တစ္ေန႔မွာ ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုုက ဖခင္တစ္ဦးဟာ သားျဖစ္သူနဲ႕အတူ ေက်းလက္ေဒသကို ထြက္ခြါသြားတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့မိသားစုေတြ ဘယ္လိုေနထိုင္ရတယ္ဆိုတာ သားျဖစ္သူကို သိေစခ်င္လို႕ပါ။ သူတို႕သားအဖဟာ အလြန္ဆင္းရဲပံုရွိတဲ့ မိသားစုရဲ႕လယ္ထဲမွာ ႏွစ္ရက္တာ ကုန္လြန္ခဲ့ၾကတယ္။ အျပန္ခရီးမွာေတာ့ ဖခင္က သားျဖစ္သူကို ေမးလာပါတယ္။
"သားေရ..ခရီးထြက္ရတာ ဘယ္လိုေနလဲ"
"သိပ္ျပီး ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္..ေဖေဖ"
"ဆင္းရဲသားေတြ ဘယ္လိုေနထိုင္ရတယ္ဆိုတာ သားျမင္ေတြ႕ခဲ့တယ္မို႕လား"
"ျမင္ခဲ့တာေပါ့ေဖေဖ"
"ဒါဆို..ေဖေဖကိုေျပာပါဦး။ ဒီခရီးကေန သားဘာေတြ သိရွိလာခဲ့တာလဲ"
"သားတို႕မွာ ေခြးတစ္ေကာင္တည္းရွိေပမဲ့ သူတို႕မွာေတာ့ ေခြးေလးေကာင္ရွိေနတယ္။ သားတို႕မွာ ဥယ်ာဥ္အလယ္ထိေရာက္တဲ့ ေရကန္တစ္ကန္ရွိေနေပမဲ့ သူတို႕မွာေတာ့ အဆံုးအဆမဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးရွိေနတယ္။ သားတို႕ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ညအခါ နိုင္ငံျခားကလာတဲ့ မီးသီးေတြနဲ႔ လင္းေနေပမဲ့ သူတို႕မွာေတာ့ ၾကယ္ေတြနဲ႕လင္းေနပါတယ္။ သားတို႕အိမ္ေရွ႕ ေပၚတီကိုက ေရွ႕ဘက္ျခံဝန္းအထိသာ ရွိေနေပမဲ့ သူတို႕မွာေတာ့ မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းတစ္ခုလံုး ရွိေနပါတယ္။ သားတို႕မွာ ေနထိုင္စရာ ေျမအနည္းငယ္သာရွိေနေပမဲ့ သူတို႕မွာ မ်က္စိတစ္ဆံုး လယ္ကြင္းျပင္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ သားတို႕ကို ျပဳစုလုပ္ေက်ြးမဲ့ အေစခံေတြ ရွိေနေပမဲ့ သူတို႕ကေတာ့ အျခားသူေတြကို ျပဳစုလုပ္ေကြ်းၾကတယ္။ သားတို႕က အစားအစာေတြ ဝယ္စားရေပမဲ့ သူတို႕ကေတာ့ ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ိဳးစားၾကတယ္။ သားတို႕ရဲ႕ ဥစၥာဓနေတြကို ကာကြယ္ဖို႕ အုတ္နံရံေတြရွိေနေပမဲ့ သူတို႕မွာ အကာအကြယ္ေပးမဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ရွိေနပါတယ္"
သားျဖစ္သူရဲ႕စကားေတြေၾကာင့္ ဖခင္မွာ ဘာမွမေျပာနိုင္ ျဖစ္ေနရပါတယ္။
သားျဖစ္သူက ဆက္လက္ျပီး ေျပာဆိုပါေသးတယ္။
"ေဖေဖကို သား ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဆင္းရဲမႈဟာ ဘယ္လိုဟာမ်ိဳးလဲဆိုတာ သားကို သိေစတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ"
စဥ္းစားဆင္ျခင္စရာ
ခ်မ္းသာတယ္၊ ဆင္းရဲတယ္ဆိုတာ လူေတြရဲ႕
သတ္မွတ္ခ်က္မွ်သာ…။ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုက ဆင္းသက္လာတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ
ဆင္းရဲမႈဆိုတာ ဘာမွန္းမသိသလို ဆင္းရဲတဲ့မိသားစုက ဆင္းသက္လာတဲ့
ကေလးတစ္ေယာက္ကလည္း ခ်မ္းသာမႈဆိုတာ ဘယ္လိုဟာမ်ိဳးလဲလို႕ သိခ်င္မွသိမွာပါ။
ဒီပံုျပင္ထဲမွာဆိုရင္ ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုက ကေလးငယ္ဟာ ဆင္းရဲမႈဆိုတာ
ေပ်ာ္စရာအေကာင္းသားလို႕ ထင္ေနမိပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္ ကာတြန္းတစ္ပုဒ္ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့လူကေျပာတယ္-"ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ နဖူးကေခြ်း ေျခမက်မွ ထမင္းစားရတဲ့ ဘဝပါ"တဲ့။ ခ်မ္းသာတဲ့ လူကေျပာျပန္တယ္-"ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ကိုယ့္ေျခမေတာင္ မျမင္ရတဲ့ ဘဝပါဗ်ာ"တဲ့။ သူဟာ ဘီယာဗိုက္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ေျခမကို မျမင္ရတာ ညည္းညဴေနတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ခ်မ္းသာသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆင္းရဲသည္ျဖစ္ေစ လူတိုင္းဟာ မိမိဘဝကို ၾကံဖန္ျပီး ညည္းေနတတ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ခ်မ္းသာမႈအားလံုးထဲမွာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကသာ အေရးအၾကီးဆံုးပါ။
ေနလင္းေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။
Ref;How the poor life by Unknown
Labels: ဘာသာျပန္ရသ
ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္တိုင္ေရး www.nla2012.blogspot.comမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
0 ကြန္မန့္ေရးရန္:
Post a Comment