သႀကားထက္ခ်ိဳေသာအရာ (ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္ပါ)

အသက္ရေနျပီျဖစ္တဲ႕ လူၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ ေအးစက္ေနတဲ႕ လမ္းေဘး ပလက္ေဖာင္း ေလးတစ္ခုေပၚမွာ ထိုင္ေနပါတယ္.. မုတ္ဆိတ္ ပါးသိုင္းေမြး ပရဗ်စ္၊ စုတ္ျပဲညစ္ႏြမ္းေနတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ လမ္းေဘးမွာ ထိုင္ေနတဲ႕ သူ႕ကိုလမ္းသြားလမ္းလာ လူေတြက သာမန္ကာလွ်ံကာ ၾကည္႕သြားၾကရံုက လြဲလို႕ဘယ္သူကမွအေရးတယူ မရွိၾက.. ဟုတ္ပါတယ္ေလ အိမ္မရွိ ယာမရွိ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနတဲ႕သူ႕လိုလူ တစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူကမ်ား ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္ လုပ္ခ်င္ပါ႕မလဲ….ေရခဲလုမတတ္ ေအးခ်မ္းလြန္းတဲ႕ ခုလိုခ်ိန္မ်ိဳးမွာ စုတ္ျပဲေနတဲ႕သူ႕ကုတ္အက်ၤ ီအေဟာင္းေလး ထက္စာရင္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ထူထူထဲထဲရွိမဲ႕အကၤ်ီမ်ိဳး သူ႕အတြက္ သိပ္ကို လိုအပ္ေနတာေတာ႕ အမွန္ပါ…

ဒီအခ်ိန္ေလးမွာ အသက္ ၃၅ႏွစ္ခန္႕ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာပလက္ေဖာင္းေလးအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ လာေနပါတယ္.. ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႕အမ်ိဳးသမီးဟာ သူ႕အနားအေရာက္မွာ ရပ္တန္႕လိုက္ျပီး သူ႕ကို ငံု႕ၾကည္႕လိုက္ကာ“ ဦးေလး.. ရွင္ေနေကာင္းရဲ႕လား” လို႕ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကား ဆိုလိုက္ပါတယ္..ၾကည္႕လိုက္တာနဲ႕ အမ်ိဳးသမီးဟာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အထက္တန္းလႊာက ျဖစ္မယ္ဆိုတာအဖိုးအိုက သိလို
က္ပါတယ္.. သူမဟာ လွပသစ္လြင္တဲ႕ ထူထူထဲထဲ ကုတ္အကၤ်ီကို၀တ္ဆင္ ထားပါတယ္… ျပီးေတာ႕လဲ သူမကို ၾကည္႕ရတာ ငတ္မြတ္ျခင္း၊ ဆာေလာင္ျခင္းဆိုတာကို ဘယ္ေသာခါမွ ခံစားခဲ႕ရဖူးပံု မေပၚပါဘူး.. ဒီလို အမ်ိးသမီးတစ္ေယာက္က သူနဲ႕ လာျပီး စကားေျပာဆို ပတ္သက္ဖို႕ဆိုတာ အေၾကာင္းကို မရွိပါ…သူဟာလည္း တစ္ျခား လမ္းသြားလမ္းလာေတြလိုဘဲ သူ႕ကို ရယ္စရာလုပ္ဖို႕စေနာက္ဖို႕ သက္သက္နဲ႕ စကားလာေျပာေနတာသာ ျဖစ္မွာပါ.. ဒါေၾကာင္႕လဲအမ်ိဳးသမီးကို “ ခင္ဗ်ား ကိုယ္႕လမ္းကို သြားပါ.. က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္းေနပါရေစလို႕ ” ေအာ္ဟစ္ျပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္..

အံ႕ၾသစရာက အမ်ိဳးသမီးဟာ ထြက္မသြားဘဲ ဆက္ျပီး ရပ္ေနတုန္းပါ…. ညီညာျပီးျဖဴေဖြး လွပေနတဲ႕ သြားေတြကို ေပၚေအာင္ ျပံဳးလိုက္ရင္းက “ ရွင္ဗိုက္ဆာေနသလား ” လို႕ သူ႕ကို ေမးျပန္ပါတယ္… “ မဆာပါဘူး က်ဳပ္ကသမၼတၾကီးနဲ႕ အတူတူ ညစာစားျပီးျပီ ခင္ဗ်ားသာ ခုခ်က္ျခင္းဒီကထြက္သြားစမ္းပါဗ်ာ ” လို႕ ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ ျပန္ေျဖ လိုက္ပါတယ္….အမ်ိဳးသမီးဟာ ထြက္ျပီး မသြားသလို အျပံဳးလဲ မပ်က္ပါဘူး.. ျပီးေတာ႕အဖိုးအိုရဲ႕လက္ေမာင္းေတြကို အသာအယာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္.. “ ဟာ ခင္ဗ်ားဘာလုပ္တာလဲ က်ဳပ္ေျပာျပီးျပီ.. က်ဳပ္ကို မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႕ ခင္ဗ်ားဒီေနရာက ထြက္သြားပါ.. ” လို႕ အဖိုးအိုက ေဒါသတၾကီး တံု႕ျပန္ပါတယ္..

ဒီအခ်ိန္မွာ ရဲအရာရွိ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပီး “ အစ္မၾကီး ျပႆနာ တစ္ခုခုျဖစ္ေနသလား.. ကၽြန္ေတာ္ ဘာမ်ား ကူညီေပးရပါမလဲ ” လို႕ ေမးပါတယ္..အမ်ိဳးသမီးက “ ဘာျပႆနာမွ မရွိပါဘူး ရဲအရာရွိၾကီးရယ္.. ဒီလူကိုထရပ္ႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္မ ၾကိဳးစားေနတာပါ.. ကၽြန္မကို တစ္ဆိတ္ေလာက္ကူညီေပးပါလားရွင္.. ” ရဲအရာရွိဟာ သူ႕ေခါင္းကို ကုတ္လိုက္ရင္း “ဒီအဖိုးၾကီး ဂ်က္ ဟာ ဒီေနရာမွာ ေနလာတာ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ ၾကာပါျပီ.. သူဟာဘယ္သူ႕ကုိမွေတာ႕ ဒုကၡ မေပးခဲ႕ပါဘူး.. သူ႕ကို ဘာမ်ားလုပ္မလို႕ပါလဲ ”လို႕ေမးလိုက္ပါတယ္..

“ရွင္ ဟိုနားက ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကို ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား.. ကၽြန္မ သူ႕ကိုအဲဒီဆိုင္ေလးထဲကို ေခၚသြားျပီး တစ္ခုခု ေကၽြးခ်င္တယ္… ျပီးေတာ႕လဲဒီေလာက္ခ်မ္းေအးလြန္းတဲ႕ ရာသီဥတုဒဏ္ကေန ခနေလးျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ကိုလြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တယ္.. ”

“ ခင္ဗ်ား ရူးေနသလား က်ဳပ္ အဲဒီအထဲကို မသြားခ်င္ဘူး ” ေျပာေနရင္းမွာဘဲသူ႕ကို သန္မာတဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ ေတြနဲ႕ ဆြဲထူမျခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္.. “ရဲအရာရွိၾကီး က်ုဳပ္ကိုလႊတ္ပါဗ်.. က်ဳပ္ေအးေအး ေဆးေဆး ေနပါရေစ..က်ဳပ္ဘာအမွားမွလဲ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး ” လို႕ အဖိုးအို ဂ်က္ဟာ အေၾကာက္အကန္ျငင္းမိပါတယ္..

“ ခင္ဗ်ားအတြက္ အေကာင္းဆံုး အေျခအေနကို ဖန္တီး ေပးတာေနတာကိုမမိုက္မဲခ်င္စမ္းပါနဲ႕” ရဲအရာရွိက ခပ္ထန္ထန္ သူ႕ကို ျပန္ေျပာပါတယ္..ေနာက္ဆံုးေတာ႕ အမ်ိဳးသမီးၾကီးနဲ႕ ရဲအရာရွိဟာ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႕ သူ႕ကိုေကာ္ဖီဆိုင္ေလးထဲကို ေရာက္ေအာင္ ဆြဲေခၚလာႏိုင္ခဲ႕ျပီး ဆိုင္ရဲ႕ အတြင္းဘက္ခပ္က်က် ေကာင္တာအနီးမွာ သူ႕ကို ထိုင္ေစလိုက္ပါတယ္.. အခ်ိန္က မနက္စာစားခ်ိန္ေက်ာ္သြားျပီး ေန႕လည္စာစားခ်ိန္လဲ မေရာက္ေသးတဲ႕ အတြက္ဆိုင္အတြင္းထဲမွာေတာ႕ လူသူ ရွင္းလင္းေနပါတယ္.. ဆိုင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာျဖစ္သူဟာစားပြဲေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီး သူတို႕ရဲ႕ စားပြဲမွာ လာရပ္ျပီး ေမးပါတယ္.. “ရဲအရာရွိ ခင္ဗ်ာ.. ဘာမ်ားျဖစ္လို႕ပါလဲ.. ဒီအဖိုးၾကီးက ခင္ဗ်ားတို႕ကိုဒုကၡမ်ားေပးေနလို႕လား ”

“ ဘာမွ ဒုကၡ မေပးပါဘူး… သူ႕ကို ဒီအစ္မၾကီးက ေကၽြးေမြးဖို႕ ေခၚလာတာပါ.. ”ရဲအရာရွိရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ “ အိုး ဒီေနရာဟာ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြနဲ႕သင္႕ေတာ္တဲ႕ေနရာ မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္ဟာလူၾကီးလူေကာင္းေတြ ၀င္ထြက္သြားလာ စားေသာက္တဲ႕ ဆိုင္ျဖစ္ပါတယ္..ဒီလိုလမ္းေပၚက လူတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္ထဲမွာ လာစားေနတာ သူမ်ားေတြေတြ႔သြားရင္ ဆိုင္ရဲ႕ စီးပြားေရးကို ထိခိုက္ပါလိမ္႕မယ္…” လို႔ဆိုင္မန္ေနဂ်ာက ေျပာလိုက္ပါတယ္..

“ ကဲ အမ်ိဳးသမီး ခင္ဗ်ားေတြ႔တယ္ မဟုတ္လား.. က်ဳပ္ေျပာခဲ႕သားဘဲ ..ဒီလိုေနရာကို က်ဳပ္မလာခ်င္ပါဘူးလို႕.. က်ဳပ္သြားေတာ႕မယ္..ဒီလိုေနရာမ်ိဳးကိုလဲ ဘယ္ေတာ႕မွ ထပ္မလာဘူး.. ” အဖိုးအို ဂ်က္ကသြားတစ္ေခ်ာင္းမွ မရွိေတာ႕တဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဖြင္႔ဟရင္း ေဒါသျဖစ္စြာေျပာလိုက္ပါတယ္..

အမ်ိဳးသမီးဟာ ဆိုင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာကို ေသခ်ာၾကည္႕လိုက္ျပီးျပံဳးျပလိုက္ရင္းက “ မန္ေနဂ်ာ.. ရွင္ ဒီလမ္းမၾကီးေပၚမွာ ရွိတဲ႕ အက္ဒီႏွင္႕ အဖြဲ႕ရဲ႕ ဘဏ္လုပ္ငန္းစုၾကီးကို သိတယ္ မဟုတ္လား. ” လို႕ေမးလိုက္ပါတယ္.. ဒီေတာ႕ မန္ေနဂ်ာက စိတ္မရွည္တဲ႕ေလသံနဲ႕ “ သိပါတယ္..သူတို႕ဟာ အပတ္စဥ္တိုင္း ကုမၸဏီ အစည္းအေ၀းကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆိုင္ရဲ႕အထူးခန္းမွာ အျမဲ လုပ္ပါတယ္.. ဘာျဖစ္လို႕ပါလဲ ” လို႕ျပန္ေျဖပါတယ္..အမ်ိဳးသမီးက “ ဒါဆိုရင္ သူတို႕ရဲ႕ အပတ္စဥ္ အစည္းအေ၀းေၾကာင္႕ရွင္တို႕ဆိုင္ရဲ႕ အစားအေသာက္ေတြ ပိုျပီး ေရာင္းခဲ႕ရတဲ႕ အတြက္ သူတို႕ဟာရွင္တို႕ ဆိုင္ကို တစ္ဘက္တစ္လမ္းက အက်ိဳးျပဳေနတယ္ ဆိုတာေတာ႕ ရွင္လက္ခံတယ္မဟုတ္လား.. ”

“အဲဒီကိစၥ ခင္ဗ်ားနဲ႕ မဆိုင္ဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္.. ” မန္ေနဂ်ာကေဒါသထြက္လာပံုရတဲ႕ ေလသံနဲ႕ ျပန္ေျပာပါတယ္..

“ကၽြန္မက အဲဒီ ဘဏ္လုပ္ငန္းစုရဲ႕ အမႈေဆာင္ အရာရွိခ်ဳပ္ မစၥ ပင္နီလုပ္ အက္ဒီ ပါ.. ”

“ဗ်ာ…. ” မန္ေနဂ်ာရဲ႕ အမူအယာက ခ်င္ျခင္းဘဲ ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္..

အမ်ိဳးသမီးက ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ျပံဳးလိုက္ရင္း “ကၽြန္မက ခါတိုင္းလုပ္တဲ႕အဲဒီပြဲနဲ႕ မတူတဲ႕ စားေသာက္ပြဲေလး တစ္ခုကို အခု လုပ္ခ်င္ပါတယ္..ရွင္တို႕ဆိုင္ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ယူလာခဲ႕ပါ.. ”

စားပြဲမွာ ရပ္ေနဆဲျဖစ္တဲ႕ ရဲအရာရွိကုိ တစ္ခ်က္ၾကည္႕လိုက္ျပီး “

ရဲအရာရွိၾကီးကိုလည္း ကၽြန္မတို႕နဲ႕အတူတူ စားေသာက္ဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္.. ”

“ေတာ္ပါျပီခင္ဗ်ာ ေက်းဇူးပါ.. ကၽြန္ေတာ္က တာ၀န္ခ်ိန္တြင္း ျဖစ္ေနပါတယ္….”

“ဒါဆိုရင္ အျပန္ကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္ေတာ႕ ယူသြားပါရွင္.. ”

“ေကာင္းပါျပီဗ်ာ .. ေကာ္ဖီေတာ႕ ယူသြားပါ႕မယ္.. ”



ရဲအရာရွိစကား အဆံုးမွာ မန္ေနဂ်ာက

“ကၽြန္ေတာ္ ရဲအရာရွိ ယူသြားဖို႕အတြက္ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ ယူလာေပးပါ႕မယ္..ဒီ၀ိုင္းအတြက္လဲ အေကာင္းဆံုး အစားအေသာက္ေတြကို ယူလာခဲ႕ပါ႕မယ္ ခင္ဗ်ာ ”လို႕ေျပာျပီး မန္ေနဂ်ာက စားပြဲကေန ထြက္ခြာသြားပါတယ္..

မန္ေနဂ်ာ ျပန္အထြက္ကိုေစာင္႕ျပီး ရဲအရာရွိက အမ်ိဳးသမီးကို “ ခင္ဗ်ားသူ႕ကို လူမွန္ေနရာမွန္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္တာဘဲ ” ဟုလွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္..

“ ကၽြန္မ ဒီလိုေတာ႕ မရည္ရြယ္ပါဘူး… ကၽြန္မ အေနနဲ႕ အန္ကယ္ ဂ်က္ ကိုဒီေခၚလာတာ အေၾကာင္း အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္..” ေျပာရင္းက အမ်ိဳးသမီးဟာထိုင္ခံုေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္. အဖိုးၾကီးဘက္ကို လွည္႕ျပီး စကားစတင္ေျပာပါတယ္..

“ အန္ကယ္ ဂ်က္ ရွင္ကၽြန္မကို မွတ္မိလား.. ”

အဖိုးအို ဂ်က္ဟာ အမ်ိဳးသမီးၾကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာစူးစမ္းစြာၾကည္႕ေနရင္းက “ က်ဳပ္ထင္တာ.. ခင္ဗ်ားဟာ က်ဳပ္ကိုရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိေနပံုဘဲ”

“ဟုတ္ပါတယ္ .. ကၽြန္မက အရင္တုန္းကထက္စာရင္ ရင္႕ေရာ္သြားခဲ႕ပါျပီ..အခုအခ်ိန္မွာ ဟိုအရင္ အခ်ိန္တုန္းက ထက္စာရင္ ေငြေၾကးဥစၥာ အရာရာျပည္႕စံုေကာင္း ျပည္႕စံုေနျပီလို႕ ဆိုႏိုင္ေပမဲ႕ ကၽြန္မ ငယ္စဥ္ကာလတုန္းကရွင္ ဒီဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္ ကၽြန္မဟာ ေအးခဲေနတဲ႕ခုလိုရာသီမ်ိဳးမွာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႕ လမ္းတကာ ေလွ်ာက္ျပီး အစားေလးတစ္လုပ္အတြက္ အလုပ္ေတာင္းခဲ႕ရဖူးတဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ဘယ္ေတာ႕မွမေမ႕ပါဘူးရွင္…”

“ အစ္မၾကီး”

ရဲအရာရွိထံမွာ အံ႕ၾသတၾကီး ေလသံက လႊတ္ခနဲ ထြက္က်လာပါတယ္.. ဒီလိုဂုဏ္သေရရွိ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာေလွ်ာက္သြားခဲ႕ ဖူးတယ္ ဆိုတာကို သူဘယ္လို လုပ္ျပီး ယံုႏိုင္မွာလဲ..

အမ်ိဳးသမီးက သူ႕ဘ၀ေနာက္ေၾကာင္းကို စတင္ျပီး ရွင္းျပပါတယ္.. “ ကၽြန္မဟာအဲဒီအခ်ိန္က ေကာလိပ္ေက်ာင္းက ထြက္လာကစ ဒီျမိဳ႕ကေလးကို အလုပ္ရွာဖို႕ေရာက္လာပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕ ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ အလုပ္တစ္ခုတစ္ေလမွကို ေတာ္ေတာ္နဲ႕ရွာလို႕မရခဲ႕ပါဘူး.. ဘယ္သူကမွ အလုပ္မခန္႕ခဲ႕ၾကပါဘူး… ေနာက္ဆံုးေတာ႕လက္ထဲမွာ ျပားေစ႕ေလး အနည္းငယ္က လြဲလို႕ ဘာမွ မက်န္ေတာ႕တဲ႕အခါ ကၽြန္မငွားေနတဲ႕ အခန္းပိုင္ရွင္က အခန္းငွားခ မေပးႏိုင္ေတာ႕တဲ႕ ကၽြန္မကုိေမာင္းထုတ္လိုက္ပါတယ္.. ဒီလိုနဲ႕.. ေဖေဖာ္၀ါရီလရဲ႕ ျပင္းလြန္းတဲ႕အေအးဒဏ္ေအာက္မွာ ခိုနားရာမရွိ၊ ငတ္ျပတ္ဆင္းရဲစြာနဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာေလွ်ာက္သြားေနခဲ႕ရင္း ဒီေနရာေလးကို စားစရာ တစ္ခုတစ္ေလ ရလို ရျငားေရာက္လာခဲ႕ပါတယ္.. ”

အဖိုးၾကီးဂ်က္ဟာ ပါးစပ္ကို ဟလိုက္ျပီး “ အိုး က်ဳပ္မွတ္မိျပီ… က်ဳပ္ဟာဟိုနားက ေကာင္တာမွာ ရပ္ေနခဲ႕တယ္. ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကိုေမးတယ္.. အစားအေသာက္နည္းနည္းေပးပါ.. ဆိုင္မွာရွိတဲ႕ အလုပ္ကို လုပ္ေပးပါ႕မယ္လို႕ေျပာခဲ႕တယ္ေလ. က်ဳပ္က ဆိုင္၀န္ထမ္း မဟုတ္တဲ႕ အျပင္လူကို အလုပ္ခိုင္းတဲ႕အခ်က္ဟာ ဆိုင္ရဲ႕ စည္းကမ္းခ်က္ကို ေဖာက္ဖ်က္ရာက်တဲ႕အတြက္ အလုပ္မေပးႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာခဲ႕တယ္.. ”

“ဟုတ္ကဲ႕ .. ကၽြန္မသိပါတယ္ အန္ကယ္ဂ်က္.. ျပီးေတာ႕ ရွင္ဟာ ကၽြန္မ တစ္သက္ျမင္ဖူးသမွ်ထဲမွာ အၾကီးဆံုးျဖစ္တဲ႕ အသားညွပ္ ဆင္းဒ၀စ္ၾကီးတစ္ခုနဲ႕ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ေပးျပီးေတာ႕ ဟိုေထာင္႕နားက စားပြဲမွာ သြားထိုင္စားပါလို႕ေျပာခဲ႕တယ္. ကၽြန္မက ရွင္ ကၽြန္မေၾကာင္႕ ျပႆနာတစ္ခုခု ျဖစ္မွာကိုစိုးရိမ္ေနခဲ႕ေပမဲ႕ ရွင္က ကၽြန္မ အတြက္ က်သင္႕ေငြကို ေကာင္တာမွာသြားရွင္းေနတာ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္.. ဒီေတာ႕မွ အားလံုး အဆင္ေျပသြားျပီဆိုတာသိမွ စိတ္ခ်လက္ခ်နဲ႕ အစားကို စားႏိုင္ခဲ႕တယ္.. ”

“ခင္ဗ်ား ဒီေနာက္ပိုင္း အလုပ္ရသြားခဲ႕သလား.. ” အဖိုးဂ်က္ကအမ်ိဳးသမီးၾကီးကို ေမးလိုက္ပါတယ္..

“ဟုတ္တယ္.. သိပ္မၾကာခင္မွာ ကၽြန္မဟာ အလုပ္တစ္ခုကို ရလိုက္တယ္..အလုပ္လုပ္တဲ႕ အခါ သူမ်ားေတြထက္ပိုျပီး အလုပ္မွာ ေစတနာထားတယ္..ၾကိဳးစားတယ္.. ကၽြန္မက ငတ္ျပတ္တဲ႕ ဘ၀ကို ေရာက္ခဲ႕ဖူးေတာ႕ ဒီဘ၀ကိုျပန္မသြားခ်င္ဘူးေလ.. ဒီေတာ႕ ဘာလုပ္သလဲ… သူမ်ားထက္ ပိုၾကိဳးစားရတာေပါ႕ကၽြန္မရဲ႕ လံု႕လ ၀ရိယေကာင္းမႈေၾကာင္႕ မၾကာခင္မွာ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းတစ္ခုကို ထူေထာင္လာႏိုင္ခဲ႕တယ္.. ကံတရားရဲ႕ ေဖးမမႈလဲ ပါတာေပါ႕ေလ.. ”အမ်ိဳးသမီဟာ သူမရဲ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဆြဲဖြင္႕လိုက္ပါတယ္.. ျပီးေတာ႕လိပ္စာကဒ္ျပားေလး တစ္ခုကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရင္းက

“ရွင္ ဒီမွာ စားေသာက္ျပီးစီးတဲ႕အခါ ဒီလိပ္စာေလးအတိုင္းေရာက္ေအာင္သြားျပီး ကၽြန္မရဲ႕ ကိုယ္ေရးအရာရွိနဲ႕ သြားေတြ႔ေစခ်င္တယ္..ကၽြန္မတို႕ ကုမၸဏီမွာ ရွင္႕အတြက္ သင္႕ေတာ္တဲ႕ အလုပ္တစ္ေနရာကို သူစီစဥ္ေပးလိမ္႕မယ္.. ျပီးေတာ႕ ရွင္႕အတြက္ အ၀တ္အစား၀ယ္ဖို႕၊ ေနထိုင္စားေသာက္ဖို႕ ေငြတစ္ခ်ိဳ႕ကို သူ ထုတ္ေပးလိမ္႕မယ္.. ရွင္ကိုယ္႕ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ ရပ္တည္ႏိုင္တဲ႕ တစ္ေန႕အထိ ေထာက္ပံ႕ပါလိမ္႕မယ္..ရွင္ ဘယ္လို အကူအညီဘဲ လုိလို ကၽြန္မဆီ လာခဲ႕ပါ… ကၽြန္မ ရွင္႕အတြက္အျမဲတမ္း တံခါးဖြင္႕ထားပါတယ္ အန္ကယ္ဂ်က္.. ”

အဖိုးအုိ ဂ်က္ရဲ႕ ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာရင္းက “ခင္ဗ်ားကိုဘယ္လို ေက်းဇူးတင္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ… ”

“ေက်းဇူးတင္ဖို႕ မလိုပါဘူး အန္ကယ္ ဂ်က္ရယ္.. ကူညီထိုက္သူကို ကူညီရတာ၀မ္းေျမာက္စရာပါ.. ရွင္႕ရဲ႕ စာနာ ေထာက္ထား တတ္တဲ႕ စိတ္ထားေလးကိုကၽြန္မဘယ္ေတာ႕မွ မေမ႕ပါဘူး.. ရွင္ေကၽြးခဲ႕တဲ႕ ဆင္းဒ၀စ္နဲ႕ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ဟာ ကၽြန္မဘ၀မွာ တန္ဖိုးအၾကီးဆံုး အရာေတြပါ… ဘယ္လိုမွတန္ဖိုးျဖတ္လို႕မရပါဘူး.. ကၽြန္မကို ခုလို ကူညီတတ္ျခင္းရဲ႕ လမ္းစကိုလမ္းျပခဲ႕တဲ႕ သူကလဲ အန္ကယ္ဂ်က္ ကိုယ္တိုင္ပါ”

စားေသာက္ေနတဲ႕ အဖိုးအိုဂ်က္ကို ႏႈတ္ဆက္ျပီးေနာက္ အမ်ိဳးသမီးနဲ႕ရဲအရာရွိဟာ ေကာ္ဖီဆိုင္ရဲ႕ အျပင္ဘက္ကို ထြက္လာ ၾကပါတယ္..ဆိုင္ေရွ႕အေရာက္မွာ တစ္ေယာက္တစ္လမ္း ထြက္ခြာမသြားခင္ ဆိုင္အ၀နားမွာေခတၱရပ္ျပီး အမ်ိဳးသမီးဟာ ရဲအရာရွိကို ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုပါတယ္..

“ ရွင္႕ရဲ႕ အကူအညီအတြက္ ေက်းဇူးအထူး တင္ပါတယ္ ရဲအရာရွိမင္းရယ္.. ”

“အိုး ေက်းဇူးတင္ဖို႕ မလိုပါဘူး မစၥ အက္ဒီ.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာင္ေက်းဇူးတင္ရမွာပါဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႕ သိပ္ထူးဆန္း အံ႕ၾသစရာအျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္.. ဘယ္ေတာ႕မွ ေမ႕ႏိုင္မဲ႕ အျဖစ္အပ်က္လဲမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ႕ ရင္ထဲကို ေတာ္ေတာ္ ထိပါတယ္.. ခင္ဗ်ားရဲ႕ေကာ္ဖီအတြက္လဲ ေက်းဇူးပါ မစၥ အယ္ဒီ.. ”

ရဲအရာရွိရဲ႕ လက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္ကို သတိရလိုက္မိတဲ႕ အမ်ိဳးသမီးဟာ “အိုးရွင္ ေကာ္ဖီကို ဘယ္လို ေသာက္တယ္ ဆိုတာ ေမးဖို႕ ကၽြန္မ ေမ႕သြားတယ္ အခုယူလာတာ ဘလက္ေကာ္ဖီ သက္သက္ဘဲ ထင္တယ္.. ႏို႕ ျဖစ္ျဖစ္ သၾကားျဖစ္ျဖစ္ထပ္ယူမလား. ”

ရဲအရာရွိဟာ လက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္ကို ငံု႕ၾကည္႕လိုက္ရင္းက ျပံဳးလိုက္ျပီးေတာ႕“ကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ သၾကားေတြ ႏို႕ေတြ မလိုေတာ႕ ပါဘူးဗ်ာ.. ဒီေန႕ ခင္ဗ်ားအန္ကယ္ ဂ်က္ကို ေပးလိုက္တဲ႕ ေစတနာေမတၱာေတြက အဲဒီအရာေတြထက္ ခ်ိဳပါတယ္..တန္ဖိုးၾကီးလွပါတယ္.. ေစတနာ ေမတၱာ နဲ႕ ေက်းဇူးသိတတ္ျခင္းဆိုတဲ႕ အရာေတြဟာဘယ္အရာနဲ႕မွ မတူေအာင္ ခ်ိဳျမိန္လြန္း လွပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ႕ ရင္ထဲမွာလဲ ဒီအခ်ိဳဓာတ္ေတြ ကူးစက္ျပီး ေနာက္ထပ္ဘယ္လို သၾကားမွ မလိုေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ..” လို႕ ေျပာလိုက္ပါေတာ႕တယ္..


Share from facebook
Yanကင္းThar

Posted in: ရသစာေပ