စစ္ကိုင္း ။ ။ေ႐ႊမန္းေဇယ်ာ အလွဴ႐ွင္မ်ားသည္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕
ေ႐ႊမင္း၀ံရပ္ကြက္႐ွိ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ (၅၅၆)ေယာက္တုိ႔အား ေက်ာင္းသုံး
ပစၥည္းမ်ားလွဴဒါန္းျခင္းႏွင့္ ေတာင္ဗီလာဘုန္းႀကီး စာသင္ေက်ာင္းမွ
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားႏွင့္ ဆရာမ်ားအား
နံနက္စာေကၽြးေမြးျခင္းလွဴဒါန္းမႈကုိ ၂.၉.၂၀၁၂(တနဂၤေႏြေန႔)တြင္
ေက်ာင္းမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္လွဴဒါန္းခဲ့ေၾကာင္းသတင္းရ႐ွိပါသည္။
အဆုိပါလွဴဒါန္းမႈတြင္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ေရႊမင္း၀ံရပ္ နီလာေက်ာင္းမွ
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ(၁၂၄)ဦး ဆရာဆရာမ(၇)ဦး၊ ပတၱျမားေက်ာင္းမွ
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ(၁၀၃)၊ ဆရာဆရာမ(၅)ဦး၊ ျမရတနာေက်ာင္းမွ
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ(၁၉၇)ဦး၊ ဆရာဆရာမ(၇)ဦး၊ ေတာင္ဗိလာေက်ာင္းမွ
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ(၁၃၂)ဦး၊ ဆရာဆရာမ(၁၁)ဦး၊
စုစုေပါင္းေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ(
၅၅၆)ဦးႏွင့္ ဆရာမဆရာမ(၃၀)ဦးတုိ႔အတြက္
သင္ေထာက္ကူပစၥည္းမ်ား(သင္ရုိးစာ
အုပ္၊ ဗလာစာအုပ္၊ ခဲတံ၊ ခဲဖ်က္)၊ မုန္႔မ်ား၊
ဆန္မ်ား၊ အ၀တ္အစားမ်ား၊ ျမရတနာမွ တကၠသုိလ္၀င္တန္းေအာင္တစ္ဦးႏွင္
့
တကၠသိုလ္တက္ေနသူတစ္ဦးတုိ႔အား အလွဴေငြေပးအပ္ခဲ့ၾကၿပီး ျမရတနာေက်ာင္းတြင္
လိုအပ္ေနေသာ ေရပိုက္သြယ္တန္းျခင္းကုိလည္း လွဴဒါန္းခဲ့ၿပီး
စုစုေပါင္းေငြက်ပ္ (၉၆၅၅၀၀ိ/-)တန္ဖုိး လွဴဒါန္းခဲ့ၾကေၾကာင္းသိရပါသည္။
အဆုိပါ ေရႊမန္းေဇယ်ာအလွဴ႐ွင္မ်ား၏
ႏွစ္စဥ္လွဴဒါန္းေနမႈမွာ ၁၅-ႏွစ္႐ွိခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရပါသည္။
ေရႊမန္းေဇယ်ာအလွဴ႐ွင္မ်ားတြင္ ဦးေဆာင္ေနသူမွာ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွ
ဟာဂ်ီဦးခ်စ္ဖူးႏွင့္ ဟာဂ်ီမေဒၚသီတာခိုင္(ေရႊႏွင္းဆီစာေပ)
ဇနီးေမာင္ႏွံျဖစ္သည္ဟု သိရေသာေၾကာင့္ ဟာဂ်ီမေဒၚသီတာခိုင္အား ေရႊမန္းေဇယ်ာ
အလွဴ႐ွင္မ်ားအေၾကာင္းေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။
“ဒီအဖြဲ႕ေလးက အစကေတာ့ အဖြဲ႕အေနနဲ႔မ႐ွိပါဘူး။ ဟုိးအရင္တုန္းက
အခုဒီေန႔လွဴခဲ့တဲ့ေက်ာင္း(၄)ေက်
ာင္းလုံးကုိ အန္တီတုိ႔တစ္ဦးတည္းက
လွဴခဲ့တယ္။ ျမရတနာေက်ာင္းကုိလွဴလာတာ ၁၅-ႏွစ္ေလာက္႐ွိပါၿပီ။ ျမရတနာရပ္ကြက္က
အရင္က အနာႀကီးေရာဂါ႐ွိသူေတြေနၾကတာ။ အဲဒါကုိ လွဴရင္းနဲ႔ စလွဴျဖစ္သြားတာ။
အခုေတာ့ အနာႀကီးေရာဂါ မ႐ွိၾကေတာ့ပါဘူး။ အဲလုိ လွဴတာကုိ
တစ္ျခားမိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းေတြ
ကလည္းသိလာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အန္တီတုိ႔ဆရာႀကီး
ဦးေဇာ္၀င္းက သိသြားၿပီး နင္တစ္ေယာက္တည္းလွဴမေနနဲ႔ ငါတုိ႔ေတြအားလုံး
၀ိုင္းလွဴၾကရေအာင္ ဆုိတာနဲ႔ တစ္ျခားမိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြပါ ပါ၀င္လာၾကတယ္။
ဒီအဖြဲ႕ကုိ အရင္က နာမည္ေပးမထားဘူး။
ေနာက္ပိုင္း စစ္ကိုင္းကလူေတြေရာ၊ မႏၲေလးမိတ္ေဆြေတြလည္း ပါ၀င္လာၾကေပမယ့္
ဘာနာမည္မွမေပးပဲ ဒီအတုိင္းပဲလွဴၾကတာပါ။ လွဴတဲ့အခါမွာလည္း
၀ိုင္းၿပီးထည့္ၾကတဲ့ေငြကုိ အပုိလက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတာမ်ဳိးမလုပ္ဘူး။
ရတဲ့ေငြကုိ တစ္ခါတည္း ကုန္ေအာင္လွဴပါတယ္။ စာရင္း႐ွင္းတမ္းတစ္ခါတည္း
လုပ္တယ္။ အနည္းအပါးလုိအပ္ေငြကုိ စိုက္ၿပီးထည့္၀င္ပါတယ္။
အမ်ားႀကီးလုိတဲ့အခါက်ရင္ေတာ့ အဖြဲ႕၀င္သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေျပာျပတဲ့အခါ
သူတုိ႔ေတြလည္း ၀ိုင္း၀န္းထည့္၀င္လိုက္ၾကတယ္။ ဒီအဖြဲ႕ေလးကုိ
အခုနာမည္ေလးေပးျဖစ္သြားတာက အရင္က ဒီဘကေက်ာင္းက
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးတစ္ေယာက္႐ွိ
တယ္။ အခုေတာ့ သူကကြယ္လြန္သြားပါၿပီ။
အန္တီတုိ႔ေတြ လွဴၾကတဲ့အခါတုိင္း စစ္ကိုင္းနဲ႔ မႏၲေလးက
အလွဴ႐ွင္ေတြပါတယ္ဆုိတာ ေျပာျပေတာ့ ေနာက္အန္တီတုိ႔လာတုိင္းသူက
ေရႊမန္းေဇယ်ာအဖြဲ႕လာၿပီ
ေ႐ႊမန္းေဇယ်ာအဖြဲ႕လာၿပီလုိ႔ေခၚ
ရင္းကေန
ေရႊမန္းေဇယ်ာအဖြဲ႕လုိ႔ တြင္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီနာမည္ေလးကုိပဲ
ေပးျဖစ္လိုက္တယ္။ အခုလုိ လွဴလာတာ ၁၅-ႏွစ္ေလာက္႐ွိေပမယ့္
အဖြဲ႕အေနနဲ႔လုပ္ခဲ့တာက ၇-ႏွစ္ေလာက္ ရွိပါၿပီ။
အခုဒီေတာင္ဗီလာေက်ာင္းေလးကုိ အန္တီတုိ႔
စၿပီးလွဴခါစက ဒီလုိမဟုတ္ဘူး။ တဲေလးနဲ႔။ အန္တီတုိ႔ေတြ
လွဴဒါန္းလာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ မိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းေတြကုိေျပာျပေတာ့
သူတုိ႔ေတြလည္း အန္တီတုိ႔ မလွဴဒါန္းႏိုင္တ့ဲ အပိုင္းကုိ သူတုိ႔က
လွဴဒါန္းေပးၾကတယ္။ အခုေတာ့ တစ္ျခား အလွဴ႐ွင္ေတြလည္း လွဴဒါန္းၾကလုိ႔
ဒီအေဆာက္အဦးေလးျဖစ္လာပါၿပီ။ ဒီေတာင္ဗီလာဆရာေတာ္က နာမည္ႀကီး
ဆရာေတာ္မဟုတ္ေပမယ့္ ေစတနာနဲ႔သင္ၾကားေပးေနတာေၾကာင့္ အန္တီတုိ႔ကလည္း
ကူညီတဲ့အေနနဲ႔ ဒီေက်ာင္းက ဆရာ/ဆရာမ(၇)ေယာက္အတြက္ လစာ
တစ္လကုိ(၂၀၀၀၀ိ/-)ႏႈန္းနဲ႔ တစ္ႏွစ္စာလွဴဒါန္းေပးပါတယ္။ အဖြဲ႕အေနနဲ႔က
လစဥ္မဟုတ္ပါဘူး။ လွဴတဲ့သူေတြ႐ွိတဲ့လဆုိ အဲဒီအလွဴေငြနဲ႔ ျပန္ကူညီတယ္။
တစ္ျခားလွဴဒါန္းသူမ႐ွိရင္လည္း အန္တီတုိ႔ပဲ လွဴဒါန္းလိုက္တာပါ။
မႏၲေလးက မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႕ကလည္း ထည့္၀င္လွဴဒါန္းေပးၾကတယ္။ ဒီေက်ာင္ေလးမွာ
ဘာသာေပါင္းစုံက ေက်ာင္းသားေလးေတြရွိတယ္။ အန္တီတုိ႔အေနနဲ႔က
ဘာသာနဲ႔လူမ်ဳိးကုိၾကည့္ၿပီးလွဴ
တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကေလးေတြ လူဆုိတဲ့
ကေလးေတြကုိပဲၾကည့္ၿပီးလွဴတာပါ။ အဖြဲ႕ ဖြဲ႕ထားလုိ႔ အဖြဲကေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔
မသြားပါဘူး။ အားလုံး ေမာင္ႏွမေတြလုိပဲ ၀ိုင္းၿပီးလုပ္ၾကတာပါ။ ဒီအဖြဲ႕မွာ
ဘာသာေပါင္းစုံက ပါ၀င္ၾကပါတယ္။”လုိ႔ ဟာဂ်ီမေဒၚသီတာခိုင္က ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။
--
0 ကြန္မန့္ေရးရန္:
Post a Comment