မဟာေရာရု၀
ဓူေမဟိ ပ၀ိသိတြာန၊ ေသဒမာနာ ဒယာ၀ဟံ။
မဟာရ၀ံ ရ၀ေႏၱတၳ၊ ၀ုစၥေတ ဓူမေရာရုေ၀ါ။
တာပနငရဲ
ဇလိေတ အယသူလမွိ၊ နိစၥလံ နိသီဒါပိေတ။
တာေပတိ ပါပေက ပါေဏ၊ တာပေနာတိ ပ၀ုစၥေတ။
ဤငရဲကား
မီးေတာက္မီးလွ်ံမဟုတ္ဘဲ မီးခိုးေတြ တစ္ငရဲလံုး လႊမ္းဖံုးေန၏။
ငရဲသို႔က်ေရာက္သူတုိ႔ကို မီးခိုးေတြက အတြင္းအျပင္ အတင္း၀င္၍
ႏွဴးႏွပ္ၾကေလေတာ့၏။ ငရဲသူ ငရဲသားတုိ႔မွာ ဘာမွ်မတတ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ သနားစဖြယ္
အားငယ္စြာ ေအာ္ေနၾကရရွာေလေတာ့သည္။ ဤငရဲကို “ဓူမေရာရု၀ငရဲ”ဟုလည္းေခၚ၏။
မဟာရ၀ံ ရ၀ေႏၱတၳ၊ ၀ုစၥေတ ဓူမေရာရုေ၀ါ။
ဧတၳ နိရေယ၊ ကံၾကမၼာရင္း ဖန္လာညွဥ္းက မကြင္းႏုိင္ေအာင္ အတင္းေဆာင္လ်က္ သြင္းေလွာင္ပိတ္ဆီး ဤမည္ေသာ ငရဲၾကီး၌။ ဓူေမဟိ၊ တစ္ငရဲလံုး လႊမ္းအုပ္ဖံုးလ်က္ တရုန္းရုန္းတုိး မီးအခိုးတို႔သည္။ ပ၀ိသိတြာန၊ ဒြါရ ၉-သြယ္ အေပါက္ငယ္မွ ဘယ္၀ယ္မၾကြင္း ခ်င္းနင္း၀င္ေရာက္ၾကကုန္လ်က္။ ေသဒမာနာ၊ အတင္းအက်ပ္ ႏွဴးနွပ္အပ္သည့္ မ်ားလတ္ဘိေတာင္း ငရဲသားအေပါင္းတုိ႔သည္။ ဒယာ၀ဟံ၊ အားငယ္ပါးငယ္ အမ်ားကယ္ေအာင္ သနားဖြယ္ကိုေဆာင္ေသာ။ မဟာသရ၀ံ၊ ကယ္ပါယူပါ တစာစာႏွင့္ ၾကမၼာထိန္သီး အသံၾကီးကို။ ရ၀ႏၱိ၊ သံကုန္လွစ္၍ ဟစ္ေအာ္ၾကရွာေလကုန္၏။ ေသာ နိရေယာ၊ သို႔ကလုိကံ မကုန္ျပန္လွ်င္ ဖန္ဖန္ေအာ္ရုိး။ ထုိငရဲအုိးကို။ ဓူမေရာရုေ၀ါ၊ ဓူမေရာရု၀ငရဲဟူ၍။ ပ၀ုစၥေတ။ ဗ်ဳပၸတ္အလိုက္ ရုပ္ဓာတ္ကိုက္ေအာင္ သမုိက္အပ္ေလေတာ့သတည္း။
“တာပန” ဟူေသာပါဠိသည္ “ပူေလာင္ေစတတ္”
ဟူေသာ အနက္ကိုျပ၏။ ထုိငရဲသို႔ က်ေရာက္လာေသာ သတၱ၀ါမ်ားကို
ထန္းလံုးေလာက္ၾကီးမား၍ မီးလွ်ံထေသာ သံတံက်င္း၌ မလူပ္ႏုိင္ေအာင္
စိုက္ထားျပီးလွ်င္ ထုိထန္းလံုးေလာက္ရွိေသာ တံက်င္မွ ထြက္ေသာ မီးအလွ်ံတုိ႔က
အျမဲပူေလာင္ေစသည္။
တာေပတိ ပါပေက ပါေဏ၊ တာပေနာတိ ပ၀ုစၥေတ။
ေယာနိရေယာ၊ ကံၾကမၼာရင္း ဖန္္လာညွင္းက မကြင္းႏုိင္ေအာင္ အတင္းေဆာင္လ်က္ သြင္းေလွာင္ပိတ္ဆီး အၾကင္သို႔ေသာ ငရဲၾကီးသည္။ ဇလိေတ၊ ရဲရဲညိေလာင္ ေျပာင္တလက္လက္ အေရာင္ထြက္၍ေနေသာ။ အယသူလမွိ၊ ထန္းလံုးပင္စည္ ပမာထင္သည့္ သံလွ်င္အတိျပီး တံက်င္ၾကီး၌။ နိစၥလံ နိသီဒါပိေတ၊ မယိမ္းမယိုင္ ထုိင္ေစအပ္ကုန္လ်က္။ ပါပေက ပါေဏ၊ အယုတ္တမာ သတၱ၀ါအမ်ား ငရဲသားတုိ႔ကို။ တာေပတိ၊ ကိုယ္လံုးရဲရဲ မီးလွ်ံစြဲ၍ အျမဲပံုေသ ပူေလာင္ေစ၏။ ေသာ နိရေယာ၊ သို႔ကလုိကံ မကုန္ျပန္လွ်င္ ဖန္ဖန္ေလာင္ရုိး ထုိငရဲအိုးကို။ တာပေနာတိ၊ တာပနငရဲဟူ၍။ ပ၀ုစၥေတ၊ ဗ်ဳပၸတ္အလိုက္ ရုပ္ဓာတ္ကိုက္ေအာင္ သမုိက္အပ္ေလေတာ့သည္။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
0 ကြန္မန့္ေရးရန္:
Post a Comment