ရွာပံုေတာ္
ဓာတ္တုိင္ကို ပတ္၍ ကိုခ်ဴခ်ာ တစ္ခုခုကို သဲသဲမဲမဲ ရွာေနသည္။ ျဖတ္သြားသူတစ္ေယာက္ကေမးသည္။
“ေဟ့လူ……ဘာေပ်ာက္လို႕ ရွာေနတာလဲ……ညအခ်ိန္မေတာ္ၾကီး”
“ပိုက္ဆံ တစ္ရူဘယ္”
“ဒီေန၊ရာမွာ က်ေပ်ာက္တာလား”
“ဟင့္အင္း…..ဒီကေန ငါးကိုက္ေလာက္အကြာမွာ”
“အဲဒါဆို ဘာျဖစ္လို႕ ဒီမွာရွာေနရတာလဲ”
“ဒီမွာ အလင္းေရာင္ရွိလို႕”
ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈ
ခ်ဴကာေကာ့ျပည္နယ္၏
ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ရွိ အိမ္တစ္အိ
မ္တြင္ မီးေလာင္သျဖင့္
မီးသတ္ကားမ်ားေရာက္လာသည္။သို႕ေသာ္ ေရစုပ္စက္ ပ်က္ေနသည္။
မီးသတ္ပိုက္ကလဲေနရာအႏွံ႕အေပါက္ေတြနဲ႕ခ်ည္း ျဖစ္သည္။ထို႕ေၾကာင့္
အိမ္ၾကီးတစ္အိမ္လံုးျပာက်သြားသည္ကို ဒီအတိုင္း လက္ပိုက္ၾကည့္ေနလိုက္ၾကရသည္။
ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ ျမိဳ႕နယ္ေကာင္စီရံုးက အေရးေပၚ အစည္းအေဝးတစ္ခုကို က်င္းပျပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခ်မွတ္လိုက္ေလသည္။
“မီးမေလာင္မီ တစ္ရက္အလိုတိုင္းတြင္ ေရစုပ္စက္ႏွင့္ မီးသတ္ပိုက္မ်ားကို စနစ္တက် စစ္ေဆးရမည္” ဟူ၏။
ေမတၱာ
ေမာ္စကိုျမိဳ႕တြင္ ျဖစ္သည္။
အေဆာက္အဦးတစ္ခုအေပၚမွ
အုတ္ခဲတစ္ခ်ပ္က်လာရာ လမ္းသြားသူတစ္ဦး၏ ေခါင္းေပၚတည့္တည့္က်သည္။ရေသာဒဏ္ရာ
ျပင္းထန္သျဖင့္ ပြဲခ်င္းျပီး ေသသြားသည္။ လူမ်ားဝိုင္းလာျပီး
မေက်မနပ္ေျပာသည္။
“လမ္းေတာင္
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေလွ်ာက္လို႕မရေတာ့ဘူးးးးးအုတ္ခဲေတြ
လူ႕ေခါင္းေပၚက်သတဲ႕…ဟင္းးးးတာဝန္ရွိသူေတြ
ဒီတိုင္းလက္ပိုက္ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား”
လူအုပ္ထဲမွ တစ္ေယာက္သည္ ေသသူကို ငုံ႕ၾကည့္ျပီး ေျပာသည္။
“ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို သိတယ္ ။ ပါတီဌာနခ်ဳပ္က ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ပဲ ဗ်”
လူအုပ္ထဲမွ မေက်နပ္သံ ပို၍ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေပၚထြက္လာသည္။
“အဲဒီ
ပါတီဝန္ထမ္း ဆိုတဲ႕ သူေတြ လြန္ကို လြန္လြန္းအားၾကီးတယ္ ၊ ဘယ္သြားသြား
သူတို႕ခ်ည္းပဲ….အခုပဲၾကည့္…..အုတ္ခဲေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ က်ဖို႕
ေနရာမရွိဘူး”
ေဒါက္တာဂ်က္
ေဆးကုျမန္သျဖင့္ “ေဒါက္တာဂ်က္”ဟု အမည္ေပးခံရေသာ ဆရာဝန္၏ ေဆးခန္းတြင္ျဖစ္သည္။အခန္းထဲသို႕ အဘြားးၾကီးတစ္ေယာက္ ဝင္လာသည္။
“ေဒါက္တာ ၊ ေဒၚေဒၚ အသားဝါးလို႕ မရဘူးကြယ္”
“အေဒၚ့အသက္ ဘယ္ေလာက္လဲ”
“၉၀ ပါ”
“ဒီအရြယ္ထိ ဝါးခဲ႕ျပီးျပီပဲ..၊ေက်နပ္ေတာ့ ၊ ေနာက္တစ္ေယာက္”
ခ်ာတိတ္ေလး ဝင္လာသည္။
“ကၽြန္ေတာ္ ခဲတံ မ်ိဳခ်လုိက္မိတယ္”
“ေဖာင္တိန္နဲ႕ေရး ၊ ေနာက္တစ္ေယာက္”
ေယာက်ာ္းၾကီးတစ္ေယာက္ ဝင္လာသည္။
“ကၽြန္ေတာ္နားမၾကားဘူး၊ကုိယ့္ဟာကိုယ္ ေလလည္တာေတာင္မၾကားရဘူး”
ေဒါက္တာဂ်က္ သူ႕ကို ေဆးေပးလိုက္သည္။လူနာကေမးသည္။
“ဒီေဆးစားရင္ ကၽြန္ေတာ္ နားေကာင္းေကာင္း ၾကားရမလားဟင္”
“ဟင့္အင္း ၊ ေလလည္သံ ပိုက်ယ္လာမယ္…”
ကိုယ့္ပစၥည္းကိုယ္ယူ
သြားကုေဆးခန္းတြင္ ျဖစ္သည္။
သြားဆရာဝန္က လူနာကို ေျပာသည္။
“ကိုက္ေနတဲ႕ သြားကို ကၽြန္ေတာ္ ႏူတ္ေတာ့မယ္ ျပင္ထားေပေတာ့”
လူနာသည္ ေၾကာက္လန္႕တၾကားျဖင့္ ကုလားထိုင္၏ လက္ကုိင္ႏွစ္ဘက္ကို တအား ကိုင္ထားသည္။
“ကိုင္း ႏႈတ္ျပီ”
“အားးးးးးးးးးးးးးးးး”
ႏူတ္လိုက္ေသာသြားကို ဆရာဝန္ကို လူနာအား ကမ္းေပးသည္။
“ေရာ့……..နာေနတဲ႕ ခင္ဗ်ားသြား”
လူနာကလဲ ကုလားထိုင္လက္ကိုင္ေတြကို ဆရာဝန္ဘက္ ကမ္းေပးသည္။
“ေရာ့….ဆရာ့ ကုလားထိုင္လက္ကိုင္ေတြ”
ျပံဳးရယ္ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ေစ..
0 ကြန္မန့္ေရးရန္:
Post a Comment