။ ဦးေအာင္မင္းတို႔က သူတို႔ သက္တမ္းမွာ မွတ္တိုင္တခုရေစခ်င္တယ္။ အခု ဟာက အစိုးရလည္းတပ္ကို မႏိုင္တဲ့သေဘာ” လို႔ ေဝဖန္ပါတယ္။

ဖားကန္႔ေဒသခံ ကိုထြန္းလူက “အခုက တိုင္း ရင္းသားေတြက ယံုၾကည္မႈ နည္းလာၿပီ။ စစ္တပ္မွာ မေကာင္းတဲ့ လူေတြလို႔ မေျပာပါဘူး။ တပ္မွာ ေကာင္းတဲ့သူေတြ ရွိပါတယ္။ အခုက အာဏာရွင္ ဆန္ဆန္ လုပ္တဲ့သူေတြ ေၾကာင့္ စစ္တပ္က နာမည္ ေကာင္း မရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ တကယ္ လက္ေအာက္က စစ္သားေလးေတြက သနားဖို႔ ေကာင္းတယ္။ တခ်ိဳ႕ က အမိန္႔ ေၾကာင့္သာ လုပ္ရတာ။ ေကာင္းတဲ့လူ ရွိပါတယ္။ အာဏာရွိသူကေတာ့ အာဏာအရ ေဟာက္စားမွာပဲ။ စစ္တပ္ တခုပဲ လုပ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လက္နက္ကိုင္ ဆိုတာေတြက လုပ္ေန တာပါပဲ။ စစ္တပ္က ပိုဆိုးတာက သူတို႔က အင္အား ကႀကီးေတာ့ ပိုလုပ္တယ္ “ လို႔ ဆိုပါတယ္။

KIA ဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရနဲ႔ ေဆြးေႏြး ပြဲ အႀကိမ္ေရအမ်ားဆံုး လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အဖြဲ႕တခု လည္း ျဖစ္သလို အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ မထိုးေသးတဲ့ အင္အားႀကီး လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကခ်င္နဲ႔ အစိုးရ တပ္မေတာ္တို႔အၾကား တင္းမာမႈဟာ အတိမ္းအေစာင္းမခံတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္ကို လမ္းေၾကာင္းလႊဲေနႏိုင္သလို ယံုၾကည္မႈ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔လည္း ခက္လိမ့္မယ္လို႔ ေဝဖန္သံုးသပ္မႈေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။

ေမခ

 

သတင္းရင္းျမစ္ - ဧရာ၀တီ

Posted in: တိုက္ပြဲသတင္း