ေျမာက္အရပ္မွ မဟာအိမ္နီးခ်င္း ...................................

ၿမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးမ်ား's photo.

ေဇယ်သူ

တရုတ္အေၾကာင္းကို ျမန္မာတုိ္႔သိသလုိလုိႏွင့္ တကယ္မသိျခင္းသည္ ႏိုင္ငံကို အက်ဳိးယုတ္ ေစသည္ သာမက အႏၱရာယ္လည္းႀကီးသည္။ ျမန္မာႏွင့္ တရုတ္အေၾကာင္းမသြားမီ တရုတ္၏ လက္ရွိအေျခ အေနကို ေလ့လာ ၾကည့္ၾကပါစို႔။


တရုတ္စြာလာျခင္း

တရုတ္သည္ ၁၉၇၉ တြင္ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး စကတည္းက အရွိန္ျမန္စြာ တုိးတက္ကာ ၁၉၉၀ ခန္႔ တြင္ အားလံုးသတိထားမိလာသည့္ အေျခအေနသို႔ ဆုိက္သည္။ ထုိအခါ တရုတ္နဂါးႀကီး ႏုိးလာၿပီဟု ေၾကာက္ၾကၿပီး အင္အားႀကီးထြားလာျခင္းကို အိမ္နီးခ်င္းတုိ႔ ေၾကာက္ရြံ႕မည္ စိုးသျဖင့္ တရုတ္သည္ “Rise” ျမင့္တက္ျခင္းဟုပင္ မသံုးဘဲ “Peaceful Development” “ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္ျခင္း” ဟု ၿငိမ္းၿငိမ္း ခ်မ္းခ်မ္းျဖင့္ မည္သူ႔ကိုမွ ထိခုိက္မည္မဟုတ္ဘဲ တုိးတက္ျခင္းဟု တမင္သံုးစြဲခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတကာ အေရးမ်ား တြင္လည္း မ်က္စိစပါးေမႊးစူးမခံရေစရန္ တက္ေထာင္ ေမာင္းနင္း သိပ္မလုပ္ဘဲ ခပ္လွ်ဳိလွ်ိဳေနခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၂၀၀၈ ေဘဂ်င္းအုိလံပစ္ကို ခမ္းနားႀကီး က်ယ္ စြာ က်င္းပအၿပီးတြင္ တရုတ္သည္ ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့လာသည္။ ယခင္ကထက္ ကိုယ့္ကိုယ္ ကို ယံုၾကည္မႈပိုလာကာ အျခားႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ထိပ္တုိက္ရင္ဆိုင္ျခင္းမ်ား ပိုျမင္လာရ သည္။

ပူပူေႏြးေႏြး သမၼတသစ္ ရွီက်င့္ဖ်င္ အပါအဝင္ တရုတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား တာဝန္လႊဲယူစ အခ်ိန္တြင္ တရုတ္သည္ ယခင္ကထက္ စြာလိမ့္မည္ဟု ယူဆရသည္။ မိမိသည္ ရဲရင့္ျပတ္သား ေၾကာင္း၊ ဦးေဆာင္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ၿပိဳင္ဘက္တို႔ကို ဦးမညြတ္ေၾကာင္း ေခါင္းေဆာင္သစ္သည္ ပါတီကို ျပသလိမ့္မည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ယခင္ကထက္ ခပ္မာမာ ခပ္ထန္ထန္ ေျပာဆုိျခင္းမ်ား၊ တံု႔ျပန္ျခင္း မ်ား ျမင္ေတြ႕ရႏုိင္သည္။

တရုတ္ကို ေၾကာက္လာျခင္း

တရုတ္ကို ေၾကာက္ရံြ႕လာၾကျခင္း၏ အေကာင္းဆံုးသာဓကမွာ ဂ်ပန္ေျခလွမ္းေျပာင္းလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္ သည္တရုတ္ႏွင့္ ေဒသတြင္း အဓိကၿပိဳင္ဘက္ ျဖစ္သည္။ တရုတ္ကို ဂ်ပန္က ၂၀ ရာစု အေစာပိုင္းတြင္ က်ဴးေက်ာ္ျခယ္လွယ္ခဲ့သည္ကို တရုတ္က မေမ့။ သမုိင္းစာအုပ္မ်ားတြင္ တခုတ္တရ သင္သလုိ ရုပ္္ရွင္မ်ား တြင္ ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္ေရးမ်ား လူႀကိဳက္မ်ားလွသည္။ ဂ်ပန္သည္ တရုတ္ႏွင့္ စီးပြားေရးအရ ႀကီးမားေသာ ဆက္ဆံေရးရွိသလုိ တရုတ္ကို အေထာက္အပံ့မ်ားစြာ ေပးခဲ့ေသာ္လည္း တရုတ္ကို သတိအၿမဲထားသည္။ ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီတြင္ ဂ်ပန္သည္ တရုတ္ႏွင့္ ယခင္က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ အျငင္းပြားမႈမ်ားတြင္ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ျဖင့္ ေျဖရွင္းေသာ္လည္း ကၽြန္းကုိ သူပိုင္ငါပိုင္ အျငင္းပြားမႈတြင္မူ လူသိရွင္ၾကား က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ တံု႔ျပန္ခဲ့သည္မွာ တရုတ္ႏိုင္ငံဆုိင္ရာ ဂ်ပန္၏ မူဝါဒ ေျပာင္းလဲလာျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ၿပီးကတည္းက စစ္ေရးတြင္ ကိုယ္ရွိန္သတ္ခဲ့သည့္ ဂ်ပန္သည္ မၾကာေသးမီကာအတြင္း စစ္ေရးကို ျပန္လည္ တုိးခ်ဲ႕လာျခင္းသည္ တရုတ္ေၾကာင့္ (China Factor) ဟု အကဲျဖတ္ႏုိင္သည္။

ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္တြင္ အေရွ႕အာရွႏိုင္ငံအမ်ားအျပားသည္ တရုတ္ႏွင့္ ပိုင္နက္နယ္ေျမ အျငင္းပြားေန ၾကသည္။ ဖိလစ္ပိုင္ဆုိလွ်င္ သူႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ ေတာင္တရုတ္ပင္လယ္အျခမ္းကို ေတာင္တရုတ္ ပင္လယ္ဟုပင္ မေခၚဘဲ အေနာက္ဖိလစ္ပိုင္ပင္လယ္ဟု ေခၚသည္။ တရုတ္သည္ ထုိႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ယခင္က ထက္စာလွ်င္ ထိပ္တုိက္ေတြ႕ရန္ မရြံ႕သည့္ဟန္မ်ားျမင္လာရသည္။ အေမရိကန္သည္ အုိဘားမားလက္ထက္ တြင္ အာရွသို႔ ျပန္အဝင္ႏွင့္လည္း တုိက္ဆုိင္ခ်ိန္တြင္ တရုတ္ႏွင့္အျငင္းပြားႏိုင္ငံအားလံုးက အေမရိကန္ကို အားကိုးလာၾကသည္။ အေမရိကန္ တစ္ဦးတည္း သာ တရုတ္ကို ထိန္းႏိုင္မည္ဟု တြက္ၾကသည္။

အေမရိကန္တုိ႔မည္သည့္အခါမွ ဝန္ခံမည္မဟုတ္ေသာ္လည္း ျမန္မာႏွင့္အေမရိကန္ အဆက္အဆံ ျပန္နီးကပ္ လာျခင္းကိုယ္တုိင္က တရုတ္ႏွင့္ကပ္လ်က္ရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အျခားတရုတ္ႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားႏွင့္မတူ ထူးျခားသည္မွာ ျမန္မာသည္ အိႏၵိယသမုဒၵရာသို႔ ထြက္ေပါက္ျဖစ္ေနျခင္းပင္။ လက္ရွိမဟာအင္အားႀကီး အေမရိကန္သာ ေနာက္ေပါက္စိန္ေခၚသူ တရုတ္ကို ထိန္းလိုလွ်င္ တရုတ္၏ ဂယ္ေပါက္ကို ပိတ္မည္ပင္။ ယခုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံအပါအဝင္ အာရွတြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ၏ ေျခလွမ္းမ်ားမွာ ထုိဘက္သို႔ ဦးတည္ေနသည္။

မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ မိတ္ဖက္မ်ားျဖစ္သည့္ အေမရိကန္ႏွင့္ ဂ်ပန္သည္ အတြဲလုိက္ အတုိင္အေဖာက္ ညီညီ ကစားတတ္သည္။ အေမရိကန္က စစ္ေရးနည္းျဖင့္ လႈပ္ရွားလွ်င္ ဂ်ပန္က စီးပြားေရးနည္းျဖင့္ ဝင္တတ္သည္။ အေမရိကန္၏ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ဂ်ပန္က ေငြေၾကးေထာက္ပ့ံတတ္သည္။ အေမရိကန္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေပၚ သေဘာထားေျပာင္းသြားအၿပီးတြင္ ဂ်ပန္သည္လည္း တုိက္တုိက္ ဆိုင္ဆုိင္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ျမန္မာ ႏုိင္ငံကို ကူညီလာခဲ့သည္။ သီလဝါစီမံကိန္းအပါအဝင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ပညာေရး အပါအဝင္ က႑ မ်ားတြင္ ဂ်ပန္တုိ႔ပါဝင္ကူညီေနျခင္းမွာ ယင္းမူဝါဒ အနည္းဆံုးတစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ပါဝင္သည္။

ျမန္မာႏွင့္ တရုတ္

ယခုေလာေလာဆယ္တြင္ ျမန္မာက တရုတ္အေၾကာင္းကု သိသည္ထက္ တရုတ္ကျမန္မာအေၾကာင္း ကို ပိုသိသည္။ တရုတ္တို႔သည္ ျမန္မာတုိ႔ကို စနစ္တက်ေလ့လာေနၾကၿပီး အခ်က္အလက္ စုေဆာင္းႏုိင္ မႈ သည္ အားေကာင္းသည္။ နဂိုကတည္းက အေရအတြက္နည္းလွသည့္ ျမန္မာပညာရွင္မ်ားထဲတြင္ တရုတ္ အေၾကာင္းကို ဂဃနဏသိသည့္ တရုတ္ဆုိင္ရာ ျမန္မာပညာရွင္ ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ မရွိပါ။

တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ ယေန႔ကမၻာက လက္ခံထားေသာ လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္ႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ အတြဲအဖက္ ေဆးနည္းျဖင့္ မဟုတ္ဘဲ ႏွစ္ ၃၀ အတြင္း ႏိုင္ငံသားသန္း ၃၀၀ ခန္႔ကို ဆင္းရဲတြင္းမွ ဆြဲထုတ္ႏိုင္ခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ကမၻာေပၚတြင္ အျမင့္ဆံုး စီးပြားေရးတုိးတက္ႏႈန္းျဖင့္ ႏွစ္ၾကာရွည္စြာ တုိးတက္ေနဆဲ။ တရုတ္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ၿပိဳက်မည္ဟု အမ်ားအျပားေဟာကိန္း ထုတ္ၾကေသာ္လည္း ေဟာကိန္းထုတ္အၿပီးတုိင္း တရုတ္ က ပိုမိုခုိင္မာစြာတုိးတက္လာသည္။ တရုတ္စီးပြားေရး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ တုိးတက္ေအာင္ ကာလရွည္ၾကာစြာ ထိန္းထားႏုိင္ျခင္းသည္ ကမၻာ့အံ့ဖြယ္ထက္ မေလ်ာ့ေသာ ေအာင္ျမင္မႈျဖစ္ၿပီး ကမၻာ့သမုိင္းတြင္ ထုိျဖစ္ရပ္မ်ဳိး မႀကံဳခဲ့ဖူးပါ။ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟမႈ ႀကီးမားျခင္း၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ပ်က္စီးျခင္းတုိ႔ သည္လည္း တရုတ္ႏိုင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး၏ ဟာကြက္မ်ားျဖစ္သည္။ တရုတ္သည္ အျခားဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံမ်ား ဓာတ္ခြဲခန္းႀကီးျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ တရုတ္ႏွင့္ေရေျမခ်င္း၊ အက်ဳိးစီးပြားျခင္း ဆက္စပ္ေနသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တရုတ္ထံမွ အတုယူသင့္သည္ယူ၊ ပယ္သင့္သည္ပယ္ရန္ တရုတ္ကို အနီးကပ္ ေလ့လာသင့္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တရုတ္အႏၱရာယ္ကို သတိိထားရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အနာဂတ္ရန္သူဟု အပိုင္မတြက္ သင့္ပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္ရန္ႀကိဳတင္ျပင္ထားရမည္။ အျမတ္ထုတ္မသြားေအာင္ တြက္ႏုိင္၊ခ်က္ႏုိင္ရ မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ရန္သူဟု ျမင္ေနလွ်င္ တစ္ဦးေမတၱာတစ္ဦးမွာ ဆုိသကဲ့သို႔ တကယ့္ရန္သူျဖစ္လာႏိုင္ သည္ကို သေဘာေပါက္ရမည္။ တရုတ္ႏွင့္ျမန္မာဆက္ဆံေရးသည္ ျမစ္ဆံုဆည္ရပ္အၿပီးတြင္ ေခတၱတန္း သြားေသာ္လည္း ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးသည့္ အဆင့္ရွိေသးသည္ကို ဆက္ထိန္းရန္လုိသည္။ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္ တုိ႔ႏွင့္ အလ်င္အျမန္ရင္းႏွီးလာျခင္းသည္ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံပီပီ ကိုယ့္အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ဆက္ဆံျခင္း သာျဖစ္ၿပီး တရုတ္ကို ရည္ရြယ္ကာ ဆက္ဆံျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း အာမခံေျပာၾကားရန္လိုသည္။

လူဦးေရအားျဖင့္ ကမၻာ့အႀကီးဆံုးေစ်းကြက္ႀကီးျဖစ္ၿပီး ဝယ္ယူႏုိင္စြမ္းအားပါ တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ တိုးတက္ လာ သည့္ တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္အိမ္ခ်င္းကပ္ တည္ရိွျခင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ သံုးတတ္ လွ်င္ ေမြးရာပါ လက္ေဆာင္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ မဟာဗ်ဴဟာသည္ တရုတ္ထံမွ ဘာရႏိုင္မလဲ၊ ကိုယ့္ဘက္အေပး ႏွင့္ အရ တန္မတန္ စဥ္းစားျခင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ျဖဴမွ တရုတ္သို႔ ေရနံ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္းႏွင့္ လယ္ယာထုတ္ကုန္ ျမင္သာထင္သာ ဥပမာႏွစ္ခု စဥ္းစား ၾကည့္ႏိုင္သည္။

ကမၻာ့ႏိုင္ငံအမ်ားအျပား လုိအပ္သမွ် ကုန္ပစၥည္းအမ်ားအျပားကို ထုတ္လုပ္ေပးေနေသာ ကမၻာ့စက္ရံုႀကီး၊ စြမ္းအင္ဆာေလာင္ေနေသာ တရုတ္အတြက္ ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္းသည္ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္သည္။ အသက္ေသြးေၾကာ တရုတ္ေရနံ ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္း ျမန္မာႏုိင္ငံကို ျဖတ္သြားျခင္းမွာ အေကာင္းအဆုိး ေရာျပြန္းသည္။ တရုတ္သည္ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္သည့္ ပိုက္လုိင္းကို မဟာဗ်ဴဟာအက်ဳိးစီးပြားအျဖစ္ သတ္မွတ္ ကာကြယ္မည္မွာ ေသခ်ာသည္။ တစ္စံုတစ္ရာပိုက္လုိင္းအႏၱရယ္ျဖစ္မည္ဆုိလွ်င္ ဘာမဆုိ ေဆာင္ရြက္မည္ဟု တရုတ္က စဥ္းစားထားႏိုင္သည္။ တစ္ဖက္တြင္ ပိုက္လိုင္း ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ လည္ပတ္ ႏိုင္ေရးသည္ တရုတ္၏ အညွာျဖစ္သည့္အတြက္ ျမန္မာႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကို ေခ်ာေမြ႕ေစရန္ တရုတ္က ႀကိဳးစား မည္ျဖစ္သည္။

တရုတ္သည္ ၂၀၁၃ တြင္ ဆန္တန္ခ်ိန္ေလးသန္း ျပည္ပမွ တင္သြင္းၿပီး ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ဆန္ေစ်းကြက္ႀကီး ျဖစ္လာမည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကသည္။ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးအဓိက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္ပပို႕ဆန္မ်ား၏ ၆၀ ရာခုိင္ႏႈန္းသည္ ေလာေလာဆယ္တြင္ တရုတ္ႏုိင္ငံသို႔ သြားသည္ဟု ခန္႔မွန္းရရာ ပါးစပ္ေပါက္သန္း ၁၃၀၀ ရွိၿပီး ခ်မ္းသာသည္ထက္ ခ်မ္းသာလာသည့္ တရုတ္သည္ ဆန္အပါအဝင္ ျမန္မာ့လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ေမြးျမဴေရးထုတ္ကုန္မ်ား၏ အဓိကေစ်း ကြက္ႀကီးျဖစ္သည္။ ျမန္မာသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ စားနပ္ရိကၡာ ေစ်းကြက္အေၾကာင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာဆန္းစစ္ျခင္းမရွိေသး၊ ျမန္မာက မည္သည့္ကုန္မ်ားပို႔လွ်င္ တရုတ္ေစ်းကြက္ႏွင့္အံက်ျဖစ္မည္ကို မသိေသးသည့္အတြက္ ယခုထက္ပိုသိရန္ အေရးႀကီးသည္။

တရုတ္နယ္စပ္မ်ားတြင္ တရုတ္ဘာသာကိုသာ အသံုးမ်ားၾကၿပီး ၁၉၈၈ မတုိင္မီ ဆက္ဆံေရးမ်ား ရွိခဲ့သည့္အတြက္ တရုတ္နယ္စပ္ရွိေကအိုင္ေအႏွင့္ ဝတပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ တရုတ္ကိုင္ထားသည့္ ဖဲခ်ပ္မ်ားျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏွင့္ဆက္ဆံေရး ဟန္ပံုမေပၚလွ်င္ ထုိဖဲခ်ပ္မ်ားကို ထုတ္သံုးႏိုင္သည္ဟု ျပည္တြင္းျပည္ပ အကဲခတ္မ်ားက အကဲျဖတ္ၾကသည္။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပီပီျပင္ျပင္ မရေသးသေရြ႕ မည္သည့္ အစိုးရတက္တက္ အိမ္ၾကက္ ခ်င္း အိုးမည္သုတ္ခြပ္ၾကသည့္ ျဖစ္ရပ္ မ်ဳိးႀကံဳေတြ႕ရႏုိင္သည္။ တရုတ္သည္ ေမာ္စီတုန္းလက္ထက္တြင္ ကြန္ျမဴနစ္ညီအစ္ကိုမ်ား ကူညီေရး မူဝါဒအရ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ေထာက္ပံ့ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္း တိန္႔ေရွာင္ဖိန္တက္ေသာအခါမွ အေထာက္အပံ့မ်ား တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့သြားသည္။ တစ္ခ်ိန္က အင္အား အႀကီးဆံုးလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ ျဖစ္ခဲ့သည့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသည္ တရုတ္၏ ေထာက္ပံ့မႈမ်ား ထုိးက် သြားခ်ိန္၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသအျဖစ္ တရုတ္နယ္စပ္အနီးတြင္ ယခုတည္ရိွေနသည့္ ဝ ႏွင့္ ကိုးကန္႔ တပ္မ်ား ၁၉၈၉ တြင္ ခြဲထြက္အၿပီးတြင္ ၿပိဳက်သြားခဲ့ျခင္းမွာ ျမန္မာတြင္ တရုတ္၏ အေရးႀကီးေသာ အခန္းက႑ ကို ျမင္သာ သည္။

သိေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ

တရုတ္အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိရန္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တရုတ္ႏိုင္ငံေလ့လာေရးဌာနႀကီး (Chinese Studies Institute) တစ္ခုကို တြဲဖက္ၿပီးလည္းေကာင္း၊ သီးသန္႔ think-tank အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ တပ္ေတာ္ ၏ ဌာနႀကီးတစ္ခု အျဖစ္လည္းေကာင္း ဖြင့္လွစ္ရန္ လုိအပ္သည္။ ထုိဌာနမ်ားတြင္ ထမ္းေဆာင္မည့္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး စစ္ေရး ပညာရွင္မ်ားသည္ တရုတ္ဘာသာ တတ္ကၽြမ္းမွ တရုတ္အေၾကာင္း တကယ္သိမည္။ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားျဖင့္ ရႏုိင္သည့္ ရင္းျမစ္မ်ား ကိုသာ အားကိုးေနရလွ်င္ တရုတ္ဆုိင္ရာအသိ အကန္႔ အသတ္ျဖင့္သာ ရွိမည္။ တရုတ္ႏွင့္ေဝးေသာ ႏုိင္ငံမ်ားပင္လွ်င္ တရုတ္ေလ့လာေရးဌာနႀကီးမ်ား ဖြင့္လွစ္ထား ၾကသည္ျဖစ္ရာ အဓိက ကုန္သြယ္ ဖက္၊ အဓိကရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ၊ လက္နက္မ်ား အဓိကဝယ္ယူရာ၊ မဟာ အင္အားႀကီးေလာင္းလ်ာ တရုတ္ႏွင့္ နယ္စပ္ခ်င္း မုိင္ေထာင္ခ်ီ ဆက္စပ္ေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တရုတ္ ေလ့လာေရး ဌာနႀကီးတစ္ခုမရွိလွ်င္ မ်က္ကန္းတေစၦမေၾကာက္သလုိ၊ အေျမာ္အျမင္ မရွိသလုိ ျဖစ္ေပလိမ့္ မည္။ ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ ထုိသုိ႔ေသာ ဌာနမ်ား မရိွေသးပါ။ အေရွ႕အာရွေလ့လာေရးဌာနတစ္ခုကို ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနတြင္ ဖြင့္လွစ္ထားသည္ကိုမူ သိသည္။ သို႔ေသာ္ တရုတ္၏ အခန္းက႑ႏွင့္ အလားအလာ သည္ႀကီးမားလွသျဖင့္ သီးသန္႔ဌာနႀကီးတစ္ခုဖြင့္လွစ္ရန္ မျဖစ္မေနလိုအပ္ပါသည္။

မဟာအင္အားႀကီးေလာင္းလ်ာႏွင့္ မဟာေစ်းကြက္ တရုတ္ႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းအျဖစ္ ယွဥ္တြဲေနရျခင္း သည္ ျမန္မာ အတြက္ ေကာင္းက်ဳိးေရာ ဆုိးကြက္ပါ ဒြန္တဲြေနသည္။ ဆိုးကြက္ကို ေလ်ာ့ေစၿပီး ေကာင္းကြက္ကို တုိးေစ၊ အႏၱရာယ္ကို ေလ်ာ့ေစ၊ သူလည္းအဆင္ေျပ ကိုယ္လည္းအက်ိဳးရွိ ျဖစ္ေစရန္ တရုတ္အေၾကာင္း သိဖုိ႔လိုသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တရုတ္အေၾကာင္း မသိေသးပါ။

The Voice Weekly ဂ်ာနယ္ အတြဲ-၉၊ အမွတ္(၃၅) မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္

Posted in: ေဆာင္းပါး