ဒီေန့ေတာ့ ကိုဆူးလွည္းႏွင့္ အင္တာနက္အေၾကာင္း ေၿပာပါမည္။
ကိုဆူးလွည္းတစ္ေယာက္ ၊ သူ့အိမ္ေရွ့တစ္ေပခန့္ရွိခ်ိဳင့္ခြက္ကို ခုန္ေက်ာ္သြားသည္။
ေမွာက္လဲၿပီး ဆူးလွည္း ဒူးၿပဲသြားဧ။္။
ကုန္းထကာ ေအာ္လိုက္ေသးသည္။
အေတာ္ညံ့တဲ့လမ္းပါလားတဲ့။
ဆူးလွည္း လမ္းထိပ္လၻက္ရည္ဆိုင္ေရာက္သြားသည္။
ၾကားသတင္းကို နားေထာင္မွတ္သားေနသည္။
ညေနအင္တာနက္ဆိူင္ေရာက္သြားၿပန္သည္။
သူႏွင့္မတည့္သူအေၾကာင္းကို ခ်ဲ့ကာ
အတင္း (ေယာင္လို့ပါ) သတင္းတင္လိုက္သည္။
ရပ္ကြက္တြင္းမွာ ေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာ လုပ္လိုက္ေသးသည္။
သူႏွင့္ဖက္ၿဖစ္လွ်င္ ႏွစ္ေကာင္ၿဖစ္မွာစိုးေသာေၾကာင့္ သူ့ကိုေရွာင္ၾကသည္။
ဒါကိုသူမသိပါ။
မိုက္တဲ့ေကာင္ထြက္ခဲ့၊ က်န္တဲ့ေကာင္ႏွင့္ခ်မည္တဲ့။
ေၿပာလိုက္ပါေသးသည္။
ဘယ္ေခြးမွ လူမထင္ဘူးတဲ့။
ဘယ္ေခြးမွ လူလို့သတ္မွတ္ေပးရန္ မေတာင္းဆိုၾကပါ။
ေခြးကိုလူထင္လွ်င္ သူဘဲမွားေပမွာေပါ့။
ညေ၇ာက္ေတာ့ ဘုရားကို ေအာ္ကာရွစ္ခိုးၿပန္သည္။
အမွ်ေ၀ေတာ့ သူ့ရန္သူ ကိုတုတ္ၾကီးမပါ ဘူးတဲ့။
ေနာက္ေန့မနက္ အင္တာနက္ဆိုင္ ေရာက္သြားၿပန္သည္။
ေ၇းစရာသတင္း ကိုဆူးလွည္းမွာမပါလာခဲ့ပါ။
လိုင္းေပၚမွာေတြ့ရာေကာင္မေလးႏွင့္ ခ်က္တင္ထိုင္လိုက္သည္။
ေကာင္မေလးက သူ့အသက္ေမးေတာ့ (၂၅)ႏွစ္ပါတဲ့။
အမွန္မွာ သူအသက္က(၅၀)ႏွစ္ပါ။
V Z O ဖြင့္ရန္ ေကာင္မေလးကေၿပာပါသည္။
သည္ဆိုင္မွာ ကင္မရာမ၇ွိပါလို့ ေၿပာလိုက္ပါသည္။
နာမည္ေမးၿပန္ေတာ့ ကိုကိုေမာင္ ပါတဲ့။
ေကာင္မေလးကို လူပ်ိဳလို့ေၿပာၿပန္ပါသည္။
ဒါေပမဲ့ သူ့မွာ ကေလး(၅)ေယာက္ႏွင့္ တစ္ဗိုက္ပိုင္ဆိုင္ထားပါသည္။
ဟာ .... ဟင္
ေတာက္!
ကြန္နက္ရွင္က်သြားပါသည္။
ဒီေန့ေတာ့ ေတာ္ေလာက္ၿပီေပါ့။
ေရႊၿမန္မာဥယ်ာဥ္မိသားစုမ်ား က်န္းမာ၊ခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ဥ ကၠာ ေက်ာ္
0 ကြန္မန့္ေရးရန္:
Post a Comment