တိုင္းျပည္၏ အျမင့္ဆံုး အာဏာကို က်င့္သံုးလုိက္သည့္ လႊတ္ေတာ္အား သံုးသပ္ျခင္း

Inbox

x

တိုင္းျပည္၏ အျမင့္ဆံုး အာဏာကို က်င့္သံုးလုိက္သည့္ လႊတ္ေတာ္အား သံုးသပ္ျခင္း
Written by ေအာင္ထူး(ေရွ႕ေန)         Saturday, 08 September 2012 14:46
တိုင္းျပည္၏ အျမင့္ဆံုးေနရာတြင္ရွိေသာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ
ခံု႐ံုးတရားသူႀကီးမ်ားအား ကန္ထုတ္လိုက္ျခင္းျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏
လႊတ္ေတာ္ဟူေသာ အဖြဲ႕အစည္းသည္ ၿဗိတိသွ်ပါလီမန္ တံခိုးထြားစဥ္ကပင္
က်င့္သံုးျခင္းမျပဳခဲ့သည့္ လူကို ေခြးျဖစ္ေအာင္ လုပ္နိုင္ေလာက္သည္အထိ
အျမင့္ဆံုးေသာအာဏာကို က်င့္သံုးျပလိုက္ပါၿပီ။ ယင္းႏွင့္စပ္လွ်ဥ္း၍
စက္တင္ဘာလ (၆)ရက္ေန႔ည၌ ဘီဘီစီ အင္တာဗ်ဴးတြင္ စာေရးသူ၏ ေျဖၾကားခ်က္ကို
ဤလင့္ခ္တြင္ နားဆင္ႏွင့္ပါသည္။
https://docs.google.com/open?id=0BzC8VZhwp11ANW5UMFlrVDd2dEk

၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို မျပင္ဘဲ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံု႐ံုး
တရားသူႀကီးအားလံုးကို ျဖဳတ္ထုတ္လိုက္ၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ေနာက္အသစ္ခန္႔ထားမည့္
တရားသူႀကီးမ်ားသည္ လႊတ္ေတာ္အား လံုး၀ပင္႐ိုးက်ိဳးရပါေတာ့မည္။ ဤျဖစ္ရပ္မွာ
လက္ရွိ အျမင့္ဆံုးအျခား တရား႐ံုးႀကီးျဖစ္သည့္ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ကို
ပါ႐ိုက္ခတ္သြားၿပီး ၄င္း၏ဦးေခါင္းကိုပါ ခ်ိဳးႏွိမ္လိုက္သကဲ့သို႔
ျဖစ္သြားပါၿပီ။ လူထုအတြက္ အားကိုးတိုင္တန္းရမည့္ လြတ္လပ္၊ ဘက္မလိုက္၊
ထက္ျမက္သည့္ တရားစီရင္ေရးစနစ္ ေပၚေပါက္လာေရး ဆိုသည္မွာ ေရေပၚတြင္
အ႐ုပ္ေရးသည့္ အဆင့္ျဖစ္သြားပါၿပီ။

လူထုကိုယ္စားလည္မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ လႊတ္ေတာ္၊ လူထုႏွင့္
နီးစပ္သည့္လႊတ္ေတာ္က ယင္းသို႔အျမင့္ဆံုးအာဏာကို က်င့္သံုးျခင္းမွာ
မေကာင္းဘူးလားဟူ၍ ေစာဒကတက္စရာရွိသည္။ သို႔ရာတြင္ ႀကိဳတင္မဲမ်ားျဖင့္
ေနရာယူထားၾကေသာ လူထု ကိုယ္စားလွယ္ အစစ္အမွန္မဟုတ္သူမ်ားမွာ အမ်ားစုႀကီး
ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ စစ္ဗိုလ္တမတ္သားပါ ပါ၀င္ေနေသာ လႊတ္ေတာ္ ျဖစ္ေနသည့္ ပကတိ
လက္ေတြ႔အေျခအေနကို မေမ့ေစလို။ လူထုကိုယ္စားလွယ္
စစ္စစ္မွန္မွန္မ်ားႏွင့္ပင္ ဖြဲ႔စည္းထားေစဦးေတာ့
တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္အေနျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ သီးျခားရပ္တည္ကာ Judicial Review
ဟုေခၚေသာ ျပန္လည္သံုးသပ္သည့္ အခြင့္အာဏာကို သံုးစြဲလွ်က္
ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အစိုးရအား ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္
အျခားဥပေဒမ်ားရႈေဒါင့္မွ ၾကပ္မတ္လည္ပတ္ေစသည့္ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံမ်ား၏
အစဥ္အလာကိုပါ ျပန္လည္စဥ္းစားဖို႔ လိုပါမည္။ ယခု ဤအေျခခံကို
လက္ရွိလႊတ္ေတာ္က ျငင္းပယ္လိုက္ပါၿပီ။

အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ ၀န္ႀကီးမ်ား၏ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းစာရင္းေကာက္ယူေရး
ဥပေဒၾကမ္းတင္သြင္းရန္ႀကိဳးပမ္းသည့္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳရပါမည္။ သို႔ရာတြင္
ယင္းႀကိဳးပမ္းမႈကို လူမ်ားစု မဲဟူသည္အား အသံုးျပဳကာ အသာကေလး
႐ိုက္ခ်လိုက္ခဲ့ၿပီကို သံုးသပ္သင့္ပါသည္။ လူထုအတြက္ စစ္စစ္မွန္မွန္
အက်ိဳးရွိမည့္ ဥပေဒမ်ား ဤအတုအေယာင္ လႊတ္ေတာ္ႀကီးမွ ေပၚထြက္လာရန္
မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ သို႔ရာတြင္ လူထုက စစ္မွန္စြာေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ျခင္း
ခံထားရသည္ဟု လက္ခံထားၾကေသာ အမတ္အခ်ိဳ႕မွာပင္ လႊတ္ေတာ္ကို
အေကာင္းျမင္လြန္းေနၾကဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။ လူဟူသည္မွာ
မိမိတာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေနေသာ အလုပ္အေပၚ တန္ဘိုးထား ေလ့ရွိၾကသျဖင့္
အေကာင္းျမင္ခြင့္ရွိပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္အတြက္ ယင္းသို႔
အေကာင္းျမင္ေနသည္ကိုမူ လူထုကို ရွင္းျပသင့္သည္။

စာေရးသူအေနျဖင့္မူ လႊတ္ေတာ္၏ပကတိအေနအထားကို ေအာက္ပါအတိုင္းသံုးသပ္ပါသည္။

(၁) ယင္းလႊတ္ေတာ္သည္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု၏ မည္သည့္ ေၾကာရိုး
တစ္ခုတစ္ေလကိုမွ် ျပင္ႏိုင္ျခင္းမရွိေသးပါ။ အေရးမပါသည့္
ပုဒ္မအခ်ိဳ႕ေလာက္ကို ျပင္ခြင့္ေပးၿပီး ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအထိ
အခ်ိန္ဆြဲထားမည့္ အလားအလာကိုသာ ေတြ႔ေနသည္။

(၂) စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ပံ့ပိုးေပးသည့္ ေဖါက္ျပန္ဖိႏွိပ္သည့္
တည္ဆဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲယားမ်ားအား ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းေရး အတြက္ မည္သည့္
ဥပေဒတစ္ခုတစ္ေလကိုမွ် မျပဌာန္းႏိုင္ေသးပါ။

(၃) ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ယခုအခ်ိန္
တည္ရွိေနဆဲျဖစ္ၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးအေျခခံကို ႐ုပ္သိမ္းထားသည့္ အဓိကက်ေသာ
မတရားဥပေဒႀကီးမ်ားအနက္ တစ္ခုတစ္ေလကိုမွ် ႐ုပ္သိမ္းႏိုင္ျခင္း မရွိေသးပါ။

(၄) လူ႔အခြင့္အေရးအေျခခံကို ေဖၚေဆာင္ေပးမည့္ မည္သည့္
ဥပေဒသစ္တစ္ခုတစ္ေလကိုမွ် ျပဌာန္းႏိုင္ျခင္းမရွိေသးပါ။ သတင္းမီဒီယာ
လြတ္လပ္ခြင့္ကို အာမခံမည့္ ဥပေဒဆိုသည္မွာလဲ အသံသာၾကားၿပီး အဆံမရွိသည့္
အေျမွာက္ပမာ ျဖစ္ေနသည္။ ၿပီးခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားအတြင္း လူ႔အခြင့္အေရး
ခ်ိဳးေဖါက္ခံခဲ့ရသျဖင့္ နစ္နာဆံု႐ႈံးခဲ့ရသည့္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု
လူထုႀကီး၏ ဘ၀ကို ကုစားေပးေရး၊ ေလ်ာ္ေၾကးမ်ားရရွိေရး၊
ျပန္လည္ထူေထာင္ႏိုင္ေရးတို႔အတြက္ မည္သည့္ဥပေဒ တစ္စံုတစ္ရာမွ်
ျပဌာန္းျခင္း မရွိေသးပါ။ ျပဌာန္းမည့္ အလားအလာလည္း စိုးစဥ္းမွ် မေတြ႕႔ရပါ။

(၅) အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားဖြဲ႔စည္းခြင့္၊ ဆႏၵျပခြင့္မ်ားေပးထားသည္ဟူေသာ
ဥပေဒမွာလည္း တစ္ဖက္မွလွည့္ၿပီး ထိမ္းခ်ဳပ္ထားသည့္ ဥပေဒသာ ျဖစ္ေနသည္။
ဖ်က္သိမ္းလိုက္သည့္ "၁၉၂၆ ခုနွစ္ အလုပ္သမားသမဂၢဥပေဒမွာ" ယခု လႊတ္ေတာ္က
အသစ္ျပဌာန္းလိုက္ေသာ ဥပေဒထက္ အဆတရာ ေကာင္းမြန္ပါသည္။
လယ္သမားမ်ားအတြက္လည္း လယ္လုပ္သူ လယ္ပိုင္ခြင့္ရွိသည့္ မည္သည့္ဥပေဒကိုမွ်
ျပဌာန္းမေပးသျဖင့္ တျပည္လံုးအႏွံ႔ ေျမယာကိစၥမ်ား ျပႆနာတက္လွ်က္ရွိသည္။
ယခုလယ္သမားထု၏ ေျမသိမ္းတိုက္ပြဲ တစ္စံုတစ္ရာ စတင္ေနၿပီကို
ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ပါသည္။

(၆) လာမည့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲ လြတ္လပ္မွ်တေစရန္၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္က
အေတြ႕အႀကံဳမ်ိဳးကို ေရွာင္ရွားနိုင္ေစရန္ လြတ္လပ္သည့္
ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္တရပ္ ေပၚထြန္းလာေစေရးအပါအ၀င္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ
ဥပေဒတစ္စံုလံုးကို အသစ္ျပဌာန္းရန္လိုပါမည္။ ယခုအခ်ိန္အထိ ယင္းအတြက္
မည္သည့္လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုတစ္ေလကိုမွ် လႊတ္ေတာ္အတြင္းတြင္ မေတြ႕ရပါ။
လူထုထံမွ အႀကံဥာဏ္မ်ား ရယူသံလည္း မၾကားရပါ။

(ရ) တိုင္းျပည္မွ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လက္ခံ၊ ရွာေဖြ၊
ရယူကာတပ္မေတာ္က အသံုးျပဳေနသည့္ ဘ႑ာေငြေၾကးမ်ား အားလံုးကို
သိရွိနိုင္ေအာင္၊ ႀကီးၾကပ္စစ္ေဆးခြင့္ရေအာင္၊ အလြဲသံုးမႈမ်ားေတြရွိပါက
အေရးယူခြင့္ရေအာင္ ဥပေဒ တစ္ခုတစ္ေလကိုမွ်ျပဌာန္းျခင္း ျပဌာန္းရန္
ေလ့လာေဆြးေႏြးေနၾကျခင္းမ်ား တစ္စံုတစ္ရာမွ် မၾကားရပါ။ ယင္းႏွင့္
သက္ဆိုင္ရာ ဥပေဒေပၚထြက္မလာပါက ျမန္မာနိုင္ငံသည္ " အိပ္ေပါက္ႏွင့္
ဖားေကာက္တဲ့ဘ၀" က တက္ႏိုင္မည္မဟုတ္။ အေျခခံလူထုမ်ားသည္ ေၾကာမြဲနင္းျပား
ဆင္းရဲသားမ်ားဘ၀မွ မည္သည့္အခါတြင္မွ် တက္လာႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ လက္ရွိ
လႊတ္ေတာ္က ျပဌာန္းၿပီးခဲ့သမွ်ေသာ ဥပေဒမ်ားမွာ စနစ္ေဟာင္းႏွင့္
တည္ဆဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရားေဟာင္းမ်ား လည္ပတ္ေအာင္ ပံ့ပိုးေပးသည့္
ဥပေဒမ်ားသာ ျဖစ္ေနပါသည္။

အမွန္ဆိုရလွ်င္ ယင္း ဥပေဒမ်ားအား ယခင္ နအဖ၊ န၀တ ေခတ္က လူ(၅၀)ခန္႔မွ်ႏွင့္
ျပဌာန္းနိုင္ခဲ့ေသာ ဥပေဒမ်ားျဖစ္သည္။ ယခု လူတစ္ေထာင္ခန္႔ အင္အားသံုးၿပီး
ျပဌာန္းေနရသည့္ အေနအထားမ်ိဳးသာ ရွိေနသည္။ ယင္းသို႔ျဖစ္လွ်င္ လႊတ္ေတာ္
ဆိုေသာ အရာသည္ လူထုအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ရပ္တည္ေဖၚေဆာင္ေနသည္ဟု
မည္သို႔ေျပာႏိုင္ပါအံ့နည္း။ ေန႔စဥ္ က်ပ္သိန္းေထာင္ႏွင့္ခ်ီကုန္ကာ
လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းမ်ား က်င္းပသည့္ စားရိပ္၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအတြက္ လစဥ္
ေထာက္ပံ့ေၾကးေပးရသည့္ စားရိပ္မ်ားႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ေကာ္မတီမ်ား
လႈပ္ရွားလည္ပတ္သည့္ စားရိပ္မ်ားအားလံုးကိုေပါင္းလွ်င္ တိုင္းျပည္အေပၚ
မတန္တဆ ႀကီးမားသည့္ ၀န္ႀကီးပိလွ်က္ရွိသည္။ လူထုအတြက္ အသံုးျပဳရမည့္
က်မ္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး ဘတ္ဂ်က္မ်ားမွ က်ခံသံုးစြဲေနရျခင္းသာ
အဖတ္တင္သည္။

ထပ္မံ ဆိုး၀ါးသြားေစသည့္အခ်က္မွာ အခ်ိဳးက်ကိုယ္စားျပဳ မဲေပးစနစ္ကို
အသံုးျပဳသည့္ ဥပေဒတစ္ရပ္ ေပၚထြက္လာေစရန္ လႈပ္ရွားမႈကိုေတြ႕ေနရျခင္း
ျဖစ္သည္။ စစ္မွန္သည့္ဒီမိုကေရစီ အေျခခံႏွင့္ လြတ္လပ္သည့္
တရားစီရင္ေရးစနစ္ကို မတည္ ေဆာက္ႏိုင္ေသးဘဲ အခ်ိဳးက်ကိုယ္စားျပဳ
မဲေပးစနစ္ကိုက်င့္သံုးကာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးပါတီတိုင္းက
ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္သူမ်ားသည္ အနိမ့္ဆံုးသတ္မွတ္သည့္ ဆႏၵမဲအေရအတြက္ရ႐ံုျဖင့္
လႊတ္ေတာ္အမတ္ ျဖစ္သြားေပေတာ့မည္။ ပါတီငယ္မွန္သမွ်သည္လည္း လႊတ္ေတာ္အတြင္း
ေနရာမ်ားရၾကေပေတာ့မည္။ ယင္းေရြးေကာက္ပြဲ စနစ္ေအာက္တြင္
မည္မွ်အားေကာင္းသည့္ ပါတီျဖစ္ေစ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေရ ၅၀% အထက္
ေက်ာ္ရန္ပင္ မလြယ္ေတာ့။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေရ ၇၅ % ေက်ာ္ရမွသာ ၂၀၀၈
အေျခခံဥပေဒ၏ ေၾကာ႐ိုးမ်ားအား ျပင္ဆင္ႏိုင္မည့္ ျပဌာန္းခ်က္ ရွိသျဖင့္
၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးေနာက္၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၏ ေၾကာ႐ိုးမ်ားအား
ျပင္နုိင္ေရးဟူေသာ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မွာ မိုးေကာင္းကင္ေပၚမွ သက္တန္႔ကို
ဆုပ္ကိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသူႏွင့္သာ ပမာတူပါမည္။

သို႔ျဖစ္၍ ယခုအခ်ိန္၌ လႊတ္ေတာ္အားေကာင္းလာျခင္းသည္
တိုင္းျပည္အေျခအေနဆိုးလာေစမည့္ သေဘာေဆာင္လွ်က္ရွိသည္။ လႊတ္ေတာ္သည္ ၂၀၀၈
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒထဲမွ ၄င္းတို႔လိုခ်င္ေသာအပိုင္းကိုသာ လိုက္နာသည္။
မလိုျခင္ေသာအပိုင္းကို ပစ္ပယ္ထားလိုက္သည္။ ဤသည္မွာ
ဥပေဒစိုးမိုးေရးအေျခခံကို လံုး၀ဆန္႔က်င္ လိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈
ဖြဲ႕စည္းပံု ပုဒ္မ ၃၂၄ ပါ " ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ
ခံု႐ံုး၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ အၿပီးအျပတ္ အတည္ျဖစ္သည္။" ဟူေသာ ျပဌာန္းခ်က္ကို
လႊတ္ေတာ္သည္ လံုး၀ပင္ မ်က္ကြယ္ျပဳလိုက္ၿပီ။ နည္းနည္းကေလးမွ် ဂ႐ုမထားေတာ့။
၄င္းတို႔ျပဌာန္းအတည္ျပဳထားသည့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကိုမွ် မလိုက္နာလွ်င္
ဥပေဒစိုးမိုးေရးဟူေသာ စကားလံုးကို အဘယ္ေၾကာင့္ သံုးစြဲေနပါသနည္း။

လႊတ္ေတာ္သည္ လြတ္လပ္၊ ဘက္မလိုက္ ထက္ျမက္သည့္ တရားစီရင္ေရး စနစ္အေျခခံတြင္
ဥပေဒစိုးမိုးေရးတည္ ေဆာက္ရမည့္အစဥ္အလာကို ဆန္႔က်င္လိုက္ၿပီ။
ဖြဲ႔စည္းပံုဆိုင္ရာခံု႐ံုးတြင္ အသစ္ခန္႔မည့္ တရားသူႀကီးမ်ားသည္ လႊတ္ေတာ္၏
ႏိုင္ငံေရးအာဏာကို မလြန္ဆန္ရဲေတာ့။ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ရာတြင္
ျပည္ေထာင္စုအစိုးရႏွင့္ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ား အၾကား၊ ျပည္နယ္အစိုးရ
အခ်င္းခ်င္းအၾကား၊ တိုင္းျပည္အာဏာပိုင္အေဆာက္အအံုမ်ား အခ်င္းခ်င္းအၾကား
ေပၚေပါက္သည့္ ဖြဲ႕စည္းပံုုဆိုင္ရာျပႆနာမ်ားအားလံုးကို လြတ္လပ္၊ ဘက္မလိုက္
ထက္ျမက္သည့္ ဖြဲ႕စည္းပံုဆိုင္ရာတရားရံုး၏ အဆံုးအျဖတ္ ကို အၿပီးသတ္
ခံယူႏိုင္ၾကမွသာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးတည္ၿငိမ္မည္။ ယခုယင္းအေျခခံအား ၂၀၀၈
ဖြဲ႔စည္းပံုကိုသံုး၍ပင္ ျငင္းပယ္လိုက္ၿပီ။ သို႔ျဖစ္၍ ၂၀၀၈
ဖြဲ႕စည္းပံုေအာက္တြင္ လြတ္လပ္၊ ဘက္မလိုက္ ထက္ျမက္သည့္ တရား စီရင္ေရးစနစ္
ေပၚေပါက္ေရးသည္ ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀းျဖစ္ခဲ့ၿပီ။

၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု တည္ရွိေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ဥပေဒစိုးမိုးေရး အေျခခံတြင္
ျပည္တြင္းစစ္ၿငိမ္းသတ္ေရး၊ ျပည္တြင္းစစ္မျဖစ္ ေအာင္ တားဆီးေရး၊
ျပည္ေထာင္စုတည္ၿငိမ္ေရးကို ေမွ်ာ္မွန္း၍ မရႏိုင္ေတာ့။
အတုအေယာင္လႊတ္ေတာ္သည္ အားလံုး၏ အထက္တြင္ အတိအလင္း ေနရာယူလိုက္ၿပီ။
ဖြဲ႕စည္းပံုဆိုင္ရာ ခံု႐ံုးတရားသူႀကီးမ်ားကို ျဖဳတ္ခ်သည့္ ျဖစ္စဥ္မွာလည္း
ျမန္လြန္းအားႀကီးေနသည္။ ခုံ႐ံုးတရားသူႀကီး အဖြဲ႕မ်ားကိုယ္တိုင္
လာေရာက္အစစ္မခံခဲ့ၾက။ ဥပေဒလုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားႏွင့္ အညီ စစ္ေဆးေပးရန္
ခံုရံုးက လႊတ္ေတာ္သို႔ စက္တင္ဘာလ(၅)ရက္ေန႔တြင္ ဥပေဒႏွင့္ အျခားသက္ဆိုင္ရာ
စာရြက္စာတမ္း အကိုးအကား အေျမာက္အမ်ား ေပးပို႔ခဲ့သည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္
စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႕က တစ္ဘက္သတ္ ၾကားနာစစ္ေဆးသည္ ဟူသည္မွာ တရက္မွ်သာ
ၾကာခဲ့သည္။ ဤမွ်မ်ားျပားေသာ ဥပေဒအကိုးအကားမ်ားကို ဖတ္႐ႈေလ့လာျခင္း၊ ဤမွ်
အေရးႀကီးလွသည့္ကိစၥကို စစ္ေဆးျခင္းတို႔ တစ္ရက္အတြင္း ၿပီးသြားသည္မွာ
အေတာ္ပင္ အံ့ၾသစရာေကာင္းလွသည္။

ၾကက္တေကာင္သတ္သည္ကမွ ခက္ပါဦးမည္။ တိုင္းျပည္၏ အျမင့္ဆံုး
ဖြဲ႕စည္းပံုဆိုင္ရာ ခံု႐ံုးတရားသူႀကီး(၉)ဦးကို အေရးယူသည့္အမႈအား
ဆံုးျဖတ္ျခင္းမွာ လြယ္လိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။ တစ္ရက္အတြင္း ၿပီးသြားခဲ့သည္။
စက္တင္ဘာ(၆) ရက္ေန႔တြင္ အေျဖထြက္လာၿပီး စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႔၏
ေတြ႕ရွိခ်က္ကို သမၼတ႐ံုးကို ေပးပို႔သြားမည္ဟု လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက
ေျပာၾကသည္။ ထိုသို႔ေျပာၾကသည့္ညေနမွာပင္ သမၼတ႐ံုးၫႊန္ၾကားေရးမွဴး
ဦးေဇာ္ေဌးအား ဘီဘီစီမွ ေမးျမန္းရာ "ဖြဲ႕စည္းပံုအရ ပို႔လာရင္ သမၼတက
ႏုတ္ထြက္ခိုင္းရမယ္" ဟု ၄င္းက လြယ္လင့္တကူပင္ ေျပာဆိုခဲ့သည္။

သမၼတ႐ံုးၫႊန္ၾကားေရးမွဴးက သမၼတကိုယ္စား အဘယ္ေၾကာင့္
ဤသို႔ခ်က္ခ်င္းေျပာႏိုင္သနည္း။ မူလကတည္းက စီစဥ္ ခင္းက်င္းအကြက္ခ်ထားျခင္း
မရွိပါက ဤသို႔ တမူဟုတ္ခ်င္းေျပာႏိုင္ပါ့မလား။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ
သူရဦးေရႊမန္းႏွင့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တို႔အၾကား ပဋိပကၡျဖစ္ေနသေယာင္
အသြင္ေဆာင္ၿပီး (သမၼတ အႀကံေပး ဦးကိုကိုလိွဳင္၏ စကားလံုးအရဆိုလွ်င္)
ဇာတ္ထုတ္တစ္ထုတ္တည္း၌ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ တာ၀န္ခြဲ ကျပေနၾကသလား။
ဦးေဇာ္ေဌးေျပာဆိုၿပီး မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ ခံု႐ံုး တရားသူႀကီးမ်ား
ႏုတ္ထြက္သြားၾကၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ အံ့ၾသစရာ
ေကာင္းလိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။ အမ္ဂ်ီအုိဟု ေခၚသည့္ လြတ္လပ္ေသာ
လူထုအသင္းအဖြဲ႕တစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးကိုပင္ အလုပ္မွ
ထုတ္ပစ္ေရးမွာ အလြယ္တကူလုပ္၍မရပါ။ အစိုးရ၀န္ထမ္းတစ္ဦးကို ျဖဳတ္ေရးမွာမူ
ပို၍ပင္ခက္ပါသည္။ တိုင္းျပည္၏ အျမင့္ဆံုး ဖြဲ႕စည္းပံုဆိုင္ရာ
ခံု႐ံုးတရားသူႀကီး(၉)ဦးကို အေရးယူသည့္ကိစၥမွာ အခက္တကာ့အခက္ဆံုး
ျဖစ္ရပါမည္။

ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ား၌ တရားသူႀကီးမ်ား၏ ရာထူးေနရာတည္ၿမဲမႈကို
ဖြဲ႕စည္းပံုအရပင္ အာမခံခ်က္ေပးရပါသည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုေအာက္တြင္
ခံု႐ံုးတရားသူႀကီး(၉)ဦးကို အေရးယူလိုက္သည့္ကိစၥမွာ
တုန္လႈပ္ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ လြယ္ကူလြန္းလွသည္။
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးမ်ားတြင္ဆိုက ယင္းကိစၥမွာ တစ္ျပည္လံုး
ဟိုးေလးတစ္ေက်ာ္ျဖစ္၊ ပြက္ပြက္ညံ သြားပါမည္။ ျမန္မာနိုင္ငံ၌မူ ကေရာ္ကမယ္
ႏိုင္လြန္းလွသည္။ ခံု႐ံုးတရားသူႀကီးမ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာမွာ ရစရာမရွိေလာက္
ေအာင္ပင္ က်ဆင္းသြားခဲ့သည္။ ဤအခ်က္က ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုေအာက္၌
တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္၏ မခိုင္ၿမဲမႈကို အတိအလင္း သက္ေသ ျပလိုက္ျခင္းပင္။

ရန္ကုန္တိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးျမင့္ေဆြအား ဒုသမၼတေနရာ ရာထားၿပီးမွ
၄င္း၏သား ၾသစေၾတးလ် ႏိုင္ငံသားခံယူ ထားသည္ဟူ၍ သတင္းထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္
၄င္းရာထားခ်က္ကို ပယ္ခ်ခဲ့သည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအရ သမၼတ၏
အရည္အခ်င္းမ်ားတြင္ ဇနီး၊ ခင္ပြန္း၊ သားသမီး တစ္ဦးဦးသည္ တိုင္းတစ္ပါး၏
ႏိုင္ငံသားမျဖစ္ေစရဟူေသာ ျပဌာန္းခ်က္ ပါရွိသည္။ ဦးျမင့္ေဆြ
ပယ္ခ်ခံလိုက္ရေသာ ျဖစ္ရပ္ကိုေထာက္ျပၿပီး ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားတက္ႂကြသူ
ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးက "တစ္ေကာင္ေကြ်းၿပီး ဘုရင္မကို စားလိုက္ၿပီ" ဟု
သံုးသပ္ခဲ့ဖူးသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု တည္ရွိေနသမွ်
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် သမၼတမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။
ယခုျဖစ္ရပ္တြင္မူ " ဖြဲ႕စည္းပံုခ႐ံုး တရားသူႀကီး(၉)ဦးကို စေတးၿပီး
တစ္ျပည္လံုးကိုပင္ စားလိုက္ၿပီ" ဟု ေျပာရပါေတာ့မည္။

တစ္ျပည္လံုးလူထုက အားကိုးေလွ်ာက္လွမ္းရမည့္ ဥပေဒစိုးမိုးေရးမ႑ိဳင္ႀကီး
တည္ေဆာက္ေရးမွာ အိပ္မက္မွ်သာ ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ပင္။
၀မ္းနည္းစရာအေကာင္းဆံုးမွာ ဤမွ်အေရးႀကီးလွေသာ အေရးယူမႈႀကီးအတြင္း
လႊတ္ေတာ္ျပင္ပရွိ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား
အဖြဲ႕အစည္းႀကီးမ်ား၊ လူထုမ်ား၏ အခန္းက႑ လံုး၀ေပ်ာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ သမၼတ
ကလည္း တစ္စံုတစ္ရာ အက်ယ္တ၀င့္လူထုကို ရွင္းျပျခင္းမရွိ။
လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကလည္း လူထုထံမွ သေဘာထားမ်ား ေတာင္းခံရယူျခင္းမျပဳ။
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ေလ့လာေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၊ သေဘာထားအျမင္
ထုတ္ေဖၚပြဲမ်ား အင္တိုက္အားတိုက္က်င္းပသည့္ အသံမ်ားမၾကားရ၊
ယင္းသို႔က်င္းပႏိုင္ေစရန္ လူထုပါ၀င္ခြင့္ရရန္ တိုင္းျပည္က
စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေနသည္မ်ား မေတြ႔ျမင္ရ။ ဤသည္မွာ ဒီမိုကေရစီကို
ေလွ်ာက္လွမ္းေနျခင္း ဟုတ္ပါရဲ႕လား။ ေနျပည္ေတာ္တြင္
ဖြဲ႕စည္းပံုခံု႐ံုးတရားသူႀကီးမ်ားအား ျဖဳတ္ထုတ္႐ံုသာမက
တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ႀကီး တစ္ခုလံုးကို ခ်နင္းေနသည့္အခ်ိန္၌ ရန္ကုန္တြင္
ဟုိပြဲ သည္ပြဲမ်ားႏွင့္ စည္ကားေနေအာင္ ၀န္ႀကီးမ်ားက
အားေပးဆင္ႏႊဲလွ်က္ရွိသည္။ သီေပါဘုရင္ေခတ္ မႏၲေလးနန္းတြင္း
လူသတ္ပြဲႀကီးက်င္းပေနစဥ္ နန္းျပင္၌ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ား
ဆင္ႏႊဲထားေစခဲ့သည့္ ျဖစ္ရပ္ကို သတိရမိပါသည္။

အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေဆာင္းပါးကို ေအာက္ပါလင့္တြင္ ဖတ္႐ႈနိုင္ပါသည္။
http://blueskyforest.blogspot.se/2012/09/blog-post.html

ေအာင္ထူး (ေရွ႕ေန)

--

[image: Inline image 1]http://www.facebook.com/groups/Myanma.ArunThit.Org/

*★* 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •*
*•。★.★ 。* 。
° 。 ° ˛˚˛ * _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•˚ */______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ˚ ｜ 田田 ｜門｜ ˚*
**

Posted in: ေဆာင္းပါး