သန္လ်င္ျမိဳ႕တြင္ေတြ႔ရေသာ ၁၇ရာစု အတြင္းက တည္ေဆာက္ထားသည့္
ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခိုးေေက်ာင္း (Church)တေက်ာင္း။ သန္လ်င္ျမိဳ႕သည္
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ခရစ္ယာန္ သာသနာ ကို ေပၚတူဂီမ်ားႏွင့္အတူ
အေစာဆုံးေရာက္ရွိေသာ ေဒသျဖစ္
င္ငံကို သိမ္းပိုက္ျပီးေနာက္ပိုင္းမ
ရတုကဗ်ာဖဲြ႔ဆိုမႈတြင္ တံခြန္စိုက္ျဖစ္ေသာ ေတာင္ငူဘုရင္ နတ္သွ်င္ေနာင္ မင္းသားသည္ ဟံသာဝတီ ဆင္ျဖဴမ်ားရွင္ မင္းတရားႀကီး၏ ေျမးေတာ္ျဖစ္၍ သကၠရာဇ္ ၉၄၆-ခုႏွစ္တြင္ ေတာင္ငူနန္းကို စိုးစံေတာ္မူေသာ ေရႊနန္းတည္မင္း ေခၚ မင္းရဲ သီဟသူ၏ သားေတာ္ႀကီး ျဖစ္ေလသည္။တ္သွ်င္ေနာင္သည္ မင္းသားငယ္ဘဝကပင္ ဆင္စီး၊ ျမင္းစီး၊ ထားခုတ္၊ လွံထိုး အမ်ိဳးမ်ိဳး တတ္ေျမာက္ေတာ္မူသျဖင့္ လက္႐ံုးရည္ျဖင့္ အမႈေတာ္ထမ္းရာတြင္ မ်ားစြာထင္ရွားေက်ာ္ေစာလွေသ
နတ္သွ်င္ေနာင္သည္ မင္းသားငယ္ဘဝကပင္ ဆင္စီး၊ ျမင္းစီး၊ ထားခုတ္၊ လွံထိုး အမ်ိဳးမ်ိဳး တတ္ေျမာက္ေတာ္မူသျဖင့္ လက္႐ံုးရည္ျဖင့္ အမႈေတာ္ထမ္းရာတြင္ မ်ားစြာထင္ရွားေက်ာ္ေစာလွေသ
နတ္သွ်င္ေနာင္ မင္းသား၏ ခမည္းေတာ္ မင္းရဲသီဟသူသည္ သကၠရာဇ္ ၉၆၄-ခုႏွစ္ နတ္ေတာ္လတြင္ ေတာင္ငူေရႊနန္းကို အသစ္ထပ္မံ ဘန္ဆင္းေတာ္မူ၍ ေတာင္ငူဘုရင္ဟူေသာအမည္ျဖင့္
နတ္သွ်င္ေနာင္သည ္ေစာင္းညႇင္း တီးမႈတ္မႈ၌ လိမၼာလွသည့္ျပင္ ကဗ်ာဖဲြ႔ဆိုသီကံုးမႈ၌လည္း ဝါသနာထံုသည္။
ျမန္မာျပည္၌ အထြတ္အျမတ္သို႔ေရာက္ေတာ္မူၾ
နတ္သွ်င္ေနာင္မင္းသားသည္ သကၠရာဇ္ ၉၇၀-ခုႏွစ္ ဝါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ ၆-ရက္ ေသာၾကာေန႔တြင္ ဘခင္၏အ႐ိုက္အရာ ျဖစ္ေသာ ေရႊထီးေရႊနန္းကို စိုးစံေတာ္မူသည္။ ထုိႏွစ္တြင္ပင္ အဝမင္းျပည္ေသာ အေနာက္ဘက္လြန္ မင္းတရားသည္ ေတာင္ငူသို႔ ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ေတာ္မူေလသည
အေနာက္ဘက္လြန္မင္းတရားႀကီးသ
ေတာင္ငူဘုရင္ နတ္သွ်င္ေနာင္သည္ အိမ္ေရွ႕မင္းအျဖစ္ႏွင့္ရွိစ
ကုလားငဇင္ကာကလည္း “ေကာင္းပါၿပီ၊ ကၽြႏု္ပ္တြင္ ယခုအင္အားနည္းသည့္အခိုက္ ျဖစ္ပါသည္။ ဂိုဝါစစ္ဘုရင္ထံသုိ႔ ေစလႊတ္၍ သေဘၤာလူသူေတာင္းပါမည္။ အမႈရွိလွ်င္လည္း တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီပါမည္” ဟု စာျပန္သည္။
ထိုေနာက္ မ်ားမၾကာမီ နတ္သွ်င္ေနာင္ထံမွ ေပါတုဂီ (ေပၚတူဂီ) ဗိုလ္မွဴးငဇင္ကာအား အထက္ ကတိရွိသည့္အတိုင္း အကူ အညီ လာေစခ်င္ေၾကာင္း စာေရာက္လာျပန္သျဖင့္ ငဇင္ကာသည္ ကုလားျဖဴ၊ ကပၸလီ၊ အေျမာက္၊ ေသနတ္ အျပည့္အစံု ႏွင့္ ဇြင္ေဒကရသီယာ ကို ႀကီးၾကပ္ေစၿပီးလွ်င္ ေတာင္ငူသို႔ ခ်ီတက္ေစသည္။
ဇြင္ေဒကရသီယာ၏ တပ္သည္ ေတာင္ငူသုိ႔ ခ်ီတက္လာျခင္း
သကၠရာဇ္ ၉၇၄-ခုႏွစ္ ဝါေခါင္လတြင္ သံလ်င္စား ေပၚတူဂီဗိုလ္မွဴး ကုလားငဇင္ကာက လႊတ္လိုက္ေသာ ဇြင္ေဒကရသီယာ ၏ တပ္သည္ ေရေၾကာင္းခ်ီတက္၍ လာသည္။ ကုလားတုိ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ မုတၱမစား ေစာဗညားဒလလည္း ၾကည္းေၾကာင္း ခ်ီတက္၍ လာသည္။ ထိုအခိုက္ ေက်ာက္ေမာ္တြင္ တပ္ခ်၍ေနေသာ မင္းရဲေက်ာ္စြာသည္ ကုလားမ်ားတက္လာသည္ကို ႐ုတ္တရက္ျဖစ္သျဖင့္ မသိရဘဲ အေျမာက္စိန္ေျပာင္းသံကို တခ်က္ၾကားရမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးမ်ားကို ဆင့္ေခၚစီရင္၍ ခုခံတုိက္ခိုက္ေလသည္။ သုိ႔ ခုခံတိုက္ခိုက္ပါေသာ္လည္း မင္းရဲေက်ာ္စြာတို႔အေရးနိမ့
ထုိေနာက္ ကုလားငဇင္ကာက လႊတ္လိုက္ေသာ ဇြင္ေဒကရသီယာ၏ တပ္သည္ ေတာင္ငူၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ေတာင္မ်က္ႏွာမွ ဝင္ ၍ ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းယူၿပီးလွ်င္ နတ္သွ်င္ေနာင္မင္းသားကိုလည္
ေတာင္ငူကို ကုလားမ်ား ခ်ီတက္တုိက္ခိုက္ေၾကာင္း အေနာက္ဘက္လြန္မင္းတရားႀကီး ၾကားသိေတာ္မူေလေသာ္ မိမိ၏ လက္ေအာက္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဖ်က္ဆီးရမည္ေလာဟု အမ်က္ေတာ္ရွိ၍ ခ်က္ျခင္းပင္ စစ္ႏွစ္ဘက္ညႇပ္ကာ ေတာင္ငူေၾကာင္း ခ်ီေစသည္။ လႊတ္လိုက္ေသာ စစ္တပ္ေတာ္သည္ ရမည္းသင္းအရပ္တိုင္ေအာင္ ေရာက္လာ၍ ေတာင္ငူကို ကုလားမ်ား သိမး္ယူၿပီးသည္သာမက နတ္သွ်င္ေနာင္ကိုပါ သံလ်င္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီဟု ၾကားသိရလွ်င္ မင္းတရားႀကီးသည္ မ်ားစြာ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ေတာ္မူၿပီး တပ္ေတာ္ကို ျပန္ေခၚေတာ္မူသည္။ ထိုႏွစ္တြင္ပင္ ကုလားငဇင္ကာ၏ လက္နက္ႏုိင္ငံျဖစ္ ေသာ သံလ်င္ၿမိဳ႕ကို ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ေစေတာ္မူသည
ေတာင္ငူမင္း သံလ်င္သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္လာလွ်င္ ငဇင္ကာက ရဲမက္ဗိုလ္ပါ အခင္းအက်င္း အတီးအမႈတ္ျဖင့္ ဧည့္ခံဆီးႀကိဳ သည္။ ေတြ႔ဆံုၾကလွ်င္ ေတာင္ငူမင္းက ငဇင္ကာ၏လက္ကို ကိုင္ဆဲြ၍ မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ … “ငါသည္ ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာမ်ား ကို ပစ္ခြာ၍ ေပၚတူဂီဗိုလ္မွဴးထံ ေရာက္လာသည္မွာ ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာမက ယုံၾကည္ထင္မွတ္၍ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ကတိသစၥာ ရွိသည့္အတိုင္း ျမဲျမံေတာ္တည့္မွန္ကန္စြာ ဆီးခံလုပ္ၾကံရမည္”။
ငဇင္ကာကလည္း “မည္သုိ႔မွ် မေၾကာင့္ၾကပါႏွင့္၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္၍ ကၽြန္ေတာ္၏အသက္ႏွင့္ကိုယ္ တည္ေနသမွ် ကာလ ပတ္လံုး စြန္႔စားတြန္းလွန္ပါမည္” ဆုိလွ်င္ ေတာင္ငူမင္းက ရတနာေက်ာက္ေကာင္း တင္သည့္ ေရႊလက္စြပ္ အျပည့္ထည့္ ထားေသာ ေရႊအစ္တလံုးကို ေပၚတူဂီဗိုလ္မွဴးငဇင္ကာသို႔
သံလ်င္စစ္ပဲြ
သကၠရာဇ္ ၉၇၄-ခု၊ ျပာသိုလဆန္း ၄-ရက္၊ တနင္းလာေန႔တြင္ အေနာက္ဘက္လြန္မင္းသည္ သံလ်င္သို႔ ၾကည္းေၾကာင္း၊ ေရေၾကာင္း စစ္သည္ေတာ္မ်ားစြာႏွင့္ ခ်ီတက္ေရာက္လာသည္။ သံလ်င္ၿမိဳ႕ အထားအေနေကာင္း၍ အတြင္းမွ အေျမာက္ စိန္ေျပာင္းတုိ႔ျဖင့္ပစ္ခတ္
ေနာက္တေန႔တြင္ မင္းမဟာဓမၼရာဇာတပ္က အမတ္တေယာက္ကုိ သံျပဳ၍ ဆင္တစီးႏွင့္ သံလ်င္သုိ႔လႊတ္လိုက္သည္။ မဟာဓမၼရာဇာက ေပးလိုက္ေသာ စာသုဝဏ္ကို ဘတ္ေစရာတြင္ …
”ေပၚတူဂီအမ်ိဳးသားႏွင့္ငါတု
ထုိေနာက္ မဟာဓမၼရာဇာတပ္သည္ ၾကည္းေၾကာင္း ေရေၾကာင္း ႏွစ္ဘက္ညႇပ္၍ အျပင္းအထန္တုိက္ခုိက္ၾကျပန္
နတ္သွ်င္ေနာင္ ဗရင္ဂ်ီဘာသာသုိ႔ ဝင္ျခင္း
ထုိေနာက္ မာရက်စ္ဓေမၼ၏လူစုကို အနာအက်င္ျပဳ၍ စာတေစာင္ေရးၿပီးလွ်င္ သံလ်င္သို႔ ေဖာင္ျဖင့္ေမွ်ာလိုက္သည္။ စာတြင္ ”ဗိုလ္မွဴး ဇြင္ကာကူ သတိျပဳေလ၊ ငါ့ရန္သူကို မေပးအပ္လွ်င္ ဤကဲ့သို႔ခ်ည္း ျဖစ္ၾကရမည္” ဟူ၍ ပါသည္။ ထုိ ဒုကၡသည္တုိ႔ ဇြင္ကာကူထံေရာက္၍ ျမင္ရလွ်င္ မ်ားစြာသနား၍ ေဒါသလည္း ထြက္သည္။ နတ္သွ်င္ေနာင္သည္ ဤ အခ်င္း အရာကို ျမင္လွ်င္ မ်ားစြာစိတ္နာ၍ ငဇင္ကာႏွင့္ တစိတ္တဝမ္းတည္းျဖစ္ကာ ဗရင္ဂ်ီဘာသာသို႔ ဝင္သည္။ ဗရင္ဂ်ီ ဘုန္းႀကီး အံေထာ္နီအာလေမတူ ႏွင့္ ကူ႐ုဇာစူ တုိ႔က ဘာသာသို႔ သြတ္သြင္းေပးသည္။
ေနာက္ဆံုးတိုက္ပဲြ
ျမန္မာတို႔သည္ ေန႔ကိုမတိုက္ေတာ့ဘဲ ညကိုသာလွ်င္ တုိက္ၾကေတာ့သည္။ တညတြင္ တစုတ႐ံုးတည္း သံလ်င္ၿမိဳ႕ ေျမာက္ မ်က္ႏွာက ၿမိဳ႕ကုိ တဟုန္တည္း တက္ၾကသည္။ ျမန္မာစစ္သည္ ၁၅၀၀ေက်ာ္မွ် ၿမိဳ႕တြင္းဝင္မိရာ ေပၚတူဂီဗိုလ္မွဴးႏွင့္ ေပၚတူဂီ ရဲမက္အေပါင္းတုိ႔ ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်ဖ် လုိက္လံပစ္ခတ္တုိက္ခုိက္ၾကသ
”ငါအႀကိမ္ႀကိမ္ စာေပးမွာထားသည္၊ ငါ့ရန္သူကို အပ္ရမည္ဆုိသည္ကို မေပးမအပ္ေနသည္မွာ ယခုငါ့လက္သုိ႔ ေရာက္ၿပီ။ အသနားခံ၍ ေတာင္းပန္လွ်င္ ခ်မ္းသာေပးမည္” ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။
ေပၚတူဂီဗိုလ္မွဴးကလည္း “ကၽြႏု္ပ္တြင္ အျပစ္မရွိသည္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ေတာင္းပန္ရမည္နည
တဘန္ ေတာင္ငူမင္းကို စစ္ေမးျပန္ကလည္း “ငါ့အေၾကာင္းကို စစ္ေမးလွ်င္ ငါ့အေၾကာင္းကို သိၿပီးပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဤ ေပၚတူဂီအမ်ိဳးသားတုိ႔ႏွင့္ ေပါင္းရွက္၍ တေသြးတည္းတသားတည္းျဖစ္ၿပီးရ
စာသားတခ်ိဳ႕ကို Myanmar Poem Scorner မွ မွီျငမ္းသည္။
ရတုကဗ်ာဖဲြ႔ဆိုမႈတြင္ တံခြန္စိုက္ျဖစ္ေသာ ေတာင္ငူဘုရင္ နတ္သွ်င္ေနာင္ မင္းသားသည္ ဟံသာဝတီ ဆင္ျဖဴမ်ားရွင္ မင္းတရားႀကီး၏ ေျမးေတာ္ျဖစ္၍ သကၠရာဇ္ ၉၄၆-ခုႏွစ္တြင္ ေတာင္ငူနန္းကို စိုးစံေတာ္မူေသာ ေရႊနန္းတည္မင္း ေခၚ မင္းရဲ သီဟသူ၏ သားေတာ္ႀကီး ျဖစ္ေလသည္။တ္သွ်င္ေနာင္သည္ မင္းသားငယ္ဘဝကပင္ ဆင္စီး၊ ျမင္းစီး၊ ထားခုတ္၊ လွံထိုး အမ်ိဳးမ်ိဳး တတ္ေျမာက္ေတာ္မူသျဖင့္ လက္႐ံုးရည္ျဖင့္ အမႈေတာ္ထမ္းရာတြင္ မ်ားစြာထင္ရွားေက်ာ္ေစာလွေသ
နတ္သွ်င္ေနာင္သည္ မင္းသားငယ္ဘဝကပင္ ဆင္စီး၊ ျမင္းစီး၊ ထားခုတ္၊ လွံထိုး အမ်ိဳးမ်ိဳး တတ္ေျမာက္ေတာ္မူသျဖင့္ လက္႐ံုးရည္ျဖင့္ အမႈေတာ္ထမ္းရာတြင္ မ်ားစြာထင္ရွားေက်ာ္ေစာလွေသ
နတ္သွ်င္ေနာင္ မင္းသား၏ ခမည္းေတာ္ မင္းရဲသီဟသူသည္ သကၠရာဇ္ ၉၆၄-ခုႏွစ္ နတ္ေတာ္လတြင္ ေတာင္ငူေရႊနန္းကို အသစ္ထပ္မံ ဘန္ဆင္းေတာ္မူ၍ ေတာင္ငူဘုရင္ဟူေသာအမည္ျဖင့္
နတ္သွ်င္ေနာင္သည ္ေစာင္းညႇင္း တီးမႈတ္မႈ၌ လိမၼာလွသည့္ျပင္ ကဗ်ာဖဲြ႔ဆိုသီကံုးမႈ၌လည္း ဝါသနာထံုသည္။
ျမန္မာျပည္၌ အထြတ္အျမတ္သို႔ေရာက္ေတာ္မူၾ
နတ္သွ်င္ေနာင္မင္းသားသည္ သကၠရာဇ္ ၉၇၀-ခုႏွစ္ ဝါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ ၆-ရက္ ေသာၾကာေန႔တြင္ ဘခင္၏အ႐ိုက္အရာ ျဖစ္ေသာ ေရႊထီးေရႊနန္းကို စိုးစံေတာ္မူသည္။ ထုိႏွစ္တြင္ပင္ အဝမင္းျပည္ေသာ အေနာက္ဘက္လြန္ မင္းတရားသည္ ေတာင္ငူသို႔ ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ေတာ္မူေလသည
အေနာက္ဘက္လြန္မင္းတရားႀကီးသ
ေတာင္ငူဘုရင္ နတ္သွ်င္ေနာင္သည္ အိမ္ေရွ႕မင္းအျဖစ္ႏွင့္ရွိစ
ကုလားငဇင္ကာကလည္း “ေကာင္းပါၿပီ၊ ကၽြႏု္ပ္တြင္ ယခုအင္အားနည္းသည့္အခိုက္ ျဖစ္ပါသည္။ ဂိုဝါစစ္ဘုရင္ထံသုိ႔ ေစလႊတ္၍ သေဘၤာလူသူေတာင္းပါမည္။ အမႈရွိလွ်င္လည္း တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီပါမည္” ဟု စာျပန္သည္။
ထိုေနာက္ မ်ားမၾကာမီ နတ္သွ်င္ေနာင္ထံမွ ေပါတုဂီ (ေပၚတူဂီ) ဗိုလ္မွဴးငဇင္ကာအား အထက္ ကတိရွိသည့္အတိုင္း အကူ အညီ လာေစခ်င္ေၾကာင္း စာေရာက္လာျပန္သျဖင့္ ငဇင္ကာသည္ ကုလားျဖဴ၊ ကပၸလီ၊ အေျမာက္၊ ေသနတ္ အျပည့္အစံု ႏွင့္ ဇြင္ေဒကရသီယာ ကို ႀကီးၾကပ္ေစၿပီးလွ်င္ ေတာင္ငူသို႔ ခ်ီတက္ေစသည္။
ဇြင္ေဒကရသီယာ၏ တပ္သည္ ေတာင္ငူသုိ႔ ခ်ီတက္လာျခင္း
သကၠရာဇ္ ၉၇၄-ခုႏွစ္ ဝါေခါင္လတြင္ သံလ်င္စား ေပၚတူဂီဗိုလ္မွဴး ကုလားငဇင္ကာက လႊတ္လိုက္ေသာ ဇြင္ေဒကရသီယာ ၏ တပ္သည္ ေရေၾကာင္းခ်ီတက္၍ လာသည္။ ကုလားတုိ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ မုတၱမစား ေစာဗညားဒလလည္း ၾကည္းေၾကာင္း ခ်ီတက္၍ လာသည္။ ထိုအခိုက္ ေက်ာက္ေမာ္တြင္ တပ္ခ်၍ေနေသာ မင္းရဲေက်ာ္စြာသည္ ကုလားမ်ားတက္လာသည္ကို ႐ုတ္တရက္ျဖစ္သျဖင့္ မသိရဘဲ အေျမာက္စိန္ေျပာင္းသံကို တခ်က္ၾကားရမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးမ်ားကို ဆင့္ေခၚစီရင္၍ ခုခံတုိက္ခိုက္ေလသည္။ သုိ႔ ခုခံတိုက္ခိုက္ပါေသာ္လည္း မင္းရဲေက်ာ္စြာတို႔အေရးနိမ့
ထုိေနာက္ ကုလားငဇင္ကာက လႊတ္လိုက္ေသာ ဇြင္ေဒကရသီယာ၏ တပ္သည္ ေတာင္ငူၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ေတာင္မ်က္ႏွာမွ ဝင္ ၍ ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းယူၿပီးလွ်င္ နတ္သွ်င္ေနာင္မင္းသားကိုလည္
ေတာင္ငူကို ကုလားမ်ား ခ်ီတက္တုိက္ခိုက္ေၾကာင္း အေနာက္ဘက္လြန္မင္းတရားႀကီး ၾကားသိေတာ္မူေလေသာ္ မိမိ၏ လက္ေအာက္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဖ်က္ဆီးရမည္ေလာဟု အမ်က္ေတာ္ရွိ၍ ခ်က္ျခင္းပင္ စစ္ႏွစ္ဘက္ညႇပ္ကာ ေတာင္ငူေၾကာင္း ခ်ီေစသည္။ လႊတ္လိုက္ေသာ စစ္တပ္ေတာ္သည္ ရမည္းသင္းအရပ္တိုင္ေအာင္ ေရာက္လာ၍ ေတာင္ငူကို ကုလားမ်ား သိမး္ယူၿပီးသည္သာမက နတ္သွ်င္ေနာင္ကိုပါ သံလ်င္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီဟု ၾကားသိရလွ်င္ မင္းတရားႀကီးသည္ မ်ားစြာ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ေတာ္မူၿပီး တပ္ေတာ္ကို ျပန္ေခၚေတာ္မူသည္။ ထိုႏွစ္တြင္ပင္ ကုလားငဇင္ကာ၏ လက္နက္ႏုိင္ငံျဖစ္ ေသာ သံလ်င္ၿမိဳ႕ကို ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ေစေတာ္မူသည
ေတာင္ငူမင္း သံလ်င္သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္လာလွ်င္ ငဇင္ကာက ရဲမက္ဗိုလ္ပါ အခင္းအက်င္း အတီးအမႈတ္ျဖင့္ ဧည့္ခံဆီးႀကိဳ သည္။ ေတြ႔ဆံုၾကလွ်င္ ေတာင္ငူမင္းက ငဇင္ကာ၏လက္ကို ကိုင္ဆဲြ၍ မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ … “ငါသည္ ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာမ်ား ကို ပစ္ခြာ၍ ေပၚတူဂီဗိုလ္မွဴးထံ ေရာက္လာသည္မွာ ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာမက ယုံၾကည္ထင္မွတ္၍ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ကတိသစၥာ ရွိသည့္အတိုင္း ျမဲျမံေတာ္တည့္မွန္ကန္စြာ ဆီးခံလုပ္ၾကံရမည္”။
ငဇင္ကာကလည္း “မည္သုိ႔မွ် မေၾကာင့္ၾကပါႏွင့္၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္၍ ကၽြန္ေတာ္၏အသက္ႏွင့္ကိုယ္ တည္ေနသမွ် ကာလ ပတ္လံုး စြန္႔စားတြန္းလွန္ပါမည္” ဆုိလွ်င္ ေတာင္ငူမင္းက ရတနာေက်ာက္ေကာင္း တင္သည့္ ေရႊလက္စြပ္ အျပည့္ထည့္ ထားေသာ ေရႊအစ္တလံုးကို ေပၚတူဂီဗိုလ္မွဴးငဇင္ကာသို႔
သံလ်င္စစ္ပဲြ
သကၠရာဇ္ ၉၇၄-ခု၊ ျပာသိုလဆန္း ၄-ရက္၊ တနင္းလာေန႔တြင္ အေနာက္ဘက္လြန္မင္းသည္ သံလ်င္သို႔ ၾကည္းေၾကာင္း၊ ေရေၾကာင္း စစ္သည္ေတာ္မ်ားစြာႏွင့္ ခ်ီတက္ေရာက္လာသည္။ သံလ်င္ၿမိဳ႕ အထားအေနေကာင္း၍ အတြင္းမွ အေျမာက္ စိန္ေျပာင္းတုိ႔ျဖင့္ပစ္ခတ္
ေနာက္တေန႔တြင္ မင္းမဟာဓမၼရာဇာတပ္က အမတ္တေယာက္ကုိ သံျပဳ၍ ဆင္တစီးႏွင့္ သံလ်င္သုိ႔လႊတ္လိုက္သည္။ မဟာဓမၼရာဇာက ေပးလိုက္ေသာ စာသုဝဏ္ကို ဘတ္ေစရာတြင္ …
”ေပၚတူဂီအမ်ိဳးသားႏွင့္ငါတု
ထုိေနာက္ မဟာဓမၼရာဇာတပ္သည္ ၾကည္းေၾကာင္း ေရေၾကာင္း ႏွစ္ဘက္ညႇပ္၍ အျပင္းအထန္တုိက္ခုိက္ၾကျပန္
နတ္သွ်င္ေနာင္ ဗရင္ဂ်ီဘာသာသုိ႔ ဝင္ျခင္း
ထုိေနာက္ မာရက်စ္ဓေမၼ၏လူစုကို အနာအက်င္ျပဳ၍ စာတေစာင္ေရးၿပီးလွ်င္ သံလ်င္သို႔ ေဖာင္ျဖင့္ေမွ်ာလိုက္သည္။ စာတြင္ ”ဗိုလ္မွဴး ဇြင္ကာကူ သတိျပဳေလ၊ ငါ့ရန္သူကို မေပးအပ္လွ်င္ ဤကဲ့သို႔ခ်ည္း ျဖစ္ၾကရမည္” ဟူ၍ ပါသည္။ ထုိ ဒုကၡသည္တုိ႔ ဇြင္ကာကူထံေရာက္၍ ျမင္ရလွ်င္ မ်ားစြာသနား၍ ေဒါသလည္း ထြက္သည္။ နတ္သွ်င္ေနာင္သည္ ဤ အခ်င္း အရာကို ျမင္လွ်င္ မ်ားစြာစိတ္နာ၍ ငဇင္ကာႏွင့္ တစိတ္တဝမ္းတည္းျဖစ္ကာ ဗရင္ဂ်ီဘာသာသို႔ ဝင္သည္။ ဗရင္ဂ်ီ ဘုန္းႀကီး အံေထာ္နီအာလေမတူ ႏွင့္ ကူ႐ုဇာစူ တုိ႔က ဘာသာသို႔ သြတ္သြင္းေပးသည္။
ေနာက္ဆံုးတိုက္ပဲြ
ျမန္မာတို႔သည္ ေန႔ကိုမတိုက္ေတာ့ဘဲ ညကိုသာလွ်င္ တုိက္ၾကေတာ့သည္။ တညတြင္ တစုတ႐ံုးတည္း သံလ်င္ၿမိဳ႕ ေျမာက္ မ်က္ႏွာက ၿမိဳ႕ကုိ တဟုန္တည္း တက္ၾကသည္။ ျမန္မာစစ္သည္ ၁၅၀၀ေက်ာ္မွ် ၿမိဳ႕တြင္းဝင္မိရာ ေပၚတူဂီဗိုလ္မွဴးႏွင့္ ေပၚတူဂီ ရဲမက္အေပါင္းတုိ႔ ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်ဖ် လုိက္လံပစ္ခတ္တုိက္ခုိက္ၾကသ
”ငါအႀကိမ္ႀကိမ္ စာေပးမွာထားသည္၊ ငါ့ရန္သူကို အပ္ရမည္ဆုိသည္ကို မေပးမအပ္ေနသည္မွာ ယခုငါ့လက္သုိ႔ ေရာက္ၿပီ။ အသနားခံ၍ ေတာင္းပန္လွ်င္ ခ်မ္းသာေပးမည္” ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။
ေပၚတူဂီဗိုလ္မွဴးကလည္း “ကၽြႏု္ပ္တြင္ အျပစ္မရွိသည္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ေတာင္းပန္ရမည္နည
တဘန္ ေတာင္ငူမင္းကို စစ္ေမးျပန္ကလည္း “ငါ့အေၾကာင္းကို စစ္ေမးလွ်င္ ငါ့အေၾကာင္းကို သိၿပီးပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဤ ေပၚတူဂီအမ်ိဳးသားတုိ႔ႏွင့္ ေပါင္းရွက္၍ တေသြးတည္းတသားတည္းျဖစ္ၿပီးရ
စာသားတခ်ိဳ႕ကို Myanmar Poem Scorner မွ မွီျငမ္းသည္။
0 ကြန္မန့္ေရးရန္:
Post a Comment