႐ုပ္ေျပာင္း႐ုပ္လႊဲနဲ႔ အေၾကာတစ္ေထာင္ လွ်ဳိ႕ဝွက္သိုင္းက်မ္း

• By ya wai
• Postado Saturday, May 12, 2012 at 5:50 AM

ျမန္မာႏိုင္ငံအေျခအေနကို ေရးေနတာ ၾကာပါၿပီ။ ဟိုတုန္းက လူစြမ္းေကာင္းေပါ့။ အခုက်ေတာ့ ညီညြတ္ေရးကို ၿဖိဳခြဲသူေပါ့။ ထင္ခ်င္သလို ထင္ပါေလ။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ၾကည့္ေကာင္း႐ုံ လုပ္ရတာမဟုတ္။ ေလာကုတၱရာေရးမွာ ဝိပႆနာလုပ္ငန္းက အေရးႀကီးဆုံးပါပဲ။ ေလာကီေရးမွာ ႏို္င္ငံေရးလုပ္ငန္းက အေရးႀကီးဆုံးလို႔ ဆိုရမယ္။

ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ၿပီး ဝိပႆနာတရား အားမထုတ္ဘဲ မိမိဘာသာကို ဂုဏ္ယူေနၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြက မ်ားလွပါတယ္။ မိမိဘာသာကို မေလ့လာဘဲ ႐ိုးရာဗုဒၶဘာသာကိုပဲ လိုက္နာလို႔ အႏွစ္သာရကို မခံစားရဘဲ ဘာသာေျပာင္းသြားတာလည္း ေတြ႔ေနရတာပဲ။

ႏိုင္ငံေရးမွာလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ။ မိမိလမ္းစဥ္ကို ေကာင္းေကာင္း ေလ့လာမထားဘူး။ တဘက္သားက ဘာလုပ္မလဲ ထိုင္ၾကည့္ေန႐ုံပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဟိုက ေပးသေလာက္ ယူၿပီး ဇိမ္ခံေနလိုက္တယ္။ တကယ့္မူဝါဒမရွိ၊ တကယ့္အႏွစ္သာရကို မရဘဲ အခ်င္းခ်င္း ပုတ္ခတ္ကုန္ရတယ္။ အခ်ဳိ႕ဆို ဘက္ေျပာင္းကုန္တယ္။

လူမွာ အျမင္ရွိမွ ျမင္ႏိုင္မယ္၊ မရွိရင္ အကန္းလိုပဲ။ ေလ့က်က္မႈအားေကာင္းမွပဲ ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏုိင္မယ္၊ မရွိရင္ ဆင္ကန္းေတာတိုးမိမွာပဲ။

လူတစ္ေယာက္ဟာ အမွားတစ္ခုကို လုပ္မိခ်င္ လုပ္မိမယ္၊ သူတစ္ေယာက္ထဲဆိုရင္ သူပဲ တာဝန္ခံရမွာမို႔ ထိန္းသိမ္းဖို႔ မခက္လွပါ။ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ဆိုရင္ ဒါက မဟာဗ်ဴဟာတစ္ခုျဖစ္လို႔ ထိခိုက္မႈမ်ားႏိုင္တယ္။ အဲဒီမဟာဗ်ဴဟာမွားကို မွန္တယ္လို႔ ျပည္သူအားလံုးက ယုံေနၾကရင္ တိုင္းျပည္ေတာင္ ပ်က္သြားႏိုင္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ တိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ ဒီမဟာဗ်ဴဟာမွန္ေနဖို႔ အင္မတန္ လိုအပ္တယ္။ အမွားကို အမွန္လုပ္ၿပီး နာတာရွည္ေရာဂါ ေပ်ာက္ေအာင္ မကုဘဲ အသာေလး ေမွးပါသြားရင္ ဒါက မဟုတ္ေသးဘူး။

အရင္တုန္းက သေဘာတရားေတြကို သေဘာက်လို႔ ခိုင္းသလို လုပ္ေပးတယ္။ အခု NLD က လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးထဲ ေရာက္ေနၿပီ။ သေဘာတရားနဲ႔ ေျပာ႐ုံမၿပီးေတာ့။ လက္ေတြ႔ လုပ္ေပးဖို႔ လိုတယ္။

အေၾကာက္ျပခ်က္ေကာင္းေကာင္း မရွိဘဲ ရန္သူကို ယုံၿပီး ေျခစုံပစ္ဝင္သြားရင္ လုပ္ငန္းတစ္ခုကို အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္သေရြ႕ သံသယအက်ဳိးကို ခံစားသင့္တယ္။ လူထုအေျချပဳႏိုင္ငံေရး မေပၚေသးဘူး။ လူထုအသုံးျပဳႏိုင္ငံေရးပဲ ရွိေသးတယ္။ ေအာက္ေျခကေန မျပင္ဘဲ ထိပ္ပိုင္းကေန ေျပာင္းေနတာပဲ ရွိေသးတယ္။

လက္ရွိအစိုးရက ဘာလဲ သိခ်င္ရင္ သူ႔ဝန္ထမ္းေတြကို ၾကည့္ပါ။ သူ႔တပ္မေတာ္ကို ၾကည့္ပါ။ ရွင္းပါတယ္။ သင္က မခြဲလည္း ဟိုကခြဲရင္ ကြဲတာပါပဲ။

လက္ရွိ NLD သြားေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းဟာ အတိုက္အခံလမ္းေၾကာင္းမဟုတ္။ မဟာမိတ္လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ NLD နဲ႔ USDP တို႔ မဟာမိတ္ျပဳ႐ုံနဲ႔ မလုံေလာက္ေသးဘူး။ အဲဒီထက္ နက္႐ိႈင္းတဲ့ ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒီျပႆနာေတြက ဒီႏွစ္ပါတီ မေပၚခင္ကတည္းက ရွိေနခဲ့တာပါ။ ဒီပါတီ ၂ ခုက အဲဒီျပႆနာကို လက္ဆင့္ကမ္းယူရတာပဲ ရွိတယ္။

အစိုးရဟာ သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ကိစၥဆိုရင္ Road-map လုပ္ၿပီး ဇြဲနပဲႀကီးစြာနဲ႔ လုပ္ခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္ကို ေၾကညာၿပီး တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္သြားတယ္။ အခု လက္ရွိအေျခအေနမွာ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ ဥပမာေပါ့ ဒီလို လမ္းျပေျမပုံ ထုတ္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။

၁။ ပထမဦးဆုံး လႊတ္ေတာ္ကို NLD ဝင္ေရာက္ေရာ တစ္ႏွစ္အတြင္း ႀကိဳးစာားၿပီး တိုင္းရင္းသားမ်ားနဲ႔လည္း တစ္ႏွစ္အတြင္း အပစ္ရပ္ႏိုင္ေရး ႀကိဳးပမ္းမယ္။

၂။ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးဖို႔ တစ္ႏွစ္ အခ်ိန္သတ္မွတ္မယ္။

၃။ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ရရွိထားတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ေတြကို လက္ရွိအစိုးရရဲ႕ စတုတၳႏွစ္သက္တမ္းမွာ လႊတ္ေတာ္ကို တင္သြင္းၿပီး လက္မွတ္ထိုးမယ္။

၄။ လက္ရွိအစိုးရ ပၪၥမႏွစ္သက္တမ္းမွာ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္မ်ား မရွိတဲ့ ဖက္ဒရယ္လႊတ္ေတာ္တစ္ခု၊ ျပည္နယ္ေပါင္းစုံ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတစ္ခု၊ တရားမွ်တေရးနဲ႔ တန္းတူေရးရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္တစ္ခု ရေစရမယ္။

လက္ရွိအစိုးရက ဒီ ၅ ႏွစ္လမ္းျပေျမပုံကို ေက်ညာခဲ့ရင္၊ ေက်ညာထားတဲ့အတိုင္းလည္း ပုံမွန္လုပ္သြားခဲ့ရင္ ဆင္ေျခတက္စရာ မရွိပါဘူး။ အခုဟာက လူထုေခါင္းေဆာင္က ဒု-သမၼတမ်ား ျဖစ္မလား၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒မ်ား ျဖစ္မလား ေမွ်ာ္ေနရတယ္။ ကိုယ့္ေခါင္းေဆာင္ကို ႏွိမ္မိမွန္းေတာင္ မသိၾကေတာ့ဘူး။

ဒီလိုစဥ္းစားၾကည့္ပါ။

စစ္တပ္ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕အခြန္ကို ဘယ္ေလာက္ျဖဳန္းတီးေနပါသလဲ။ ျပည္သူတို႔က တိုက္႐ုိက္ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္လိုက္တာမဟုတ္ဘဲ ျပည္သူတို႔က ေကြၽးေနရတယ္။ ျပည္သူတို႔ ေပးတဲ့အခြန္ကို မမွ်မတ ဗုံေဘာလေအာ သုံးေနၾကတယ္။ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္၊ အစိုးရအဖြဲ႔အတြင္း တပ္မေတာ္သားတစ္ဦးတို႔ရဲ႕ လစာကို တြက္ၾကည့္ပါ။ ဒါဟာ ျပည္သူေတြက သေဘာမက်ဘဲ အလကားေကြၽးေနရတာပါ။ ျပည္သူ႔ဘ႑ာကို ေန႔တိုင္း ျဖဳန္းတီးေနၾကတာပါ။ ျပည္သူ႔ဘ႑ာကို ျဖဳန္းတီးၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ေနေနတာမဟုတ္ဘူး။ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြကို သြားၿပီး လူသတ္၊ မုဒိမ္းက်င့္၊ ခိုးဆိုးလုယက္ဦးမယ္။ ျပည္သူေတြကို ေသဒဏ္စီရင္ၾကဦးမယ္။ တိုက္႐ိုက္သတ္မိန္႔လည္း ရထားဆဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါလား အေျပာင္းအလဲဆိုတာ။

လူသတ္လုပ္ငန္းမ်ားကို ဘယ္ေတာ့ရပ္မလဲ၊ လမ္းျပေျမပုံ မထားသင့္ဘူးလား။

ေျမယာသိမ္းဆည္းမႈကိုလည္း ဘယ္ေတာ့တန္႔သြားမလဲ၊ လမ္းျပေျမပုံ မထားေကာင္းဘူးလား။

တိုင္းရင္းသားေဒသေတြကေန ဗမာတပ္မေတာ္သားေတြ ဘယ္ေတာ့႐ုပ္သိမ္းမလဲ၊ လမ္းျပေျမပုံ မဆြဲထားသင့္ဘူးလား။

ဒါက ဥပမာပဲ ရွိေသးတယ္။

ေနာက္တစ္ခု ဒီမိုဘက္ေတာ္သားေတြ သတိထားရဦးမယ္။ ျမန္မာသံ႐ုံးဆိုတာ ျမန္မာျပည္သားအားလုံးကို ကိုယ္စားျပဳတယ္မလား။ အစိုးရအတြက္ သူလွ်ဳိဒလန္လုပ္ဖို႔အတြက္ မဟုတ္ဘူးမဟုတ္လား။ ဒီသံ႐ုံးကို စိတ္ခ်ယုံၾကည္မႈ ရွိၾကပါသလား။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျပည္ပႏိုင္ငံထြက္ရင္ ဒီသံ႐ုံးကို ဝင္ရမွာပဲ။ သံ႐ုံးက ဂုဏ္ျပဳညစာ တည္ခင္းေပးမွာပဲ။ အဲဒီလိုအခ်ိန္မွာ ဆႏၵျပဖို႔ မစဥ္းစားမိၾကဖို႔ လိုတယ္။ ဆႏၵျပရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဆႏၵျပရေကာင္းလားဆိုၿပီး အဆဲခံေနရဦးမယ္။

ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ ျပဳံးလို႔ရီလို႔၊ သံတမန္ဆန္ဆန္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လို႔၊ ဒို႔တေတြ ညီၫြတ္ၾကၿပီ၊ ၾကည့္ၾကပါကုန္ေလာ့ဆိုၿပီး ကမၻာကို ျပစားလို႔ ရတယ္။ ဘြဲ႔တံဆိပ္ေတြလည္း ရခ်င္ရဦးမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွနားမလည္ဘဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ သာမန္ျပည္သူျပည္သားေတြကေတာ့ ဒုံရင္းနဲ႔ ခ်ာခ်ာေနဦးမွာပဲ။

အခုကတည္းက ၾကည့္ၾကပါလား။ မကန္းရင္ ျမင္ၾကမွာပါ။

က်န္ရွိႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကိစၥ လုံးဝ စိတ္မဝင္စားၾကေတာ့ဘူး။

ကခ်င္မွာ စစ္ျဖစ္ေနတာကို ဝတ္ေက်တန္းေက်ပဲ ေျပာၾကတယ္။

သိမ္းေျမေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြက အေမွာင္ထဲေရာက္သြားၿပီ။

ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ ေလးစားျပဖို႔ မလိုဘူး။ ေျမႇာက္ပင့္ေျပာဖို႔လည္း မလိုဘူး။ ပုဂၢဳိလ္ေရးကိုးကြယ္မႈလည္း မလိုဘူး။ အေပၚယံအခြင့္အေရးလည္း မလိုဘူး။ သူရဲေဘာေၾကာင္ဖို႔လည္း မလိုဘူး။ သူ႔အလုပ္ သူလုပ္ဖို႔ပါပဲ။ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ဖို႔ပါပဲ။ တိုင္းျပည္က အမွန္တကယ္ အေကာင္းဘက္ေျပာင္းခဲ့ရင္ ဒီလိုေတာင္ ေရးစရာမလိုေတာ့ဘူး။

႐ုပ္ေျပာင္႐ုပ္လႊဲ မလိုဘူး။ အေၾကာတစ္ေထာင္ သိုင္းက်မ္းလည္း မလိုဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဒု-သမၼတျဖစ္မလား၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ျဖစ္မလား စိတ္မဝင္စားဘူး။ စိတ္ဝင္စားတာက အစိုးရနဲ႔ေပါင္းလို႔ သာမန္ျပည္သူေတြ၊ တိိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္လုပ္ေပးႏိုင္မလဲ သိခ်င္တယ္။

လိုခ်င္တာက လက္ေတြ႔က်တဲ့ ေျပာင္းလဲေရး လမ္းျပေျမပုံတစ္ခုပါပဲ။

၁။ တပ္ေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ေတြ လႊတ္ေတာ္ကို ဘယ္ေတာ့ စြန္႔ခြာၾကမလဲ။

၂။ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ ဘယ္ေတာ့စမလဲ။

၃။ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးနဲ႔ ျပည့္ဝတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုတစ္ခု ဘယ္ေတာ့ ေပၚေပါက္လာမလဲ။

လမ္းျပေျမပုံ ျပပါ။ လမ္းျပေျမပုံ ၇ ဆင့္ကို လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီပဲ။ အခု ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ။ အဲဒီလမ္းျပေျမပုံကို သိခ်င္တယ္။ ေက်ညာေပးရင္ ေထာက္ခံတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေတာ့ အနည္းဆုံး ေရးမယ္။

တကယ္လို႔ ဒါေလးေတြကို ေရးလို႔ မမွန္ဘူးဆိုရင္ ေဝဖန္ႏို္င္ပါတယ္။ အားမနာၾကပါနဲ႔။


facebook မွ ပါတဲ့ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြမွ ကူးယူသည္။

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Posted in: