သတိသံေ၀ဂ စာခ်ိဳးလကၤာ

• အား စိမ္းစိ္မ္း ေရးသားပါသည္ ေမ 18, 2012 at 2:13pm
• ေပးပို ့မည္   View Blog

သတိသံေ၀ဂ စာခ်ိဳးလကၤာ

မရဏာသႏၷ ေသခါနီးကာလတြင္၊
ဒါနကလည္း မေျပာင္၊
သီလကလည္း အေၾကာင္၊
ဘာဝနာကလည္း အေယာင္ေယာင္၊

 

ခပ္ေျခာင္ေျခာင္ အမွတ္တမဲ့၊
ေတာ္ေအာင္သာ ေနခဲ့၍၊
ေသေတာ့မည့္ အခိုက္၊
ေဇာငါးတန္ အဆိုက္ႏွင့္၊
အရွိုက္သို႔ ထိခါမွ၊

 

က်ိတိေၾကာင္ေတာင္၊
နားေယာင္ပတ္ကား၊
ေႁမြမိ ဖားကဲ့သို႔၊
သြားရမယ့္ ေရွ႕ဘဝ၊
ေတြ႕ရမယ့္ အခင္းေတြႏွင့္၊
ပက္ပင္းပါဆုံမိပါမွ၊
သတိႀကီး ရၾက၍၊

(၁) ဒါနကို ျပန္ရွု႔ေသာ္လည္း၊ ျပဳဖူးသည့္ဒါနက၊ ကာလႏွင့္ ခပ္ေရာေရာ၊ ေလာကႏွင့္ ခပ္ဖက္ဖက္၊ ေထြးယွက္လူးလဲ၊ အစင္ၾကယ္ နည္းခဲ့၍၊ စိတ္ထဲမွာ မၾကည္လာ၊

(၂) သီလကိုျပန္ရွာေသာ္၊ ေလာကဓံ ခုေခတ္က၊ လူ႔အျဖစ္ ၾကပ္လွ၍၊ တတ္သမၽွ ဝစီကံ၊ အနင့္သား ဖန္နိုင္မွ၊ ေတာ္တန္႐ုံ ရွိၾကတယ္။

(၃) ဓမၼိက က်ီးပလီကဲ့သို႔၊ တီတီတာတာ၊ ခရာဆန္းျပား၊ အတန္ႀကီး မ်ားနိုင္မွ၊ စားရန္ဖို႔-ဝတ္ရန္ဖို႔၊ တခ်ိဳ႕ေပးကမ္း၊ လူတမ္းေစ့ကာ၊ အနိုင္သာရွိၾက၍၊ သိလ်က္ႏွင့္မိုက္ရေသာ၊ အတိတ္ရ ေခတ္ေပမို႔၊ ျဖစ္သမၽွ ကိုယ္ႏွတ္က၊ ျဗဳတ္အတိ ေပါလွ၍၊ မေနာက မၾကည္သာ၊

(၄) ဘာဝနာဆိုသည္မွာ၊ ျမည္ရိုးမို႔ ျမည္ၾကသည့္၊ သမထ မေနာ၊ ဝိပႆနာေဇာမ်ားႏွင့္၊ ပေကာဋိ အသခၤ်ာ၊ တသက္လုံး စင္ကြာ၏။

 

(၅) ဘုရားဂုဏ္ တရားဂုဏ္ သံဃဂုဏ္ကို၊ အာ႐ုံခံ ေအာက္ေမ့ဟု၊ တေထ့ေထ့ဆိုရပါေသာ္လည္း၊ နဂိုရ္ရင္း ပကတိ၊ ေလ့က်က္ျခင္းမရွိ၍၊ မိေအာင္ မထင္ေပ။
 

(၆) ေဝပါ၏ အမၽွ၊ တဖြဖြဆိုေသာ္လည္း၊ ထိုသူ၏၊ ဓာတ္နရက္ကို တတ္အၾကပ္ သိၿပီမို႔၊ နားညီး႐ုံသာ ရွိရွာသည္။

( လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီး )

ခက္ဆစ္

မရဏာသႏၷ= ေသခါနီးအခါ
ေဇာငါးတန္= ေသခါနီကာလ၌ ျဖစ္ေသာ စိတ္အဟုန္
ပေကာဋိ =  ကုဋာ။ သန္းတရာ။
အသခၤ်ာ= မေရမတြက္နိုင္
နရက္= ငရဲ

ပိုက္ေရ(၆)အေျဖ= ေသခ်ာေပါက္ ငရဲက်မည့္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အမၽွေပးေဝေသာ္လည္း နားညီး႐ုံသာ ရွိမည္။ မကၽြတ္မလြတ္နိုင္ ဟုဆို။

http://www.dhammayaungchi.com/2012/04/normal-0-false-false-false-en... မွ ကူယူေဖာ္ျပပါသည္။

Posted in: