မရမ္းေခ်ာင္း အနာၾကီးေရာဂါသည္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာအေၾကာင္း

မရမ္းေခ်ာင္း အနာၾကီးေရာဂါသည္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာအေၾကာင္း

ရန္ကုန္တိုင္း၊ လွည္းကူးၿမိဳ ႔နယ္ ေဖာင္ၾကီးအလြန္မွာ ေဂဟာ တည္ရွိပါတယ္။ လက္ရွိ ေဂဟာက ေစာင့္ေရွာက္ထားသူ ေ၀ဒနာသည္ က်ား ၅၇ဦး၊ မ ၄၆ဦး စုစုေပါင္း ေ၀ဒနာသည္ ၁၀၃ဦး

ေန႔စဥ္ လူေနမႈဘ၀

ေ၀ဒနာရွင္ေတြဟာ မနက္ေစာေစာ ဘုရား၀တ္တက္ၾကတယ္။ ၿပီးရင္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာက ဆန္(၇)ၿပည္ေလာက္ ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းကို ဆီငါးက်ပ္သား တစ္ဆယ္သားေလာက္ထည့္ၿပီး ေၾကာ္ထားတဲ့ထမင္းကို ေကၽြးပါတယ္။ အလႈဳရွိတဲ့ေန႔ဆို အသားဟင္းနဲ႔ သူတို႔စားေသာက္ေနၾကပံုက အလြန္ကို အားရစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ အလႈဳရွင္ မရွိတဲ့ေန႔ဆိုရင္ သူတို႔ေတြဟာ ၿပဳတ္မနူးပဲ၊ၿပဳတ္နူးပဲေတြကို အရည္က်ဲခ်က္လိုက္၊ ကုလားပဲဟင္းလို ခ်က္လိုက္နဲ႔ မ်ိဳးစံုခ်က္ေကၽြးတာနဲ႔ပဲ စားၾကရပါတယ္။ ညစာကိုလည္း ေစာေစာကလို စားအၿပီးမွာ ေၿမစိုက္တဲ ဓမၼာရံုကို သြားၾကၿပီး တရားနာၿခင္းအမႈကို ၿပဳၾကပါတယ္။

ဆရာ၀န္လာတဲ့ ရက္ေတြမွသာ ေဆးခန္းၿပခြင့္ရွိပါတယ္။ လက္ရွိ အခ်ိန္မွာ တိုက္နယ္ေဆးရံုေလးက ဆရာ၀န္ေလးဟာ ဆယ္ရက္တစ္ေခါက္သာ ေရာက္ၿဖစ္တယ္ ေၿပာပါတယ္။ အခ်ိန္ၿပည့္ blue staff တစ္ေယာက္ ရွိေပမဲ့ လက္ရွိ လူနာအင္အားနဲ႔က ေတာ္ေတာ့္ကို ကြာၿခားေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူနာရွင္ေတြ အားထားရာ ဆရာ၀န္က အနီးအနားက အျခားတာ၀န္နဲ႔ ရွိေနတဲ့ ေဒါက္တာေအာင္ရဲေက်ာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီဆရာ၀န္ဟာ လူနာေတြကို တစ္ပတ္တစ္ၾကိမ္ လာၾကည့္ေပးေနျပီးေတာ့ လူနာေတြအတြက္ ေဆးလိုအပ္လာလို႔ အလွဴရွင္မရွိရင္ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုထားတဲ့ ေငြေလးနဲ႔ ေဆး၀ယ္ျပီး ကုေပးေနတာကို အခု ၀ဘ္ဆိုဒ္ကို ေရးေနသူ ကိုယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ လူနာေတြစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ဆုိတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လူနာေတြနဲ႔ ထမင္းအတူ စားေပးတဲ့ အခ်ိန္ေတာင္ ရွိတယ္ဆိုတာ ေ၀ဒနာရွင္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဦးတာက ေျပာျပပါတယ္။ေန႔လည္ပိုင္း ၁၀ နာရီဆိုရင္ေတာ့ အလွဴရွင္ေတြကို ေမတၱာပို႔ျပီး ေန႔လည္စာ စားရတဲ့ အခ်ိန္ေလးပါဘဲ။ အလွဴရွင္ေတြ လာျပီး တစ္နပ္ကို

ငါးေသာင္းဖိုးေလာက္ ေကၽြးတဲ့အခါမွာေတာ့ အသားဟင္း စားၾကရျပီး အလွဴရွင္မလာတဲ့ ရက္ေတြမွာေတာ့ သူတုိ႔ေတြဟာ ျပဳတ္မႏူးပဲ၊ ျပဳတ္နဴးပဲ ေတြကို အရည္က်ဲခ်က္လိုက္၊ ကုလားဟင္းခ်က္လိုက္ မ်ိဳးစံုခ်က္ေကၽြးတာနဲ႔ စားၾကရပါတယ္။ ျပီးရင္ နားၾကတယ္ေပါ့။

ညပိုင္း၅ နာရီေလာက္ဆိုရင္ ညစာကို ခုနအတိုင္း စားျပီး ေျမစိုက္တဲ ဓမၼာရံုကို သြားၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ အလွဴရွင္ေတြ လွဴထားတဲ့ တီဗြီေသးေသးေလးနဲ႔ တရားနာပါတယ္။ မနာခ်င္တဲ့သူလဲ အတင္းမနာခိုင္းပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေမးၾကည့္ေတာ့ ေ၀ဒနာသည္လည္းျဖစ္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္လဲ ျဖစ္တဲ့ ဦးတာက အက်ဥ္းေထာင္နဲ႔ မတူေစ့ခ်င္လို႔ပါလို႔ ေျဖပါတယ္။ ေကာင္းေလစြ ေကာင္းေလစြ ေကာင္းေလစြ။…..

သူတို႔ေတြရဲ့ ေၿခေခ်ာင္းေတြဟာ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ အတိုအရွည္ မညီၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ေတြအတြက္ အထူးၿပဳလုပ္ထားတဲ့ ဖိနပ္ေတြ စီးၾကရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အထူးၿပဳလုပ္ထားတဲ့ ဖိနပ္ကိုလည္း တစ္ခါတစ္ေလသာ လႈဳဒါန္းမဲ့သူ ရွိပါတယ္တဲ့။ အဲလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေၿခေထာက္မွာ ၿဖစ္ေနတဲ့ အနာေရာဂါေတြဟာ သက္သာေလ့ရွိပါတယ္။ ဖိနပ္ၿပတ္သြားၿပီး လွဴဒါန္းမဲ့လူမရွိရင္ေတာ့ လက္ရွိ အမ်ားစီးေနတဲ့ ဖိနပ္ေတြကို ၾကိဳးေတြဆိုး ၿဖတ္ညွပ္ၿပီး စီးေနၾကရပါတယ္။

သူတို႔ေတြရဲ့ မ်ိဳးဆက္ကေလးေတြ

အနာၾကီးေရာဂါသည္ ခံစားခဲ့ရတဲ့လူေတြဟာ သာမန္လူေတြပဲ ၿဖစ္တာမို႔ အိမ္ေထာင္ၿပဳနိုင္ၾကသလို သားသမီးေတြလည္း ထြန္းကား ၾကပါတယ္။ သူတို႔မွာ ေ၀ဒနာရဲ့ ဖိစီးမႈေတြေၾကာင့္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ခံစားၾကရေပမဲ့ အနာၾကီးေရာဂါေဆး ေသာက္ထား တာေၾကာင့္ ေမြးလာတဲ့ သားသမီးေလးေတြမွာေတာ့ ေရာဂါကင္းၾကပါတယ္။ သူတို႔ သူတို႔ေလးေတြဟာလည္း မွီတြယ္စရာ ေဂဟာေလးမွာ ေနထိုင္ရင္း အလွဴရွင္ေတြရဲ့ လွဴဒါန္းမႈကို ေမွ်ာ္လင့္ကာ ဘ၀ကုိ ခ်ဳိဳ ႔တဲ့စြာ ၿဖတ္သန္းေနၾကရပါတယ္။

ဘာ့ေၾကာင့္ သူတို႔ကို ကူညီသင့္သလဲ

အနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ားကို အရပ္ထဲမွာ (မရိုေသစကား) အႏူလို႔ ေခၚေ၀ၚၾကပါတယ္။ လူေတာထဲ အ၀င္မခံ ရြံၾကပါတယ္။ ေရာဂါ ကူးမွာ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ ေရာဂါသည္ေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း လူေတြၾကားထဲ မသြားရဲ မလာရဲ အၿမဲတမ္း စိတ္အားငယ္ေနၾက ပါတယ္။ အနာတစ္ခုၿဖစ္ရင္ လြယ္လြယ္နဲ႔ မေပ်ာက္ပဲ အဆိုးဆံုး အေၿခအေနထိ ခံစားရၿပီး ၿဖတ္ေတာက္ပစ္ရပါတယ္။ အနာၾကီးေရာဂါ ကုသေဆး ေသာက္ထားၾကလို႔ ကူးစက္နိုင္ၿခင္း မရွိၾကေတာ့ေပမဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲေ၀ဒနာေတြက မရႈမလွပါဘူး။ ေၿခလက္ေတြဟာ ထံုေနၾကၿပီး ေၿခေထာက္ကို သံစူးရင္ေတာင္မသိနိုင္ၾကပဲ ေပါင္မွာအက်ိတ္ခိုလာမွ အနာရွိေလာက္တယ္ထင္ၿပီး ၿဖဲရွာရတဲ့ဘ၀ေတြပါ။ တစ္ခ်ိဳ ႔ေတြဆို ဘီးတပ္ ကုးလားထိုင္ေပၚမွာပဲ ဘ၀ကို ကုန္ဆံုးေနရပါတယ္။

အဲဒီေ၀ဒနာရွင္ေတြဟာ အရင္က ကၽြန္ေတာ္တို႔လို လူေကာင္းေတြပါပဲ။ ကံတရား၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အဟာရမမွ်တမႈေတြေၾကာင့္ အရြယ္မ်ိဳးစံုမွာ အနာၾကီးေရာဂါကို ခံစားခဲ့ၾကရင္း လူေတာမတိုင္းနိုင္တဲ့အထိ ၿဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ကူညီသည့္သူမ်ားကို အားကိုးရင္း အသက္ ဆက္ေနရ သူေတြ ၿဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ အဆိုပါ ေ၀ဒနာရွင္မ်ားအတြက္ လွဴဒါန္းေနသူမ်ား ရွိၾကေသာ္လည္း လွဴဒါန္းမႈအားမွာ ဆင္၏ ခံတြင္းကို နွမ္းပက္သလို အရမ္းကို အားနည္းေနပါေသးတယ္။

မရမ္းခ်ာင္းပရဟိတေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာ
ေဖါင္ၾကီးအလြန္၊လွည္းကူးျမိဳ႕နယ္၊
ရန္ကုန္တိုင္း။

ကူညီသူမ်ားႏွင့္ဆက္သြယ္ရန္

ဦးေဇာ္လြင္၀င္း၊
အယ္ဒီတာခ်ဴပ္
(Mutdfan.comSportJournal)
Rm-401,ExcelTower,
ဗဟန္းျမိဳ႕နယ္၊ရန္ကုန္ျမိဳ႕။
ဖုန္း -559377 Ext: 6411

Posted in: ေပးစာ