အကုသိုလ္အရာမွာလည္း စိတ္တူသေဘာတူျပဳလွ်င္ ကံတူအက်ိဳးေပးပင္ျဖစ္၏ ။
ေရွးက ဇနီးေမာင္ႏွံ ၂ ဦးသည္ ေလွပ်က္၍ လူမရွိေသာ ကၽြန္းငယ္တစ္ခုသို႕ ေရာက္သြားသည္။
ထိုေနရာ၌ အစာမရ၍ ငွက္ကေလးမ်ားကို သတ္၍စားၾကရသည္။
ထိုမေကာင္းမႈအတြက္ ငရဲက်ၿပီးေနာက္ ဘုရားလက္ထက္၌ ဥေတနမင္း၏သားေတာ္
ေဗာဓိမင္းသားႏွင့္ မိဖုရားျဖစ္လာၾကေသာ္ ေရွးက ငွက္ကေလးေတြကို သတ္စားမိခဲ့ေသာ
ကံေၾကာင့္ သားသမီးမရဘဲ ရွိေလသည္။
ငွက္ကေလးမ်ားကို သတ္စားတုန္း၀ယ္ မိန္းမကသေဘာမတူလွ်င္
မိန္းမအတြက္ သားသမီးရထိုက္၏ ။
ေယာက္်ားက သေဘာမက်ခဲ့လွ်င္ ေယာက္်ားအတြက္ သားသမီး ရထိုက္၏ ။
ထိုသူ ၂ ေယာက္မွာ စိတ္တူကိုယ္တူ သတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သားသမီးမရဘဲ ရွိေလသည္။
ဤသို႕ စသည္ျဖင့္ စိတ္တူကိုယ္တူ ျပဳခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ကံမ်ား၏
ကံတူအက်ိဳးေပးတတ္ပံုကို သတိထား၍
တစ္ေယာက္က အကုသိုလ္ျပဳလိုလွ်င္ သေဘာမတူဘဲ တားျမစ္ဖို႕ သတိျပဳသင့္ၾကေပသည္။
အကုသိုလ္ႏွင့္ ကုသိုလ္ႏွစ္ပါး
ကံတရားကား မယားျပဳရာ
စိတ္မပါလွ်င္ လင္မွာမရ
လင္ျပဳကလည္း မယားအိမ္သူ
စိတ္မတူေသာ္ မွတ္ယူမွန္စြာ
မရရာဘူး။
(မဃေဒ၀)
(ဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၊ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာ)
ေဇာ္ထြန္း
0 ကြန္မန့္ေရးရန္:
Post a Comment