ေရႊျမန္မာဥယ်ာဥ္ Fri, Apr 13, 2012

ေရႊျမန္မာဥယ်ာဥ္

---

• MAIL ကုိ အခုမပုိ႔ဘဲ ေနာက္မွ ဘယ္လုိ ပုိ႔မလဲ ႏွင့္ OUTLOOK EXPRESS မဟုတ္တဲ့ THUNDERBIRD
• သၾကၤန္ သံခ်ပ္ ကိစၥအေပၚ အစိုးရသူ အခ်င္းခ်င္း သေဘာကြဲလြဲတာ အႏၱရာယ္ႀကီးတခု
• ငယ္ငယ္တုန္းက သႀကၤန္
• ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကို အၾကည္ညိဳဆံုးဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး
• ပါ၀င္ ကူညီေပးၾကပါအံုးရွင္
• Internet Download Manager 6.11 Beta 3 + Full Patch (2012 ခုႏွစ္ သၾကၤန္ အမွတ္တရ)
• လာလည္ေပးႀကပါ
• ♥*´`*•.¸♥ စိမ္း ရဲ ့ ေမတၱာရွင္ ♥¸.•*´`*♥ (ေရႊျမန္မာဥယ်ာဥ္ ေရကစားမ႑ာပ္) သႀကၤန္ အက်ေန ့
• ကို
• ျပည္သူ႔ဆႏၵ
• ႏုိင္ငံေတာ္အလံကုိ ကာကြယ္ေပးၾကပါ.........
• (သူရိန္ ေနမင္းၾကီးကိုကိုယ္စားျပဳတယ္)
• သႀကၤန္တုန္းက
• အိမ္အေၾကာင္း
• ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ အနက္ေရာင္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ကားေပၚမွာ (ကဗ်ာမဟုတ္ပါ)
• တန္ခူးလႏွင့္ ျမန္မာ့ရုိးရာ အတာသၾကၤန္ပြဲဟူသည္
• အလြမ္းေၿပ

MAIL ကုိ အခုမပုိ႔ဘဲ ေနာက္မွ ဘယ္လုိ ပုိ႔မလဲ ႏွင့္ OUTLOOK EXPRESS မဟုတ္တဲ့ THUNDERBIRD Posted: 12 Apr 2012 08:35 PM PDT http://www.nyinaymin.org/   12:50 PM  ညီေနမင္း  2 comments anti.spy11@gmail.com: အကို ကၽြန္ေတာ္ေလ mail ပို့ခ်င္လို႕ အဲဒီ့ mailကို ေရာက္ခ်င္တဲ့ေန႕မွ ေရာက္ေစခ်င္တယ္ အဲဒါဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဟင္ Outlook express အေၾကာင္းကုိေတာ့ ဒီမွာ ေရးေပးထားၿပီးသားပါ . ဒါကေတာ့ ညီေလး လား ညီမေလးလားေတာ့မသိဘူး တစ္ေယာက္ ေမးလာလုိ႔ ျပန္ေျဖေပးတာပါ .. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ ေမးလ္ေတြကုိ အခုအခ်ိန္မွာ မပုိ႔ခ်င္ဘူး . ေနာက္ ၁ နာရီ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ထပ္ 5 နာရီ အစရွိသျဖင့္ေပါ့ . အဲ့လုိအခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ကုိက္ ပုိ႔ခ်င္တယ္ . တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အေနနဲ႔ Blog post ကုိ အခ်ိန္ကုိက္ပုိ႔ရတာ လြယ္ကူေပမယ့္ . mail က်ေတာ့ နဲနဲ အလုပ္ပုိသြားတယ္ . လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒါကုိ သိပ္စိတ္မ၀င္စားၾကတာလဲ ပါမယ္ထင္ပါတယ္ . ဟုတ္တယ္ေလ ေမးလ္ပုိ႔တာပဲ ဘယ္အခ်ိန္ပုိ႔ပုိ႔ အတူတူပဲဟာကုိလုိ႔ ထင္ၾကမွာပါ . ဒါကလဲ ေမြးေန႔ေတြအတြက္ ပုိ႔ေပးတဲ့ေမးလ္မ်ိဳးအတြက္ အဆင္ေျပေအာင္လုိ႔ ေရးေပးလုိက္တာပါ . ဘေလာဂ္မွာေတာ့ ဘယ္ Blog မွ ေရးထားေသးတာ မေတြ႔လုိ႔ ျပန္ေရးလုိက္တာလဲ ပါပါတယ္ . အဆင္ေျပၾကပါေစဗ်ာ ... ေနာက္တစ္ခု ေျပာခ်င္တာက Outlook express ကုိ သုံးဖုိ႔အတြက္ အဆင္မေျပပါဘူးဆုိတဲ့ သူမ်ားအတြက္လဲ ဒါေလးက outlook express ထက္ပုိေကာင္းတဲ့ အဆင္အယဥ္ေတြနဲ႔ အေတာ္ေလး လွပတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္ . Firefox ဆုိေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲေလ . လုပ္ေပးလုိက္ရင္ အလန္းေတြခ်ည္းပဲ . Firefox ကုိ သေဘာက်တဲ့သူ လက္ၫွိဳးေထာင္ဆုိရင္ ေမာင္ညီေနမင္း က ထပ္ဆုံးက ပါၿပီးသားပဲ .. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ Firefox crazy သမားေလ . ဘာ့ေၾကာင့္လဲလုိ႔ေမးရင္ အေျဖက ရွိၿပီးသားပဲAdd-ons ရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြေၾကာင့္ေပါ့ . ကဲပါ ေအာက္မွာ လုပ္နည္းေပးထားပါတယ္ . ေသခ်ာဖတ္ၿပီးလုပ္လုိက္ပါ .. Send Later Extension [SL8TR] (၁) ပထမဦးဆုံး Thunderbird ကုိ Download လုပ္ယူလုိက္ပါ . (၂) ၿပီးတာနဲ႔ ရလာတဲ့ Thunderbird ကုိ install လုပ္လုိက္ပါ . (၃) Outlook express မသုံးခ်င္သူမ်ားႏွင့္ အဆင္မေျပသူမ်ား လဲ ဒီ Thunderbird ကုိ Outlook express နည္းတူ အသုံးျပဳလုိ႔ရပါတယ္ . ကၽြန္ေတာ့္အထင္ Outlook express ထက္ကုိ ပုိေကာင္းေသးတယ္ဗ် . သူ႔မွာက add-on ပါတယ္ေလ .. (၄) အခုဆုိရင္ Thunderbird အတြက္ေတာ့ အုိေကသြားၿပီ . ၿပီးရင္ ေအာက္ကေပးထားတဲ့ sl8tr.xpi Add-on ကုိ Download ထပ္လုပ္လုိက္ပါ . လင့္ကေတာ့ အရင္ကတုိင္း ၃ ေနရာကေန တင္ေပးထားပါတယ္ . Download sl8tr.xpi Download ifile.it ၊ Download mediafire ၊ Download multiupload ၿပီးသြားၿပီလား ၿပီးသြားရင္ Thunderbird ကုိ ဖြင့္လုိက္ပါ .. (၅) ပုံထဲမွာျပထားသလုိမ်ိဳး Tools >> add-on ကုိ သြားလုိက္ပါ (၆) ၿပီးရင္ Add-ons >> install ကုိ ႏွိပ္ၿပီး အေပၚက Download လုပ္ယူထားတဲ့ sl8tr.xpi ကုိ ေရြးလုိက္ပါ . (၇) Open ကုိ ႏွိပ္ၿပီး Add-on ကုိ install လုပ္လုိက္ပါ .. (၈) Thunderbird ကုိ restart လုပ္လုိက္ပါ ... အားလုံးအိုေကသြားရင္ ေအာက္ကအတုိင္း စလုပ္ပါေတာ့မယ္ . (၁) Write ကုိ ႏွိပ္ၿပီး mail စပုိ႔ပါေတာ့မယ္ . (၂) သူက ကုိ႔အေကာင့္ကုိ ေတာင္းရင္ ပုိ႔မယ့္ email အေကာင့္ကုိ ျဖည့္ေပးလုိက္ပါ . gmail ဆုိလဲ gmailေပါ့ . (၃) ပုိ႔မယ့္ေမးလိပ္စာျဖည့္ ပုိ႔မယ့္စာသားေရးသားတဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေရးသားမယ့္ font ကုိ ေျပာင္းလုိ႔လဲ ရပါတယ္ . zawgyi ဆုိလဲ zawgyi ကုိ ေရြးေပးလုိက္ပါ (၄) File >> sent later (ctrl + shift + return) ကုိ ေရြးလုိက္ပါ . (၅) ကဲ အဲ့မယ္ေပၚလာတဲ့ Sent this email later ကုိတဲ့ Box အကြက္မွာ စာဖတ္သူပုိ႔ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ ရက္စြဲ ေတြကုိ ျဖည့္ၿပီးပုိ႔လုိက္လုိ႔ရပါၿပီ . အားလုံးပဲ အဆင္ေျပႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ .. ေအာက္မွာ ပုံေတြနဲ႔ ရွင္းျပထားပါတယ္ . တဆင္႔ ကူးယူေဖာ္ျပေပးပါသည္။ This posting includes an audio/video/photo media file: Download Now

သၾကၤန္ သံခ်ပ္ ကိစၥအေပၚ အစိုးရသူ အခ်င္းခ်င္း သေဘာကြဲလြဲတာ အႏၱရာယ္ႀကီးတခု Posted: 12 Apr 2012 08:24 PM PDT သၾကၤန္ သံခ်ပ္ ကိစၥအေပၚ အစိုးရသူ အခ်င္းခ်င္း သေဘာကြဲလြဲတာ အႏၱရာယ္ႀကီးတခု “သၾကၤန္မွာ သံခ်ပ္မတိုင္ရ”လို႔ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီး အစိုးရက ပိတ္ပင္လိုက္တာဟာ အႀကီးအက်ယ္ လြဲမွားေနၿပီး ေရွ႕အနာဂတ္ တိုင္းျပည္အေရးေတြအတြက္ စိုးရိမ္စရာေကာင္းေနတဲ့ ကိစၥပါ။ ျပည္နယ္ (သို႔) တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို သီးသန္႔ ေဖာ္ျပထားတာ ရွိတဲ့အျပင္ အဲဒီက ကင္းလြတ္ေနတဲ့အခါ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ ျပဌာန္းထားျခင္း မရွိမွသာ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္နယ္ (သို႔) တိုင္းေဒသႀကီးရဲ႕ “ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္” အရသာ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ အမိန္႔၊ ေၾကညာစာ၊ လမ္းညႊန္ခ်က္နဲ႔ မလံုေလာက္ပါဘူး။ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္က ေျပာဆိုၿပီး ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာေတြမွာ အတိအလင္း ေဖာ္ျပထားတဲ့ကိစၥကို ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီးက ၾကားဝင္စြက္ဖက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီးရဲ႕ အစုိးရအဖြဲ႕အစည္းအေဝး အမွတ္စဥ္ (၁၂/၂၀၁၂) ဆုံးျဖတ္ခ်က္အပိုဒ္ (၁၈) ဆိုတာ အာဏာသက္ေရာက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တခုအေပၚ ျပည္နယ္ (သို႔) တိုင္းေဒသႀကီးတခုရဲ႕ အစိုးရတရပ္က ၾသဇာေညာင္း လႊမ္းမိုးေနတဲ့အျဖစ္ကို လက္ခံလိုက္ရင္ အစရွိ အေနာင္ေနာင္ ဆိုသလို အနာဂတ္ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အေရးဟာ အလြန္ကို စိုးရိမ္ဖြယ္ရာ ျဖစ္လာရပါလိမ့္မယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို မေလးစား မလိုက္နာရာ ေရာက္သြားဖို႔ အစျပဳေပးသလို ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီကိစၥကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာထားလိုက္လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ အျခား ျပည္နယ္ (သို႔) တိုင္းေဒသႀကီးေတြကလည္း ႀကိဳတင္ မမွန္းဆႏိုင္ေသးတဲ့ အျခားကိစၥေတြမွာ အလားတူ လုပ္ေဆာင္လာဖို႔ မီးစိမ္းျပသလို ျဖစ္ေစပါတယ္။ (၁) အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္အေနနဲ႔ မိမိေျပာဆိုထားၿပီးကိစၥမွာ အခိုင္အမာ ျပတ္ျပတ္သားသား ရပ္တည္ေစခ်င္ပါတယ္။ (၂) လိုအပ္မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဥပေဒေရးရာခံုရံုးကို တင္ျပၿပီး ခံုရံုးရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခံယူေစခ်င္ပါတယ္။ (သို႔) အေရးေပၚ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ (လႊတ္ေတာ္ ၂ ရပ္ေပါင္း) ကို ေခၚယူၿပီး မဲခြဲဆုံးျဖတ္ အတည္ျပဳေပးေစခ်င္ပါတယ္။ လြင္ေအာင္စိုး ဧၿပီ ၇ ရက္ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ ဆက္စပ္သတင္း - ျမန္မာတုိင္း(မ္)သတင္းဂ်ာနယ္ - သံခ်ပ္ပြဲက်င္းပခြင့္မရတာေၾကာင့္ အႏုပညာရွင္မ်ား ဝမ္းနည္းေနၾက

ငယ္ငယ္တုန္းက သႀကၤန္ Posted: 12 Apr 2012 08:22 PM PDT       ေလာကဟူသည္ ဆန္႔က်င္ဘက္အရာမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔တည္ထားသည္ဆိုေသာ ေဝါဟာရကို တစံုတေယာက္က စတင္ေျပာဆိုခဲ့ေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထုိသူ မေျပာမီကပင္ တည္ရွိျခင္းက ရွိႏွင့္ၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ က်ေနာ္မေမြးဖြားမီကပင္ ရွိႏွင့္ေသာ ယင္းနိယာမက က်ေနာ့္ဘဝကိုပါ သက္ေရာက္ေစခဲ့ပါသည္။        ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးတစ္ခုတြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီးေနာက္ ေတာရြာကေလးမ်ားတြင္ ႀကီးျပင္းခဲ့ရသည့္ က်ေနာ္သည္ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ေတာသားလား ၿမိဳ႕သားလား ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခြဲျခားမသိခဲ့ေပ။ ေတာသား ၿမိဳ႕သား ဘယ္ဟာမွ် မေသခ်ာေသာ္လည္း ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ေတာ့ ျဖစ္ရေပလိမ့္မည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္ဟု အခ်ဳိ႕က ေကာက္ခ်က္ေပးေကာင္းေပးေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္လည္း က်ေနာ္ကား မည္ကာမတၱမွ်ပင္။ ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရ ကိုယ့္ေဒသျဖစ္ေသာ ေတာမွာလည္း မရွိ၊ ၿမိဳ႕မွာလည္းမရွိ၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာလည္း မရွိေသာ က်ေနာ့္အဖို႔ အလြမ္းေတြသာ ရွိႏွင့္ေပသည္။           အလြမ္းကား စံုလွ၏။           အမိအဖကို လြမ္းသည္၊ အဘိုးအဘြားကို လြမ္းသည္၊ ေသြးခ်င္းမ်ားကို လြမ္းသည္။           အညာက သင္းသင္းကေလး ေမႊးၾကဴသည့္ တမာနံ႔ကေလးေတြကို လြမ္းသည္။           မေလွာ္တတ္ ေလွာ္တတ္ တစ္ကိုယ္တည္းေလွာ္သျဖင့္ ပတ္ခ်ာလည္ေနသည့္ ေလွတစ္စင္းႏွင့္  လူငယ္ငယ္ကေလးကို ၾကည္ျဖဴခဲ့ေသာ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚက ေခ်ာင္းငယ္ကေလးကို လြမ္းသည္။           ေနၾကာရိုင္းမ်ား စီတန္းေပါက္ေနသည့္ အေကြ႔အေကာက္ အတက္အဆင္း မ်ားျပားလွသည့္ ရွမ္းေျမျမင့္က လမ္းၾကမ္းၾကမ္းကေလးမ်ားကို လြမ္းသည္။           ေန႔ဘက္တြင္ မီးလင္း၍ ညဘက္တြင္ ပိန္းပိတ္ေအာင္ ေမွာင္ေနသည့္ ၿမိဳ႕ျပက ဓာတ္မီးတိုင္ကေလးမ်ားကို လြမ္းသည္။ တံခါးေခါက္သံမ်ားကို နားစြင့္ရင္း ႏိုးတစ္ဝက္ ေပ်ာ္တစ္ဝက္ အိပ္ခဲ့ရေသာ ညကေလးမ်ားကို လြမ္းသည္။ ရင္ခုန္စရာ၊ ၾကည္ႏူးစရာ၊ စိုးရိမ္စရာ၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ၊ ငိုေၾကြးစရာ အားလံုးက ခုေတာ့ လြမ္းေမာစရာပါေပ။ ဥသွ်စ္သီး၏ ေစးကပ္ကပ္အရသာကို ျမည္းစမ္းရင္း သို႔တည္းမဟုတ္ မမွည့္တမွည့္ မန္က်ည္းသီးမ်ားကို ဆားျဖင့္ တို႔စားရင္း ေျမတလင္းဝယ္ စပါးနယ္ခဲ့စဥ္ ခံစားခဲ့ရသည့္ ေနအပူရွိန္ကား ဘဝတေလွ်ာက္ အပူျပင္းဆံုး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္မွားခဲ့သည္။          ဘဝေက်ာင္းႀကီးသည္ ထိုထက္ျပင္းျပေသာ အပူတို႔ကို က်ေနာ္တို႔အား ျမည္းစမ္းေစခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရင္ထဲသို႔ အပူေတြတသီႀကီး ေလာင္းခ်ခဲ့သည္။          မည္မွ်ပူခဲ့သည္ကို မတြက္ဆမိေသာ္လည္း ေလာင္ကြၽမ္းမႈမ်ားက က်ေနာ္တို႔အား ႏွိပ္စက္ၿပီးခဲ့ေလၿပီ။ က်ေနာ္က ထိုအပူမ်ားၾကားမွေန၍ ငယ္ငယ္က အပူေပ်ာ့ေပ်ာ့ကို ျပန္လည္တမ္းတေနမိသည္။          စပါးရိတ္သိမ္းေျခြေလွ႔ၿပီး၍ ေျမပဲေပၚခ်ိန္သည္ က်ေနာ္တို႔ ရြာတြင္ သႀကၤန္က်ခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ဤအမွတ္သေကၤတက တျခား အရပ္ေဒသ တျခား ျပကၡဒိန္မ်ားႏွင့္ တူခ်င္မွ တူပါလိမ့္မည္။ က်ေနာ္တို႔ရြာတြင္ အလွျပကား မရွိ၊ ေရပက္မ႑ပ္မရွိပါ။ မ်က္ႏွာတြင္ ေပါင္ဒါေတြ အေဖြးသားလိမ္းရင္း ရြာလမ္းတေလွ်ာက္ လွည္းေမာင္းထြက္တတ္ေသာ ဖိုးေထာင္တို႔ တသိုက္၊ ရံဖန္ရံခါ ၿမိဳ႕မွေရာက္လာတတ္သည့္ ေက်ာင္းဆရာေလး ကိုေက်ာ္၏ ညီဝမ္းကြဲတခ်ဳိ႔မွလြဲ၍ ရြာ၏ မူလအေနအထားအတိုင္းသာပင္။          သို႔ေသာ္လည္း က်ေနာ္တို႔ရြာတြင္ ရင္ခုန္ဖြယ္ျဖစ္သည့္ သႀကၤန္ရွိေနေၾကာင္း ေတာ္ရံုလူက မသိၾကပါ။ ထိုသႀကၤန္ကို ႏွစ္တိုင္းဦးေဆာင္သူက ရြာေတာင္ပိုင္းက မက်င္ျဖစ္သည္။ သူက ရြာရွိ အိမ္ေထာင္သည္အမ်ဳိးသမီးအခ်ဳိ႔ကို ဦးေဆာင္သည္။          သူတို႔က ေရပက္မ႑ပ္မထိုးပါ။ သို႔ေသာ္လည္း သက္တမ္းႀကီးရင့္လွၿပီျဖစ္ေသာ ကုကၠိဳပင္ႀကီးမ်ားက သူတို႔၏ မ႑ပ္လည္းဟုတ္၊ ကတုတ္က်င္းလည္းဟုတ္၊ စစ္မ်က္ႏွာလည္း ဟုတ္သည္။ ရြာထဲက လူပ်ဳိေပါက္မ်ားက သူတို႔ကို ေၾကာက္သည္။ ေဝးေဝးက ေရွာင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း မက်င္တို႔၏ ကြၽမ္းက်င္လွသည့္ ေျပာက္က်ားစစ္ဆင္ေရးကို ေတာ္ရံုျဖင့္ မလြတ္ႏိုင္ၾကပါ။           သူတို႔ ဖမ္းမိသည့္ လူပ်ဳိေယာက္်ားေလးမ်ားသည္ တဒဂၤအတြင္းမွာပင္ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာေျပာင္းသြားႏိုင္ေပသည္။ စည္းခ်က္မညီမညာ လက္ခုပ္တီးရင္း တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္သီဆိုေနၾကသည့္ ေတးသြားမ်ားအတိုင္း က ရမည္၊ ႀကိဳးတုပ္ခံရမည္၊ အိုးမည္းေခြ ခံရမည္ေပါ့။ အကယ္၍ သူတို႔ အမ်ဳိးသမီးအုပ္စုထဲမွ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေယာက္်ားေလးမ်ားက ဖမ္းမိခဲ့လွ်င္လည္း ထိုနည္းႏွင္ႏွင္ပင္။ သူတို႔သည္ လူ႔အခြင့္အေရး ဆိုသည္ကို မသိ၊ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးအခြင့္အေရးဆိုသည္တို႔ကို မသိပါ။ သို႔ေသာ္ စိတ္မဆိုးတတ္ၾကပါ။         ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးျခင္း၏ တစ္ဖက္တြင္ ေအးျမၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ အခ်ဳိ႔ မိန္းမပ်ဳိကေလးမ်ားက ရြာဦးဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႔ သြားေရာက္ကာ ဥပုသ္သီတင္းေဆာက္တည္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ေယာက္်ားပ်ဳိမ်ားကလည္း ဆြမ္းအုပ္ပို႔ရင္း သမာဓိပိုး ပိုးၾကသည္။ အခ်ဳိ႔ေသာ ေယာက္်ားပ်ဳိမ်ားကမူ ဥပုသ္သည္မိန္းကေလးအခ်ဳိ႔ကို ေရေလာင္းခြင့္ရေအာင္ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ႀကိဳးပမ္းၾကသည္။         ထိုကာလ၊ ထိုအခ်ိန္မ်ားသည္ မိုးအံု႔ခ်င္ အံု႔မည္၊ ေနသာခ်င္ သာမည္၊ ပိေတာက္ပြင့္လွ်င္ ပြင့္မည္။ အေလ့အထကေတာ့ ရုတ္ခ်ည္း ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိပါ။ ထို႔အတူ ရြာ၏ လူေနမႈအခင္းအက်င္းကလည္း လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ မေျပာင္းလဲခဲ့ပါ။         က်ေနာ္သည္ ဝါးလံုး ခပ္ေသးေသးကေလးမ်ားကို ေရျပြတ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးတတ္ေသာ အစ္ကိုတို႔ကို ေက်ာခိုင္း၍ ေမာ္တာျဖင့္စုပ္ကာ ပိုက္ျဖင့္ ေရျဖန္းပက္သည့္ သႀကၤန္မ်ားရွိရာ အရပ္ေဒသမ်ားဆီ ထြက္ခြာခဲ့သည္။ လသာေသာ ညမ်ားကို ေက်ာခိုင္းခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ျပမ်ား၏ ဘာသာစကားကို ေလ့လာရင္း ဘဝသင္ခန္းစာမ်ားကို ရြတ္ဖတ္ခဲ့သည္။ သိျခင္း၊ မသိျခင္းမ်ား ေရာေထြးေနသည့္ ဝန္းက်င္မ်ားကို မသိျခင္းမ်ားျဖင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့သည္။ တစံုတရာ တိမ္းေစာင္းေနသည့္ ကမာၻေလာကႀကီးေပၚတြင္ ခပ္ယိုင္ယိုင္ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့သည္။          သႀကၤန္ေပါင္းမ်ားစြာကို ျဖတ္သန္းမိေသာအခါ က်ေနာ့္မွာ ပိုင္ဆိုင္မႈေပါင္း မ်ားစြာ ရွိလာသည္။ အထူးသျဖင့္ ရႈံးနိမ့္မႈမ်ား၊ မုန္းတီးမႈမ်ား၊ မွားယြင္းမႈမ်ား၊ ကတိကဝတ္ျပဳခဲ့မႈ အေၾကြးမ်ားျဖစ္သည္။ ေက်းလက္သႀကၤန္ကို ဆံုေတြ႔ခဲ့ရသည့္ ငယ္ငယ္တုန္းက အခ်ိန္ေတြကိုလည္း ထြက္ေပါက္တစ္ခုလို လြမ္းဆြတ္မိျပန္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း က်ေနာ္ကား ကမာၻထဲမွာပင္ ကမာၻႏွင့္ေဝးကြာေနသူတစ္ဦး ျဖစ္ေနေပသည္။         သခ်ၤာစာအုပ္ျပင္ပက ညီမွ်ျခင္းမ်ားကား ရႈပ္ေထြးသည္ဟု အေသအခ်ာမသိမီမွာပင္ က်ေနာ္က ညီမွ်ျခင္းမ်ားစြာၾကားမွာ နစ္ျမဳပ္ေနခဲ့သည္။ အခ်ဳိ႔က ခင္မင္ၾကေသာ က်ေနာ့္အား အခ်ဳိ႔က အဆေပါင္းမ်ားစြာ မုန္းတီးၾကသည္။ အခ်ဳိ႔က ဖိတ္ေခၚခ်င္ေသာ က်ေနာ့္ကို အခ်ဳိ႔က ခါးခါးသီးသီး ေမာင္းထုတ္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႔က အက်ဳိးရလဒ္ အထိုက္အေလ်ာက္ ခံစားေနရသူဟု ယူဆထားေသာ က်ေနာ့္ကို အခ်ဳိ႕က အမႈိက္တစ္ခုလို ကင္ပြန္းတပ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယေန႔ခ်ိန္ထိ အမႈိက္ပံုးတစ္ခုခုထဲ က်ေနာ္ မဆင္းဝံ့ေသးပါ။ အမႈိက္ပံုးထဲ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ေနမည္ဆိုလွ်င္လည္း ကိုယ္တိုင္သိခ်င္မွ သိပါလိမ့္မည္။ က်ေနာ့္လို မသိေသာသူမ်ားလည္း က်ေနာ့္အနားမွာ ရွိခ်င္ရွိပါလိမ့္မည္။           တခါတရံ ရဲဝံ့၍ တခါတရံ ေၾကာက္ရြံ႕စိုးရိမ္တတ္ေသာ၊ တခါတရံ တည္ၿငိမ္၍ တခါတရံ ဂဏွာမၿငိမ္ျဖစ္တတ္ေသာ က်ေနာ္က ဆန္႔က်င္ဘက္သေဘာတရားမ်ားကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ လက္ခံတတ္မိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေရရာလွသည္ေတာ့ မဟုတ္။         တရုတ္ ပညာရွိ လင္ယုတန္က ဆိုသည္။           “ကေလးဘဝတုန္းက ကြၽႏု္ပ္ ဘာမွ် မသိခဲ့ပါ။           ေကာလိပ္ေရာက္တဲ့အခါ အလံုးစံု သိတယ္လို႔ ထင္မိတယ္။           ဘြဲ႔ရၿပီးခ်ိန္က်ျပန္ေတာ့ ငါ ဘာမွ မသိပါလားလို႔ သေဘာေပါက္သြားတယ္။           ဒါေပမယ့္ လူလတ္ပိုင္းေရာက္တဲ့အခါ အကုန္သိတယ္လို႔ ထင္ျပန္ေရာ။           အိုမင္းတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မွ ငါ ဘာမွကို မသိပါလားလို႔ သေဘာေပါက္မိျပန္တယ္”      လင္ယုတန္က ပညာရွိျဖစ္သည္။ က်ေနာ္က ဘာမွ် မဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္ သိပ္ၿပီး မေတြးရဲပါ။    ။ ထိန္လင္း ၈၊ ၄၊ ၂ဝဝ၃ (ငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကာင္းကို ငယ္ငယ္တုန္းက (လြန္ခဲ့တဲ့ ၉ ႏွစ္က) ေရးထားတာပါ။ This posting includes an audio/video/photo media file: Download Now

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကို အၾကည္ညိဳဆံုးဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး Posted: 12 Apr 2012 08:18 PM PDT ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေဟာင္း ဦးသန္းေရႊ၏ အၾကည္ညိဳဆုံးပုဂၢိဳလ္မွာ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသာျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ နာယက ဦးခင္ေအာင္ျမင့္က ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆုိလုိက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္ပံုကို ေဆးမွင္ထိုးထားသူတဦး (ဓာတ္ပံု - Reuters) ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယူနီေဖာင္းသုံးစုံသာရွိေၾကာင္း၊ သက္တမ္းတုိေတာင္းေသာ္လည္း တုိင္းျပည္အတြက္ အလုပ္မ်ားစြာလုပ္သြားေၾကာင္း၊ ထုိသုိ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳး ရွားပါးေၾကာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊကုိယ္တုိင္ ထုတ္ေဖာ္ခ်ီးက်ဴးခဲ့သည္ဟု ဦးခင္ေအာင္ျမင့္က ဧရာ၀တီသတင္းဌာနႏွင့္ ေတြ႔ဆုံစဥ္ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ “မွန္တဲ့သစၥာစကားေျပာရရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက က်ေနာ့္ကို လုပ္ငန္းကိစၥေျပာရင္း တခါေျပာဖူးတယ္၊ ေဟ့ … ဒီႏိုင္ငံမွာ အၾကည္ညိဳဆံုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းပဲရွိတယ္၊ ဒီလုိ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးရွာၾကည့္ လုံး၀မရွိဘူး” ဟု ေျပာဆုိေၾကာင္း ဦးခင္ေအာင္ျမင့္က ေျပာသည္။ ဦးသန္းေရႊသည္ ယမန္ႏွစ္ မတ္လက တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ရာထူးမွ အနားယူခဲ့သည္။ ယခုအခါ က်န္းမာေရးဆုိးရြား ေနေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္ တပ္မေတာ္အေပၚတြင္လည္း ဆက္လက္ၿပီး ၾသဇာလႊမ္းမိုးေနေသးေၾကာင္းလည္း သတင္းမ်ားလည္း ထြက္ေပၚေနသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက သမၼတဦးသိန္းစိန္အား အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးစဥ္က“ငါခင္းေပးေသာ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း မင္းတို႔ အခ်င္းခ်င္း ညိွႏိႈင္းၿပီးလုပ္ၾက။ ဒါေပမယ့္ ငါနဲ႔ ကိုေအးတို႔ရဲ႕ မိသားစုကိုေတာ့ လာၿပီးမထိနဲ႔” ဟု ေျပာဆုိဖူးေၾကာင္း တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းဗုိလ္မႉးေဟာင္း ဦးေအာင္လင္းထြဋ္ အဆုိအရ သိရသည္။ ယခုရက္ပုိင္းက ဘန္ေကာက္ပုိ႔စ္ သတင္းစာပါ ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲေဟာင္း ဦးခင္ညြန္႔က ဒီပဲယင္း အၾကမ္းဖက္မႈအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ကယ္တင္ခဲ့ရသည္ဆုိေသာ ေျပာဆုိမႈသည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊအား ထိခုိက္ႏုိင္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးတြင္ ျပန္လည္ စြက္ဖက္လာမည္ကုိ ေနျပည္ေတာ္ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္မ်ားအၾကား စုိးရိမ္ေနၾကေၾကာင္း သိရွိရသည္။ လက္ရွိတပ္မေတာ္အတြင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းအေပၚ ၾကည္ညိဳေသာ စိတ္ဓာတ္မ်ား ဆက္၍ရွိမရွိ ဧရာ၀တီက ေမးျမန္းရာ  မိမိအေနျဖင့္ျဖင့္ မခန္႔မွန္းႏုိင္ေၾကာင္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ကင္းကြာခဲ့သည္မွာ ၆ ႏွစ္ခန္႔ရွိၿပီး မ်ိဳးဆက္လည္း ကြာဟသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဦးခင္ေအာင္ျမင့္က ေျပာသည္။ ထုိ႔အျပင္ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္က မိမိသည္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ ဖခင္ကဲ့သုိ႔ သေဘာထားၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေပၚတြင္လည္း ေမာင္ႏွမရင္းခ်ာကဲ့သုိ႔ ေလးစားသေဘာထားေၾကာင္း ဆက္လက္ေျပာသည္။ “ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေအာင္ဆန္းေနာ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနာ္၊ ေတဇေနာ္တို႔နဲ႔ ႀကီးလာတာပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ေဆာင္းပါး အကုန္ဖတ္တယ္၊ အကုန္သိမ္းထားတယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။ ထုိ႔အျပင္ ၎အေနျဖင့္ တပ္မေတာ္ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး ညြန္ၾကားေရးမႉးတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္စဥ္က တပ္တပ္မေတာ္သားမ်ား မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွင္သန္ေစရန္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈသမုိင္းကုိ ေဟာေျပာေၾကာင္းလည္း ေျပာသည္။ ျမန္မာတပ္မေတာ္ကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္၀င္မ်ားသည္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ တပ္မေတာ္မွ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပုိင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏုိင္ငံေရးေလာကသုိ႔ ၀င္ေရာက္လာေသာအခါတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အခမ္းအနားမ်ား၊ စာအုပ္စာေပမ်ားကုိ တင္းက်ပ္စြာစိစစ္ တားျမစ္ခဲ့သည့္အျပင္ တပ္မေတာ္ဖခင္ဆုိသည့္ အခန္းက႑ကုိပါ ေမွးမွိန္ေစခဲ့သည္။ အစိုးရ ႐ံုးဌာနမ်ားတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ပံုမ်ားကို ျဖဳတ္ပယ္ျခင္း၊ ေငြစကၠဴမ်ားေပၚမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ပံုမ်ားကို တျဖည္းျဖည္းဖယ္ရွားျခင္းမ်ား စစ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇန္န၀ါရီလအတြင္း လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ဗုိလ္ႀကီးေဟာင္း ေနမ်ိဳးဇင္သည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပုံပါ တီရွပ္အား ၀တ္ဆင္မႈေၾကာင့္ ေထာင္တြင္းတရား႐ုံးတြင္ တရားစြဲဆုိျခင္း ခံခဲ့ရေသးသည္။ ယခုအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပံုပါ တီရွပ္အက်ႌမ်ားကို လူထုက လြတ္လပ္စြာ ဝတ္ဆင္ေနၾကၿပီး ႐ုပ္ပံုကားခ်ပ္မ်ား၊ ပိုစတာမ်ားကိုလည္း လြတ္လပ္စြာ ဝယ္ယူႏိုင္ေၾကာင္း၊ လူငယ္တခ်ိဳ႕က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပံု ေဆးမွင္မ်ား ထိုးႏွံမႈလည္း ေခတ္စားေနေၾကာင္းလည္း သိရွိရသည္။ ရန္ပိုင္ April 12, 2012 12:15 pm ဧရာဝတီ http://burma.irrawaddy.org/archives/8514 (ယံုခ်င္စရာၾကီးေပါ႔ဗ်ာ)

ပါ၀င္ ကူညီေပးၾကပါအံုးရွင္ Posted: 12 Apr 2012 07:26 PM PDT ေရႊျမန္မာ မိသားစု၀င္အားလံုး မဂၤလာပါရွင္။ ခိုင္ေလး အကူညီေလး တစ္ခုေတာင္းခ်င္လို႔ပါရွင္။ မေန႔က ဆိုဒ္ထဲက ညီမငယ္ေလး လမင္းငယ္ နဲ႔ စကားေျပာျဖစ္ၾကရင္း ညီမငယ္ေလးတို႕ ပရိဟိတ လုပ္ငန္းေလး တစ္ခု လုပ္ေနေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေျပာျဖစ္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ဒီအတြက္ အလွဴခံ ဘေလာ႔ေလး တင္ေပးပါလို႔ ေျပာလာတာေၾကာင္႕ ဒီဘေလာ႔ေလးကို တင္ေပးျဖစ္ပါတယ္ရွင္။ အမွန္တကယ္ လိုအပ္တဲ႔ ေနရာမွာ လွဴဒါန္းျခင္းဟာ မြန္ျမတ္ လွတဲ႔ ဒါနကုသိုလ္တရားေလး တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္ရွင္။ တတ္အားသမွ် ပါ၀င္ကူညီၾကပါလို႔ ခိုင္ေလးက ေလးေလးစားစား ႏွိဳးေဆာ္တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစရွင္။ **************************** အားလံုးေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါေမာင္ႏွမမ်ား  မဂၤလာပါလို႔  ဦးစြာပထမ  ႏွဳတ္ခြန္းဆက္လိုက္ပါတယ္။ အခု ဒီအလွဴခံပိုစ္ေလးကို  ေရးသင့္  မေရးသင့္  ဦးဇင္းဘေလာ့မွာ တင္သင့္ မတင္သင့္ စဥ္းစားေနတာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာခဲ့ပါျပီ။ သို႔ေသာ္ လိုအပ္ေနေသာေနရာေလးရဲ႕  ကိုယ္စား ဦးဇင္းဘေလာ့ေလးကဘဲ လိုအပ္ေနသူတို႔ရဲ႕ ရင္ဖြင္သံစကားကို ဒီဘေလာ့ေလးကေန ရင္ဖြင့္ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။ က်န္ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၁ခုနစ္ ဧျပီလ(၂၆)ရက္ေန႔မွာ ဧရာဝတီတုိင္း ေက်ာင္းကုန္းျမိဳ့နယ္ ဝက္ျခံဂယက္ရြာေလးတစ္ရြာ သုိ႔ တရားေဟာသြားခဲ့ပါတယ္။အဲမွာ အျဖစ္ပ်က္ေလးတစ္ခုက တရားေဟာတဲ့ထိ မုိက္က ျပင္လုိ႔မျပီးဘူး။ လ်ွပ္စစ္မီးကမရွိေတာ့ မီးစက္ႏွုိးျပီး ေဟာရတာပါ။ မီးစက္ကမနုိင္လုိ႔လားေတာ့မသိဘူး။ မုိက္က အသံတက္လာလုိက္ က်သြားလုိက္နဲ႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားတယ္။ ဦးဇင္းထင္တာက မီးမလာလုိ႔ မီးစက္ႏွုိးတယ္လုိ႔ထင္တာ။ ဒါေပမယ့္အဲလုိမဟုတ္ဘူး။ လ်ွပ္စစ္မီးကုိမရွိတာ။ အဲညက မေကာင္းတဲ့မုိက္ေလးနဲ႔ ထိန္းျပီးေဟာခဲ့တယ္။ ေနာက္ေန႔ ရြာထဲက အိမ္တစ္အိမ္ေရာက္လုိ႔ လ်ွပ္စစ္မီးမလာလုိ႔ မီးစက္ႏွုိးျပီးေဟာေစတာ လားလုိ႔ေမးေတာ့ ဒကာၾကီးက မဟုတ္ဘူးဦးဇင္းတဲ့ ။တပည့္ေတာ္တုိ႔ ရြာတည္တဲ့အခ်ိန္ကစျပီး ယေန႔ခ်ိန္ထိ လ်ပ္စစ္မီးကုိမရွိတာတဲ့။ ဒါျဖင့္ရင္ ဒကာၾကီးတုိ႔ ဘယ္လုိေနၾကလဲ။ ညဘက္ေမွာင္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဆုိေတာ့ သူကဆက္ေျပာတယ္။ ဖေယာင္းတုိင္မီးထြန္းေနတယ္တဲ့။ ကက္ဆက္တုိ႔ဘာတုိ႔ ဘယ္လုိဖြင့္ၾကလဲဆုိေတာ့ ျမိဳ့မွာ ဘက္ထီရီ တစ္ပါတ္တစ္ခါ အားသြင္းျပီးဖြင့္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ဒါနဲ႔ဦးဇင္းဆက္ေမးတယ္။ ဒကာၾကီးတုိ႔ ရြာကလူေတြ စုျပီး လ်ွပ္စစ္မီးရေအာင္ မီးစက္ျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ပါလားဆုိေတာ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔ရြာ အရွင္ဘုရား ျမင္တဲ့ အတုိင္း လက္လုပ္လက္ကုိင္သမားေတြဆုိေတာ့ မတတ္နုိင္ၾကဘူးတဲ့။ အဲလုိၾကားရေတာ့ ဦးဇင္းအေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသလို သူတို႔ကိုလည္း အေတာ္ေလး သနားသြားပါတယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ ဒကာၾကီးတုိ႔ ဦးဇင္း ဒကာၾကီးတုိ႔ရြာမွာ ထရန္စဖာျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ရြာလုံး မီးရနုိင္ေလာက္တဲ့ မီးစက္ျဖစ္ျဖစ္ ရေအာင္ၾကိဳးစားၾကည့္မယ္။ ဦးဇင္းကုိ အဆင္ေျပေအာင္သာ ဆုေတာင္းေပးပါလုိ႔ ဦးဇင္း သူတုိ႔ကုိ ေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒီစကားေၾကာင့္ မီးစက္က ဘယ္ဆီေနမွန္း မသိေသးဘူး။ ရြာသူရြာသားေတြ အေတာ္ေလး ဝမ္းေျမာက္သြားပုံရပါတယ္။ ရြာက အိမ္ေျခ(၁၂၀) ေလာက္ရွိပါတယ္။ တစ္ရြာလုံး မီးရဖုိ႔အတြက္ဆုိ ေတာ္ေတာ္ေလး ကုန္က်မယ္ဆုိတာ ဦးဇင္းသိပါတယ္။ ဦးဇင္းအေနနဲ႔လည္း ေငြေၾကးျပည့္စုံတဲ့ ဦးဇင္းတစ္ပါးမဟုတ္ပါ။ စာသင္သားဘဝနဲ႔ ပရဟိတအလုပ္ကို ေစတနာထက္သန္ျပီး စိတ္ပါဝင္စားတဲ့ ဦးဇင္းေလးမို႔ ဒီ(ဧရာဝတီတုိင္း ေက်ာင္းကုန္းျမိဳ့နယ္က ဝက္ျခံဂယက္ရြာေလးကုိ) မီးရေစဘို႔ အျမဲစဥ္းစားမိခဲ့တယ္။ ဦးဇင္းသာေငြေၾကးျပည့္စံု ပိုလွ်ံေနတဲ့ စာသင္သား ဦးဇင္းတစ္ပါးျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ ဒီရြာေလးမီးရဘို႔ မီးစက္ခ်က္ခ်င္း ဝယ္လွဴမိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ပညာသင္တစ္ဖက္နဲ႔ဆုိေတာ့ ေငြမတတ္နုိင္ဘူး။ ဆႏၵေတြသာရွိခဲ့ျပီး လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ မေဖာ္ခဲ့ႏိုင္ဘူး။ဦးဇင္းအေနနဲ႔ မနုိင္ဝန္ထမ္းတယ္လုိ႔ ေျပာမယ္ဆုိလဲ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ရြာသူရြာသားေတြကုိ လ်ွပ္စစ္မီးရေစခ်င္တဲ့ ေစတနာအား ၾကီးမားေသာေၾကာင့္သာ ဒီလုိေျပာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥကို ဘယ္လုိေဆာင္ရြက္ရမလဲလုိ႔ ေန႔စဥ္ေနတုိင္းစဥ္းစားမိတယ္။ စဥ္းစားရင္း အခ်ိန္ေတြသာ ကုန္လြန္ခဲ့ျပီး တစ္ႏွစ္သာျပည့္ေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္။ ဦးဇင္းလက္ထဲမွာ ေငြအင္အားက ဘာမွမရွိေသးပါဘူး။ ဒါနဲ႔ က်န္ခဲ့တဲ့ သီတင္းပါတ္အခ်ိဳ႕က ဘေလာ့ေမာင္ႏွမေတြျဖစ္တဲ့( ဒကာၾကီး-ရာဇာေထြး.- ဒကာမ-အလြမ္းျမိဳ႕- ဒကာမ ခ်စ္စံအိမ္) တုိ႔ကုိ အြန္လုိင္းေပၚမွာ ဆုံတုန္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ကလည္း တတ္နုိင္သေလာက္ ကူညီမယ္လုိ႔ေျပာေတာ့  ဦးဇင္းအလြန္ အားတက္သြားတယ္။ တတ္နုိင္သေလာက္ ကူညီမယ့္အျပင္ အၾကံေကာင္းဥာဏ္ေကာင္းမ်ားကုိလည္း ေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ တစ္ရြာလံုး မီးရဖို႔ဆိုရင္  ဦးဇင္းတစ္ပါးတည္း  လတ္တေလာမွာ မတတ္ႏိုင္သလို သူတို႔ေလးေတြကလည္း တစ္ဦးတည္း တစ္ေယာက္တည္း ဒီရြာေလးမီးရဘို႔ကို မတတ္ႏိုင္ၾကတာမို႔ ခုလိုအၾကံေလးကို ေပးပါလာတယ္။“ဦးဇင္းကိုယ္တိုင္ တရားေဟာၾကြခဲ့တာမို႔ ရြာရဲ႕လိုအပ္ခ်က္နဲ႔ အေျခေနကို ပုိစ့္ေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးျပီး ေစတနာထက္သန္တဲ့  အလွဴရွင္ေတြကို ဘေလာ့ေတြကေန ဖိတ္ေခၚၾကည့္ပါလားတဲ့။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဆိုတာ အလွဴအတန္း အလြန္ရက္ေရာၾကသူေတြပါ။ ဦးဇင္းရဲ႕ မီးစက္အလွဴေလးကို ပိုစ့္တင္ျပီး သဒၵါတရားထက္သန္တဲ့ အလွဴရွင္ေတြကို နည္းမ်ားမဆို ဖိတ္ေခၚမယ္ဆို ဒီရြာေလးမွာ အိမ္တိုင္းမီးမၾကာခင္မွာ ျမင္ရမွာျဖစ္ျပီး ဦးဇင္းအပါအဝင္ အလွဴရွင္မ်ားအားလံုးလည္း အလွဴျပီးေျမွာက္ျပီး ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ခဲ့ၾကရမွာပါ။  မိုးေရစက္ေလးေတြလိုေပါ့ တစ္စက္ခ်င္းက်ေပမဲ့ အခ်ိန္တန္ေတာ့ ေရအိုးေလးျပည့္ခဲ့ရသလို ဦးဇင္းတို႔အလွဴမွာလည္း တစ္ေယာက္နည္းနည္းအားနဲ႔ ဝိုင္းဝန္းကူညီ သဒၵါျဖဴၾကမယ္ဆို မိုးေရခံတဲ့အိုးေလးလို အခ်ိန္တန္ေတာ့ ဆႏၵေတြျပည့္ဝသြားရမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ (ဧရာဝတီတုိင္း ေက်ာင္းကုန္းျမိဳ႕နယ္က ဝက္ျခံဂယက္ရြာေလးကုိ) မီးရရွိဖို႔အတြက္ ဒီပုိစ့္ေလးကုိတင္ျပီး ကိုယ့္ဘေလာ့ေလးမွာ ေၾကျငာထားရင္ ေစတနာ သဒၵါထက္သန္သူေတြရဲ႕ ေစတနာ ေမတၱာ သဒၵါေတြေပါင္းစပ္ျပီး စုေပါင္းစပ္ေပါင္းေလးနဲ႔ ဝိုင္းဝန္းၾကိဳးပန္း တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီၾကမယ္ဆို ရြာေလးမွာ မီးစက္အလွဴအတြက္  ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာနုိင္တယ္လုိ႔ အၾကံေပးပါတယ္။”  ဒါနဲ႔ ဒီပုိစ့္ေလးကုိ ေရးျဖစ္ခဲ့တာပါ။ (ဦးဇင္းအေနနဲ႕ အခုလုိအြန္လုိင္းေပၚမွာပရဟိတ လုပ္ဖုိ႔တခါဖူး မွအလွဴမခံခဲ့ဖူးပါဘူး။ အခုေတာ့ အေမွာင္ေတာထဲမွာ ေနၾကရတဲ့ (ဧရာဝတီတုိင္း ေက်ာင္းကုန္းျမိဳ႕နယ္က ဝက္ျခံဂယက္ရြာေလး) ကုိ အလင္းေရာင္ရေစခ်င္တဲ႕ ဆႏၵေတြကဦးဇင္းရဲ႕စိတ္ကုိ ေတာ္ေတာ္ေလးတြန္းအားေပးေနပါတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ဦးဇင္းဟာ စာသင္သားရဟန္းတစ္ပါးသာ ျဖစ္ေနတာမုိ႔ကုန္က်မယ္႕ မီးစက္အလွဴအတြက္ ဦးဇင္းတပါးထဲနဲ႔လည္း  မတတ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႕ ဦးဇင္းနဲ႔အတူ (ဝက္ျခံဂယက္ရြာေလး) မီးလင္းဖုိ႔အေရး စိတ္အားထက္သန္တဲ့ ေစတနာရွင္ အလွဴရွင္ ဘေလာ႕ေမာင္ႏွမေတြကုိလည္း တတ္အားသ၍ (နည္းသည္၊ မ်ားသည္အဓိကမထားဘဲ) ပါ၀င္လွဴဒါန္းႏုိင္ဖုိ႔ ဦးဇင္းဖိတ္ေခၚပါတယ္..။ ) ဦးဇင္းရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္နဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က ရြာစတင္တည္ေထာင္ကတည္းက မီးမရေသးေသာ (ဧရာဝတီတုိင္း ေက်ာင္းကုန္းျမိဳ့နယ္က ဝက္ျခံဂယက္ရြာေလးကုိ) ရြာေလးကို မီးအလင္းရေစလိုတဲ့ ေစတနာ သက္သက္သာျဖစ္ပါတယ္။ ပရဟိတဆိုေပမဲ့ ဦးဇင္းတစ္ပါးတည္း ဒီမီးစက္အလွဴျဖစ္လာဘို႔ အေရးကိုတစ္ပါးတည္း မတတ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂ္ဂါေမာင္ႏွမမ်ားကို ဦးဇင္းနဲ႔အတူ အလွဴမွာပါဝင္အားျဖည့္ေပးဘို႔ အထူးဖိတ္ေခၚပါတယ္။ ဒီပိုစ့္ေလးဟာ ဦးဇင္းရဲ႕ပထမဆံုး အလွဴခံပိုစ့္ေလးျဖစ္သလို  ပရဟိတလုပ္ေဆာင္မွဳ႕ ပထမဆံုးျဖစ္တာမို႔ ေစတနာ သဒၵါတရား ထက္သန္သူနဲ႔ အၾကံညဏ္ေကာင္းမ်ား ေပးလိုသူေတြကိုလည္း  ဦးဇင္းမွလိွဳက္လဲွစြာ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ တစ္ဆက္တည္းမွာ မီးအလွဴနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး ဦးဇင္းအနည္းငယ္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ မီးအလွဴနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူခဲ့တဲ့ တရားစာေလးတစ္ေၾကာင္းကုိသတိရမိတယ္။ အဲဒါဘာလဲလုိ႔ဆုိေတာ့ “ဒီပေတာ စကၡဳေတာ ေဟာတိ” မီးလွဴတာဟာ မ်က္စိကုိေပးလွဴတာျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ မျမင္တစ္ေယာက္ဘဝဟာ အျမဲတန္းေမွာင္မုိက္ေနပါတယ္။ ထုိမ်က္မျမင္ကုိ မ်က္လုံးေပး လွဴလုိက္မည္ဆုိပါက အလင္းရသလုိမ်ဳိး၊ အျမဲတန္းေမွာင္မုိက္ေနတဲ့ ရြာေလးမွာ အလင္းရဖုိ႔အတြက္ မီးစက္ေလးတစ္လုံးေလာက္ ေပးလွဴလုိက္မယ္ဆုိလ်ွင္ ထုိရြာသူရြာသားမ်ားလည္း မီးအလင္းရျပီး စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ ေနရမွာအမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိမီးအလင္းေရာင္ လွဴဒါန္းျခင္းေၾကာင့္လည္း အက်ဳိးမ်ားပါတယ္။ ယခုဘဝ ႏွင့္ ေနာင္ဘဝေတြမွာ တေျပာင္ေျပာင္ ကုိယ္ေရာင္ထြန္းေတာက္၍ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာတုိ႔မွာ မုိက္စြာေသာ အေမွာင္မရွိ၊ ပကတိ မီးအေရာင္ကဲ့သုိ႔ ထြန္းလင္း၍ ေကာင္းျခင္းျပည့္စုံတဲ့ ပဘာဝတီသတုိ႔သမီးတုိ႔လုိ၊ တစ္ခုေသာ လက္ေခ်ာင္း၏ အေရာင္ျဖင့္ တစ္ေထာင္ေသာ စၾကာဝဠာကုိ ထြန္းလင္းနုိင္တဲ့ ျဗဟၼာမင္းတုိ႔လုိ၊ တညီးညီးတရွိန္ရွိန္ တထိန္ထိန္ ေတာက္ပ၍  ကုိယ္ေရာင္၏ လွပျခင္းသုိ႔ မီးအလွဴရွင္မ်ားဟာ အက်ဳိးမ်ားစြာကုိရေစနုိင္ပါတယ္။  ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က သာသနာမွာ ဗကုလာေထရီမဆုိတာ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဗကုလာေထရီမ ေလာင္းလ်ာဘဝ ကႆပျမတ္စြာဘုရွင္ သာသနာေတာ္မွာ ပုရဗုိဇ္ရဟန္းမိန္းမ ျပဳလုပ္ကာ တစ္ေယာက္တည္း ေနခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ထုိပုရဗုိဇ္ ရဟန္းမိန္မက အိမ္စဥ္လွည့္လည္ကာ ဆီကုိအလွဴခံျပီး ကႆပျမတ္စြာ ဘုရားရွင္၏ ရင္ျပင္ေတာ္မွာ ညဥ့္သုံးယံပတ္လုံး ဆီမီးကုိ ပူေဇာ္လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ ထုိရဟန္းမိန္းမ စုေတေသာ္ တာဝတိ ံသာ နတ္ျပည္မွာနတ္သမီးျဖစ္လုိ႔ အေျခြအရံ နတ္သားေတြနဲ႔ အေရာင္အဝါေတာက္ပလုိ႔ေနပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ ႏွင့္ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္  ၾကားကာလမွာလည္း အပါယ္ေလးပါးသုိ႔ မလားေရာက္ဘဲ နတ္ျပည္မွာသာ ေမြ႔ေလ်ွာ္ျပီး ေနာက္ဆုံးပစၦိမဘဝမွာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ဝယ္ သာဝတၳိျမိဳ့ ပုဏၰားအမ်ဳိးမွာ လာျဖစ္ျပီး နာမည္ကုိ ဗကုလာသတုိ႔သမီးရယ္လုိ႔ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ထုိသတုိ႔သမီးသည္ လူေဘာင္ကုိ ခြာေရွာင္ျပီး ဘိကၡဴနီမတုိ႔ထံ သြားျပီးရဟန္းျပဳပါတယ္။ ေရွးကုသုိလ္ ဆီမီးအလွဴဒါနေၾကာင့္ ရဟႏၱာျဖစ္လာျပီး ဗကုလာေထရီမရယ္လုိ႔ ထင္ရွားကာ နိဗၺာန္ေရႊျပည္ျမတ္ကုိ ရခဲ့ဖူးတဲ့ သာဓကေတြရွိပါတယ္။ ထုိ႔ျပင္ မီးအလွဴဟာ အလင္းရဖုိ႔ ေပးလွဴတာျဖစ္တဲ့အတြက္ မ်က္စိကုိ ေပးလွဴသကဲ့သုိ႔ျဖစ္သလုိ ပညာဥာဏ္ၾကီးမားေစဖုိ႔ ေပးလွဴျခင္းမ်ဳိးလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ပညာဆုိတာ အားလုံးအတြက္ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။ ေလာကီပညာျပည့္စုံဖုိ႔ လုိအပ္သလုိ ေလာကုတၱရာပညာရွိဖုိ႔ ကလည္း လုိအပ္ျပန္တယ္။ အမုိက္ေမွာင္ကုိပယ္ေဖ်ာက္နုိင္တဲ့ အလင္းေရာင္(၄)မ်ဳိးရွိပါတယ္။ ပညာအလင္း၊ မီးအလင္း၊ ေနအလင္း၊ လအလင္းပါ။ ပကတိေသာ အေမွာင္ကုိ ပယ္ေဖ်ာက္ေပးနုိင္တာက မီးအေရာင္၊ ေနအေရာင္၊ လအေရာင္ျဖစ္ျပီး၊ပညာေရာင္ကေတာ့ အခ်ိန္ကာလမေရြး ကာလသုံးပါးလုံးမွာရွိတဲ့ အမုိက္ေမွာင္ကုိ ပယ္ခြာနုိင္သလုိ တစ္သံသရာလုံးက အေမွာင္က်လာတဲ့ အဝိဇၨာတည္းဟူေသာ အမုိက္ေမွာင္ ကုိပယ္ခြာနုိင္ပါတယ္။( ပညာစကၡဳံ အနဳတၱရံ) ဟုေဟာေတာ္မူသည့္အတုိင္း ပညာတည္းဟူေသာ မ်က္စိ၊ ပညာတည္းဟူေသာ အလင္းေရာင္သာ  အျမတ္ဆုံးျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကီအထြတ္ဆုံး အျမတ္ဆုံးျဖစ္တဲ့ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကုိရ၍ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေစနုိင္ျခင္းဟာ ထုိပညာမ်က္စိေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွား အမွန္ကုိခြဲျခားနုိင္ဆုံးျဖတ္နုိင္တာဟာ ပညာေၾကာင့္ပါပဲ။ ပညာရဲ႕ အရာက်ယ္ပုံ အသုံးက်ပုံ ျမင့္ျမတ္ပုံကေတာ့ ေျပာလုိ႔ပင္ ကုန္ဆုံးမည္မဟုတ္ပါ။ ထုိအျမတ္ဆုံးပညာမ်က္စိရေစဖုိ႔ အေထာက္ကူျဖစ္ေစဖုိ႔ မီးအလင္းကုိ ေပးလွဴၾကပါစုိ႔လုိ႔ တုိက္တြန္းမွဳျပဳလုိက္ရပါသည္။ မီးလွဴရက်ဳိးရွစ္ပါး ၁။ လုံျခုံစြာၾကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း။ ၂။ အမ်ဳိးျမတ္ျခင္း။ ၃။ ဥာဏ္ပညာၾကီးမားျခင္း။ ၄။ အဂၤ ါၾကီးငယ္တုိ႔ႏွင့္ျပည့္စုံျခင္း။ ၅။ အဆင္းလွျခင္း။ ၆။ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္ဝါေတာက္ပျခင္း။ ၇။ ဘုန္းတန္ခုိးၾကီးျခင္း။ ၈။ ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းျခင္း။ ေဆာင္။     ။ လုံျခဳံစြာ့၊ ၾကီးရတဲ့ခ်မ္းသာ၊ မ်ဳိးျမတ္ ဥာဏ္ၾကြယ္ႏွင့္။ အင္ၾကီးငယ္ျပည့္စုံရ။ ဆင္းလွေရာင္ဝါ၊ ဘုန္းေတဇာ၊ ၾကီးစြာပတန္ခုိး၊ ရန္ဘယာ၊ ေဘးကာဆီးတယ္၊ မီး၏အက်ဳိး။ (မွတ္ခ်က္။  ။ ဦးဇင္းအေနနဲ႕ အေထြေထြကုန္က်မယ္႔ စာရင္းကုိ နားလည္တတ္ကၽြမ္းေသာ သူမ်ားနဲ႔တုိင္ပင္ျပီး အနီးဆုံးခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ျပီး  ထပ္မံေဖာ္ျပေပးပါမယ္..။ ေကာက္ခံရရွိလာမယ္႔ အလွဴရွင္ စာရင္းနဲ႕ လွဴဒါန္းေငြ အစုစုတုိ႔ကုိလည္း ဦးဇင္းရဲ႕ ဘေလာ႕ျဖစ္တဲ႕ ၀ိရဓမၼ(WIRADHAMA) ဘေလာ့အျပင္ အလြမ္းျမိဳ႕ေလး၊ ခ်စ္စံအိမ္၊ ရာဇာေထြးblogမွတ္စု ဘေလာ႕ေတြမွာပါ ေဖာ္ျပေပးထားပါမယ္...။ အလွဴေငြစာရင္းႏွင့္ အလွဴအျပီးတြင္လည္း အလွဴရွင္စာရင္းႏွင့္ လုပ္ေဆာင္မွဳ႕မ်ားကိုလည္း ေဖာ္ျပေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ (ေကာက္ခံရရွိမည့္ အလွဴေငြႏွင့္အတူ (၅လပိုင္း-ေမလ အကုန္တြင္) (၂၀၁၂) ဦးဇင္း ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္လည္ၾကြေရာက္ျပီး ဦးဇင္းကိုယ္တိုင္ ((ဧရာဝတီတုိင္း ေက်ာင္းကုန္းျမိဳ႕နယ္က ဝက္ျခံဂယက္ရြာေလး) ) ၾကြေရာက္ အလွဴေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ အလွဴနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး လွဴဒါန္းခ်င္ရင္ အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ) ဆက္သြယ္ရန္ ဖုန္း           +918083881812 ဆက္သြယ္ရန္  အီးေမးလ္  ashinwimalawuntha@gmail.com အလြမ္းျမဳိ႕ေလး   ဆက္သြယ္ရန္  အီးေမးလ္  ( alwanmyolay@gmail.com) ရာဇာေထြး ( မေလးရွား ) ဆက္သြယ္ရန္  ဖုန္း          = 016 6787843 ဆက္သြယ္ရန္  အီးေမးလ္  = yarzar.htwe5@gmail.com စကာၤပူ တာဝန္ခံ နန္းေထြးစႏၵာ (စကာၤပူ) ဆက္သြယ္ရန္ေမလ္း - rainblue2010@gmail.com ဆက္သြယ္ရန္  ဖုန္း - +6593812015 ေဇာ္ေဇာ္ (စကာၤပူ) ဆက္သြယ္ရန္  ဖုန္း - +6581422464 ျမန္မာျပည္ တာဝန္ခံ အရွင္သီရိႏၵ (ရန္ကုန္- တာေမြ) ဆက္သြယ္ရန္ေမလ္း - thirinda000387@gmail.com မၾကင္စန္း (ရန္ကုန္- သဃၤန္းကြ်န္း) ဆက္သြယ္ရန္  ဖုန္း - 95973036380 တူးတူးမာ - မံုရြာ - ဆက္သြယ္ရန္ (ရံုးဖုန္း)  71-23629                                                                                                      ဆက္သြယ္ရန္ေမလ္း - ttchitnyima@gmail.com ခ်စ္စံအိမ္ ဆက္သြယ္ရန္ေမးလ္ babyrevlon@gmail.com တုိ႔ကုိ ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းႏုိင္ပါတယ္....)  ************** ခိုင္ေလးဆီကို ဆက္သြယ္ လွဴဒါန္းမယ္ဆိုရင္ေတာ႕ ခိုင္ဇာေအာင္.......09423676997 သို႔ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းႏိုင္ပါသည္။

Internet Download Manager 6.11 Beta 3 + Full Patch (2012 ခုႏွစ္ သၾကၤန္ အမွတ္တရ) Posted: 12 Apr 2012 01:12 PM PDT 2012 ခုႏွစ္ရဲ႕ သၾကၤန္ အမွတ္တရေလးေပါ့ဗ်ာ....:)  IDM Update ေလးထြက္လာလို႔ အခ်ိန္မွီ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္... IDM ကိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး သံုးတတ္ၾကျပီထင္ပါတယ္..။ 2012 ခုႏွစ္ရဲ႕ သၾကၤန္ အမွတ္တရေလးေပါ့ဗ်ာ... IDM ကို Install / Uninstall မလုပ္တတ္ေသးတဲ႔သူေတြရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ဒီပို႔စ္မွာ ရွင္းျပေပးထားပါတယ္..။      ဝင္းကမာၻေက်ာ္(နည္းပညာမွတ္တမ္း) ေလးဆီကို လာေရာက္ လည္ပတ္ အားေပးၾကတဲ႔ Member ဝင္ အားလံုးနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ မ်ား အားလံုး...  ႏွစ္သစ္မွာ မဂၤလာ အေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုၾကပါေစ.....:)         Download Internet Download Manager 6.11 Beta 3     ဝင္းကမာၻေက်ာ္(နည္းပညာမွတ္တမ္း)  This posting includes an audio/video/photo media file: Download Now

လာလည္ေပးႀကပါ Posted: 12 Apr 2012 10:30 AM PDT ( လာလည္ေပးႀကပါ) ေရြွျမန္မာကို... ငါမေရာက္ခဲ ့ခင္က..ငါ ့ဘ၀ထည္းမွာ ငါ ့တစ္ေယာက္ထည္းသာ ေယာင္ခ်ာခ်ာလည္ပတ္ရင္း ေသြ ့ေခ်ာက္မွဳ ႏြမ္းနယ္မွဳ အားငယ္မွဳေတြနဲ ့ေႏွာင္ငင္ကာ ေသာင္တင္ေနခဲ ့ရပါတယ္.... ... လသာတဲ ့ညေတြမွာ...လွပလာမွာမဟုတ္တဲ ့ ငါ ့ကဗ်ာအစုတ္အနုပ္ေတြနဲ ့...လုံးေထြးရင္း တင္းႀကပ္မွဳေတြခါးသီးတဲ ့ခါ...ငါ ့ကိုယ္ငါ ရန္ရွာမိခဲ ့တာကအႀကိမ္ႀကိမ္.... .... ေနာက္ဆုံးေတာ ့...ဖန္လံုအိမ္လို ငါ ့ေလွာင္အိမ္...အိပ္ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းထည္းမွာ အတိတ္နာေတြကိုေထြခင္း...စိတ္ေ၀ဒနာေတြကို ေက်ာက္ခ်၇င္းတင္းမာမွဳေတြနဲ ့...ေနခဲ ့ရတဲ ့ငါ...... ************* ************** ************** အခုေတာ ့... ငါမေမ်ွာ္လင္ ့ထားပါဘဲ...ေရာက္ခဲ ့မိတာက ေရြွျမန္မာ ငါခင္တြယ္စရာ...member ၀င္ ကိုကို မမ ညီ ညီမေတြနဲ ့...လက္ပြန္းတတီး ရင္းရင္းႏွီးနဲ ့အထီးက်န္...ငါ ့ဖန္လံုအိမ္ကမာၻေလး ေႏြးေထြးစြါနဲ ့စိုေျပလို ့...လာခဲ ့ရျပန္ေပါ ့ main ထည္းမွာ...ေန ့စဥ္နဲ ့အမ်ွ ဆံုေတြ ့ႀကရတဲ ့...သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ သတင္းေမးသီခ်င္း...ကေလးေတြနားေထာင္ ေပ်ာ္လာေအာင္ရီစရာေျပာ...ေမာႀကေတာ ့ျငိမ္ ေသာကကင္းေ၀းရတဲ ့...ဒီအခ်ိန္မွာငါ ့ကမၻာ ဖန္လံုအိမ္ေတာင္...ေပ်ာက္ဆံုးေနပါေပါ ့လား.... ဒီကမၻာေလးသီးခ်ား...တည္ေဆာက္ေပးထားတဲ ့ ဥယာဥ္မွဴးေလးနဲ ့...တာ၀န္ခံေတြ ငါေလေက်းဇူးတင္လိုက္တာ... .... ***************** ************** ******* တကယ္ေတာ ့... ငါလိုဘ၀မလွတဲ ့...ဒုကၡိတအတြက္ သံုညအဆင္ ့က...ျမွင္ ့တင္မရတဲ ့ ငါ ့စိတ္ဓါတ္ေတြ...ျမင္ ့တက္ေစတာ ေရြွျမန္မာနဲ ့member၀င္...သူငယ္ခ်င္းေတြေႀကာင္ ့ပါ ဒါေႀကာင္ ့ငါဘယ္ေတာ ့မွ...အားမငယ္ေတာ ့ပါဘူး wheel chair ေပၚက...ငါဘယ္ေတာ ့မွ ဆင္းနိုင္မွာမဟုတ္ေပမဲ ့...အခ်ိန္နဲ ့အမ်ွ ငါ ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့...ေတြ ့ဆံုေနႀကရတယ္ေလ ဒါေပမဲ ့ငါတစ္ခုေတာ ့စိုးရိမ္မိတယ္ ငါလိုဘ၀မလွသူ...ဒုကၡိတရဲ ့အေျခအေန သိလာတဲ ့တစ္ေန ့...သူတို ့ငါ ့ကုိေတြ ့နိုင္ပါဦးမလား ခင္နိုင္ပါဦးမလား ရီေမာစရာေလးေတြ ေျပာေပးနိုင္ႀကပါဦးမလား ေ၀၀ါးတဲ ့အသိစိတ္နဲ ့...ငါစိုးထိတ္ေနမိတယ္... အိပ္မရညေတြနဲ ့...တာရွည္ခဲ ့ရတဲ ့ငါ ့ဘ၀ အခုေတာ ့ေန ့ညေတြတုိင္း...ငါ ့ေဘးမွာ၀ိုင္းေနတဲ ့ ငါ ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့...ေပ်ာ္ေနခဲ ့ရတာ ငါ ့ဖန္လံုအိမ္ကမၻာေလး...ေဆြးေနေလာက္ေရာ ့မယ္ **************** ********** ************ သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ.... အျဖစ္မွန္ကို...ထိန္ခ်န္မထားလိုတဲ ့ ငါ ့ဘ၀အေျခေနကို...မင္းတို ့ေတြသိလာႀကျပီမို ့ ငါ ့ကိုထားလို ့ေတာ ့...မသြားႀကပါနဲ ့ ငါ ့ဘ၀ငါ ့ကမၻာျဖစ္တဲ ့...ေရြွျမန္မာဥယာဥ္ထည္းမွာ ငါ ့အတြက္ဆက္ဆက္...လာလည္ေပးႀကပါ.. လာလည္ေပးႀကပါ............... လာလည္ေပးႀကပါ................. ************* *************** ************ (သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလုံးသို ့ခင္မင္စြါျဖင္ ့) Kyaw Shein..

♥*´`*•.¸♥ စိမ္း ရဲ ့ ေမတၱာရွင္ ♥¸.•*´`*♥ (ေရႊျမန္မာဥယ်ာဥ္ ေရကစားမ႑ာပ္) သႀကၤန္ အက်ေန ့ Posted: 12 Apr 2012 10:30 AM PDT ေရႊ ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုး မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ခေညာင္းတဲ့ ႏွစ္သစ္မဂၤလာ ျဖစ္ပါေစ... လို ့ ပထမဦးစြာ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သ ပါတယ္... ရွင္ ဒီေန ့ဟာ ျမန္မာ့ႏွစ္သစ္ကူး မဟာသႀကၤန္ပြဲေတာ္ရဲ ့ သႀကၤန္အက်ေန ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္..... ဒီေန ့မွာ စိမ္း မ႑ဳပ္ကို ႀကြေရာက္လာႀကတဲ့ ေမာင္ႏွမမ်ားကို စိမ္းက ပထမဦးဆံုး သေျပခက္ နဲ ့ အတာေရစက္မ်ား သြန္းေလာင္းပါရေစလားရွင္.. သႀကၤန္ေရဆိုတာ ေအးခ်မ္းလွျပီး အႏၱရာယ္ကင္းပါတယ္.... ေနာ္... ဒီေန ့ မ႑ပ္မွာ ..................... ပိေတာက္ပန္းေတြ ထား ထားေပးတယ္ေနာ္.... ဒီေန ့ေတာ့.....  စိမ္း မ႑ပ္မွာ ေရလာကစားႀကသူ အေပါင္း ဒီလို တစ္ဦးနဲ ့ တစ္ဦး ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေရကစားလို ့ရေအာင္ခြက္မ်ားနဲ ့ ေရကစားဖို ့ စီစဥ္ထားပါတယ္... ေရကစားရင္း သီခ်င္းမ်ားလည္း နားေသာတ ဆင္ျပီး ရုပ္ရွင္ မင္းသားႀကီး ဦး၀င္းဦးသီဆိုျပီး အန္တီ ႏြဲ ့ႏြဲ ့စန္း က ျပေသာ ေခတ္ေဟာင္းေတး ခ်စ္စရာ့ သႀကၤန္ ရင္ဂို သီဆို၍ မိုးယုစံ က ျပေသာ  ေႏြလည္မိုး G3 သီဆိုတဲ့ G3 သႀကၤန္ ေဇာ္ပိုင္ ရဲ ့  ေရေတြ စုိကုန္ျပီ Jenny ရဲ ့  ျမန္ျမန္သာေျပာ လွပ်ိဳျဖဴေတြရဲ ့ အက ပေဒသာကိုလည္း ႀကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္...ရွင္ ဒီေန ့ အစားေသာက္ကေတာ့ ဖါလူဒါ နဲ ့ ဒိုးနပ္ မုန္ ့ပါ.... သႀကၤန္ သီခ်င္းသံနားေထာင္ သႀကၤန္ယိမ္းေလး ရႈစားရင္း ဖါလူဒါ သံုးေဆာင္ပါေနာ္... ဒါေလး မပါရင္ မ႑ပ္ မလာဘူး ဆိုတဲ့ အကိုေတာ္ေတြ အတြက္ ျမန္မာ တိုက္ဂါး ဘီယာ ၊ မႏၱေလး ဘီယာ တိုက္ပါ့မယ္ရွင္..... မမတို ့အတြက္ကေတာ့ ၀ိုင္ေပါ့ ေနာ္....... ေသာက္လည္း ေသာက္ မူးလည္း မမူးေစနဲ ့ေနာ္.... မူးရင္ မ႑ပ္ က လက္မခံဘူးေနာ္.... ဒီမွာတင္ မနက္ပိုင္း ေရကစားမ႑ာပ္ သိမ္းပါျပီရွင္.... ညဘက္မွာေကာ ဘာေတြနဲ ့ ဧည့္ခံမလဲ ဆိုတာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ ႀကည့္ရႈပါအံုး ရွင္ ဒီ ည မွာေတာ့ Lazy Club  ေတးဂီတ အဖြဲ ့နဲ ့ ဧည့္ခံပါ့မယ္ရွင္.... အာဇာနည္နဲ ့ ၀ိုင္းစုခိုင္သိန္း တို ့ရဲ ့ လိုက္ဖက္တဲ့ ဘ၀ ေဂ်မီ ရဲ ့Rock the House ဓနုျဖဴေဇာ္ဦး နဲ ့ ၀န္းဆုျပည့္ေက်ာ္ တို ့သီဆိုျပီး မင္းသူနဲ့ ေရႊရည္သိန္းတန္ သရုပ္ေဆာင္တဲ့ ေမာင္ေရႊရိုးနဲ ့ ခ်စ္စပါယ္ ျပဇာတ္ေလးပါ... ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္း ရဲ ့ ဇာတ္ဆရာ အလိုက် ျဖိဳးႀကီးနဲ့ ေမဆိြ တို ့ရဲ ့ ေလကို ဆန္ပ်ံစို ့လား စတိတ္ရိႈး ႀကည့္ရင္း ျမန္မာ့ရိုးရာ မုန္ု ့ပဲသေရစာမ်ား လည္း သံုးေဆာင္ႀကပါအံုးေနာ္... ေကာက္ညွင္းေပါင္းေလး သံုးေဆာင္ပါရွင္.. ပလာတာ နဲ ့ ႀကက္သားဟင္းပါ.. ပဲျပဳတ္ နံျပား ပါရွင္ ျပီးရင္ေတာ့ အလွဴပြဲေတြမွာ မပါမျဖစ္တဲ့ လၻက္သုပ္ေလးကို ေရေႏြးႀကမ္း ႏွင့္အတူ သံုးေဆာင္ပါေနာ္... စတိတ္ရိႈး၊ ျပဇာတ္ေလး ေတြ ႀကည့္ရႈျပီး .... မုန္ ့ပဲသေရစာ စားေသာက္ရင္း အာလာပ သလာပ စကားေလးေတြ ေျပာႀကတာေပါ့ေနာ္.... မနက္ျဖန္မွာေကာ ဘယ္လို စီစဥ္ထားမလဲ ဆိုတာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း ဒီေန ့ သႀကၤန္အက်ေန ့ မ႑ပ္ေလး ကို သိမ္းလိုက္ပါျပီရွင္... ဥယ်ာဥ္ေလးထဲမွာ အပန္းေျဖေနႀကေသာ ေရႊေမာင္ႏွမ အေပါင္း ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖာ က်န္းမာ ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ့စြာ မဂၤလာႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုရင္း တစ္ႏွစ္တာ ပါတ္လံုး ေအးခ်မ္း သာယာ စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားႏိုင္ႀကပါေစ... လို ့ စိမ္း မွ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးပါတယ္ရွင္... This posting includes an audio/video/photo media file: Download Now

ကို Posted: 12 Apr 2012 07:33 AM PDT ကို့ကိုခ်စ္မိခဲ့တယ္..ဒါေပမယ့္..ကိုကေတာ့  ကို့အတြက္ေပးဆပ္ခဲ့တာက..ရိုးရိုးေလးပါ   ကို..လွစ္ခနဲ့..ျပံဳးရယ္သြားမဲ့အခ်ိန္ေလးတခု..ဖန္တီးေပးခဲ့တာပါ    ဂုဏ္ေတြေငြေတြေနာက္မွာရွိေနတဲ့..ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအရသာသက္သက္ကို..ယူေဆာင္ေပးခဲ့တာပါ     ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြထက္.....၀မ္းနည္းျခင္းကို....မွ်ေ၀ခံစားေပးခဲ့သူပါ      ကို့ေရွ့မွာ..ထာ၀ရျပံဳးေနနိဳင္ေအာင္..ဟန္ေဆာင္ရင္း..တိတ္တဆိတ္ငိုေၾကြးေနသူပါ       ကိုေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ဖို့..ဆုေတာင္းရင္း..၀မ္းနည္းမွုေတြကို...ၾကိတ္မွိတ္ထားသူပါ        ကို့အခ်စ္ကိုမရခဲ့ရင္ေတာင္...ခ်စ္ခြင့္ေလးရဖို့..ေမွ်ာ္လင့္မိသူပါ         အခ်စ္ဆိုတာထက္...နားလည္မွုေတြကို..တည္ေဆာက္ခဲ့သူပါ          ကို့ကိုခ်စ္ခဲ့တာ....စြန့္လႊတ္အနစ္နာခံမွုသက္သက္ပါ

ျပည္သူ႔ဆႏၵ Posted: 12 Apr 2012 07:21 AM PDT ျပည္သူ႔ဆႏၵ နယ္စပ္စစ္ေဘး ျပည္တြင္းေရး အာရံုထားပါ ဒို႔ဗမာ တားစီးႏိုင္လွ်က္ Law (ဥပေဒ) မထြက္ သိလွ်က္နဲ႔ေစ ငေပေတြ ပစ္ခ်င္ရာပစ္ စစ္ေတြျဖစ္ ဒို႔ရင္မွာမေက် မင္းတုိ႔ေတြ က်ည္ဆံကျမန္ ေသၾကျပန္ ၀ုန္းကနဲကြဲ အေသဘဲ ေန႔စဥ္ျဖစ္ေန နယ္စပ္ေျမ ခါးသီးေႏွာင္က်င္ ျပည္သူ႔ရင္ နာက်င္ခံစား ျပည္သူမ်ား ေအာ႔ ႏွလံုးနာလွ စစ္ေဘးကြ.. စစ္၏အနိဌာရံုကိုစိုးရြံ႕မိပါသည္

ႏုိင္ငံေတာ္အလံကုိ ကာကြယ္ေပးၾကပါ......... Posted: 12 Apr 2012 07:19 AM PDT                          ဒီမုိကေရစီ စနစ္တြင္  ႏုိင္ငံေတာ္ အလံကုိ မည္သုိ႔  အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိသည္မသိပါ....... မည္သုိ႔ ကာကြယ္ ထားသည္ မည္သုိ႔ သတ္မွတ္ထားသည္ မသိပါ.....                          သုိ႔ေသာ္ လုပ္ခ်င္သလုိေတာ့ မလုပ္ရေကာင္းမွန္းေတာ့ သိပါသည္......                          ယခု ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ဒီမုိကေရစီ စနစ္ကုိ စတင္ က်င့္သံုးေနပါၿပီ........ ဘ၀င္မက်ပါ.....                              ႏုိင္ငံေတာ္ အလံသည္... ႏုိင္ငံသားတုိင္းအတြက္  အထြဋ္ အျမတ္ထားရာ...အေလးအျမတ္ျပဳရာ.... ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္  ႏုိင္ငံသားတုိ႔ကုိ ကုိယ္စားျပဳေၾကာင္း.... တတ္ႏိုင္သမွ် ကာကြယ္ေပးေစခ်င္ပါသည္... မကာကြယ္ပါက ႏုိင္ငံေတာ္ အလံသည္ ေအာက္ပါ အတုိင္း ေအာက္ပါ ေနရာမ်ားသုိ႔ ေရာက္ရွိ သြားမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း............ This posting includes an audio/video/photo media file: Download Now

(သူရိန္ ေနမင္းၾကီးကိုကိုယ္စားျပဳတယ္) Posted: 12 Apr 2012 06:37 AM PDT အနီေရာင္က ရဲရင့္ျခင္းႏွင့္ေအာင္ျမင္ျခင္း အ၀ါေရာင္က ခ်မ္းသာျခင္း ခြပ္ေဒါင္း က အမ်ိဳးသားေရးကိုယ္စားျပဳတယ္ စက္၀န္းက သူရိန္ ေနမင္းၾကီးကိုကိုယ္စားျပဳတယ္ ျမန္မာ ေတြက လမွ ာ ယုန္ ၀ပ္တယ္ ေနမွာ ခြပ္ေဒါင္း လို ့အယူရိွတယ္ ေရာင္ျခည္တေထာင္ေဆာင္တဲ့ ေနမင္းၾကီးက ခြပ္ေဒါင္းဟာ ဖိနိပ္မႈ မတရားမႈေတြကို တြန္လွန္ရန္ ခုန္တြက္လာပံုကိုေဖၚၾကဴးထားျခင္းျဖစ္တယ္  ဒီအဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ကို လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပန္းေပးခဲ့တဲ့ ဖခင္ၾကီးေတြက အဓိပါယ္ဖြင့္ဆိုေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္.... (ရဲေဇာ္ကို) This posting includes an audio/video/photo media file: Download Now

သႀကၤန္တုန္းက Posted: 12 Apr 2012 03:36 AM PDT သႀကၤန္အက်ေန႔ နံနက္ခင္းကေလးသည္ ခပ္ေျပေျပေနေရာင္ခ်ည္ကေလးကို လႊမ္းၿခံဳလ်က္ သာယာလွေပ၏ ။ မိုးေကာင္းကင္ကလည္း တိမ္ညိဳေျပာက္တိေျပာက္က်ားႏွင့္ မအံု႕တအံု႕၊ ရႊင္ရႊင္ပ်ပ် ခုန္ေပါက္ေျပးလႊားေနေသာ မိုးေလကေလးကလည္း မေအးတေအး၊ ဆာဆာေ၀ေ၀ လန္းလန္းဆန္းဆန္း ခါေတာ္မွီ  သေႏၶမွီးၾကကုန္ေသာ ပိေတာက္ဖူးကေလးတို႕လည္း မပြင့္တပြင့္။ ထိုသို႕ေသာနံနက္ခင္း၏ ပ်ံ႕သင္းလတ္ဆတ္ ႏူးညံ့လန္းရႊင္ေသာ ထြက္သက္ကိုရႈရိႈက္ရင္း အိပ္ရာမွႏိူးလာေသာ ကၽြန္ေတာ့္မွာ လြမ္းရေတာ့မလိုလို၊ ရႊင္ရေတာ့မလိုလိုႏွင့္၊ ျမစ္ဆံုသို႕ ဆန္တက္ေမ်ာပါလာေသာ ေဗဒါပင္ကေလးပမာ၊ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္၍ ေနမိ၏ ။ ထိုခဏ၌ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရြာကေလး ေတာင္ဘက္အစြန္းဆီမွ တထံုထံုျမည္ဟည္းေသာ အိုးစည္သံသည္ ပိေတာက္ျဖင့္ႀကိဳင္အပ္ေသာေလျပည္တြင္ ေလယာဥ္စီး၍လိုက္ပါလာၿပီးလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္၏ေသာတအၾကည္အတြင္း ၀င္ေရာက္ဆိုက္ကပ္လာ၏ ။ သႀကၤန္အခါသည္ ေဘးမရွိေသာအခါျဖစ္၏ ။ အိုးစည္သံသည္ ေဘးမရွိေသာအသံျဖစ္၏ ။ ေဘးမရွိေသာအခါတြင္ ေဘးမရွိေသာအသံကို ၾကးရျခင္းကား စင္စစ္၀မ္းေျမာက္ဖို႕ပင္ျဖစ္၏ ။ သို႕ေသာ ေဖာ္ကြာေ၀းသူတို႕ကား လႊတ္လႊတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ႀကီး ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႕ ခဲယဥ္းေပလိမ့္မည္။ -------------------------------------------------------------------------------- အိပ္ရာထက္၌ နံနက္ခင္းက သာယာျပည့္စံုျခင္းကို ေပ်ာ္တစ္လွည့္ ပ်င္းတစ္လွည့္ႏွင့္ စံစားေနခိုက္တြင္ အထက္ပါအိုးစည္သံသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႕လမ္းထိပ္ ကုကၠိဳပင္ႀကီးေအာက္ဆီေလာက္သို႕ ေရာက္လာၿပီဟု အသံကိုမွန္း၍ ထင္မိ၏ ။ အိုးစည္သံမ်ားကလည္း တထံုထံု၊ လင္းကြင္းႀကီးကလည္း တရွပ္ရွပ္၊ လက္ခုပ္မ်ာကလည္း တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္၊ ယင္းတို႕အၾကားမွ ေၾကးပုေလြသံသည္ လြန္႔၍လြန္႔၍ ေက်ာ္လႊားထြက္ေပၚလာ၏ ။ "စိန္အိုးစည္ လြယ္သေလေလ" အစခ်ီေသာ သီခ်င္းသံသည္ ပုေလြသံႏွင့္အတူ အလုအယက္ သူ႕ထက္ငါဦးေအာင္ ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ထူထပ္ေသာလက္ခုပ္သံကို ေထာက္ျခင္းျဖင့္ အိုးစည္တိုင္း၏ အရြယ္ပမာဏမွာ မငယ္လွဟု သိရသည္။ မၾကာမီအတြင္း၀ယ္ အိမ္ေရွ႕တလင္းတြင္ အိုးစည္သားတို႕သည္ ေနရာတက်ခင္းက်င္း၍ သီဆို၊ တီးမႈတ္၊ ကခုန္ေနၾကေၾကာင္းကို သိရေလ၏ ။ -------------------------------------------------------------------- ကၽြန္ေတာ္၏ တစ္၀က္မွ်မကေသာအသက္သည္ အိုးစာ္သံ၊ပုေလြသံတို႕ ဆိတ္ရာ 'ၿမိဳ႕' တြင္ ကုန္လံန္ခဲ့သည္မွန္ေသာ္လည္း ယင္းအသံတို႕၏ ဆြဲငင္ေသာသတၱိကား ကၽြန္ေတာ့္အဖို႕ သန္စြမ္းတုန္းပင္ ရွိေသး၏ ။ ၾကားစကပင္ ႏွလံုးသားသည္ တရြရြလႈပ္ရွားခဲ့၏ ။ ကခုန္သီဆိုခ်င္ေသာ 'ငယ္စဥ္ကေက်းေတာစိတ္' သည္ တစ္ကိုယ္လံုးတြင္ ျဖန္းလ်က္သြား၏ ။ သို႕ႏွင့္လည္း အိပ္ရာမွ မထ။ ေထြရာေလးပါးကို စဥ္းစားေနတုန္းပင္ ရွိေသး၏ ။ ထိုခဏ၌ ကၽြန္ေတာ္၏အမည္ကို ေမးလိုက္သံၾကားရ၍ ကၽြန္ေတာ့္တူကေလး လက္ေထာက္ခ်လိုက္သည့္အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္၏ ၀မ္းကြဲအစ္ကို၊ ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္း ၀မ္းကြဲေယာက္ဖေတာ္သူ ကိုေလးခ်ိဳသည္ အိမ္ခန္းတြင္းသို႕ ေျပး၀င္လာလ်က္ ကၽြန္ေတာ္အားႏိူး၏ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္းအိပ္ရာမွ လူးလဲထ၍ ကိုေလးခ်ိဳခိုင္းေစသည့္အတိုင္း ျပတင္းေပါက္မွ လွမ္း၍ၾကည့္လိုက္ရာ ေအာက္ပါတို႕ကို ျမင္ရပါသည္။ ------------------------------------------------------------------- အိုးစည္သားတို႕မွာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကစားဖက္၊ ရန္ျဖစ္ဖက္၊ ေက်ာင္းေျပးဖက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။ ဘေထြးခိုထံတြင္ သူရင္းငွားလုပ္ေနသူ ခ်မ္းေအးႀကီးသည္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပတင္း၀တြင္ ျမင္ရေသာအခါ ပါးစပ္မွ ပုေလြတိုကေလးကိုခၽြတ္၍ သူတို႕ႏွင့္အတူလိုက္ရန္ ေအာ္ေျပာ၏ ။ ကၽြန္ေတာ္က ေခါင္းညြတ္၍ျပလိုက္ေသာအခါ ၀မ္းသာေသာအသံျဖင့္ "အဲဒါမွ တို႕ဘီေအကြ" ဟု ေျပာ၍ အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားျမင္ရေလေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္သို႕ လက္ညိႈးညႊန္ျပ၏ ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ေနစဥ္က ကုလားဖိုးစိန္ဟု ထင္ေပၚေက်ာ္ေစာခဲ့ေသာ နတ္ႀကီးသည္ ေပါရိသာဒကဲ့သို႕ ၀တ္ဆင္လ်က္လည္းေကာင္း၊ အေရွ႕ဖ်ားသား သာအိသည္ သုတေသာမမင္းကဲ့သို႕ ၀တ္ဆင္လ်က္လည္းေကာင္း၊ ေပါရိသာဒခၽြတ္ခန္းကို ဇာတ္ခင္းလ်က္ ရွိၾကသည္။ အိုးစည္၀ိုင္းအလယ္တြင္ကား ႏြားတစ္ေကာင္ကို ေတြ႕ရ၏ ။ အေသြးမွာ ခပ္ညိဳညိဳ၊ ကိုယ္ကာယမွာ ခပ္ပိန္ပိန္၊ ထိပ္တြင္ ၾကာကေလးႏွင့္။ ထိုႏြားသည္ မ်ားစြာမအိုလွေသးေခ်။ နြားပိန္ကိုအသားထိုး၍ၾကည့္လိုက္သည္ ဆိုေသာနည္းျဖင့္ၾကည့္ရာ ပ်ိဳရြယ္သန္စြမ္းစဥ္အခါက ထိုႏြားသည္ အလြန္လွပ ခန္႔ညားခဲ့ေပရာ၏ ။ အဖိုးတန္ေၾကးထိုက္ခဲ့ေပရာ၏ ။ သို႕ေသာ္ ယခုကဲ့သို႕ အိုမင္းမစြမ္း ရွိလာေသာအခါ မၾကင္နာေသာသခင္သည္ ျပဳဖူးေသာေက်းဇူးကိုမေထာက္ပဲ ဆယ့္ငါးက်ပ္၊ ႏွစ္ဆယ္မွ်ေသာ အသျပာေနာက္သို႕ ေကာက္ေကာက္ပါလိုက္လ်က္ ႏြားသတ္တို႕၏လက္တြင္းသို႕ ေသစာရင္းသြင္းလိုက္သည္မွာ အံ့ၾသဖြယ္ပင္ ျဖစ္ေတာ့၏ ။ "ေရွးအထက္ကာရီ ပေ၀သဏီ အေျခက ေရလိုက္ႀကီးေမွာက္မွား၍ တို႕ေနာက္သားတစ္စုမွာ လူ႕ဘီလူးအစာ ဟင္းလ်တို႕အၿပီး ဘူးသီးႏွင့္ႀကံဳသူႀကံဳ၊ ဖရံုသီးႏွင့္ ညားသူညား၊ သခြားသီးႏွင့္တြဲသူတြဲ၊ ခိ်ဳတနဲ ခ်ဥ္တစ္ေထြ တို႕ျဖစ္ပံုအေနႏွယ္၊ ေသလွ်င္လည္းလတ္တေလာ ရွင္လွ်င္လည္းဖတ္ဖတ္ေမာ၊ အေဟာဒုကၡ ဘယ္အခါတြင္မွ သက္သာရာမရေအာင္၊ တို႕ၾကမၼာျပဳနည္းကို၊ အသည္းထိေအာင္ နာလိုက္ပါဘိ၊ ဉာတကာတစ္သင္း မိတ္ရင္းတို႕" ဆိုေသာ ေက်းဇူးရွင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ႏြးေမတၱာစာကို ေျပး၍သတိရမိ၏ ။ ------------------------------------------------------------------------ ထိုစက္တိုင္ႏြားကို၀ယ္၍ အသက္ကယ္ဆက္ရန္အတြက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္စုတို႕သည္ အိုးစည္ဗံုေဗါင္းတီးလ်က္ အရပ္ကိုလွည့္ၿပီး အလွဴေငြေကာက္ခံေနၾကျခင္းျဖစ္၏ ။ ႏြားႀကီးသည္ ႏြားသတ္တို႕၏ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ျပဳမူဆဲဆိုရာမွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့၍ အသာအယာ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ျခင္းကို ခံရေလေသာေၾကာင့္ အျမီးတခတ္ခတ္ႏွင့္ မ်ားစြာေပ်ာ္ရႊင္ေနသကဲ့သို႕ရွိ၏ ။ ထိုႏြားႀကီးအတြက္ "ဆာ" စေသာ ဘြဲ႕ႀကီးခရာႀကီးတို႕ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ အဖိုးထိုက္အသံုး၀င္ေသာ "ေဘးမဲ့" ဟု ကတၱရာေစးျဖင့္ ေရးျခစ္ထားေသာ သံျဖဴျပားငယ္ကေလးသည္ လည္ပင္းမွ တြဲရရြဲက်လ်က္ရွိ၏ ။ ႏြားသတ္ကုလား၏လက္တြင္သာေနရပါမူ ဤသံျဖဴျပားငယ္ဆြဲရာ လည္ပင္းအရပ္သည္ ႏြားသတ္၏ဓားသြား ေလးကင္းျပရာအရပ္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဦးေခါင္းႏွင့္တကြ ဦးခ်ိဳတို႕ကား သေျပပန္း၊ပိေတာက္ပန္းတို႕ျဖင့္ ေ၀ေဆာဆာဆင္ယင္ထား၍ ေက်ာကုန္းကို ကတၱီပါေကာ္ေဇာျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းထား၏ ။ ဤသို႕ဆင္ယင္ထားအပ္ေသာ ႏြားႀကီးသည္ အိုးစည္ဗံုေဗါင္းသံတို႕ျဖင့္ ကေတာ့မလိုလို၊ ခုန္ေတာ့မလိုလို တရြရြျဖစ္လ်က္ရွိ၏ ။ အိုးစည္သံက ဆြဲငင္ျခင္းေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း၊ ႏြားႀကီး၏ သနားစဖြယ္ေသာအျဖစ္က ဆြဲငင္ျခင္းေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္သည္ ကပ်ာကသီ အ၀တ္အစားလဲလွယ္၍ ခ်မ္းေအးႀကီးလက္မွ ပုေလြတိုကေလးကို လုယူၿပီး ထိုေဘးကင္းေသာနံနက္က ေဘးကင္းေသာအသံတို႕ႏွင့္အတူ ေဘးကင္းေသာအလုပ္ကို လုပ္ဖို႕ရာ ေဘးကင္းစြာလိုက္ပါ၍ သြားခဲ့ပါသတည္း။                                (ဆရာႀကီးမင္းသု၀ဏ္၏၀တၳဳတို၊ ဂႏ ၱေလာကမဂၢဇင္း၊၁၂၉၃ တေပါင္းလ)                                                                             ရွာေဖြတင္ျပသူ-မာလာေထြး

အိမ္အေၾကာင္း Posted: 12 Apr 2012 01:00 AM PDT ခုတေလာဘာမွဟုတ္တဲ့ အရႈပ္ကေလးေတြနဲ႔ က်မစာမေရးျဖစ္တာအေတာ္ၾကာေနပါျပီ။ အလုပ္ရႈပ္တာေကာ စိတ္မပါတာေကာနဲ႔ ဘာမွကို မေရးျဖစ္သလို စဥ္းစားမိတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြ၊ စိတ္ကူးနဲ႔စာတိုေလးေတြသာခ်ေရးမိခဲ့တယ္။ ဒီၾကားထဲ အိမ္ေျပာင္းဖို႔လုပ္ေတာ့ ပိုစိတ္ရႈပ္အလုပ္ရႈပ္ရတယ္ေလ။ ဘာေတြပဲရႈပ္ရႈပ္ ရန္ကုန္ကေမေမ့အိမ္ကိုေတာ့ သိပ္သတိရမိတယ္။ က်မက အိမ္လြမ္းတတ္သူဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ကာစကမ်က္ရည္ခဏခဏက်မိခဲ့တယ္။ သည္ရက္ပိုင္းမွာလည္း သၾကၤန္နားနီးျပီဆိုေတာ့ Facebook ၀င္ၾကည့္ရင္ အိမ္ေတြမွာ မုန္႔လုပ္စားၾကတာေတြ၊ ဘုရားေရသပ္ပယ္တာေတြ ေတြ႔ေတာ့ မိသားစုကိုပိုလို႔သတိရမိတာအမွန္ပါ။ အဲဒီလုိ မိသားစုနဲ႔အတူ ေႏြးေထြးမူမ်ိဳးကို အိမ္မွာသာရႏိုင္တာမွလား။ ဒါနဲ႔က်မလည္း အိမ္အေၾကာင္းေရးခ်င္မိေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ အိမ္အေၾကာင္းဆိုတာေျပာမကုန္ဘူးေလ။ အိမ္အေၾကာင္းေရးသူေတြရွိၾကမွာပါ။ က်မအတြက္ေတာ့ ေရးဖို႔ေတာ့ေစာေနပါေသးတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မကိုယ္တိုင္လည္း ခုဆိုမိသားစုအသစ္ေလးနဲ႔ကိုး။ ေရးခ်င္စိတ္ရွိေနေတာ့ ခ်ေရးမိလိုက္တယ္။ အိမ္အသစ္ေျပာင္းကာစဆိုေတာ့ ဘာလိုမလဲ ဘယ္လိုျပင္ဆင္မလဲဆိုတာေတြးရင္း စိတ္ခ်မ္းသာသလိုျဖစ္မိတယ္။ အိမ္ဆိုတာ ဘယ္ေနရာဘယ္အရပ္မွာေနရေနရ ေနပူမိုးရြာဒဏ္ကို ကာကြယ္ေပးတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ ေႏြးေထြးတဲ့ခိုနားရာေလးေလ။ လူတိုင္းအတြက္ ဘ၀မွာမရွိမျဖစ္က ေန႔စဥ္၀မ္းျဖည့္ရမယ့္ စားစရာရယ္ Shelter လို႔ေခၚတဲ့ခိုနားစရာ အိမ္ရွိမွျဖစ္မယ္ေလ။ အိမ္ဆိုတာ ႀကီးလို႔ရတယ္၊ ငယ္လို႔ရတယ္။ မိုးလံုေလလံု ခိုလႈံႏိုင္ဖို႔ပဲလိုတယ္၊ ဆင္းရဲလို႔ရတယ္၊ ခ်မ္းသာလို႔ရတယ္။ မိသားစုတေတြ စည္းလံုးေႏြးေထြးဖို႔ပဲလိုတယ္.. တဲ့။ ဟုတ္တာေပါ့။ က်မအိမ္အေၾကာင္းေရးမယ္ဆိုေတာ့ အရင္ဆုံး မိသားစုေမာင္ႏွမေတြရွိတဲ့ ျမန္မာျပည္က အိမ္ကို သိပ္သတိရမိပါတယ္။ က်မဘယ္သြားသြား အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔ အခန္းထဲမွာ လွဲလိုက္ရင္အေမာေျပသြားတာပဲေလ။ ေနပူထဲက ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ျပန္လာလည္း အိမ္ေရာက္ခါနီးဆို စိတ္ကေလာျပီး ပိုျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္မိတယ္။ အေမအေဖက ဘယ္ေလာက္ဆူဆူ အျပင္ကနဲ႔မတူတဲ့ အေမာေျပရာေနရာေလးေပါ့။ သၾကၤန္နီးလို႔ျဖစ္ျဖစ္ ပိတ္ရက္မွာျဖစ္ျဖစ္ တခုခုလုပ္စားရရင္ ေမာင္ႏွမတေတြစုရုံးစုရုံးနဲ႔ ေပ်ာ္စရာသိပ္ေကာင္းတယ္။ ဒါဟာ အိမ္ရဲ့ေႏြးေထြးမူတခုပါပဲ။ တကယ္ေတာ့အျပင္မွာ ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္တဲ့သူျဖစ္ျဖစ္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း အိမ္ျပန္ရစျမဲပါ။ က်မဆို ေမေမတို႔နဲ႔အတူ အိမ္ထဲမွာေနရတာႏွစ္ခ်ိဳက္ေပမယ့္ အလုပ္၀င္ေတာ့ ရုံးအျပန္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားေလွ်ာက္စားေတာ့ မိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္ျပန္ျဖစ္တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း တကယ္ကို စိတ္လုံျခဳံေႏြးေထြးမူကိုခံစားရတာပါပဲ။ အျပင္မွာ ေပ်ာ္သည္ျဖစ္ေစ စိတ္ညစ္လာသည္ျဖစ္ေစ ကိုယ့္အိမ္ေလးေရာက္မွ အေမာေျပေတာ့တာဟာ အမွန္ပါ။ တေယာက္ထဲေနသည္ျဖစ္ေစ၊ မိသားစုနဲ႔ေနသည္ျဖစ္ေစ ေမာပန္းလာျပီဆို ဘယ္သူမွဆို အိမ္ကို တမ္းတၾကစျမဲပါ။ အကိုအမေတြက်န္ေမာင္ႏွမအားလုံး အိမ္ေထာင္က်ျပီး အိမ္ခဲြသြားေတာ့ ေဖေဖရယ္ ေမေမရယ္ က်မရယ္ သည္မိသားစုသုံးေရာက္ပဲ က်န္ခဲ့ေတာ့လည္း အိမ္ေလးက က်မအတြက္ေႏြးေထြးစျမဲပါပဲ။ ပိတ္ရက္မနက္ေစာေစာဆို ၀ရံတာကေန အျပင္ကို ဟိုေငးဒီေငးနဲ႔ အိမ္ထဲကၾကည့္ရတာ အလြန္အရသာရွိတယ္။ အိမ္ထဲက ေဖေဖေမေမတို႔ရဲ့ ဘုရားရွစ္ခိုးကန္ေတာ့သံ၊ ေရဒီယို တီဗီြသံၾကားရတာလည္း စိတ္ခ်မ္းသာစရာတမ်ိဳးပါပဲ။ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ ပန္းအိုးထိုးအလွဆင္ အခန္းဆီးလိုက္ကာလဲတာလည္း အိမ္အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မူ႔တမ်ိဳးေပါ့။ က်မကေတာ့ ငယ္ငယ္ကထဲက အိမ္လွလွ အခန္းလွလွေလးေတြကို ခ်စ္တယ္။ သေဘာက်တတ္တယ္။ အိမ္မွာ ပန္းပင္ေလးေတြစိုက္ထားတာရွိတာလည္း သိပ္သေဘာက်တယ္။ ေမေမကေတာ့ ပန္းပင္စိုက္၀ါသနာပါသူတေယာက္ေပါ့။ အိမ္မွာ ေမေမ့ပန္းပင္ေလးေတြပန္းပြင့္တာျမင္ေတာ့ ကိုယ္လည္းစိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ကိုရီးယားမွာေတာ့ အိမ္တိုင္းလိုလိုမွာ ပန္းပင္ေလးေတြနဲ႔ေလ။ ခုဆိုေႏြဦး၀င္လာျပီဆိုေတာ့ ပန္းေလးေတြအစီအရီပြင့္လာေတာ့မယ္။ က်မေတာင္ ပန္းပင္ေလးေတြ၀ယ္ထားေသးတယ္။ ခုဆို အိမ္ခန္းအသစ္ေလးမွာ ဘာေတြဘယ္လိုေလးထားမယ္ျပင္မယ္နဲ႔ စိတ္ကူးမိရင္း လိုတာေလးေတြလိုက္၀ယ္မိတယ္။ က်မတို႔ယူကာစေတာ့ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္သားျဖစ္သလိုေနခဲ့ၾကတာပါ။ အိမ္ေထာင္ဦးဆိုေတာ့ လိုတာေတြမ်ားေပမယ့္ ကိုယ္ပိုင္အိမ္မဟုတ္ေတာ့ ၀ယ္ထားဖို႔သိပ္အဆင္မေျပဘူးေပါ့။ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာကေတာ့ အဆင္ေျပသလိုေနၾကရတာပါပဲ။ အခန္းေလးကဘယ္ေလာက္က်ဥ္းက်ဥ္း က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး အျပင္ကေနအိမ္ကိုျပန္ေရာက္မွ အေမာေျပပါေတာ့တယ္။ ကိုယ့္အိမ္ေလးမွာ ထမင္းလက္ဆုံအတူစားရင္း ေက်နပ္ရတာအမွန္ပါ။ ေနာက္တခုက ကိုယ့္အိမ္ေလးမွာပဲ ကိုယ္စားခ်င္တာခ်က္ျပဳတ္စားရတာအဆင္ေျပတာေလ။ အေပါင္းအသင္းနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲအျပင္မွာေပ်ာ္ေနေန အိမ္ျပန္ဖို႔ေမ့တဲ့သူေတာ့ရွိမယ္မထင္ပါဘူး။ ကိုယ္အိပ္စက္အနားယူဖို႔ကေတာ့ စိတ္လုံျခံဳမူရွိတဲ့ ကိုယ့္အိမ္ေလာက္ဘယ္မွာေကာင္းပါ့မလဲရွင္။ ေယာက္က်ားေလးေတြဟာ အေပါင္းအသင္းနဲ႔ ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးတတ္တာသဘာ၀ေပမယ့္ ကိုယ့္အိမ္က အခန္းထဲမွာ စာအုပ္ေလးဖတ္ေနရတဲ့အရသာကေတာ့မတူဘူးဆိုတာ သူတို႔လည္းသိၾကမွာပါ။ အျပင္မွာ မိုးရြာလို႔ ႏွင္းက်လို႔ ေနပူလို႔စတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ပိုလို႔သိသာစျမဲပဲေပါ့။ ဘယ္လိုအိမ္နဲ႔ေနရေနရ အခ်ိန္တန္ေတာ့ မိမိအိမ္လို႔ေခၚတဲ့ ခိုနားရာေလးကို ျပန္ေရာက္ရင္ အေမာမေျပတဲ့သူ ရွိမယ္မထင္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ အိမ္ကို လစ္လ်ဴရႈထားတတ္ၾကတယ္ေလ။ အိမ္က အေမေမွ်ာ္ေနမယ္ဆိုတာ ဇနီးမယားကေစာင့္ေနမယ္ဆိုတာကို သိပ္မေတြးၾကဘူး။ ဘယ္လိုလူျဖစ္ျဖစ္ ေမွ်ာ္ေနတဲ့သူဆီျပန္သြားရင္ အျပင္ကထက္ ေႏြးေထြးတယ္ဆိုတာ တေန႔ေတာ့ ခံစားရမွာပါ။ အျပင္မွာ ဘယ္ႏွစ္နာရီ ဘယ္ႏွစ္ရက္ေနႏိုင္မွာမို႔လို႔လဲေလ။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ေနေနရတဲ့ ေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြေတာင္ ကိုယ္ေနထိုင္ရာအခန္းေလးကို သံေယာဇဥ္ရွိၾကေသးတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္မိသားစုရွိတဲ့အိမ္ကို သတိေမ့ေနတဲ့သူရွိပါ့မလားလို႔ေတြးမိဖူးတယ္။ ကိုယ္ေနထိုင္ရာေနရာေလးဟာ ဘယ္ေလာက္စုတ္စုတ္က်ဥ္းက်ဥ္း ဒါဟာ ေႏြးေထြးတဲ့ခိုနားရာအိမ္ကေလးမို႔ ၀မ္းနည္းခ်ိန္ ေမာပန္းခ်ိန္မွာ လိုအပ္တဲ့ေနရာေလးပါ။ က်မကေတာ့ အိမ္ကို ခ်စ္သလို အိမ္ထဲမွာ ေနရတာကိုပဲသေဘာက်ပါတယ္။ ပိတ္ရက္မွာေတာင္ အိမ္ထဲမွာ စိတ္ေရာလူပါ နားနားေနေန ေနရတာကိုႏွစ္ျခိဳက္တတ္တယ္။ ကိုယ့္အိမ္ထဲမွာ ပန္းအိုးေလးေတြ အရုပ္ေလးေတြ ဓါတ္ပုံေလးေတြနဲ႔ ေနေရာင္ျခည္ေလးကိုၾကည့္ရင္း စိတ္ခ်မ္းသာမိတယ္။ အိမ္အလွဆင္ရတာကိုလည္း ၾကိဳက္တယ္ေလ။ ပိုက္ဆံေတြအမ်ားၾကီးရွိဖို႔ထက္ မိသားစုေႏြးေထြးဖို႔က ပိုလိုသလိုပါပဲ။ အိမ္မွာလည္း စိတ္ကူးနဲ႔ျပင္ဆင္ၾကည့္၊ ရွိတာေလးနဲ႔ လွေအာင္လုပ္ရတာ အေကာင္းစားေတြရွိျပီး ပစ္ထားလို႔ ရႈပ္ေထြးေနတာထက္စာေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့ေနာ္။ သည္ေနရာမွာေျပာရရင္ မိသားစု စိတ္တူကိုယ္တူ စည္းလုံးတာဟာ ပိုေကာင္းပါတယ္။ အိမ္ျပင္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ တက္ညီလက္ညီ ၀ိုင္း၀ိုင္း၀န္း၀န္းနဲ႔ အတူလုပ္။ ေဆးေရာင္ကအစဘာျခယ္မယ္ဆိုတာကို တိုင္ပင္ သေဘာတူေတာ့ အိမ္ေလးကေနခ်င္စရာျဖစ္တာေပါ့။ ခုဆိုက်မလုပ္ခ်င္တာျပင္ဆင္ခ်င္တာေလးေတြကို အမ်ိဳးသားကိုေျပာျပီး အတူလုပ္ၾကေတာ့ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ရပါတယ္။ ေနာက္ဆုိ သားေလးရလာရင္ အိမ္အတြက္ပို ေပ်ာ္စရာေကာင္းမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ အိမ္မွာ အလုပ္ကျပန္လာမယ့္ ေယာက္က်ားကိုအတူေမွ်ာ္ရမယ့္ အေဖာ္ကေလး ရွိရင္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ေက်နပ္မိေသးတယ္။ သည္လိုဆိုေတာ့ က်မအလုပ္ကအျပန္ေက်ာင္းကအျပန္ကို ေစာင့္ေနခဲ့တဲ့ ေမေမ့ကို ကိုယ္ခ်င္းစာမိေတာ့တယ္။ က်မလိုပဲ ေမေမ့လိုပဲ အေမတိုင္း ဇနီးသည္တိုင္းက အျပင္ကျပန္လာမယ့္ သားသမီးနဲ႔ ခင္ပြန္းသည္ကို အခ်ိန္တန္လို႔ျပန္မလာေသးရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားေမွ်ာ္ေနလိုက္မလဲေနာ္။ တခ်ိဳ႔ဆို ေမြးထားတဲ့ေခြးကေလး ေၾကာင္ကေလးေတြကေတာင္ အိမ္ကေနေမွ်ာ္ေနတတ္တာ သတိတရေျပာတတ္ၾကတယ္။ အိမ္ဆိုတာ တေယာက္ထဲေနေန မိသားစုနဲ႔ေနေန အခ်ိန္တန္ေတာ့ ျပန္ရမွာပဲေပါ့ရွင္။ အိမ္ဆိုတာ ေမာပန္းျပီဆိုရင္ ခိုနားဖို႔ေႏြးေထြးတဲ့ ရင္ခြင္ငယ္ကေလးပဲ မဟုတ္ပါလား။ လူေတြၾကားထဲက မနာလိုမုန္းတီးမူေတြ အတင္းအဖ်င္းေတြၾကားက စိတ္ရႈပ္ေထြးစရာေတြကို ေရွာင္ရွားရင္း အပန္းခနတာေျဖဖို႔ အိမ္ဟာလိုအပ္ပါတယ္။ အခ်ိန္တန္လို႔ ေမာရင္ ကိုယ့္ရဲ့အိမ္ကို ျပန္ဖို႔မေမ့ပါနဲ႔ လို႔သာက်မကေျပာခ်င္ပါေတာ့တယ္။ အင္ၾကင္း This posting includes an audio/video/photo media file: Download Now

ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ အနက္ေရာင္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ကားေပၚမွာ (ကဗ်ာမဟုတ္ပါ) Posted: 12 Apr 2012 12:58 AM PDT ကဗ်ာဆရာ း ဇာတိ(ဖ်ာပံု) မေန႔က က်ေနာ္အလုပ္ကို စီးေနက်မွတ္တိုင္ကေန ၃၆ ကားစီးျပီး ထြက္လာပါတယ္၊ တာေမြအ၀ိုင္းထိပ္ေရာက္ေတာ႔ အသံစာစာ စာစာနဲ႔ တိုင္းရင္းသူ ႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာရင္း တက္လာတာကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္၊(ျမင္ေတာ႔ မျမင္ရပါ) က်ေနာ္ကကားရဲ႔ ညာဘက္အျခမ္း ေရွ႔ဆံုးရဲ႔ ေနာက္က ခံုမွာပါ၊ သူတို႔ကို မျမင္ရေပမဲ႔ အသံကိုေတာ႔ အတိုင္းသား ၾကားေနရပါတယ္ ၊ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကလဲ ကားေပၚစေရာက္ကတည္းက စကားေျပာေနလိုက္တာ အဆက္မျပတ္ဆိုေတာ႔ ဘာရယ္မဟုတ္ အသံလာရာဆီ(ကားရဲ႔ဘယ္ဘက္အျခမ္း) က်ေနာ္႔ရဲ႔ တစ္ခံုေက်ာ္ကို လွမ္းၾကည္႔မိလိုက္ပါတယ္...... အဲ႔ဒီအခါက်မွ လားလား...ျမင္လိုက္ရတဲ႔ ျမင္ကြင္းက အလြန္ဆိုးပါတယ္၊ ထိုအမ်ိဳးသမီး ၀တ္ထားတာက ဂါ၀န္အက်ပ္ ဆြဲသားပံုစံမ်ိဳး တိုနံ႔နံ႔ေလးပါ၊ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို စိထားတာေတာင္ သူမရဲ႔ ဂါ၀န္ဘယ္ေလာက္ တိုလဲဆိုေတာ႔ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကိုေတာင္ ျမင္ေနရပါတယ္ :S အသားကေတာ႔ ျဖဴ၀င္းေနျပီး သူ႔ပံုစံလဲ အစကေတာ႔ ဘာမွ မျဖစ္ေပမဲ႕ က်ေနာ္ၾကည္႔မိလိုက္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္နဲ႔ အတူ စပယ္ယာေတြေရာ အျခားခရီးသည္ေတြေရာ အကုန္လံုးက ၀ိုင္းျပီး ၾကည္႔မိသြားေတာ႔ ထိုအမ်ိဳးသမီး နည္းနည္းေတာ႔ တြန္႔သေယာင္ ျဖစ္သြားပါတယ္၊ ဒါေပမယ္႔ ခဏေလး အတုိင္းအတာမွာပဲ နဂိုအတိုင္း စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ပံုမွန္လို ျပန္ျဖစ္သြားပါတယ္၊ အဓိက က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ထိုအမ်ိဳးသမီးရဲ႔ အ၀တ္အစားနဲ႔ သူ႔ရဲ႔ သြားလာေရး ခရီးျဖစ္ပါတယ္၊ အေနာက္ႏိုင္ငံအပါအ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သူ႔လို ပံုစံမ်ိဳး ၀တ္ဆင္ေနတာ အမ်ားအျပားပါ၊ ဒါေပမဲ႔ ထိုအမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုဟာ ကိုယ္ပိုင္ကားေပၚကေန ဆင္းတဲ႔ လူတန္းစား မဟုတ္ပါ၊ အိမ္ကေန စထြက္တာနဲ႔ ကားေပၚအခန္႔သား ေရာက္ ၊ ကားေပၚကဆင္းလိုက္တာနဲ႔ လိုရာခရီးကို အသာအယာ ေရာက္ရွိသြားတဲ႔ အေနထားမ်ိဳးေတြပါ၊ အဲ႔ဒီအတြက္ ထိုသို႔ ၀တ္ပါက ဘာမွ ေျပာစရာ မရွိေသာ္လည္း ခုလို အမ်ားနဲ႔ ေရာေထြးသြားလာရတဲ႔ အခါမွာ အခက္အခဲေတြ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္ အဲ႔ဒီအခက္အခဲဟာ သူတစ္ေယာက္တည္းတင္ မကေတာ႔ပဲ အျခား ခရီးသည္မ်ားကိုပါ စိတ္အေႏွာက္ယွက္ ေပးႏိုင္ပါတယ္၊ ဟိုတစ္ေလာက က်ေနာ္တို႔ အမ်ိဳးသမီးသီးသန္႔ယဥ္နဲ႔ ပက္သက္ျပီး စကားအေျခအတင္ ျဖစ္ပြားခဲ႔တာနဲ႔ ပက္သက္ျပီး ခုလိုအေျခအေနမ်ိဳးေတြကို ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးေျဖရွင္းမယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္သိခ်င္ပါတယ္၊ သူကေတာ႔ ဘာမွမထူးဆန္းတဲ႔ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ဘယ္သူမွ ဂရုမစိုက္တဲ႔ ဟန္ပန္နဲ႔ ေအးေအးသက္သာ ျဖစ္ေနေပမဲ႔ က်န္လူမ်ားမွာ က်ေနာ္အပါအ၀င္ ေနမထိ ထိုင္မသာ ျဖစ္ရတဲ႔ အေျခအေနပါ၊ သူလဲ သူ႔ဟာသူ ၀တ္ခ်င္သလို ၀တ္ က်ေနာ္တို႔လဲ က်ေနာ္တို႔ဟာ က်ေနာ္တို႔ ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ပေစဆိုတာကေတာ႔ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း ဆန္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္၊ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမွုနဲ႔ မကိုက္ညီဘူးလို႔ က်ေနာ္မေျပာလိုပါ၊ ခုခ်ိန္မွာ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမွုဟာ မရွိသေလာက္ကို ပေပ်ာက္ေနပါျပီ အဲ႔ဒီအတြက္ ၀တ္ခ်င္သလို ၀တ္ၾကပါေစေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႔ ခုလိုမ်ိဳး ကိုယ္၀တ္ထားတဲ႔ အ၀တ္အစား ကိုယ္သြားမဲ႔ခရီးလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ကိုယ္ခဏတာ ျဖတ္သန္းရမယ္႔ အေျခအေနေတြကို တြက္ခ်က္သင္႔ပါတယ္၊ ၃၆ ကားဆိုေတာ႕ ခံုတန္းေတြက အတန္းလိုက္ ျဖစ္တဲ႔အတြက္ ေနာက္လွည္႔ၾကည္႔မွသာ ျမင္ရမယ္႔ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးပါ ၊ အကယ္၍ ဟိုင္းလတ္ကားအမ်ိဳးအစားဆိုရင္ေတာ႔ ဆိုဖြယ္ရာ မရွိေတာ႔ပါ၊ ထိုကားေသးေလးေပၚတြင္လဲ ၾကံဳဖူးပါသည္၊ အဲ႔ဒီအခါ သူတို႔က ပါလာတဲ႔ ပစၥည္းေတြကို ေပါင္ေပၚတင္ျပီး စီးနင္းလိုက္ပါလာေလ႔ ရွိပါတယ္၊ အခု ထိုအမ်ိဳးသမီးလက္ထဲမွာ ဘာမွ ပါမလာပါ ၊ ထိုပံုစံအတိုင္း ဘယ္အထိ လိုက္ပါသြားလဲဆိုတာေတာ႔ မသိပါ ၊ ေစ်းေကြ႔မွတ္တိုင္ေရာက္ေတာ႔ က်ေနာ္ဆင္းလိုက္ပါတယ္၊ မဆင္းခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာလဲ စပယ္ယာရဲ႔ မ်က္လံုးကို ၾကည္႔မိေတာ႔ ထိုေနရာမွာ မခြာေတာ႔ပါ၊ ထို႔အတူပဲ အျခားခရီးသည္မ်ားလဲ ထိုအတိုင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ္႔မည္၊ သူေတာင္ ၀တ္ရဲတာပဲ ငါတို႔က ဘာလို႔ မၾကည္႔ရဲရမွာလဲဆိုတာက အျမဲတမ္း မမွန္ပါ၊ သူ႔မွာ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဥာဏ္မရွိ၍ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လိုက္တဲ႔ အရာကို ကိုယ္ကလဲ သူႏွင္႔အတူ လိုက္လံေရာေရာင္၍ မျဖစ္ပါ၊ ေျပာင္းလဲလာေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေျခအေနနဲ႔ ေျပာင္းလဲလာေသာ လူေတြရဲ႔ စိတ္ဟာ ဘယ္လိုမွ လိုက္ဖက္မွု မရွိေသးပါ၊ ေျပာင္းလဲမွုကို အေျခခံျပီး ႏိုင္ငံလဲ ေျပာင္းျပီ ငါတို႔လဲ ေျပာင္းမွ ျဖစ္မယ္ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံက သူ႔ဟာသူ ေျပာင္းတာ ငါတို႔က ဘာေျပာင္းစရာ လိုလို႔လဲ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံအေျခအေန ေျပာင္းတာကို အခြင္႔ေကာင္းယူျပီး ကိုယ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ေကာင္းစားဖို႔အတြက္ ကိုယ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ စိတ္ေက်နပ္မွု အျပည္႔ရဖို႔အတြက္ အရာရာကို လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ေနတယ္ဆိုတာကေတာ႔ မေကာင္းပါ၊ ကိုယ္နဲ႔ တန္ရာတန္ရာကိုသာ လုပ္ေဆာင္သင္႔ပါတယ္၊ အေစာနက ေျပာသလို ကိုယ္ပိုင္ကားစီးျပီး အတို၀တ္တာထက္ ခုလိုမ်ိဳး လိုင္းကားေပၚမွာ အတို၀တ္တာဟာ ဘယ္လိုမွ လိုက္ဖက္မွု မရွိပါ၊ တစ္ခု ကံေကာင္းတာက ကားေခ်ာင္ေနတဲ႔ အခ်ိန္လဲ ျဖစ္တဲ႔ အတြက္ သူ႔ခမ်ာ အဆင္ေျပသြားတာပါ၊ အကယ္၍ ကားက်ပ္က်ပ္အခ်ိန္နဲ႔သာ တိုးခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ မေတြး၀ံ႔စရာပါပဲ ဂါ၀န္အရွည္နဲ႔ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီရဲ႔ ေအာက္အနားစဟာ တန္းတူညီနီးပါးပါပဲ ဒါဆိုရင္ ေတြးၾကည္႔ပါ ၊ ဘယ္လိုအက်ိဳးဆက္ေတြ ျဖစ္လာမလဲဆိုတာ ၀ီစီလဲ ကယ္ႏိုင္မည္ မထင္ပါ၊ အဲ႔ဒီလို အေနထားမ်ိဳးေၾကာင္႔ မေတာ္တေရာ္ လုပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ သူ႔ရဲ႔ အျပစ္လား မေတာ္တေရာ္ လုပ္တဲ႔ေကာင္ရဲ႔ အျပစ္လားဆိုတာ စာဖတ္သူမ်ား စဥ္းစားၾကည္႔ၾကပါကုန္။ ဇာတိ(ဖ်ာပံု) 2.3.2012 4:27PM မွတ္ခ်က္ (၁) - ေအာက္ခံေဘာင္းဘီအေရာင္မွာ အနက္ေရာင္ ျဖစ္သည္။ မွတ္ခ်က္(၂) - ထိုသို႔ ေတြ႔လိုက္သည္႔ ခဏေလးအတိုင္းအတာတြင္ က်ေနာ္႔ စိတ္မွာ ေယာက္ယက္ခက္သြားပါသည္။ (၀န္ခံပါသည္) http://zartinaung.blogspot.com/2012/03/blog-post_02.html#comment-form

တန္ခူးလႏွင့္ ျမန္မာ့ရုိးရာ အတာသၾကၤန္ပြဲဟူသည္ Posted: 12 Apr 2012 12:57 AM PDT လတန္ခူးေပမုိ႔၊ အလွထူးပါဘိ၊ ျမျမဖူးရယ္တဲ့ ခိုင္ေရႊ၀ါ။ တကယ္တမ္းသာျဖင့္ ဘယ္ပန္းေသာ္ စံမတူဘူ႔၊ နႏၵမူ ဖန္ဂူထိပ္မွာလ၊ ပေစၥကာ ေခြ်းေတာ္သိပ္ရတယ္၊ ဧရိပ္ဆာယာ။ တစ္ႏွစ္တြင္ သည္တစ္လ ေပပ တစ္လတြင္ တစ္ရက္ထဲ၊ ခက္ခဲတဲ့ ရက္ဗုဒၶါ၊ ပြင့္ရွာၾက စံုျမိဳင္တြင္း။ ျမဴမင္းလြင္ထန္၊ ၾကဴသင္းတာခ်ိန္ယံမေတာ့၊ ေရႊ၀တ္ဆံငံုံတံ ေညွာက္ကယ္ႏွင့္ သၾကၤန္ဂိ ံမွန္ ေရာက္ျပန္ေတာ့ သိန္သေရ ထိန္ေ၀လို႔ ေတာက္တဲ့ျပင္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ သင္းပါဘိ၊ ဆန္းသေလာက္ မလင္းႏုိင္ဘူ႔၊ ပန္းပိေတာက္မင္း။ တန္ခူးလသည္ ျမန္မာ့ ဆယ့္ႏွစ္လတြင္ ပထမဦးဆံုးလျဖစ္၏။ ဤလ၏ လျပည့္ညတြင္ စိၾတနကၡတ္သည္ လျပည့္၀န္းႏွင့္ ယွဥ္ျပိဳင္၍ ထြန္းလင္း ေတာက္ပကြန္႕ျမဴးသည္။ ဤလ၏ ရာသီမွာ မိႆရာသီ၊ ယွဥ္တာရာမွာ တံငါတာရာ၊ ရာသီရုပ္ ပံုသဏၭာန္မွာ ဆိတ္ရုပ္ ပံုသဏၭာန္၊ ရာသီပန္းမွာ ကံ့ေကာ္ပန္း၊ ရင္ခတ္ပန္း၊ ပိေတာက္ပန္း ျဖစ္၍ ရာသီပြဲေတာ္မွာ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ ျဖစ္ေလသည္။ ဤတန္ခူးလကို ပုဂံေခတ္ ထုိးေက်ာက္စာတုိ႔၌ “တန္ခူ” ဟု ေရွ႕ေနာက္ အကၡရာ ႏွစ္ခုစလံုး၌ ေရွ႕ေပါက္မပါဘဲ ေရးသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ၀ိသဇၨနီ အေရးအသား ေပၚလာျပီျဖစ္ေသာ အင္း၀ေခတ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္မူ “တန္ခူး”ဟု ေရးသားလာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဒုတိယ အင္း၀ေခတ္ အေနာက္ဘက္လြန္မင္း လက္ထက္တြင္ မင္းေဇယရႏ ၱမိတ္က “ပုရစ္ျဖာစီ”ခ်ီရတုတြင္ - “တန္ခူးရာသီ တုိင္ခဲ့ျပီ၊ ဆန္းထူး၀ါနီ လူိင္ခဲ့ျပီ၊ သြန္းျမဴး ျဖာစီ အုိင္ခဲ့ျပီ”ဟု ကာရန္ သံုးခ်က္အညီအခ် ေရးဖြဲ႕ထားသည္ကို လည္းေကာင္း၊ ေတာင္ငူေခတ္ ေတာင္ငူဘုရင္ နတ္ရွင္ေနာင္က ၎၏ ရတုတြင္ - “ဘယ္ေ၀့ညာကူး၊ ပံုမထူးသည္၊ တန္ခူးေလေလ်ာ္ေတာ့၏။”ဟု သီကံုး ဖြဲ႕ႏြဲ႕ထားသည္ကို လည္းေကာင္း ေတြ႕ရွိရေပသည္။ ဦးဖုိးလတ္ေရး ျမန္မာအမည္မ်ားက်မး္၌ - “တန္ခူးလတြင္ တန္းပုဒ္သည္ ပါဠိဘာသာ တာလပုဒ္မွ ဆင္းသက္လာ၍ ထန္းေဟာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တပုိ႔တြဲအေၾကာင္း၌ အက်ယ္ေဖာ္ျပျပီးျဖစ္ရာ ခူး၏ အနက္ကိုသာ ေကာက္ယူရန္ လုိေပေတာ့သည္။ ခူး၏ အနက္ကိုလည္း ကတ္သတ္ႏူိက္ခြ်တ္၍ ေတြးေတာေနရန္ မလုိ။ “ပန္းခူး၊ ဟင္းရြက္ခူး၊ ဟင္းသီးခူး၊ ဆြတ္ခူး” ဆုိသည္တုိ႔၌ ကဲ့သို႔ ဆြတ္၊ ေျခြဟုသာ အလြယ္တကူ ေကာက္ယူရာ၏။ တန္ခူးဆုိရာ၌ “ထန္းသီး ကိုခူး၊ ထန္းသီးကို ဆြတ္၊ ေျခြ”ဟု အသြယ္မ၀ုိက္ တုိက္ရုိက္အနက္ ေပၚထြက္ေခ်၏။ တပို႔တြဲလ၌ ထန္းမပင္မ်ားမွ ထြက္သည့္ ထန္းပို႔ (၀ါ) ထန္းဖူး၊ ထန္းခိုင္တုိ႔သည္ တန္ခူးလသို႔ ေရာက္ေသာအခါ အဆန္းတည္စျပဳေသာ အသီးမ်ားကို ေဆာင္လ်က္ ရွိၾကေတာ့သျဖင့္ လူတုိ႔သည္ ယင္းအသီးမ်ားကို စားရန္ ခူးႏုိင္ ဆြတ္ေျခႏုိင္ ၾကေတာ့ေလ၏” ဟု ေဖာ္ျပထားေလသည္။ သို႔ျဖစ္၍ “ထန္းခူးလ” (၀ါ) “တန္ခူးလ” ဟူသည္မွာ “ထန္းဆြတ္ လ၊ ထန္းသီးဆြတ္ လ”ဟူ၍ အဓိပၸာယ္ ရေလသည္။ ဤတန္ခူးလကို “တာကူးလ”ဟူ၍လည္း ေရးသားေခၚေ၀ၚၾက ေပေသးသည္။ ဦးဖုိးလတ္ေရး ျမန္မာလ အမည္မ်ားက်မ္း၌ပင္ - “ျမန္မာဘာသာ တာ၊ အတာတုိ႔၏ အသံုးပရိယာယ္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏွင့္ အႏြယ္တူ ဘာသာတုိ႔တြင္ မိတ္တူပုဒ္မ်ား၏ အနက္မ်ားကို ေထာက္သျဖင့္ တာ၊ အတာတုိ႔သည္ အခ်ိန္အခါ၊ ရာသီဥတု၊ ရတု၊ ႏွစ္ေဟာ ျဖစ္ေၾကာင္း ယံုမွား သံသယ မရွိရာ။ တာကူး၊ အတာကူး ဆုိရာ၌ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတုိင္း အျခားကာလ၏ အပိုင္းအျခားျဖစ္ေသာ လ၊ ရာသီဥတု၊ ရတု တုိ႔ကို မယူႏုိင္။ ႏွစ္ကိုသာ ယူႏုိင္ေၾကာင္း အထူး သတိျပဳအပ္ေလသည္။ “ထုိ႔ေၾကာင့္ တာကူး၊ အတာကူးတုိ႔၏ အနက္ ႏွစ္ကူးျဖစ္၍ တာကူးလ၊ အတာကူးလတုိ႔၏ အနက္ ႏွစ္ကူးလ ျဖစ္ေလသည္”ဟု ေဖာ္ျပထားေလသည္။ သို႔ျဖစ္၍ “တာကူးလ ဟူသည္မွာ ႏွစ္ကူးလ” (၀ါ) ႏွစ္ေျပာင္းလ”ဟူ၍ အဓိပၸာယ္ ရေလသည္။ ဤတန္ခူးလႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရွး စာ ဆုိ ေတာ္ အသီးသီးက ရူေထာင့္ အစံုစံုမွ ရူျမင္ကာ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု ေရးဖြဲ႕ သီကံုး၍ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၾကေပသည္။ စာဆုိေတာ္ ဦးပုညက ၎၏ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီဘြဲ႕ ေတးထပ္မ်ားတြင္ ဤတန္ခူးလဘြဲ႕ ေတးထပ္၌- “ဆယ့္ႏွစ္လီ ဒြါဒရမွာ၊ ခါမိႆရာသီ၊ ရင္းအစ ဦးခ်ီသည္၊ လတြင္မည္ တန္ခူး၊ စိၾတၾကယ္ ေျပာင္ငယ္၊ ညဥ္႕သန္ေခါင္က်ခါမွ ျမဴး။ ေန႕ႏွင့္ည နာရီမွာ သံုးဆယ္စီ မၾကဴး၊ ႏွစ္လံုးညီ တစ္ပါဒ္ကူးလုိ႔၊ ႏွစ္သစ္ဦးတစ္ခါ၊ ပန္းကံ့ေကာ္ ေရႊရင္ခတ္ကယ္တုိ႔၊ ဖူးပြင့္ခ်ပ္စီလုိ႔သာျဖာ။ တည့္သံုးဖ၀ါး ရိပ္ဆာယာမွာ တူမကြာ ေမာင္မယ္ႏႊဲလုိ၊ ျမတ္သည့္ပြဲ သၾကၤန္ေတာ္၊ တီးျခိမ့္ျခိမ့္ေၾကာ္၊ ထီးကမၺဳရိပ္ေပ်ာ္ငယ္၊ ေခါင္းေလွ်ာ္ေတာ္ မူျမဲထင့္ေလ” ဟူ၍ ဖြဲ႕ႏြဲ႕သီကံုး စာပန္ခ်ီ ျခယ္မူန္း၍ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ေပသည္။ စာဆုိေတာ္ မဟာ အတုလ မင္းၾကီးကလည္း ၎၏ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီဘြဲ႕ လြမ္းခ်င္းမ်ားတြင္ ဤတန္ခူးလဘြဲ႕ လြမ္းခ်င္း၌ - “ထပ္ထပ္သာ ေစာေတာ့တယ္၊ ျမေၾကာငယ္ရစ္သီ၊ ကိုက္ဖူး ငယ္စီသည္။ ပြင့္သိဂၤ ီ ေရႊရင္ခတ္ကယ္တုိ႔၊ ရွစ္ရပ္ကယ္ နယ္တစ္ခုိက စိုလွတယ္ေလး။ ေႏြခါမွီငယ္၊ ရာသီမိႆ၊ ဂိမွာနမုိ႔၊ စိၾတၾကယ္ တိမ္မိုးလယ္မွာ၊ စံပယ္ကြန္႕ကာ၊ တိမ္ေဗြခ်ာ၀ယ္၊ ေဒသစာလွမ္း၊ လွည့္လည္ငယ္ျမန္းလုိ႔၊ ႏွစ္ဆန္းငယ္ သၾကၤန္၊ သစ္သစ္သာ ဖန္ေတာ့တယ္၊ ႏုိင္ငံေၾကာ့ ျပည္သူမွာ ပန္ဆုယူ တာေရသြန္းခ်ိန္မုိ႔၊ လြမ္းလွတယ္ေလး” ဟူ၍ ေရးသီဖြဲ႕ႏြဲ႕ စာပန္းခ်ီခ်ဲ႕၍ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ေပသည္။ ဤတန္ခူးလသည္ ေႏြဥတုတြင္ ပါ၀င္၏။ ေႏြရာသီသို႔ ၀င္ေရာက္လာသည္မွာ လ၀က္မွ်သာ ရွိေသးေသာ္လည္း အလြန္ ပူျပင္းေနေပျပီ။ “တန္ခူး ေရကုန္၊ ကဆုန္ ေရခန္း” ဟူေသာ စာဆုိႏွင့္အညီ အခ်ိဳ႕ေသာ ေခ်ာင္း၊ ေျမာင္း၊ ေရတြင္း၊ ေရကန္မ်ားတြင္ ေရခန္းစ ျပဳေနျပီ။ စာဆုိေတာ္ ရွင္ဥတၱမေက်ာ္၏ “သဘင္ဂိမွန္၊ တာသၾကၤန္ဟု၊ ေလျပန္လႊင့္ကူ၊ ဘံုသစ္ထူ၍”ဟူေသာ တာလား အဖြဲ႕အႏြဲ႕ အတုိင္းပင္ ေရာင္ျခည္တစ္ေထာင္ အလင္းေဆာင္ ေဒါင္း ဖန္ ၀ါ ေနမင္းၾကီး၏ အပူရွိန္ေၾကာင့္ ျမစိမ္းေရာင္ သစ္ရြက္တုိ႔သည္ ေရႊ၀ါေရာင္သုိ႔ ကူးေျပာင္း ေျခာက္ေသြ႕ကာ ေတာင္ျပန္ေလႏွင့္ ေျမာက္ျပန္ေလတုိ႔ ဆန္႕က်င္အေတြ႕ တုိးအေ၀ွ႕တြင္ ေၾကြက် ေျမခသျဖင့္ တစ္ေတာလံုး ရွင္းလင္းေန ေပေတာ့သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ သစ္ပင္တုိ႔မွာမူ ရုိးတံက်ဲက်ဲ ေနပူထဲတြင္ ရွိေနၾကျပီ။ ဤတန္ခူးလတြင္ အပူရွိန္ ျပင္းလာျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း မုိးႏွင့္ကား မကင္းပါေခ်။ “တန္ခူးမည္မွတ္၊ ဖက္ဆြတ္ေရတုိး၊ သၾကၤန္မုိး”ဟူေသာ မုိးလကၤာ အတုိင္းပင္ ဤႏွစ္သစ္ကူး တန္ခူးလ ခါသမယတြင္ မုိး တစ္ၾကိမ္ ႏွစ္ၾကိမ္ ရြာသြန္းေလ့ရွိသည္။ ထုိမိုးကို ဖက္ဆြတ္မုိး၊ သၾကၤန္မုိးဟု ေခၚသည္။ ေျမသို႔ သက္ေလွ်ာ ေၾကြက်ေနသည့္ ဖက္ရြက္ေျခာက္၊ သစ္ရြက္ေျခာက္မ်ားကို မုိးေရျဖင့္ တုိက္စား ေျခြဆြတ္ ယူေဆာင္သြားေသာေၾကာင့္ ထုိမုိးကို ဖက္ဆြတ္မုိးဟု ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ သၾကၤန္ကာလတြင္ ရြာသြန္းေသာ မုိးျဖစ္သျဖင့္ ထုိမုိးကို သၾကၤန္မုိးဟုလည္း ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ ဖက္ဆြတ္မုိး (၀ါ) သၾကၤန္မုိး ရြာသြန္းျဖိဳးလုိက္သည့္ အခါတြင္ အရုိးျပိဳင္းျပိဳင္း ထေနေသာ သစ္ပင္၊ သစ္ကိုင္းတုိ႔တြင္ရြက္သစ္၊ ရြက္ႏု ကေလးမ်ား ေပၚထြက္လာေလသည္။ တန္ခူး၏ ေနပူရွိန္ေၾကာင့္ က်က္ေနသည့္ မဟာပထ၀ီ ေျမၾကီးတြင္လည္း ေျမသင္းရနံ႕မ်ား သင္းပ်ံ႕လာေလသည္။ ယင္းသုိ႔ ေျမသင္း ရနံ႕မ်ား သင္းပ်ံ႕ပံုကို စာဆုိေတာ္ ရွင္အဂၢသမာဓိက ဘံုခန္းပ်ိဳ႕တြင္ - “ခါလည္လွလွ၊ ရတုသစ္သစ္၊ သရစ္ေပၚေပၚ၊ သာေပ်ာ္ရႊန္းရႊန္း၊ ကိန္းခန္းသင့္ေမာ၊ ရြက္ရင့္ေလွ်ာ့၍ ရြက္ေက်ာႏုလွန္၊ ရြက္သစ္ျပန္တည့္၊ ပန္းမန္ငံုကင္း၊ သုတ္ေလညင္းႏွင့္၊ ေျမသင္းနံ႕နံ႕၊ တပ်ံ႕ပ်ဴးပ်ဴး၊ မင္းလြင္ျမဴးလ်က္၊ တန္ခူးလည္းကုန္၊ လကဆုန္သည္ ပဇၨဳန္ရုိက္ျမည္း ခ်ဳန္းခ်ဳန္းတည္း။” ဟု ေရးဖြဲ႕ မွတ္တမ္း တင္ခဲ့ေလသည္။ ဤတန္ခူးလတြင္ ေန႕တာ၊ ညတာ ညီမွ်သည္။ ေရွးျမန္မာမင္းမ်ား အသံုးျပဳေသာ ေရနာရီအရ ေန႕ ၃၀-နာရီရွိ၍ ည ၃၀-နာရီ ရိွသည္။ စက္နာရီအရ နံနက္ ၆-နာရီတြင္ ေနထြက္၍ ညေန ၆-နာရတြင္ ေန၀င္သည္။ မြန္းတည့္ဖ၀ါးမွာ ၃-ဖ၀ါး ျဖစ္သည္။ ဤလသည္ ရက္ မစံုလ ျဖစ္၏။ ဤ တန္ခူးလ၏ ရာသီပြဲေတာ္သည္ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ ျဖစ္၏ ယင္းသၾကၤန္ ပြဲေတာ္သည္ ျမန္မာတုိ႔၏ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ကမၻာေပၚရွိ ယဥ္ေက်းေသာ လူမ်ိဳးတုိင္းသည္ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္၍ ႏွစ္သစ္ကူးသည့္ ခါသမယကို အေလးအျမတ္ ထားၾကသည္။ မိမိတုိ႔၏ ရုိးရာ ယဥ္ေက်းမူ ဓေလ့ထံုးစံအလုိက္ ႏွစ္သစ္ကူး ပြဲေတာ္မ်ား က်င္းပကာ ႏွစ္သစ္ကို ၾကိဳဆုိၾကသည္။ ျမန္မာတုိ႔သည္လည္း ႏွစ္ေဟာင္းကုန္၍ ႏွစ္သစ္ကူးသည့္ ခ်ိန္သမယတြင္ ႏွစ္သစ္ကူး ပြဲေတာ္ကို ျခိမ့္ျခိမ့္သဲသဲ က်င္းပကာ ႏွစ္သစ္ကို ၾကိဳဆုိျမဲ ျဖစ္ေပသည္။ “သၾကၤန္” ဟူေသာ စကားသည္ “သၾကၤာႏၱ” ဟူေသာ သကၠပုတပုဒ္ႏွင့္ “သကၤႏၱ” ဟူေသာ ပါဠိပုဒ္တုိ႔မွ ေျပာင္းလဲ ဆငး္သက္လာေသာ ေ၀ါဟာရ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ သကၠတ ဘာသာ သၾကၤာႏၱပုဒ္ႏွင့္ ပါဠိဘာသာ သကၤႏၱပုဒ္တုိ႔၏ အဓိပၸာယ္မွာ အတူတူ ျဖစ္သည္။ “ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း၊ ကူးေျပာင္းျခင္း” ဟု ခ်ည္းသာ အဓိပၸာယ္ ရေလသည္။ ထုိသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း၊ ကူးေျပာင္းျခင္း အဓိပၸာယ္ေဆာင္သည့္ သၾကၤန္ ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ၏ ေျပာင္းေရႊ႕ပံု၊ ကူးေျပာင္းပံုသေဘာတုိ႔ကို ပညာရွင္တုိ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆုိၾကသည္။ ေ၀ဒ၀ါဒီ ေဗဒင္ ပညာရွင္တုိ႔က တနဂၤေႏြ ျဂိဳဟ္မင္း မိန္ရာသီမွ မိႆရာသီသို႔ ကူးေျပာင္းခ်ိန္ က်ေရာက္သည္ကို သၾကၤန္က်သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ ျဗဟၼဏ ၀ါဒီ ပညာရွင္တုိ႔ကမူ “က၀ါလမုိင္း ပံုျပင္” ကို ကိုးကား၍ ျဗဟၼာမင္း၏ ဦးေခါင္းကို အလွည့္က်ေပြ႕ခ်ီထားရသည့္ နတ္သမီး တစ္ဦးမွ တစ္ဦး လက္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေပးခ်ိန္ က်ေရာက္သည္ကို သၾကၤန္က်သည္ဟု ယူဆၾကေလသည္။ ယင္းသို႕ တနဂၤေႏြျဂိဳလ္မင္း ရာသီေျပာင္းျခင္းကို စြဲ၍လည္းေကာင္း၊ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ ျဖစ္လာသည္ဟု ယူဆၾကေသာ္လည္း သၾကၤန္ဟူေသာ ေ၀ါဟာရတြင္ ႏွစ္ေဟာင္းမွ ႏွစ္သစ္သို႕ ကူးေျပာင္းျခင္း အဓိပၸာယ္လည္း သက္၀င္လ်က္ ရွိေနေပသည္။ ကမၻာေပၚတြင္ လူမ်ိဳး အသီးသီး ရွိသည္။ ထုိလူမ်ိဳး အသီးသီးတုိ႔တြင္ ကိုယ့္စရုိက္ ကိုယ့္ဘာသာ အလုိက္ ႏွစ္မ်ားကို ေရတြက္သည့္ အစဥ္အလာမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ထုိ အစဥ္အလာမ်ားသည္ လူ႔ယဥ္ေက်းမူ စတင္ ထြန္းကားလာသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ႏွစ္သစ္ကူးျခင္းဟူေသာ ေ၀ါဟာရလည္း ေပၚထြန္းလာေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မည္သည့္ အခ်ိန္၊ မည္သည့္ ခုႏွစ္ သကၠရာဇ္မွ စ၍ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲ က်င္းပလာခဲ့သည္ကိုမူ အတိအက်ဆုိရန္ ခဲယဥ္း လွေပသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ယဥ္ေက်းမူ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားေနျပီ ျဖစ္ေသာ ပေဒသရာဇ္ ေခတ္ဦး တေကာင္းေခတ္ကပင္ ႏွစ္သစ္ကူး ပြဲေတာ္မ်ား က်င္းပလာခဲ့သည္ဟု ယူဆရေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အေထာက္အထား တစ္စံု တစ္ရာ မေတြ႕ရေသးေပ။ သို႔ရာတြင္ သကၠရာဇ္ ၆၅၃-ခုႏွစ္စြဲ၊ ပုဂံျမိဳ႕ ေစာလွ၀င္း ဘုရား ေက်ာက္စာ(ေက်ာ ၂၂၊ ၂၃) တြင္ “မီဖုန္၊ သၾကၤန္၊ စာရိယ္၊ ေညာင္” ရိယ္သြန္၊ မျပတ္စိယ္လွ်င္တည္၏”ဟု ေရးထိုးထားသည္ကို ေထာက္ရူလွ်င္မူ ပုဂံေခတ္၌ သၾကၤန္ဟု ေခၚသည့္ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ က်င္းပေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း သိသာ ထင္ရွားလွေပသည္။ ေရွးျမန္မာဘုရင္မ်ား လက္ထက္က သၾကၤန္အခါေတာ္ကို နန္းေတာ္ရွိပုဏၰားျဖဴ၊ ပုဏၰားညိဳတုိ႔က ေဗဒင္က်မ္းမ်ားႏွင့္ အညီ တြက္ခ်က္ေပးရသည္။ နန္းေတာ္တြင္ ေဗဒင္က်မ္း၊ ဆန္းက်မ္း၊ နကၡတ္က်မ္း စသည္တုိ႔၌ တဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္သည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳး၊ ပုဏၰားလူမ်ိဳး ပညာရွိတုိ႔သည္ ႏွစ္စဥ္ပင္ မည္သည့္ႏွစ္တြင္ ၀ါထပ္မည္၊ မထပ္မည္၊ ၀ါၾကီးထပ္မည္၊ ၀ါငယ္ထပ္မည္၊ ရက္ငင္မည္၊ မည္သည့္ျဂိဳလ္ အေကာက္သြားမည္၊ မည္သည့္ျဂိဳဟ္ အေျဖာင့္သြားမည္၊ ေနၾကတ္မည္၊ လၾကတ္မည္၊ ငလ်င္လူပ္မည္၊ ေတာ္လည္းမည္၊ စစ္ျဖစ္မည္၊ မုိးသံုးပါးလံုး ေျဖာင့္မည္၊ မေျဖာင့္မည္၊ စပါးသီးႏွံမ်ား ေကာင္းမည္၊ မေကာင္းမည္၊ စီးပြားေရး ေကာင္းမည္၊ မေကာင္းမည္၊ တုိင္းျပည္၏ အေရးအခင္းမ်ား မည္သို႔ ရွိမည္။ မရွိမည္ စသည္တုိ႔ကို တြက္ခ်က္၍ ေဗဒင္ေဟာစာတမ္း ေရးျပီး ဘုရင့္ထံ ဆက္သြင္းၾကသည္။ တုိင္းျပည္အတြက္ တစ္ႏွစ္တာ ေဟာစာတမ္းကို ဘုရင္က သာသနာပုိင္ ဆရာေတာ္အား ျပသရသည္။ သာသနာေတာ္ပိုင္ ဆရာေတာ္သည္ ပညာရွိမ်ား တြက္ခ်က္ယူဆပံုႏွင့္ ကိုက္ညီမညီကို ညွိႏူိင္း စိစစ္၍ သင့္ျမတ္ပါက ယင္းေဟာစာတမ္းကို ဘုရင္အား ထုတ္ေ၀ရန္ အၾကံေပးရသည္။ ဘုရင္သည္ ထုိေဟာစာတမ္းကို ထုတ္ေ၀ ျဖန္႕ခ်ိ၍ တုိင္းျပည္သို႔ တစ္ႏွစ္ တစ္ၾကိမ္ အသိေပးရသည္။ ထုိေဟာစာတမ္းကို “သၾကၤန္စာ”ဟု ေခၚၾကသည္။ တုိင္းသူ ျပည္သားတုိ႔သည္ ထုိသၾကၤန္စာကို စိတ္၀င္စားၾကသည္။ ေလ့လာ မွတ္သားၾကသည္။ သၾကၤန္စာသည္ ဘုရားေဟာ ေဒသနာေတာ္ မဟုတ္ပါေပ။ ေဗဒင္က်မ္းမ်ားအရ ေဗဒင္ပညာရွင္မ်ားက အတတ္ပညာ စြမ္းပကားျဖင့္ တြက္ခ်က္ ေဖာ္ထုတ္ထားသည့္ နုိင္ငံေတာ္အတြက္ တစ္ႏွစ္တာ ေဟာစာတမ္းသာ ျဖစ္ေပသည္။ သို႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သၾကၤန္စာပါ ေဟာဆုိခ်က္မ်ားတြင္ မွန္သည့္အရာမ်ားလည္းပါရွိေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေရွး ျမန္မာဘုရင္မ်ား လက္ထက္တြင္ သတင္းစာပင္ မေပၚေသးသျဖင့္ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားသည္ တုိင္းျပည္ေရးရာ ကိစၥမ်ား အတြက္ သၾက္န္စာကိုသာ အားကိုး အားထား ျပဳၾကရသည္။ ေယာက္်ား၊ မိန္းမ၊ ကလး၊ လူၾကီး၊ လူငယ္၊ လူရြယ္ မက်န္ သၾကၤန္စာကို စိတ္၀င္စားၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ေတာင္သူ လယ္သမားၾကီးတုိ႔သည္ စုိက္ေရး ပ်ိဳးေရး လုပ္ငနး္မ်ားအတြက္ သၾကၤန္စာကို ယံုၾကည္ ၾကသည္။ အားကိုးၾကသည္။ ႏွစ္ေဟာင္းမွ ႏွစ္သစ္သို႔ ကူးေျပာင္းျခင္းသည္ ႏွစ္လိုဖြယ္ရာ ေကာင္းေသာ အရာ ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ လူမ်ိဳးတုိင္းက ႏွစ္သစ္ကူး ေျပာင္းျခင္းကို မဂၤလာရွိေသာ အရာဟု ခံယူၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ထုိမဂၤလာရွိေသာ ႏွစ္သစ္ကူးေျပာင္းျခင္းကို ၾကိဳဆုိၾကပံုခ်င္းကား လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးႏွင့္ တစ္မ်ိဳး မတူၾကေပ။ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ ရုိးရာဓေလ့ ထံုးစံ အလုိက္ ကြဲျပား ျခားနားၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ လူမ်ိဳးတုိ႔က ႏွစ္သစ္ကူးပြဲတြင္ ပန္းဆီေရာင္ ေရတုိ႔ျဖင့္ ဆြတ္ၾက၊ ဖ်န္းၾက၍ အခ်ိဳ႕လူမ်ိဳးတုိ႔က မီးထြန္းၾက၊ မီးရွဴး မီးပန္းမ်ား ပစ္ေဖာက္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ လူမ်ိဳးတုိ႔က ကခုန္ၾက၍ အခ်ိဳ႕ လူမ်ိဳးတုိ႔က ဘုရားရွိခိုး ဆုေတာင္းပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ျမန္မာ လူမ်ိဳးတုိ႔ကမူ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္တြင္ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ေရပက္ဖ်န္း ကစားၾကသည္။ ျမန္မာတုိ႔၏ ေရပက္ဖန္းကစားျခင္း ဓေလ့သည္ တေကာင္းေခတ္ကပင္ စတင္ေပၚထြန္းခဲ့သည္ဟု ယူဆရေပသည္။ သို႔ေသာ္ အေထာက္အထား အတိအက် မေတြ႕ရေသးေပ။ သို႔ရာတြင္ ပုဂံေခတ္၌မူ ေရပက္ဖ်န္း ကစားျခင္း ဓေလ့ရွိေနျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ရာဇ၀င္တြင္ ေတြ႕ရသည္။ နရသီဟပေတ့ေခၚ ပုဂံမင္းသည္ ေႏြလအခါ၌ ျမစ္ဆိပ္တြင္ မင္းတဲ လံုျခံဳစြာ ေဆာက္လ်က္ နန္းေတာ္မွ ျမစ္ဆိပ္အေရာက္ လူသူ မျမင္ရေသာ တဲနန္း ဥမင္ျဖင့္ ၾကြေတာ္မူ၍ မိဖုရား ေမာင္းမ မိႆတုိ႔ႏွင့္ အတူ ေရဖ်န္းသဘင္ ဆင္ယင္ က်င္းပေလ့ရွိေၾကာင္း မွန္နန္း မဟာရာဇ၀င္ေတာ္ၾကီး၌ ျပဆုိထားေလသည္။ နရသီဟပေတ့မင္း ယင္းသို႔ ေရဖ်န္းသဘင္ ဆင္ယင္ က်င္းပရာမွ မိဖုရား ေစာလံု အသတ္ခံရေၾကာင္းကို ဆရာၾကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မူိင္းက ၎၏ သၾကၤန္ဘြဲ႕ ေလးခ်ိဳးၾကီးတြင္ - “ေၾသာ္ - ျပန္ လွန္ ဆ ျပန္ေတာ့၊ သၾကၤန္က်ခ်ိန္ေပါ့၊ ယမန္သမယဆီက၊ ပုဂံ သမၼတ ရွင္ဘုရင္ သားျမႊာဘပါဘဲ၊ ေဆာင္းမွ ေႏြအလည္ ဘုန္းေရာင္ေတာ္ျပေနၾက၊ ေမာင္းမ ေရႊညီ၊ မေဟသီ သံုးေထာင္ေက်ာ္မွ်ရယ္ႏွင့္ သည္လ ေႏြရာသီမျဖင့္၊ ေဆြကလ်ာ မဒီေတြကို ခ်စ္စိတ္စမ္းလုိတဲ့ အားရယ္နဲ႕။ ဧရာ၀တီ ျမစ္ဆိပ္ကမ္း တစ္ခုသို႔ သြားပါလု႔ိ၊ ေရႊနန္း အစဥ္အလာ ေရဖ်န္း မဂၤလာ ကစားစဥ္က ခ်စ္အားေတာ္ ဘေလာင္ဆန္လုိ႔ တစ္ေဆာင္စံ “ေစာလံု” ပက္စဥ္က၊ သြက္သြက္လည္ ၾကမၼာငင္ဖို႔ ရက္စက္တယ္ ခမ်ာထင္လုိ႔မုိ႔ အစာတြင္ အဆိပ္ေသမယ့္ ေဆးရယ္နဲ႕ မဟာဘုရင္ကို တိတ္တိတ္ေသဟဲ့လုိ႔ ေကြ်းေလေတာ့ ျဖစ္ေရးေတာ္ ရာဇ၀တ္ကယ္ႏွင့္ ကြပ္ညွပ္ပံု တစ္အာဏာေၾကာင့္ ခမ်ာမွာ ခႏၶာေတာင္ ဆံုးရရွာတဲ့” ဟု ေရးဖြဲ႕ မွတ္တမ္းတင္ထားခဲ့ေပသည္။ ျမန္မာတုိ႔၏ ႏွစ္သစ္ကူး မဂၤလာ အခါေတာ္တြင္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ၾကည္ႏူးစြာ ေရပက္ဖ်န္းကစားျခင္း ဓေလ့တြင္ ျပည္သူတုိ႔၏ စိတ္ဓာတ္မ်ား ႏွစ္သစ္ကူး သီတာေရစင္ကဲ့သို႔ ေအးျမ လန္းဆန္း ၾကည္လင္ေစရန္၊ ႏွစ္ေဟာင္းမွ အညစ္အေၾကးမ်ားကို ေဆးေၾကာသန္႕စင္ရန္ ျပည္သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္းေရကိုသား၍ မၾကားမထင္ သကဲ့သို႔ စည္းစည္းလံုးလံုး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထုိင္ ဆက္ဆံၾကရန္ ဟူေသာ မြန္ျမတ္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ပါရွိေပသည္။ ေရွးအခါက သၾကၤန္ပြဲေတာ္တြင္ ျမန္မာတုိ႔ ေရပက္ဖ်န္းကစားၾကရာ၌ အလြန္ပင္ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕လွေပသည္။ စမၸာ ကရမက္စေသာ သင္းပ်ံ႕ ေမႊးၾကိဳင္သည့္ နံ႕သာရည္၊ အေမႊးရည္၊ ထံုးရည္တုိ႔ျဖင့္ ယဥ္ေက်းစြာ ပက္ဖန္း ကစားၾကသည္။ လူပ်ိဳေတာ္ ကာလသားမ်ားသည္ အမ်ိဳးသမီး အပ်ိဳရြယ္မ်ားကို ေရပက္ဖ်န္းလုိေသာ္ မိဘမ်ားထံ ခြင့္ပန္ျပီးမွ အေမႊးနံ႕သာ ထံုးရည္တုိ႔ျဖင့္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာ ပက္ဖ်န္းၾကသည္။ ယခု ကာလကဲ့သို႔ ကိုယ္အမူအရာ ႏူတ္အမူအရာ ရုိင္းပ်ျခင္း အလ်ဥ္းမရွိေပ။ ေရွးျမန္မာမင္းမ်ား လက္ထက္က ျမန္မာတုိ႔ ေရပက္ဖ်န္းကစားၾကပံုကို စာဆုိေတာ္ ဆီသည္ရြာစား ဦးေအာင္ၾကီးက - “တာသဘင္၀ယ္၊ ဆင္ယင္တုပ၊ လြရရြတည့္၊ ျငိမ့္မွ်ေစာင္းျငင္း၊ အဲသီခ်င္းႏွင့္၊ ထံုသင္းနံ႕သာ၊ ေရသီတာ၀ယ္၊ စမၸာကရမက္၊ ပန္းေပါင္းဖက္၍၊ ေရႊခြက္အျပည့္၊ ေမႊးမ်ိဳးထည့္ကာ၊ လည္လွည့္ဆူလွယ္၊ တင့္စံပယ္လ်က္၊ ျမဴးရယ္ရႊင္အား၊ လြန္ေပ်ာ္ပါးသည္၊ ကစားထံုရည္ ဖ်န္းတည့္ေလ” ဟူ၍ ေရးဖြဲ႕ မွတ္တမ္း တင္ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ျမန္မာတုိ႔သည္ ႏွစ္သစ္ကူး ပြဲေတာ္ ခါသမယကုိ မဂၤလာအခါဟူ၍ သတ္မွတ္ၾကသည္။ ဤ ခ်ိန္သမယတြင္ မဂၤလာ ယူၾကသည္။ မဂၤလာရွိေအာင္လည္း ျပဳမူ၊ ေျပာဆုိ၊ ေနထုိင္၊ ဆက္ဆံ လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ျမန္မာတုိ႔သည္ ႏွစ္သစ္ကူး သၾကၤန္ အခါေတာ္တြင္ အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားအား ဆြမ္းေဘာဇဥ္မ်ား ကပ္လွဴ ျခင္း၊ စတုဒိသာ ေကြ်းေမြးျခင္း၊ ဥပုသ္ သီလ ေဆာက္တည္ျခင္း၊ တရား ဘာ၀နာမ်ား ပြားမ်ား အားထုတ္ျခင္း၊ ဗုဒၶ ရုပ္ပြားတာ္မ်ားအား ေရသပၸာယ္ျခင္း၊ ေက်ာင္းကန္ ဇရပ္တန္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာမ်ားတြင္ သန္႕ရွင္းေရး ျပဳလုပ္ျခင္း၊ သက္ၾကီးရြယ္အုိမ်ားအား တေရာ္ကင္ပြန္းတုိ႔ျဖင့္ ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးျခင္း၊ အေမႊးနံ႕သာ ေရစင္ ေရေကာင္းတုိ႔ျဖင့္ ေရခ်ိဳး သန္႕စင္ေပးျခင္း၊ ဘိုးဘြား၊ မိဘ၊ ဆရာ သမားတုိ႔အား ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ျခင္း၊ ပရိတ္တရားေတာ္မ်ား နာယူျခင္း၊ ငါးလႊတ္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း ကြ်ဲ၊ ႏြား၊ ယုန္စသည့္ တိရစ ၦာန္မ်ားအား ေဘးမဲ့ လႊတ္ျခင္း စသည့္ မြန္ျမတ္သန္႕စင္သည့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမူမ်ားကို ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ျမန္မာတုိ႔သည္ ႏွစ္သစ္ကူးသည့္ ဤတန္ခူးလ ခါသမယတြင္ ေကာင္းမူ ကုသိုလ္မ်ားကိုသာ ျပဳလုပ္၍ မဂၤလာ ယူၾကသည္ မဟုတ္။ ေရွာင္ ၾကည္ ဖြယ္ ရာ မေကာင္းမူ ဆယ္ျဖာကုိလည္း ေရွာင္ၾကဥ္၍ မဂၤလာ ယူၾကေပေသးသည္။ ယင္း ေရွာင္ၾကဥ္ဖြယ္ရာ ဆယ္ျဖာကို ေအာက္ပါအတုိင္း လကၤာအသြင္ျဖင့္ ေရးဖြဲ႕ မွတ္တမ္းတင္ထားသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ထုိလကၤာကား - “မဂၤလာကား၊ လကၤာၾကားအံ့၊ ေၾကာင္းလ်ားစံုေစ့၊ သၾကၤန္ေန႕တြင္၊ မေတြ႕ေ၀းစြာ၊ ေရွာင္ကုန္ရာသား၊ မသာ ႏွလံုး၊ ညွိဳးခ်ံဳးစုိးရိမ္၊ မျငိမ္ပူေဆြး၊ ငိုေၾကြးကုန္ထ၊ ကာမအရာ၊ ေမထုနာႏွင့္ ပါဏာ သတ္ပုတ္၊ ေသာက္ထုတ္ ေသရက္၊ မ်က္ထြက္ မာန၊ ပဋိဃႏွင့္ ေဒါသ မလြတ္၊ ဆီပြတ္ လိမ္းဆင္ သစ္ပင္ခုတ္ျဖတ္၊ သတ္ခတ္ကုန္ေရာင္း၊ အေရာင္းအ၀ယ္၊ ဤ တစ္ဆယ္ကို လူ႔နယ္လူ႔ခြင္၊ လူကုိ၀င္တား၊ ျမင္းမုိရ္ဖ်ား၀ယ္၊ သိၾကားေသာ္မွ၊ မျပဳရရာ၊ ေရွာင္ၾကဥ္ရာဟု က်မ္းလာေသာအား လကၤာၾကားသည္ ဤကား သၾကၤန္အလုိတည္း” ဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။ ျမန္မာတုိ႔၏ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီ ပြဲေတာ္မ်ားတြင္ ဤႏွစ္သစ္ရာသီ ပြဲေတာ္မ်ားတြင္ သၾကၤန္ပြဲေတာ္သည္ အထူးျခားဆံုးႏွင့္ အစည္ကားဆံုး ပြဲေတာ္တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ တစ္၀န္းလံုးရွိ လူၾကီး၊ လူငယ္၊ လူရြယ္၊ ကေလးပါမက်န္ ျပည္သူ ျပည္သားအားလံုးတုိ႔သည္ သၾကၤန္ပြဲေတာ္တြင္ အျခားရာသီပြဲေတာ္မ်ားထက္ ပုိ၍ ေပ်ာ္ၾက၊ ပါးၾကသည္။ ျမန္မာတုိ႔သည္ ေပ်ာ္ရင္း ပါးရင္း ကုသိုလ္ေကာင္းမူ ျပဳၾကသလုိ ကုသိုလ္ေကာင္းမူ ျပဳရင္းလည္း ေပ်ာ္ၾက ပါးၾကသည္။ ဤသည္မွာ ႏွစ္သက္ ျမတ္ႏုိးဖြယ္ရာ ေကာင္းေသာ ျမန္မာ့ရုိးရာ ယဥ္ေက်းမူ အစဥ္အလာ ဓေလ့ထံုးစံ တစ္ရပ္ပင္။ ဤဓေလ့ ထံုးစံကို ႏွစ္သစ္ကူး သၾကၤန္ပြဲေတာ္တြင္ ရာႏူန္းျပည့္ ေတြ႕ရွိႏုိင္ေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ပိေတာက္တုိ႔ သင္းေသာ ဤႏွစ္သစ္ကူး တန္ခူးလ မိႆရာသီ အခ်ိန္သမယတြင္ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ႏႊဲေပ်ာ္ကာ ကုသုိလ္ေကာင္းမူမ်ား ျပဳလုပ္ရင္း ေကာင္းျမတ္ေသာ ျမန္မာ့ရုိးရာ ယဥ္ေက်းမူ အစဥ္အလာ ဓေလ့ထံုးစံမ်ားကို ျမတ္ႏုိးစြာ ထိန္းသိမ္းၾကရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပလုိက္ရေပသည္။ ကိုးကား - ၁။ လတန္ခူးေပမုိ႔ (တကၠသိုလ္ ဘုန္းျမင့္ေဆြ) ၂။ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီဘြဲ႕ ေပါင္းခ်ဳပ္ (လွသမိန္) ၃။ ျမန္မာလ အမည္မ်ား (ဦးဖိုးလတ္) ၄။ ျမန္မာ့ရုိးရာ ရာသီပြဲေတာ္မ်ား (ဦးေအးႏုိင္)

အလြမ္းေၿပ Posted: 11 Apr 2012 11:22 PM PDT ႏွစ္သိမ္႔တဲ႔..ေတး ႏွဳတ္ဆက္တဲ႔..အနမ္း ထားခဲ႔တဲ႔...အလြမ္းေတြၾကားမွာ ကိုယ္ဘယ္လိုရပ္တည္ေနသလဲ.....မင္းမသိႏိုင္ဘူး မသြားပါနဲ႔လို႔...တားပိုင္ခြင္႔မရွိတဲ႔ ကိုယ္႔ႏွလံုးသားထဲမွာ ဘယ္ေလာက္နာက်င္ဆို႔နစ္ေနမလဲ..မင္းမသိႏိုင္ဘူး ေႏြးေထြးတဲ႔...ရင္ခြင္တစ္ခုရဲ႔အေ၀းမွာ မင္းဘယ္လိုရပ္တည္ေနသလဲ..ကိုယ္မသိနိုင္ဘူး ခ်စ္သူရယ္... ဘယ္ဆီဘယ္မွာမေသခ်ာတဲ႔..ဆံုႏိုင္ခြင္႔တစ္ခုကိုေမွ်ာ္လင္႔ရင္းနဲ႔ ေတြ႕ၾကဖို႔မျဖစ္ႏိုင္တဲ႔အခါ...နီးဆပ္ဖို႔ကိုလဲမစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခင္မွာ ကိုယ္႔အတြက္ေတာ႔....မင္းဓါတ္ပံုေလးကသာ အလြမ္းေျဖစရာပါ......

Posted in: