ဇြန္ ၁၂၊ ၂၀၁၂
ဂ်ီးေဒၚ
တေယာက္ ေျခေထာက္ႏွင့္ ေျမၾကီး ထိသည္ေတာင္ မထင္။ တသက္ႏွင့္တကိုယ္ သည္လို
အခြင့္အေရးမ်ိဳး အိပ္မက္မ်ွမမက္ခဲ့ဘူး။ ေခတ္ေျပာင္းေနျပီ ဆိုတာ မယံုခဲ့တဲ့
ဂ်ီးေဒၚတေယာက္ ဒီသတင္း ၾကားကတည္းက ေခတ္ေျပာင္းတယ္
ဆိုတာကိုအယံုၾကီးယံုသြားျပီ။ သူမ်ားနိုင္ငံေတြမွာေတာ့
ဒီလိုစီမံကိန္းေတြရွိတယ္ ဆိုလား။ သာဂိတို႔ ့ေျပာေနတာ…ၾကားဖူးသည္။ တကယ္ဆို
ကုိယ့္တိုင္းျပည္သယံဇာတေတြ ဒီေလာက္ ၾကြယ္၀ေနတာ။“ကမၻာ တ၀ွမ္းလံုးက စီးပြားေရးသမားေတြ သြားရည္ တမ်ားမ်ား၊ အာသာတငမ္းငမ္း၊ ေခၚေတာကုလား ငမ္းသလိုငမ္းငမ္း…”
ဂ်ီးေဒၚတေယာက္တည္း အေတြးကေန တဆင့္ ပါးစပ္ကပါ လႊတ္ခနဲ အသံထြက္ ေရရြတ္မိေနတုန္း
“ဂ်ီးေဒၚ ေခၚေတာကုလား နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိတယ္လား။ ဒါဆို ဘဂၤါလီ ကုလားေတြနဲ႔လဲ အဆက္အသြယ္ရွိနိုင္တယ္။ ဂ်ီးေဒၚ အမ်ိဳးထဲမွာ ရုွိဟင္ဂ်ာရွိသလား။ အင္းးး ေနာက္ျပီး … ဟို … ဟို … အေရးထဲ ကိုယ္ထြင္ထားတဲ့ စကားလံုး ကိုယ္ ေမ့ေနျပန္ျပီ။ အဲ …အဲ … မြတ္စလင္ ကုလားေတြ နဲ႔့ေကာ အဆက္အသြယ္ ရွိသလား။ မွန္မွန္ ေျဖပါ”
ေလသံ ခပ္တင္းတင္း ေၾကာင့္ ဂ်ီးေဒၚ ရုတ္တရက္ ေၾကာင္သြားသည္။
အို… ငါ့ဖာသာ စိတ္ထဲရွိတာ ေရရြတ္ ေနတာ။ ဘယ္သူမ်ား လာအမိန္႔ေပး ေနရတာတံုး။ ေလသံကေကာ မာလွခ်ည့္လား။ ဟင္းးး ဂ်ီးေဒၚကိုမ်ား ဘာမွတ္ေနလဲ။ အရင္လို ကန္စြန္းရြက္ စားျပီး အားမရွိတဲ့အဖြားအို တံုခ်ိ
မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ နိုင္ဂံေဒၚ ဆိုလား … ေဒၚနိုင္ဂံ ဆိုလား … ထားပါေတာ့ေလ၊ ဘယ္သူမွန္းေတာ့ မသိဘူး၊ ေစတနာရွင္ တေယာက္ေယာက္ပဲ လား မသိ။ အဲဒီ သူၾကီးက ဂ်ီးေဒၚတုိ႔လို သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြကို ေထာက္ပံ့ေၾကးေတြ ေပးေတာ့မယ္ … တဲ့။ လူတန္းေစ့ေအာင္ စားရ ၀တ္ရ ေတာ့မယ္။ အမယ္… သူမ်ားတိုင္းျပည္က အဖိုးၾကီး အဖြါးၾကီးေတြလို ကမၻာလွည့္ ခရီးေတာင္ ထြက္ခ်င္ ထြက္ နိုင္ေနမွာ။ ဒီလို ကံဇာတာ ဆန္းလဂ္ ဖလမ္းဖလမ္း တက္ ေနေသာဂ်ီးေဒၚ ကို ဘယ္သေကာင့္သား ငပါမႊားကမ်ား မနာလို မရွဳစိမ့္ … အာနာခြါနာေတြ ျပေနရသတံုး။
မုန္းမုန္း နဲ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … ေၾသာ … ရြာလူၾကီး ဖြတ္ေဆာ္ၾကမ္းပါလား။
“ဟဲ့ … ဖြတ္ေဆာ္ၾကမ္း။ ငါ့စိတ္ကူးအေတြးနဲ႔ငါေနတာ။ ဘာေတြ လာဖြ ေနတာလဲ။ နင့္ နံမယ္ကို ဖြေဆာ္ၾကမ္း လုိ႔ ေျပာင္းဖို႔ ေကာင္းတယ္။ တကထဲ၊ ဟို ေနရာ လိုက္ဖြ … ဒီေနရာ လိုက္ဖြ။ ရြာလူၾကီးလုပ္ျပီး ၾကီးတဲ့အမွဳ ေသးေအာင္၊ ေသးတဲ့အမွဳ ပေပ်ာက္ေအာင္ မလုပ္ဖူး။ ျပႆနာကို မီးထြန္းရွာေနတာဘာသေဘာလဲ”
ဂ်ီးေဒၚ က ခပ္တင္းတင္း ေလး ေဟာက္လိုက္ရာ
“အို… အို … ဂ်ီးေဒၚကလည္း စိတ္မရွိပါနဲ႔။ ၾကီးတဲ့ အမွဳကို ေသးေအာင္လည္း လုပ္ပါတယ္ဗ်။ ကိုယ့္ဖက္ျပန္လွည့္လာမယ့္ ၊ အမွဳပတ္လာမယ့္ အမွဳမ်ိဳးဆုိ ဘယ္ေလာက္ၾကီးၾကီး ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တာပဲ။ သက္ေသေတာင္ သတ္ေသခိုင္းလိုက္တယ္၊ ေအးေရာ… ဟဲဟဲ။ ပိုင္ပါတယ္ ဗ်။ က်ေနာ္က အနုပညာသမားေတြ နဲ႔ နီးနီးစပ္စပ္ ရွိေတာ့ သူတုိ႔ေတြဆီက ဇာတ္ညႊန္းေရးနည္းတိုႊ၊ ဒါရိုက္တာလုပ္နည္းတုိ႔ တတ္ျပီးသား”
“အင္းး တတ္ျပီးသားမိုလုိ႔ပဲ။ လုပ္လိုက္ရင္ ကေသာင္းကနင္းနဲ႔၊ ေျခရာလက္ရာေတြ ေပၚလြန္းလို ့ဘယ္သူမွ မယံုဘူးဟဲ့”
“ဂ်ီးေဒၚသာ မယံုတာ။ က်ေနာ္ စိတ္ဒတ္စစ္ဆင္ေရး လုပ္ျပီး ဖြလိုက္တာ၊ တင္မယ္တကဲကဲ ေဖာ္ပင္လန္ဂဒုက လူေတြေတာ့ အိမ္ေတာင္ မျပန္နိုင္ေတာ့ဘူး။ အိမ္သာနက္ ထဲမွာ တိုက္ပြဲေတြ ျပင္းထန္ေနျပီ … ဟိဟိ။ အခု ဆိုက်ေနာ္ တီထြင္တဲ့ မီးသီးယာကို မီးသီးယာနဲ႔တိုက္ ဆိုတဲ့ ေပၚလစီအရ ဖြ၀က္ျခံ ေတြ ေဆာက္ထားျပီ။ ဖြမူးလဲတုိ႔ ဖြမူးေပၚ တုိ႔ကို ဖြဘုတ္ေတြ တေယာက္ တအုပ္ေပးျပီး ဖြခိုင္းလိုက္တာ တရြာလံုးကို ေျဗာင္းဆန္ေနေတာ့တာပဲဗ်ာ”
ေျပာေျပာ ဆိုဆို ဖြေဆာ္ၾကမ္း တေယာက္ ရြာလည္လမ္း တေလွ်ာက္ ကြတကြတေလွ်ာက္ကာ ေတြ႔သမွ် ၀င္ဖြ သြားေလရာ တရြာလံုး ျမင္မေကာင္း ရွဳမေကာင္း ပြစာၾကဲ ေနသည္ကို မသက္မသာ ေတြ႔လိုက္ရေလ၏။
ထိုစဥ္ ယိုင္နဲ႔ပန္းလ် ေနေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ သာေခြယိုင္လာေသာ တူေတာ္ေမာင္သာဂိကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ လူကသာ သာေခြယိုင္ ေနေသာ္လည္း ပါစပ္က ေတာ့ ေဒါမာန္ပါပါျဖင့္ ေရရြတ္လ်က္
“ေတာက္ … ေျပာေတာ့ မမွန္မကန္ သတင္းေတြ ဖြ ရင္ အေရးယူမယ္ တဲ့။ သူ႔ပေထြးကခ်ည္း လိုက္ဖြတာ။ သူ႔ပေထြး ရဲ႕ မီးသီးယာကို အရင္ အေရးယူရမွာဟင္းးးး”
“သာဂိ … တူေလး… ၊ သာဂိ… ဘယ္လို ျဖစ္လာတာတံုး”
“ေျပာခ်င္ပါဘူးဂ်ီးေဒၚရာ။ ဖြေဆာ္ၾကမ္း အုပ္စု ရဲ႕ ေထာင္ေခ်ာက္ကို ေထာင္ေခ်ာက္မွန္း သိသိၾကီးနဲ႔ ၀င္တိုးၾကတာ စိတ္နာလုိ႔ပါ။ တင္မယ္ တကဲကဲ ေဖာ္ပင္လန္ မီးသီးယာ ဂဒုက လူေတြအိမ္သာနက္ထဲမွာ ခ်ကုန္ၾကျပီ။ ေခၚလုိ႔လဲ မရတားလုိ႔လဲ မရ။ ၾကာလာရင္ အားလံုး ဒုကၡ ေရာက္ကုန္ေတာ့မယ္ဗ်။ ၾကားလားသူတုိ႔ အသံေတြ”
ဂ်ီးေဒၚလည္း သာဂိေျပာတဲ့ အသံမ်ားလာရာ ကို အာရံုစိုက္နားေထာင္ လိုက္ရာ…
“ အကုန္ေမာင္းထုပ္”
“ခ်”
“သတ္ပစ္”
“အဆိပ္ေတြ ခပ္ကုန္ျပီ တဲ့”
“အလယ္ကိုင္တာေတြ ဖမ္းမိတယ္တဲ့။ လက္ေတာ္ထဲမွာ ေရွာက္သီးေဆးျပားေတြ ေတြ႔တယ္ တဲ့”
“အဲဒီဖြစာ…က အတည္ျပဳ ခ်က္ မခ်က္ရေသးပါဘူး။ အတည္ျပဳခ်က္ ခ်က္ျပီး မွ ပူစပ္ပူေလာင္ျဖစ္ေအာင္ (@#)ေအာ္သီးေလး အုပ္ျပီး ဆက္ဖြမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း”
“ေဟ့…ဖြမသား။ အတည္ျပဳခ်က္ မခ်က္ရေသးပဲ နဲ႔ ဖြရေအာင္ငါတို႔ကို သံပုရာသီး မွတ္လုိ႔လား။ ( (@##$) ပဲ ထင္တယ္ကြ။ ဖြ နဲ႔ ေမ်ာက္မူးလဲစပ္ၾကား သားရဲ ့”
“၀ုန္းဒိုင္းဒက္…ဒက္ဒက္ဒက္”
“အေရးေတာ့ ေပၚျပီတဲ့။ ၁၄၄။ ၄၁၂။ ၄၁၃။ ဒီတပတ္ဒီဂဏန္းေတြ အာလိုက္ဦးမယ္။ အျပီးေပါက္ ဂဏန္းေတြ ထင္တယ္”
“ညေရာ ေန႔ေရာ မထြက္ရေတာ့ဘူး… တဲ့။ ေတပီၾဆာ”
“နင္ တုိ႔ က ဖြေကာင္းရံုဖြ။ ဟိုမွာ အလစ္ေခ်ာင္းေနတဲ့ ေကာင္ေတြက ေလာင္ခ်ာေတြနဲ႔ လာကုန္ျပီ။ ျပန္ပစ္ေလ ဖြမသားေတြ ရဲ႕။ လက္နက္ မရွိတဲ့လူေတြမွ ပစ္ေကာင္းရဲ႕လားဟဲ့”
ဒိုင္းးးးးဒိုင္းးးးးဒက္…ဒက္…ရႊီးညြန္႔ မေအးညြန္႔၊ ဖရံုညြန္႔၊ ဘူးညြန္႔။
အိုးးးးသူတုိ႔ဆီက အသံေတြကို နားေထာင္ရင္း ဂ်ီးေဒၚ နားေတြ အူလာ၊ မ်က္စိေတြေ၀လာ။ ေခါင္းထဲက တရိပ္ ရိပ္ မူးလာ။ ေနာက္ဆံုးေလာကၾကီး တခုလံုး ေမွာင္အတိၾကသြားေလေတာ့သည္။
###############
“ဂ်ီးေဒၚ…ဂ်ီးေဒၚ…ဗ်ိဳး…ဂ်ီးေဒၚ ေန႔ခင္းေၾကာင္ ေတာင္ၾကီး ကန္စြန္းရြက္စည္းၾကီး ကိုင္ျပီး အိပ္ေနလိုက္တာ”
ဆူညံ ဆူညံ သာဂိ အသံၾကီးေၾကာင့္ ရုတ္တရက္ လန္႔ နိုးသြားရာ လက္ထဲမွ ကန္စြန္းရြက္စည္းၾကီးကို ၾကည့္ျပီးေန႔ခင္း ေၾကာင္ ေတာင္ အိပ္မက္မက္ေနပါလားလုိ႔ သေဘာေပါက္သြားသည္။
တဆက္တည္း အိပ္မက္ထဲမွ မဟာ အခြင့္အေရးၾကီးကို လက္လႊတ္ဆံုးရွံဳး လိုက္ရျပီဟူေသာ အသိက ရင္ထုမနာ ၀င္ေရာက္လာရာ “ဖြမသားေတြ ဖြရင္း ဖြရင္း သူတုိ႔ပါ ပြကုန္ပါေစေတာ္” လုိ႔ က်ိန္စာ တိုက္လိုက္မိေလသတည္း။ ။
0 ကြန္မန့္ေရးရန္:
Post a Comment